ทำไงดี อยากมีความหวัง

เราเข้าใจเธอนะ แต่ก็ไม่ได้อยู่ในจุดที่จะแนะนำอะไรได้

เราเคยหมดไฟเหมือนกัน มันหายไปเลยอ่ะ สิ่งที่เคยชอบ สิ่งที่คิดจะทำ อยู่ๆมันก็ไร้ความหมาย

เราอยากตาย แต่ก็กลัว ตอนนั้นมันยิ่งกว่าคนที่ท้อแท้อีกอ่ะ

คนที่หมดกำลังใจอ่ะ มันก็แค่เหนื่อยใช่ป่ะ อีกแปปก็ลุกขึ้นสู้ใหม่ได้แล้ว

แต่นี่ไม่รู้ว่าอยากทำไรด้วยซ้ำ โคตรว่างเปล่า

เราก็จำไม่ได้เหมือนกันว่าเริ่มกลับมามีไฟเมื่อไหร่ เพราะอะไร

รู้แค่ว่าจะรักษามันไว้ให้ดีที่สุด เพราะตอนนั้นมันน่ากลัวจริงๆ

ยกตัวอย่างนะคะ

อยากไปเทียว ต้องทำงานสะสมเงินสักก้อน

ที่ไปเทียว บางคนแค่ต้องการทำงานที่ตนถนัด

หรือ ที่ตนชอบ คนถนัดวิชาคณิตศาสตร์

ก็สามารถไปเป็นสถาปนิก หรือ ไปเป็นโปรแกรม

เมอร์ สร้างสรรค์เกมส์ ทำแอพลงสมาร์ทโฟน

หรือ เป็นนักพัฒนาแอพ ชอร์ฟแวร เจ้าหน้าที่

รางวัด เจ้าหน้าที่สถิติ กรมอุตุ

ถ้าเก่งภาษาอังกฤษ ก็สามารถทำไกค์ทัว ให้กับ

ชาวอังกฤษ

ถ้าเก่งประวัติศาสตร์ หรือ วิชาสังคม เป็นนัก

โบราณคดี อ๋อ สายวิทยาศาสตร์

จะเน้นไปในฟิสิกส์ กับ สายชีวะวิทยา

คนที่ทำอาชีพ สองอย่าง เน้นทำงานเก็บเงิน

เพื่อไปเทียว หรือ ชื้อบ้านเพื่อสะสมสิ่งของที่

ตนชอบค่ะ

ซื้อลอตเตอร์รี่ ... แค่นี้ก็จะได้หวังถึงการถูกรางวัลแล้ว

ชีวิตคนเรามันไม่จำเป็นต้องมีเป้าหมายหรอก ที่พูดๆกันเป็นเรื่องโกหกและคิดไปเองทั้งนั้นแหล่ะครับ มนุษย์เราจริงๆแล้วก็แค่ใช้ชีวิตกันไปให้ผ่านไปวันๆ ที่แตกต่างกันก็คือใช้เวลายี่สิบสี่ชั่วโมงต่อวันไปยังไงเท่านั้นเอง ส่วนใหญ่ก็พยายามให้มีความสุขมากที่สุด ซึ่งความสุขของแต่ล่ะคนมันก็แตกต่างกัน เอาจริงก็เป็นเรื่องที่เราต้องจัดสินใจเองทั้งนั้นว่ามันใช่ความสุขหรือเปล่า ซึ่งตอนนี้คุณก็คงต้องถามตัวเองแล้วล่ะว่าคุณต้องการยังไง ถ้าคุณตอบว่าไม่รู้ มันก็ไม่เป็นไร จะใช้ชีวิตไปเรื่อยๆ หายใจทิ้งไปวันๆมันก็ไม่ผิด แค่ไม่สร้างความเดือดร้อนให้คนอื่นจะยังไงก็ได้อยู่แล้วครับ แต่ถ้าคุณรู้สึกอยากมีความสุขหรืออยากทำอะไรบ้าง อยากได้จุดหมายหรือมีความหวังอะไรสักอย่างโดยไม่เกี่ยงว่ามันจะมีสาระหรือไม่ คุณก็อาจจะลองอ่านนิยายในเว็บนี้ก็ได้นะครับ แล้วคุณอาจจะได้จุดหมายแบบว่าอ่านเรื่องนึ้ให้จบ และมีความหวังว่านิยายเรื่องนี้จะถูกเขียนจนจบไม่โดนเททิ้งหรือว่าดองนานๆ 555+

- มีความสุขกับทุกวัน และอย่ามองหาความสุขที่ไกลเกินไป สูัๆนะครับ ^ ^

คนเราจะสิ้นหวังได้ก็ต้องยึดติดกับ 'ความคิด' อะไรสักอย่างอยู่

พอมันผิดหวังหรือได้ตามที่หวัง ใจมันก็จะยึดแน่นยิ่งกว่าเดิม

กลายเป็นลูปที่ไม่มีวันหลุด แล้วก็มานั่งเศร้านั่งกังวลอยู่เหมือนเดิม

สิ่งที่เธอถามหามันตอนนี้ก็คือ 'Passion' หรือ 'Ikigai'

ง่ายๆคือต้องการเหตุผลที่ตัวเองอยากจะมีชีวิตอยู่ต่อไปนั่นแหละ

ขอแนะนำแบบขว้านผ่าซาก เพราะผมเองก็ซึมเศร้า

ไม่อยากขลุกอยู่กับหัวข้อนี้นานๆ เดี๋ยวจะพาลเซงไปอีกคน

เชื่อไม่เชื่อก็ตามใจ ไม่มีอะไรรับประกันให้ ชีวิตเธอ

- เลิกคิดแล้วลงมือทำสักที

คนเราทุกข์ใจก็เพราะความคิด คิดแล้วเศร้าก็นั่งคิดแม่งอยู่นั่นแหละ วนเวียนไม่จบไม่สิ้นแล้วหวังว่าทุกอย่างจะดีขึ้น ไปหาอะไรทำซะ ทำแบบสักแต่ว่าทำก็ยังได้ ลองกิจกรรมที่ไม่เคยลอง ลองสมัครชมรมที่แอบสนใจ ทำบ้าบออะไรก็ได้ที่ไม่ต้องกลับมา 'คิด' คนจะเจอเป้าหมายชีวิตได้ต้องลงมือทำเยอะๆ

- โลกนี้มีผู้เชียวชาญและ Google

ทุกปัญหาเคยมีคนผ่านมาหมดแล้ว มีทั้งรู้จริง(Fact)และความเห็นส่วนตัว(Opinion) อินเตอร์เน็ทมีก็หาคนเก่งๆมาสอนเราซะสิ

ครูเงาะ รสสุคนธ์

ดร.วรภัทร์ ภู่เจริญ

ขุนเขาสินธุเสนเขจรบุตร

โน๊ตอุดม (มีสอนจริงๆ)

TedTalk

สารพัดวิชาชีวิต Life Coacing,จิตวิทยา,ธรรมะ,คำแนะนำส่วนตัว