ใครเรียนมหาลัยไกลบ้าน แล้วคิดถึงบ้านบ้าง

ตั้งกระทู้ใหม่

เราเป็นเด็กปี 1 เรามาเรียนม.รังสิต ช่วงแรกๆเรียนเทอม S สองเดือนเรามาอยู่บ้านญาติ ตอนนั้นยังไม่เท่าไร พอเริ่มขึ้นเทอม 1 ตอนนี้เรามาอยู่หอ เท่านั้นแหละ ร้องไห้ทุกวัน มันรู้สึกหว่าเหว่ เพื่อนก็ยังไม่ค่อยมี มีแต่คุยได้ยังไม่สนิท ส่วนมากเราต้องไปไหนมาไหนคนเดียว ทำอะไรคนเดียว มันเศร้ามากนะ ส่วนรูมเมทเราก็ยังไม่ใช่อ่ะ เราว่าเราเข้ากับเขาไม่ได้ แต่ทำไงได้ต้องทนอยู่ไปก่อน ก็ไม่รู้ว่าตอนนั้นคิดสั้นไปหรือเปล่าที่ตัดสินใจมาอยู่กับเพื่อนคนนี้ อึดอัดใจมาก เพื่อนอ่ะนิสัยดีแหละ แต่การใช้ชีวิตของเรามันต่างกัน ทำให้เรารู้สึกอยู่ด้วยแล้วอึกอัดใจ เราไม่มีความสุขเลย เมื่อไรมันจะผ่านไปสักทีไอ่ความรู้สึกนี้ เราโทรไปร้องไห้กับบที่บ้านจนเรารู้สึกสงสารแม่ เรื่องเรียนเราไม่ได้มีปัญหาอะไรเลย แต่เราเคลียดกับเรื่องการใช้ชีวิตในมหาลัยมากกว่า เรารู้สึกท้อเหนื่อย อยากกลับไปอยู่ใกล้บ้านใกล์คนที่เรารัก ใกล์ครอบครัว แต่....เราก็ทำได้เเค่คิด เราอยากเรียนให้จบไวๆแล้ว และเราก็บอกกับตัววเองว่ายังไงเราจะต้องได้ทำงานใกล้บ้าน ได้อยู่ใกล้พ่อแม่ดูแลพ่อแม่ให้ได้

และสุดท้ายนี้ เราต้องทำอย่างไรให้ผ่านความรู้สึกนี้ไปให้ได้ ทุกข์ทรมาณมากแต่ละวันกว่าจะผ่าน แต่ที่ผ่านมาได้ก็เพราะแม่ที่คอยให้กำลังใจ

ปล.เพื่อนๆ พี่ๆ คนไหนมีประสบการณ์ชีวิตเด็กหอไกลบ้านอยากจะเเชร์ก็ลองเอาเรื่องราวมาแบ่งปันกันบ้างนะคะ

MayBrownies 4 ก.ย. 61 เวลา 17:08 น.

796

views

แสดงความคิดเห็น

ใครเรียนมหาลัยไกลบ้าน แล้วคิดถึงบ้านบ้าง

รายชื่อผู้ถูกใจกระทู้นี้ คน

แสดงความคิดเห็น

บทความที่คนนิยมอ่านต่อ