ไม่โอเคกับพ่อ ทำยังไงดีคะ
พ่อกับแม่แท้ๆของเราแยกทางกันค่ะตั้งแต่เราเกิดเลย จากนั้นลุงกับป้าก็ดูแลเราแทน ดูแลเราตั้งแต่เด็กจนโต ดูแลนี่ดูแลจริงๆค่ะ เพราะพ่อเราไม่เคยมาดูแลเราแบบจริงจังเลย พอเราเริ่มโตเราก็เรียกป้าว่า แม่ เพราะด้วยความที่อยู่บ้านเดียวกัน และเขาก็เลี้ยงดูเราเหมือนลูกแท้ๆคนหนึ่ง พอเราเริ่มเข้ามัธยม พ่อก็พูดเลยค่ะว่าขอไม่จ่ายค่าเทอมนะ แต่จะให้เงินแต่ละเดือนแทน(เดือนละ2500) แม่(ป้า)กับลุงก็เลยต้องส่งเราเรียนตั้งแต่มัธยมต้น จนถึงตอนนี้เลยค่ะมัธยมปลาย และมีอีกเหตุผลหนึ่งที่เราไม่สนิทกับพ่อเลยเพราะเมื่อเขาเลิกกับแม่แท้ๆของเรา เขาก็มีภรรยาใหม่ค่ะ ซึ่งเราไม่เคยโกรธเคืองเขาเรื่องนี้เลย และเราก็ไม่เคยไปยุ่งวุ่นวายเกี่ยวกับการมีภรรยาใหม่ของเขาเลย ซึ่งปกติค่ะมีภรรยาใหม่ก็ต้องมีลูกกัน เราก็เหมือนเดิมค่ะไม่เคยเกลียดหรือโกรธเคืองหรือต่อว่าอะไรเลย เราก็โตแล้วก็เห็นว่าเป็นเรื่องปกติแหละที่จะมีครอบครัวใหม่ แต่พักหลังๆช่วงนี้เรากำลังจะเข้ามหาลัยค่ะ เขาก็พูดเหมือนเดิมค่ะว่า "ไม่มีเงินส่งเรียนนะ ต้องเอาเงินไปจ่ายค่าเทอมลูกตัวเองก่อน" เราก็แบบเดี๋ยวก่อนนะถ้าเราไม่ได้ลุงกับป้าดูแลเราและSupportเราเรื่องเรียน เราคงไม่มีโอกาสได้เรียนจริงๆค่ะ เรื่องมหาลัยเราก็ไม่เป็นไรค่ะปลอบใจตัวเองให้กำลังใจตัวเองต่อไป ป้าเห็นว่าเราจะไปมหาลัยแล้วและป้าเราขับรถไม่เป็น เลยซื้อรถให้เราขับเผื่อจะขับไปมหาลัยหรือขับพาป้ากับลุงไปเที่ยว คนที่ตื่นเต้นที่เห็นรถวันแรกไม่ใช่เรากับป้านะคะ พ่อเราเองที่ตื่นเต้นมาก เรายํ้าว่ามากๆ เรายังไม่ทันได้ขับเลย พ่อพูดออกมาว่า "ไม่มีใครใช้ไม่ต้อวงห่วงนะเดี๋ยวเอาไปใช้เอง" เรากับป้ายืนนิ่งกับคำพูดนั้นเลยค่ะ อึ้งกับคำพูดของพ่อมากๆ จากนั้นเรากับป้าไม่ติดใจอะไรคงคิดว่าพูดเล่นๆขำๆ แต่หารู้ไม่ว่าที่คิดว่าเรื่องเล่นๆขำๆมันไม่เป็นอย่างนั้นเลย หลังจากเรามีรถพ่อก็มาพูดกับป้าเราทุกวันเลยค่ะว่า "ช่วงนี้ภรรยาเขาเอารถไปที่ทำงาน(พ่อกับภรรยาใหม่ทำงานกันคนละที่) พอภรรยาเลิกงานก็ไม่เอารถมารับเลยต้องกลับเอง ขอยืมรถไปใช้หน่อยนะ" ป้าเราก็พูดปัดๆไปค่ะว่าแบบยังยืมไม่ได้นะเผื่อจะเอารถไปไหนบ้าง เรากล้าพูดเลยว่าเขางอนเรากับป้ามากๆค่ะ แบบต่อว่าป้ากับเราว่า "จะหวงไปทำไมยืมใช้แค่นี้ไม่ได้หรอ" พอป้าเล่าให้เราฟังเราก็นิ่งค่ะไม่ได้อะไรกับคำพูดเหล่านั้น แต่ช่วงนี้เขาเริ่มต่อว่าเรากับป้ามากขึ้น มากขึ้นจนมันหนักไปจริงๆ เขาพูดต่อว่าเราว่า “ พ่อลูกกันก็น่าจะให้ยืมบ้าง ลูกแบบนี้พึ่งไม่ได้หรอก มันโตไปเดี๋ยวก็ไม่เห็นหัว ” เราอึ้งสุดๆ ที่ว่าทำไมใช้คำพูดพวกนี้กับเรา เราไม่เคยทำตัวไม่ดี หรือ ไปต่อว่าเขาเลย เขาอยากยืมรถทำไมถึงว่าเราขนาดนี้ พ่อมีรถตัวเองใช้เราก็ไม่เคยอยากได้หรือไปขอให้เขาไปรับไปส่งเลย เราค่อนข้างไม่โอเคกับคำพูดและการกระทำของเขามากๆ แค่เราไม่ให้เขายืมรถ เราดูเป็นลูกที่แย่มากเลยหรอคะ เราไม่เคยใช้เรียกร้องสิทธิ์อะไรเลย ทำไมเขาถึงใช้คำว่า พ่อลูกกัน ยืมใช้ไม่ได้หรอ มีหลายๆอย่างมากค่ะที่เราไม่เคยได้รับเลย แต่ลูกๆใหม่เขาได้รับมากกว่า เราก็ไม่เคยไปต่อว่าอะไรเลย สำหรับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้
เราอยากให้ช่วยแนะนำหน่อยค่ะว่าจะจัดการยังไงดี เราทนมามากไม่เคยพูดออกไป แต่ในใจเราเริ่มทนไม่ไหวแล้วค่ะ ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ
3 ความคิดเห็น
เราอ่านจบแล้ว บอกตรง ๆ แอบโกรธพ่อ จขกท เหมือนกันนะเนี้ย TT เราว่าเรื่องรถ ต้องให้ป้า จขกท คุยกันตรงๆ ไปเลยว่ายืมไม่ได้นะ บอกเหตุผลไปเลยค่ะ เอาจริง ๆ ไม่ต้องรักษาน้ำใจพ่อแล้วอะ พ่อเค้าก็ไม่สิทธิ์มาทำแบบนี้ อีกอย่างเงินค่ารถก็ไม่ได้ช่วยออก ก็ไม่มีเหตุผลที่ต้องเกรงใจ ลองปรึกษากับป้าดูอีกทีดีมั้ย แล้วค่อย ๆ คิดคำพูดไปบอกพ่อ แต่ก็ต้องใจเย็น ๆ ด้วยน้าา สู้ ๆ นะ เราเป็นกำลังใจให้ะนะคะ
แนะนำให้ตอบแทนบุญคุณลุงกับป้าครับ ส่วนพ่อเรา ไว้ค่อยลำบากจริงๆหรือว่า ป่วยจริงๆค่อยดูแลครับ อย่าให้รถเด็ดขาด ไม่งั้นจะเอาไปใช้ ทำไมไม่เอารถให้ลูกตัวเอง กับเอาไปให้ภรรยาใหม่ แถมภรรยาใหม่ไม่ไปรับ ก็ปล่อยเขาไปช่วยเหลือตัวเอง เพราะว่ารถตัวเอง แต่ให้คนอื่นเอง ช่วยไม่ได้ครับ ถึงใครจะหาว่าใจร้ายก็ตาม
"He may have been your father, boy. But he wasn't your daddy." - Yondu / Guardians of The Galaxy Vol.2
https://twitter.com/voxcinemas/status/1052440801253498881
Father - พ่อผู้ให้กำเนิด
Daddy - พ่อที่"ดูแล"เราตั้งแต่เกิดจนโต
เขาไม่ใช่พ่อที่เลี้ยงดูเราแต่เล็กจนโต ไม่ได้อาบน้ำให้เรา ไม่ได้หาเสื้อผ้าให้เราใส่ พ่อไม่ได้ป้อนข้าวป้อนน้ำเรา ไม่ได้ให้ที่ซุกหัวนอน ไม่ได้ให้ความสุขกายสบายใจ ไม่ได้อยู่กับเราเมื่อยามเจ็บป่วย ไม่ได้ส่งเราเรียนหนังสือ พ่อที่ไม่ได้ยินดีกับความสำเร็จของเรา พ่อที่ไม่ได้ส่งเสริมให้เราก้าวหน้า พ่อที่ไม่เคยให้อะไร
ตามจริงแล้วพ่อควรไปใช้ชีวิตของเขาเอง ทุกคนต้องมีชีวิตของตัวเองไม่ก้าวก่ายกัน เรามีชีวิตของเรา พ่อเขามีครอบครัวใหม่เราก็ไม่เกี่ยวแล้ว แล้วพ่อก็ไม่เกี่ยวกับเราด้วย ความสัมพันธ์ระหว่างเรากับพ่อ เรียกว่าความสัมพันธ์พ่อลูกแทบจะไม่ได้เลย เอาแค่ประโยคที่เล่ามา "ไม่มีเงินส่งเรียนนะ ต้องเอาเงินไปจ่ายค่าเทอมลูกตัวเองก่อน" แล้วเราไม่ใช่ลูกเขาหรอ ที่เขาพูดก็จริงแหละ เขาไม่ได้แสดงความสัมพันธ์ความเป็นพ่อออกมาเลย ถ้าเขาไม่อยากส่งก็ไม่ต้องให้เขาส่งอะดีแล้ว
เราควรปฎิเสธความช่วยเหลือทุกอย่างจากพ่อคนนี้ อย่าให้มีอะไรทำให้เราต้องรู้สึกติดค้างเขา การที่เขาให้เงินก็แค่ต้องรู้สึกว่าต้องรับผิดชอบบ้าง แต่เงินไม่ได้ทุกอย่าง มันอยู่ที่ว่าเขาได้ทำอะไรเพื่อเราบ้างตั้งแต่เล็กจนโต ลองเทียบกับลุงกับป้าที่ดูแลเราดั่งพ่อแม่แท้ๆ ใครสมควรได้รับน้ำใจจากเรามากกว่ากัน ไม่ใช่ทำเพื่อทดแทนบุญคุณใคร แต่มันคืสิ่งที่มนุษย์คนนึง ที่มีน้ำใจกับเรา แล้วเราก็ให้น้ำใจนั้นกลับตามความเหมาะสมและคู่ควร
เรื่องรถ บอกกับพ่อว่ามีไว้ใช้ยามฉุกเฉิน เป็นรถประจำบ้าน ไม่ได้มีไว้ให้ยืม รถพ่อก็มีก็ขอคืนจากภรรยาใหม่ซิ โตๆ กันแล้วรับผิดชอบตัวเองซิ รถของลูกก็ต้องเป็นของลูก
คนไทยถือบุญคุณเป็นใหญ่ พ่อก็คงคิดว่าเป็นพระของบ้านคิดจะทำอะไรก็ได้ ต้องคิดใหม่นะครับ เราทุกคนรวมทั้งพ่อแม่ ถ้าคิดในแง่ของความเป็นคน เป็นมนุษย์ ตัดฐานะความเป็นพ่อแม่ พี่ป้าน้าอา ออกไป จะคิดง่ายกว่า ว่าใครมีน้ำใจกับเรามากกว่ากัน แล้วเราควรจะให้น้ำใจนั้นกลับไปคนนั้นมากน้อยให้เหมาะสมและคู่ควรแก่น้ำใจนั้น
ในทางกฎหมาย กรณีบิดา ถ้าไม่ได้รับเป็นบุตร ไม่ได้จดทะเบียนสมรสกับแม่ ไม่ได้ส่งเสียเลี้ยงดู ไม่ได้ดูแล ไม่ให้ใช้นามสกุล (ใช้นามสกุลป้าจะเป็นเกียรติเป็นศักดิ์ศรีกับเรามากกว่า) ไม่ได้มายุ่งกันเลย ก็ถือว่าเป็นคนอื่น ไม่ใช่บิดาโดยชอบด้วยกฎหมาย ก็แค่พ่อตามความเป็นจริง ซึ่งก็อยู่ที่ว่าลูกจะยอมเรียกว่าพ่อหรือไม่
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?