ควรซื่อสัตย์แล้วเกรดน้อย หรือลอกแล้วได้เกรด4ดี???
ตั้งกระทู้ใหม่
ปล.หนูเรียนอยู่ชั้นม.5กำลังขึ้นม.6แล้ว เหลือเวลาเทอมหน้าอีก1เทอมในการสะสมเกรด ยังคุยเล่นๆกับเพื่อนว่า หรือเทอมหน้าเราจะลอก แบบที่คนอื่นเค้าลอกกันดี เลยอยากขอความเห็นหรือประสบการณ์หน่อยค่ะ เผื่อจะมีกำลังใจและทางออกที่ดีขึ้น
ขอบคุณล่วงหน้านะคะ
4 ความคิดเห็น
โอเค พี่จะตอบแบบ Real ให้น้องเลยละกันนะครับ ยังไงซะพี่ก็คงไม่ได้กลับมาอ่านแล้ว จะมีดราม่าอะไรตามมาก็ช่างแม่งละกัน
ลอกเลยครับ จบ
อธิบายเพิ่มเติม :
ตอนพี่อยู่มัธยมเหมือนน้อง พี่ก็อุดมการณ์จ๋าหนักกว่าน้องอีก พี่ไม่เคยลอกข้อสอบเพื่อนเลย (จริงๆคือดวงโดนนั่นหน้าห้องตลอดเลย ได้แต่คุยกับกระดานดำ) ผลคือพี่เกรดไม่ถึงสำหรับการสอบโควต้า หรือยื่นมหาวิทยาลัยดังๆ
นั่นแหละครับผลลัพธ์ของการมีอุดมการณ์
คือการที่น้องคิดว่าเราควรอ่านเองก่อนน่ะเป็นเรื่องที่ดี ดีมากๆเลยด้วยครับ เพราะในสังคมมหาวิทยาลัยน้องจะลอกไม่ได้ตลอดไปเหมือนมัธยมหรอกครับ ดังนั้นการที่น้องเป็นคนชอบอ่านเตรียมมาก่อนสอบจะเป็นนิสัยที่ดีในการเรียนให้รอดในมหาวิทยาลัยครับ
แต่สิ่งที่สำคัญตอนนี้คือต้องเอาเกรดให้รอด (สวยๆ) ก่อน ใช่ไหม
ดังนั้นผลักอุดมการณ์ทิ้งไปก่อน แล้วเอาเกรดเข้าไว้ครับ
สรุปเลยนะ
- น้องมีนิสัยที่ดีครับ แต่นิสัยน้องตอนนี้กำลเป็นปัญหาต่อความฝันของน้องครับ
- โลกนี้เป็นสีเทาครับ ยึดมั่นอุดมการณ์มากเกินไปก็จะเป็นเหมือนพวกเบี้ยที่ยอมอุทิศตนให้วายร้ายแล้วก็ตายในฐานะตัวประกอบครับ ส่วนพวกที่ลอกแม่งลูกเดียวเลยสุดท้ายก็มักเอาตัวไม่รอดตอนมหาวิทยาลัยครับ (ที่มันรอดๆกันตามที่มีคนบ่นใน Pantip คือมันปรับตัวไงครับ ไม่ได้ลอกโง่ๆ แบบมัธยม)
- สั้นคือๆ อ่านให้เต็มที่ด้วย และลอกหากทำไม่ได้ (เอาให้เนียนล่ะ) เพื่อปั้มเกรดน้องก่อนครับ เพราะจำไว้นะครับว่าตอนที่น้องเกรดไม่ถึงและต้องเรียนมหาวิทยาลัยรองๆ น่ะ การบอกว่า 'อย่างน้อยกูก็ไม่ได้ลอกใครนะโว้ย' มันจะโดนมองประมาณว่า หรอ แค่นั้นแหละ ดังนั้นปั้มเกรดเข้าไว้ เข้ามหาวิทยาลัยหรือคณะที่ฝันไว้ แล้วเอาเวลาปิดเทอมเร่งอ่านเตรียมตัวและใช้นิสัยอ่านเตรียมตัวล่วงหน้า (ที่ดี) ของน้องตอนมหาวิทยาลัยที่น้องต้องการครับ
ขอบคุณค่ะพี่ เอาจริงๆ หนูก็คิดไว้แบบนั้น เพราะตอนนี้เหนื่อยและเครียดมาก
พี่อยากให้น้องสู้อย่างซื่อสัตย์ค่ะ เกรดคสรเป็นสิ่งที่ทำมันด้วย1สอง 2มือ ถ้าน้องลอกเเล้วได้เกรดดี ใครไม่รู้เเต่น้องก็รู้อยู่เเก่ใจ น้องจะภูมิใจกับมันจริงๆนะเหรอ พี่อยากให้น้องคิดดีๆนะ พี่ไม่อยากให้น้องมาเสียใจทีหลัง ด้วยความหวังดีจากพี่มหาลัย
เราก็เป็นคนที่ไม่อยากลอกนะแต่บางสถานการณ์มันพาไปแล้วเราก็กลับมาคิดทีหลังว่าทำถูกใช่มั้ย คือมันรู้สึกผิดกับตัวเองว่าแบบทำไมทำไม่ได้ต้องพึ่งเพื่อนด้วยหรอ ตอนนี้สำนึกจ้า555 แล้วก็เป็นคนที่ไม่มีสกิลในการลอกด้วย5555
จริงสกิลการลอกถือว่าต่ำมากอ่ะ พยายามแล้วไม่โอเลย555
ตอบแบบโลกแห่งความจริงและความสถุนความชั่วของพี่นะคะ พี่ลอกเพื่อนตั้งแต่ม.ต้นแล้วค่ะ แต่ ม.1 ไม่ได้ลอกเลยนะ สมัยนั้นไม่กบ้าลอกใคร ยังไม่สนิทมาก พอขึ้น ม.4 ลิกหนักมากจ้า บทเรียนยากขึ้นพี่ก็ลอกหนักขึ้น555 แต่ถ้าวิชาไหนทำไพ้ก็ทำ ถ้าไท่จำเป็นจริงๆก็จะไม่ลอก เช่น การทำข้อสอบบางข้อพี่ทำได้หรือพอเดาได้พี่ก็ทำ แต่ข้อไหนมึนจริงๆ ลอกเพื่อนค่ะ
แต่ถ้าคิดถึงอนาคตแล้ว การลอกเป็นสิ่งที่พังอนาคตเราจริงๆนะ การสอบในสนามใหญ่ๆ ไม่ได้วัดกันที่เกรดที่คุณได้มาจากโรงเรียน แต่วัดจากความรู้ในสมองของคุณ คุณทำได้ก็ได้คะแนนดี คุณทำไม่ได้ คุณก็ไม่สามารถที่จะลอกใครได้เหมือนตอนมัธยม เพราะกฎมันเข้มงวดมาก ถ้าคุณผิดกฎ ลอกคนข้างโต๊ะ คิดดู แย่กว่าการโดนจับได้ว่าลอกข้อสอบเพื่อนตอนมัธยมแค่ไหน จากใจเด็กขี้ลอก
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?