Dek-D.com ใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสบการณ์ของ
ผู้ใช้ให้ดียิ่งขึ้น เรียนรู้เพิ่มเติมที่นี่
ยอมรับ

น้อยใจพ่อแม่

ตั้งกระทู้ใหม่
ตั้งกระทู้ใหม่
เราอยากเล่าเรื่องราวชีวิต ไม่รู้ว่าจะเรียกว่าเศร้าหรือเปล่า หรือว่าเราคิดไปเอง ขอเล่าเลยละกัน คือเราเป็นลูกคนเดียว เกิดมาคนเดียวเหงาเปลี่ยวหัวใจ แฮร่ ไม่ใช่ละ แต่เรามีน้องๆอีก2-3คน ไม่ใช่น้องจริงๆหรอกนะแต่เราก็รักเหมือนน้อง นั้นแหละ ตอนเด็กชอบเล่นด้วยกัน เพราะบ้านเราไม่ชอบให้เราออกบ้านไปเล่นกับใคร(สงสัยเพราะห่วงเราหรือเปล่า เราไม่น่ารักหรือเปล่า555)ก็อย่างที่บอกเลยมีน้องๆมาเล่นด้วย น้องๆยังเด็กไม่ค่อยมีเงินหรอก ตอนนั้นเราน่าจะอยู่ป.2-3ได้ เราได้เงินค่าขนมสัก5บาท10บาทนี้แหละ ก็มีเศษๆเหลือบ้าง ชอบเก็บไว้ซื้อของเล่นกับขนมไว้เล่นกับน้อง มันก็ดีนะตอนเด็กๆ แต่มันมีอยู่อย่างเดียวที่เรามักเสียใจตลอด ชอบเก็บไปคิดตลอดก็คือ เวลาพ่อแม่เรากลับมา(นานๆทีจะกลับ) น้องๆก็ชอบมาอยู่ด้วยตลอด ทั้งที่เขาก็มีพ่อแม่อยู่แต่เขาไม่สนใจพ่อแม่เขาเท่าพ่อแม่เราเลย เราเลยรู้สึกน้อยใจ ทำไมเราไม่ได้อยู่กับพ่อแม่บ้าง แอบน้อยใจเบาๆ แต่ก็ไม่รู้หรอกว่าคืออะไรเด็กอยู่ไง มีอะไรเราก็แบ่งน้องตลอด แต่บางอย่างเราอยากเก็บไว้บ้าง เรามักโดนดุ บางทีเอาของที่เป็นของเราให้น้องทั้งที่เรารักของสิ่งนั้นมาก แต่รู้ไหมที่น่าเสียใจมาก เราจำไม่เคยลืมเลย ของที่เขาได้ของเราไปเขาไม่ได้ดูแลหรือรักษา เขาเอาไปให้หมาสนัขนี้แหละ แบบคลุกดินหมดเลย เสียใจนะ แต่อย่างว่าเรามันพูดไม่ได้ เพราะแบบนี้เราไม่ค่อยอยากให้อะไร เคยเสียขนมโปรดให้ แต่เขาไม่กินนะ กัดไปคำสองคำแล้วทิ้งอะ คิดดูเราจะรู้สึกไง ถ้าไม่ชอบก็ไม่ควรแย้งไหม เป็นแบบนี้จนอายุเยอะขึ้นหน่อย นี้โตมาคือ ทำเหมือนจะช่วยเราทำงาน เฉพาะต่อหน้าผู้ใหญ่ ลับหลังปล่อยให้เราทำคนเดียว เอาแต่คำชม คำด่านี้ให้ที่เรา เวลาทำผิดอะไร เราก็ช่วยพูดช่วยอธิบาย แต่ถ้าเราโดนดุบ้างไม่เคยมองเราเลย พวกเขาควงพ่อแม่ฉันไปไหนมาไหนตลอด ฉันยืนคนเดียว ไม่ได้ถูกจับมือ ฉันเป็นลูกเขาจริงๆนะ แต่ฉันไม่เคยได้รับ ฉันเข้าใจว่าน้องยังเด็กแหละ 5555ฉันนี้คงบ้าไปเอง แต่ก็ตลกนะ พอเขาอายุได้เท่าฉันตอนนั้นก็ยังคงถูกดูแลเสมอ ฉันต้องใส่ใจพวกเขาเสมอไม่ว่าจะเป็นคำพูดอะไร ฉันผิดฉันรู้ ฉันถูกกระทำจากเขาฉันรู้ ฉันเสียใจ แต่ฉันยิ้มตลอด ฉันบอกว่าฉันโอเคจนตอนนี้ฉันอายุมากขึ้นแต่ทุกอย่างยังเหมือนเดิม ฉันน้อมรับ :) 

แสดงความคิดเห็น

>

2 ความคิดเห็น

mystery08 6 ก.ค. 63 เวลา 22:06 น. 1

แค่อยากเขียนระบายความในใจ

เผื่อบางทีจะรู้สึกดีขึ้น อาจเขียนไม่รู้เรื่องขอโทษด้วยนะคะhttps://www0.dek-d.com/assets/article/images/sticker/jj-big-08.png

0
Chidapa2403 7 ก.ค. 63 เวลา 09:46 น. 2

ไม่เป็นไรนะคะ อดทนสู้ๆแม้ปางครั้งพวกท่านจะละเลยวันถ้าวันไหนพวกท่านคิดได้ ฉันเชื่อว่าวันนั้นคุณจะได้ในสิ่งที่คุณต้องการ มันอาจนานหน่อยก็อดทนสุ้ๆนะคะ

1