Dek-D.com ใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสบการณ์ของ
ผู้ใช้ให้ดียิ่งขึ้น เรียนรู้เพิ่มเติมที่นี่
ยอมรับ

เกลียดพ่อเลี้ยงตัวเอง

ตั้งกระทู้ใหม่
ตั้งกระทู้ใหม่
ตามนี้เลยว่า เกลียดพ่อเลี้ยงตัวเองมาก แล้วเรื่องมันเอี้ยมากๆ สำหรับเรา และ แม่เรา คือพ่อแม่เราเลิกกันตั้งแต่เราอยู่ ป.2 ป.3 ตอนแรกเราอยู่ กทม. กับพ่อ แล้วทีนี้เราก็เลยย้ายมาอยู่กับแม่ตอน ป.3 ที่ ตจว. ตอนแรกเราก็อยู่บ้านกัลแม่ กับยาย แค่สามคน (แต่ก่อนพ่อมาอยู่ด้วย แต่ญาตินิสัยสตอ เอี้ยมากๆ กดดันพ่อเราจนอยู่ไม่ได้ เลยต้องย้ายออกไป) แล้วอยู่มาไม่นาน แม่เราก็ไปพบรักใหม่กับคนขับรถโดยสาร
คือบอกตรงๆ ถึงเราจะยังเด็ก แต่เราก็ไม่ชอบมากๆ ที่แม่มีแฟนใหม่ แม่ให้เหตุผลว่า หาคนมาดูแลบ้าน เพราะบ้านมีแต่ผญ. มี ผช. บ้างจะได้ปลอดภัย ซึ่งตอนนั้นเราเป็นเด็กอ้วนๆ ตัวดำๆ คนนึง
แม่พยายามให้เราเรียกเค้าว่าพ่อ แต่เราไม่ยอม เพราะเรามีพ่อคนเดียว เราแบบดื้อ ไม่ยอมอะไรทั้งสิ้น จนเราบอกไปว่าเรียกป๊าได้ไหม เพราะเรามีพ่อคนเดียว
ต้องบอกก่อนว่า ผช. คนนี้ตอนแรกทำดีมาโดยตลอด และการแต่งงานของแม่กับ ผช. คนนี้ก็รวดเร็วมาก จนเราแบบ...... แต่ตอนนั้นก็ยังเด็กไง รู้แค่ว่าต้องยอมรับการตัดสินใจของแม่ไป
นางออกลายดีมาตลอด ช่วงนั้นทำงาน ขับรถได้เงินดีมาก แม่เราก็ทำงานเป็นพนักงานบริษัท แต่มันมีเหตุการณ์ที่ทำให้เราแบบ...เห้ย -นี่มันยังไงๆ อยู่นะ
ในโทรศัพท์ ผช. ส่วนมากจะมีหนัง x หนัง โป๋ ซึ่งมันไม่แปลก แต่แม่เราไม่ชอบ และมีหลายครั้งที่เราเอาไปบอกแม่ แล้วแม่ก็ทะเลาะกับนาง นี่ไม่ใช่เรื่องใหญ่ แต่เรื่องใหญ่มันต่อจากนี้ต่างหาก
เราเริ่มมาลด นน. จริงจัง ตอน ม.3 พอผอมแล้วอะไร ๆมันก็ดีขึ้นมา จนผ่านมาตอนเราอยู่ ปวช.2 บอกก่อนว่าเรานอนรวมกันกับแม่ตอนนั้น แล้วมีอยู่วันนึง เราก็แบบตื่นมาอาบน้ำปกติ แต่ที่ไม่ปกติคือ...
โทรศัพท์ของ นาง (ผช.) ตั้งหันกล้องออกมา แบบตั้งแบบจงใจเหมือนถ่ายรูปคงนึกออกนะ พอเห็นแบบนั้นเราเลยแบบ สงสัย แปลกๆ ป่ะวะ เราเลยจับแล้วหันจอมา....
โป๊ะเชะ! นางกดถ่ายวิดีโอไว้จ้าาาา!!! มะลึกกึกกือ กันเลยทีเดียว เรานี่แบบรีบกดลบ กดออกทันที คือมันจงใจไป นี่ไม่ได้อคติจนกุเรื่อง สาบานได้เลย! แต่เราก็ไม่ได้บอกแม่นะ เพราะตอนนั้นเราแบบไม่กล้า บอกไปแม่ก็คงบอกว่าเราคิดไปเอง
จนมาถึงเหตุการณ์ที่ทำให้เราปากไม่ออก ก็คือ เรานอนอยู่บนที่นอนกับแม่ใช่มะ แล้วแบบเหมือยแม่ตื่นก่อนหรือยังไงไม่รู้ เราก็นอนอยู่ แล้วเรารู้สึกแบบเหมือนมีมือมาจับตามร่างกายเราอ่ะ เราเลยแบบ ลืมตาขึ้นมา...
โป๊ะเชะอีกดอก! อีผี! นางจับลูบหน้าอกเรา (ผ่านผ้าห่ม) ลงไปจนถึงกลางเป้าจ้า!! ขนาดผ้าห่มหนานะจ๊ะ! อีผี พอเห็นเราลืมตานางรีบถอยกลับไปนอนที่ของนางเลยจ่ะ! อีผีหลอก เรานี่รีบลุกหนีไปเลย อีเอี้ย!!!
แล้วแบบมันไม่ใช่ครั้งแรกนะ มันมีแบบ มาหอมแก้มเรา คือ กรูโตแล้ว แล้วเมิงไม่ใช่พ่อแท้ๆ กรู บัคพากเมิง (ขอโทษที่หยาบ) แต่ตอนนั้นก็ไม่กล้าบอกแม่ เราตัดปัญหาโดยการแยกห้องนอนจ้าาา ยอมทนร้อน ไม่มีห้องแอร์ ดีกว่าโดนผีลักหลับนะจ๊ะ
พอเราเริ่มโตเป็นสาวนางก็เริ่มไม่ค่อยยุ่งกับอะไรกับเราละ นางจะมากอด มาหอม เราก็รีบแบบ สะบัดหนี คือกรูหนีเลย หนีจริงๆ! แบบ ขยะแขยงอ่ะ คือแบบเกลียด หลังจากนั้นก็เกลียดนางไปเลย
แล้วเนิ่นนานมาถึงตอนนี้ ถามว่านางมีข้อดีไหม ก็มี แต่ข้อเสีย 1000000++++ คือแบบ ตอนนี้นางพาชีวิตแม่เราตกต่ำมาก หาเงินก็ไม่ได้ เพราะว่านางเอาแต่ทำตัวขี้เกียจ ตอนที่หาได้ก็ไม่รีบหา ไม่เก็บไว้ แล้วที่สำคัญนางติดการพนัน ชอบกินเบียร์ แต่ไม่บ่อย การพนันก็เล่นพอหยอกๆ แต่ยังไงการพนันก็คือการพนัน มันไม่ทำให้ใครรวย พอเงินค่ารถไม่พอ ค่าซ่อมไม่พอ ก็มาเดือดร้อนเงินเดือนแม่ ซึ่งแม่ก็หมดกับเราไปเยอะมาก ไหนจะใช้หนี้บัตรเครดิตอีก อีอ้อนอีก แบบภาระเยอะ นางก็ยังไม่ละอายใจ เป็นผช. เป็นหัวหน้าครอบครัว ที่ไม่มีคุณสมบัติอะไรเลย มีดีอย่างเดียวคือไม่นอกใจแม่ แค่นั้นแหละ
งานช่างก็ไม่ทำ ขี้เกียจ รถก็ไม่ดูแล อวดฉลาด ทำรู้ดี แต่จริงๆ คือโง่ดักดาน ไม่รู้ ไม่ทันคน อวดสมองมด ควายยังดูฉลาดกว่า
แล้วที่เราไม่ชอบคือ ชอบเอาเราไปเทียบกับลูกคนอื่น ชอบมองเราแง่ลบ เพราะเราเป็นคนปากตรง จริงใจ ไม่แอป ไม่ตอแหล๋ แล้วนางรับนิสัยแบบเราไม่ได้ แต่บอกก่อนว่าเราตั้งใจเรียน ไม่เที่ยกลางคืน ไม่กินเหล้า อบายมุขไม่เอาสักอย่าง แต่เราก็แย่ในสายตานาง เพราะเรามีแฟน กรี๊ด ผช. หล่อ แต่เรามีแฟนก็ไมาแอบนะ มีคือบอก แม่เราก็ไม่อะไร พ่อแท้ๆ เราก็โอเคเรื่องการมีแฟนเพราะเราโตแล้ว แต่นางอ่ะ คือแบบ ไม่พอใจเวลาเราคุยกับแฟน จะพาแฟนมาก็ต้องเกรงใจแก ต้องแบบ ไปเจอแฟนที่อื่นอ่ะ (แม่ขอไว้) แต่พ่อแท้เราบอกว่า ถ้าเป็นพ่อ จะให้ไปเจอที่บ้าน ซึ่งเราว่าพามาบ้านมันดีกว่าปะวะ?
นางถึงขั้นกินข้าวไม่ได้ เครียด กลัวเราจะไปท้องตอนเรียนเหมือนลูกหลานบ้านอื่นๆ คือมองแต่สภาพแวดล้อมแย่ๆ มองโลกในแง่ลบ วิสัยทัศน์แย่มาก ทัศนคติคตลบอ่ะ บอกเลย ชื่นชอบพวกลูกคนรวยๆ มีเงินว่าได้เรียนสูงๆ เอาเราไปเปรียบกับลูกคนมีตัง ทั้งๆ ที่หนี้ตัวเองก็ท่วมหัว บอกเลยนะ ว่าตอนแม่อยู่กับพ่อ แม่ไม่เคยเป็นหนี้ จนมาอยู่กับนาง ชีวิตแม่เราก็ล่มจมในบัดดล รวมถึงสภาพจิตใจเรากับแม่ด้วย
แม่เราเครียดเรื่องนาง กับเรื่องยาย เพราะยายไม่ชอบนาง ก็นางขี้เกียจอ่ะ ใครจะไปชอบ ลูกเชยขี้เกียจวะ บวกกับยายเราก็ไม่ชอบเร่กับแม่อยู่แล้ว เอาตรงๆ ญาติเรา ตระกูลเรามีแต่จะเหยียบกันเอง แค่สภาพแวดล้อมญาติๆ ก็แย่แล้ว นี่ยังจะมาเจอพ่อเลี้ยงห่วยแตกอีก
แล้วก็แบบ เวลาเราประสบความสำเร็จ ไม่เคยชื่นชมนะ คือเราได้ทุนจบจากจีนมา ก็แบบแค่ยิ้มๆ แล้วบอก อืม แค่นี้ แล้วเราเลิกกับแฟนเก่า เราเสียใจ ร้องไห้ แทนที่จะแบบ ปลอบๆ ให้กำลังใจ -กินเบียร์ฉลองที่เราเลิกกับแฟน ในขณะที่พ่อแท้ๆ ให้กำลังใจ ปลอบเรา ฟัค!!!!
แม่เราเคยคิดจะเลิกหลายครั้งแล้วนะ แต่นางเคยคิดจะกระโดดลงจากรถ คิดฆ่าตัวตาย รู้ว่าตัวเองแย่ แต่ก็ไม่ยอมปรับตัวเองให้ดีขึ้น เหมือนหูทวนลบ สีซอให้ควายฟัง (บอกตรงๆ ควายยังจะฟังกว่า) แต่นี่แบบ ดื้อ โง่ดักดาน ไม่รู้อะไร ไม่ฟังใครเลย เอาความคิดตัวเองเป็นใหญ่
แม่เราบอกว่า ถ้าแม่ทิ้งแกไป แกต้องไปสัมเรเทเมา เสียผู้ เสัยคนแน่ๆ ทั้งๆ ที่พี่น้องนางดีหมดนะ มีแต่นางเป็นแค่พี่ใหญ่ แต่ไม่มีความคิดอะไรเลย (นางเป็นลูกคนโต) แม่บอกอยู่ด้วยเพราะสงสารล้วนๆ สงสารนาง แล้วก็พ่อแม่นางด้วย
คือเรากะไว้ว่าจะบอกเรื่องนางลวนลามเรากะแม่ ตอนที่เราเรียนจบป.ตรีก่อน เพราะถึงตอนนั้นเราคงไม่กลัวอะไรแล้ว ทำงาน ผ่อนบ้าน แล้วแฟนเราก็จะช่วยด้วย เราคิดว่าเราบอกแน่นอน เพราะเราไม่อยากให้คนแบบนี้อยู่กับชีวิตเรา กะ แม่นานๆ
นางก็มีบุญคุณกับเรานะ แต่เราคงจะชดใช้ให้แค่เงินที่นางส่งเราเรียนนั่นล่ะ (นางช่วยกันกับแม่เรา แต่หลังๆ นี่เริ่มมีแต่แม่เราละ) แต่จะให้ดูแล เราคงทำไม่ได้ เพราะใจเราเกลียดไปแล้ว นางชอบพูดบั่นทอนจิตใจเรา ทำร้ายจิตใจมาก จนเราแบบ แค่หน้ายังไม่อยากจะมองเลย แค่รู้ว่าต้องกลับบ้านไปเจอหน้า เราก็ไม่อยากจะกลับแล้ว
ทุกวันนี้เราก็ยอมทนร้อน ไม่นอนแอร์กับแม่ แม่บอกให้ไปนอนด้วยกันเราก็ไม่ไป เพราะกลัวค่ะ ยิ่งโตเป็นสาวเต็มที่ อายุ 22 แล้วยิ่งกลัวคตๆ เลย
เวลาอยู่กับแม่สองคน เรามีความสุขมากนะคะ แต่พอกลับมาบ้านแล้วอยู่รวมๆ กัน เรารู้สึกแย่ ไม่แฮปปี้ ดีที่มีแฟนเราคอยเอนเตอร์เทน เล่นเกม ให้กำลังใจตลอด กับ พ่อแท้ๆ ที่ให้กำลังใจ ไม่งั้นสภาพจิตใจเราคงแย่กว่านี้แน่ๆ เลยค่ะ
อ้อ! แล้วมีอีก ขนาดเราแยกห้องนอนแล้ว ยังจะมาส่องเวลาเรานอนตรงหน้าต่างอีก นางให้เหตุผลว่า นางเป็นเป็นห่วง เพราะเราชอบออกไปหาของกินตอนกลางคืน (ห้องครัวแยกออกไปอยู่ด้านนอกบ้าน) แล้วหมู่บ้านเราขี้ยาเยอะมาก นางเลยกลัว (บอกตรงๆ เรากลัวนางมากกว่าขี้ยานอกบ้านอีก)
เราอยากให้แม่เลิกมากๆ จริงๆ แม่เคยบอกว่า ถ้านางทำอะไรเรา แม่เราจะเลิกทันที นี่ล่ะ คือหนทางทร่แม่จะเลิกกับนาง เราแค่รอเวลาที่พอดี และ เหใาะสมเท่านั้น บอกตรงๆ เราคิดเลวมาก ถึงขั้นอยากให้มันตาย ๆ ไปซะ คือสภาพจิตใยเรากับแม่เราแย่มากจริงๆ ค่ะ
#ทนมานาน 10 ปีแล้วค่ะ อยากระบายจริงๆ

แสดงความคิดเห็น

2 ความคิดเห็น

nu'Wi 15 ส.ค. 61 เวลา 12:13 น. 2

บอกได้คำเดียว สู้!! แกเจอมาเยอะจริงๆ ใกล้เรียนจบแล้วนิ อีกนิดเดียว สู้ๆ

0