เล่าประสบการณ์การอิจฉา และการแข่งขัน
ตั้งกระทู้ใหม่
เมื่อก่อนนี้ดิฉันเคยอิจฉาคนอื่นๆบ่อยๆ จนกลายเป็นนิสัยแต่ไม่ถึงขั้น(สันดาน) ดิฉันอิจฉาเขาคนที่ได้ดีกว่าตัวเองตลอดมา จนกระทั่งดิฉันโตขึ้น โตขึ้นเรื่อยๆ จึงคิดได้ว่า การอิจฉาคนอื่นนั้น มันไม่มีอะไรดีขึ้นมาเลย มีแต่อยู่กับที่ ย้ำอยู่กับที่เรื่อยๆมา ดิฉันจึงตัดสินใจ หาใครสักคนที่ดีกว่าตัวเอง เป็นไอดอล ในการปรับปรุงตัวแก้ไข พอดิฉันหามาได้แล้ว ก็ทำตามที่เขา ทำแล้วว่าดี จนกระทั่งดิฉันได้ปรับปรุงตัวและแก้ไขตัวเองเสียใหม่ จึงได้ผลลัพธ์ที่ดีมา
ดิฉันจึงได้ดีทุกๆวันนี้ไง ดิฉันได้พัฒนาตัวเองได้ก้าวไกลขึ้นมาเยอะ จนสามารถเอาชนะนิสัยแย่ๆของตนเองได้ ดังนั้น ดิฉันจึงไม่คิดอิจฉาใครอีกต่อไป ทำตัวเองให้ดีที่สุด เท่าที่ตัวเองทำได้ หันมาใส่ใจตัวเองมากขึ้น ทำให้ดีที่สุด
ดิฉันขอพูดถึงความริษยาบ้าง อิจฉาเป็นเรื่องทั่วไปสำหรับมวลมนุษย์ แต่ความริษยานั้น เกิดจากการอิจฉา ที่ถล้ำลึกลงไปอีก น่ากลัวยิ่งกว่าความอิจฉาซะอีก ความอิจฉาของคนเรา มีเพียงแค่พูดเท่านั้น ที่ชอบแซะคนอื่นเขา แสดงความอิจฉาออกมา แต่ถ้าเป็นความริษยา คนๆนั้นอาจทำร้ายคนที่ตนเอง กำลังอิจฉาริษยาอยู่นั่นเอง เป็นสิ่งที่น่ากลัวจริงๆ คำว่าริษยา อาจมุ่งทำร้ายคนๆนั้นได้ เช่น การตบตี คำด่าทอ และอื่นๆ
ส่วนเรื่องการแข่งขันนั้น ดิฉันไม่เคยคิดที่จะแข่งขันกับใคร หรือเปรียบเทียบตัวเองกับคนอื่น ดิฉันไม่เคยคิดที่จะไปแข่งขันกับใคร ในทุกๆเรื่องอยู่แล้ว ดิฉันมีความคิดที่ว่า เราอยู่ส่วนของเรา เขาก็อยู่ส่วนของเขา เราไม่ก้าวก่ายซึ่งกันและกัน
การแข่งขันสำหรับที่อื่น อาจหมายถึงการค้าต่างๆ การลงทุนต่างๆ แต่ในส่วนที่จะกล่าวถึงนั้น เป็นเรื่องของการแข่งขันเชิงปัญญา อย่างเช่น เรื่องเกรดวิชาต่างๆ เกรดของแต่ละเทอม งานเขียนทุกประเภท ในส่วนเรื่องพวกนี้ ดิฉันไม่เคยคิดจะแข่งขันกับใคร ฉะนั้นจึงโปรดเข้าใจ ว่าดิฉันไม่ชอบแข่งขันกับใคร
ขอสรุปทั้งสองเรื่องนี้เลยว่า การอิจฉาคนอื่นนั้น เป็นเรื่องที่ไม่มีประโยชน์อะไรเลย ไม่ได้ทำให้การพัฒนาเราดีขึ้น หรือช่วยกระตุ้นเราซะนิด ว่าจะทำให้ดีกว่าคนอื่น หรือคนมองเราว่าดี ส่วนเรื่องการแข่งขันนั้น มันต้องมีผู้ชนะและผู้แพ้ ทั้งหมดทั้งสิ้น
(ไม่ได้มาสอน แต่มาเล่าสู่กันฟัง)ตัวเล็กต้องขออภัยด้วย
ไม่ได้มาสอน แค่เล่าประสบการณ์
6 ก.พ. 62 เวลา 13:47 น.
550
views
2 ความคิดเห็น
จริงฮะมันเป็นเรื่องเปล่าประโยชน์ การอิจฉาตาร้อนก็เหมือนเรากินยาพิษแล้วหวังให้คนที่เราอิจฉาตายเพราะยาพิษนั้น ซึ่งมันเป็นไปไม่ได้ ดีแล้วฮับที่เปลี่ยนแปลงได้ แต่คนเราละการอิจฉาได้ยากเพราะเป็นกิเลสที่ทุกคนต้องมี ค่อย ๆ ปรับเปลี่ยนไป แวบเข้ามาได้แต่ให้มันผ่านไปไว ๆ อย่างจมนานไม่ดีต่อสุขภาพจิตและทำให้เสียเวลา :)
จริงครับผม คำพูดนี้ทำให้นึกถึงใครบางคนเลย555
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?