แอบชอบรุ่นพี่ แต่ทำเรื่องไว้เยอะ กลัวรุ่นพี่ไม่ชอบค่ะT_T
ตั้งกระทู้ใหม่
เราชอบรุ่นพี่คนหนึ่ง เราตามสุดๆ ขุดทุกเรื่อง ตามตลอด ยิ่งรู้ยิ่งรู้สึกดี เหมือนสตอคเกอร์ยังไงม่รู้ รึโรคจิต แต่เราไม่เคยคุยกับพี่เค้า เจอกันทุกวัน วันปัจฉิมเราตัดสินใจให้ของขวัญและจดหมายกับพี่เค้า ที่เขียนทุกอย่างเกี่ยวกับพี่เค้าเองที่เราสังเกตได้ ระบายความในใจไปหมด เราตัดสินใจบอกไปหมด เพราะคิดว่าพี่เค้าไปเรียนต่อต่างประเทศ แต่กลายเป็นว่า พี่เค้าต่อที่นี้แล้วซะงั้น เรากังวลมาก เพราะเราเขียนไป กะว่าคงไม่เจอกันอีก แต่เปิดเทอมต้องมาเจอหน้ากัน ไม่รู้พี่เค้าจะมองเรายังไง
ข้างล่างเรื่องเต็มจ้า
เราอยู่ ม.2 จะขึ้น ม.3 ค่ะ พี่เค้าขึ้น ม.4 เรารู้จักพี่เค้าตอน ม.2 เทอม 1 ค่ะ คือพี่เค้าเป็นเพื่อนคนดัง แล้วเพื่อนเราปลื้มพี่คนดังคนนี้ค่ะ บางทีเราเอง ก็ต้องช่วยๆเพื่อน้นาะ เพื่อนมันใช้ให้ทำอะไรก็ทำ โหวกเหวกเสียงดัง แซวรุ่นพี่ เราก็ทำค่ะ ทีนี้ คนที่เราชอบอะค่ะ เค้าชอบมองมากๆ มองตลอดเลย เราเริ่มกลัวค่ะ ก็ลดๆพฤติกรรมบ้างค่ะ พี่เค้าชอบมองเรา เพื่อนมันก้แซวๆ ว่าพี่เค้าชอบเราป่าว เราก็ปัดๆตลอดค่ะ555
แต่ว่า พอช่วงหลายเดือนผ่านไป มันก็เหมือนเดิมค่ะ เราก็เล่นๆไร้สาระ ทำตัวโหวกเหวก พี่เค้าก็มองค่ะ แต่ว่า เราเริ่มรู้สึกหวั่นไหวค่ะ แบบ สายตาพี่เค้ามันมีอิมแพคมากๆค่ะ คือเราเริ่มหลง ตอนนั้นยังไม่เรียกเต็มปากว่าชอบค่ะ เวลาเดินผ่านเราจะเงียบๆ นิ่งๆ ไม่สนใจค่ะ พี่เค้าก็เหล่มองตลอดเลย TT ไม่รู้ทำไม แต่เค้ามองแบบนี้ทุกคนนะคะ เราก็ยังทำวีรกรรมบ้างค่ะ เสียงดังเวลารุ่นพี่ผ่านมาตลอด ไม่สุภาพด้วย แต่ส่วนมากเพื่อนต้องอยู่น่ะค่ะ
พอขึ้นเทอม 2 ค่ะ เราเริ่มแบบ แค่เห็นพี่เค้าก็ใจเต้นค่ะ เวลาเดินผ่านก็ดีใจมากๆ แต่เก็บไว้ในใจ เราไม่เคยคุยกับรุ่นพี่มาก่อนค่ะ ไม่เคยเลย ไม่แน่ใจว่าพี่เค้ารู้จักเราไหม ;;w;; เราพยายามแอดเฟสเค้าไปหลายตลบ แต่เค้าไม่เคยรับค่ะ ทำไรไม่ได้เลย555 ช่วงนั้น คนที่เรารู้จัก อยากให้ของพี่เค้า เราก็ไปคุยกับพี่เค้าให้ค่ะ เราดีใจมากๆที่ได้ยุ่งกับพี่เค้า แต่พี่เค้าไม่อ่านไม่ตอบเลยค่ะ TT นี่ก็แอบเศร้า แหะ
แต่เราก็ได้คุยกับพี่เค้า เพราะเราอัดอั้นไม่ไหวค่ะ เราวิ่งตามพี่เค้ากลับบ้าน แล้วไปทักค่ะ ทักไปขอโทษ เพราะเคยว่าพี่เค้า แล้วพี่เค้ารู้(หาเรื่องคุยนั่นเอง) พี่เค้าหลบตาตลอดเลยค่ะ ตอนคุย แต่เราไม่ติดใจค่ะ คุยนิดๆก็กลับ
หลังจากนั้นเราก็ตามพี่เค้าตลอดค่ะ สืบทุกอย่างเกี่ยวกับพี่เค้าที่ทำได้ รู้สึกโรคจิตยังไงไม่รู้ค่ะ ;;q;; เราชอบพี่่เค้าจริงๆค่ะ รู้สึกดีด้วยมากๆ เราสนใจในตัวพี่เค้า บุคลิค สังเกตห่างๆตลอด เรารอวันปัจฉิมมากค่ะ เราอยากให้ของพี่เค้ามากๆ
วันนั้นก็มาถึงค่ะ เราให้ดอกไม้เล็กๆกับพี่เค้า แล้วเราก็ขอถ่ายรูป นั่นคือการคุยครั้งที่สอง เขินมากๆเลยค่ะ เราสังเกตว่าพี่เค้ามีคนให้ของเยอะมาก เริ่มรู้สึกท้อแล้วค่ะ...
แต่ว่า เรารู้สึกว่ามันยังไม่จบค่ะ เราได้ยินมาว่า พี่เค้าจะไปเรียนต่อต่างประเทศ แต่ไม่ชัวร์ ตอนนั้นคือแบบ ถ้าไม่ทำอะไรแล้ว พลาดคือพลาด จบ วันปิดเทอมสุดท้าย เราตัดสินใจจะให้ของขวัญค่ะ เราแนบจดหมายไปด้วย เขียนระบายทุกอย่างตั้งแต่รู้จักกัน มันยาวมากๆค่ะ เราเขียนเรื่องเกี่ยวกับตัวเอง เขียนบอกความรู้สึก อีกฉบับเขียนเกี่ยวกับพี่เค้าเองค่ะ ระบายว่าพี่เค้าน่าสนใจ หรือเพราะอะไรทำไมถึงสนใจมากๆ สำนวนการเขียนเรามันเพี้ยนๆมากค่ะ มันวกไปวนมา และไม่บอกโดยตรง กลัวพี่เค้างงเหมือนกัน เราเขียนทุกอย่างที่รู้จากการสังเกตของเรามาตลอด เหมือนตามติด
ที่นี้ เรามารู้ว่าพี่เค้าต่อม.4 ที่เดิม หน้าชาเลยค่ะ จดหมายที่แนบไป เรื่องราวทั้งหมด เรากะว่าเค้าไม่ต่อนี่ เลยเล่าไปแบบคนจะไม่เจอกันอีก หมดเปลือก สารพัดความลับ เปิดเทอมมา เจอหน้ากันไปไม่ถูกค่ะ
เราเดาใจพี่เค้าไม่ได้เลย เพราะเรื่องนิสัยเราแทบไม่รู้เลยค่ะ กลัวพี่เค้าจะไม่ชอบ มองว่าเราโรคจิต
เพิ่มเติม เราเป็นคนที่หน้าตาไม่ได้สวยอะไรมากค่ะ อวบๆเตี้ย ไม่ถึงขี้เหร่มากค่ะ แต่ก็ไม่ได้ดีขนาดนั้น TT พฤติกรรมโฉ่งฉ่างเราทำต่อหน้ารุ่นพี่บ่อยมาก โอย
รบกวนเพื่อนๆที่ผ่านมาให้คำแนะนำหน่่อยนะคะ ฮือTT
junifer_june
21 เม.ย. 61 เวลา 00:12 น.
510
views
2 ความคิดเห็น
ไม่ต้องคิดมากนะคะ
ถ้าเจอพี่เขา ก็ทำหน้าเฉยๆ
ขอบคุณนะคะ นี่กลัวเค้าไม่สบายใจ เรานึกภาพเจอหน้าพี่เค้าที่ไร เรื่องจดหมายลอยมาตลอด TT
(อ่านแค่สรุป)พี่เค้าคิดว่าคุณชอบเค้า แค่นั้นแหละ ถ้าคุณสวยเค้าก็จะมาจีบ
ขอบคุณนะคะ TvT
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?