เมื่อ"อายุ"ไม่ได้เป็นเพียง"ตัวเลข"แต่มันคือ"ตัวแปร"
ตั้งกระทู้ใหม่
ที่เรารีบเพราะกลัวว่าถ้าจะรอให้มีทุกอย่างพร้อมก่อน ถึงตอนนั้นผู้หญิงที่แก่กว่าเราคงมีครอบครัวกันหมดแล้ว สมมุติว่าเรามีอะไรพร้อมตอนอายุสัก 30+ รุ่นพี่ที่เราเคยชอบสมัยเรียนก็คงไม่อยู่รอเราแล้ว เลยตั้งใจว่าถ้ามันเป็นแบบนั้นจริงๆ เราคงเลือกอยู่เป็นโสดจนแก่ตายไปเลย เคยมีคนแนะนำว่าให้ลองไปหาคนที่เด็กกว่าดูก็ได้ แต่ถ้าใครรู้จักเราดีจะไม่พูดแบบนี้
เพราะสำหรับเราแล้วอายุมันไม่ได้เป็นเพียงตัวเลขแต่มันคือตัวแปรที่สำคัญตัวหนึ่ง เคยคุยกับผู้หญิงมากี่คน แก่กว่ากับเด็กกว่าเห็นความแตกต่างกันชัดเจน กับคนที่แก่กว่าเรารู้สึกดีด้วยเกือบทุกคนถึงเราจะไม่ได้ชอบเขา รุ่นเดียวกันก็มีบ้างแต่น้อย แต่คนที่เด็กกว่าเราแทบไม่เคยรู้สึกดีด้วยเลย เหมือนรู้อายุแล้วมันได้คำตอบทันที นี่ไม่ได้ตั้งกฎเกณฑ์หรือยึดหลักการอะไรเลยนะใช้ความรู้สึกอย่างเดียว
สาเหตุหลักไม่เกี่ยวกับเรื่องความเป็นผู้ใหญ่ด้วย แต่เป็นปัญหาเรื่องช่องว่างระหว่างวัยกับคนที่เด็กกว่าที่ทำให้เข้ากันไม่ค่อยได้ ตรงนี้เรามองว่าเป็นปัจจัยที่แก้ไขไม่ได้เพราะมันขึ้นอยู่กับสภาพสังคมหรือสิ่งแวดล้อมด้วย อย่างคนที่เด็กกว่าสมัยเราอายุเท่าเขาเราก็ไม่ได้เป็นแบบเขา ตอนนี้เราอายุ 25 ยังเข้ากับคนอายุ 20 ไม่ค่อยได้ ตอนเราอายุ 30+ มันต้องเป็นยิ่งกว่านี้แน่ๆ
บางคนอาจจะมองว่าเรายึดติด แต่เอาจริงๆ มันเป็นเรื่องของความรู้สึกล้วนๆ เคยลองเปิดใจหลายรอบแล้วแต่ก็ไม่สำเร็จ ถ้าหาคนที่ถูกใจไม่ได้จริงๆ ควรอยู่เป็นโสดต่อไปดีไหม ไม่อยากลดสเปคเพราะกลัวได้ไม่ถูกใจแล้วมามีปัญหากันทีหลัง
บอกเลยว่าสำหรับเราอายุยังสำคัญกับเรื่องการหาคู่อยู่นะ ยังไงก็ขอให้รู้ว่าบางเรื่องที่ไม่สำคัญสำหรับบางคนแต่มันอาจจะสำคัญสำหรับคนอื่นก็ได้
แสดงความคิดเห็น