หมดแพชชั่น หมดไฟ ผิดมั้ย
สวัสดีครับ เป็นเด็กชั้นม.5 อายุ 16 ปี ครับ อยู่ในสถานะเรียนออนไลน์ทุกวันไม่มีวันหยุด ตั้งแต่จันทรืถึงเสาร์ของโรงเรียน จนถึงวันอาทิตย์ก็เรียนพิเศษเตรียมเข้ามหาวิทยาลัยครับ
ปกติผมเป็นคนที่ค่อนข้าง productive พอสมควร สามารถเรียนพิเศษวันหยุดได้ตั้งแต่ 09.00-16.00 แอคทีฟตลอดเวลาในช่วงที่ยังไม่ปิดโควิดครับ ที่จริงผมค่อนข้างมีภาวะเครียดมาตั้งแต่ขึ้นม 4 ชอบคิดว่าตัวเองยังเก่งไม่พอ แล้วก็เซนซิทีฟกับการเรียนมากเป็นปกติครับ
เมื่อเกือบสองเดือนที่ผ่านมาโรงเรียนของผมปิดเรียนออนไซต์ เรียนออนไลน์ทุกวันตามตารางและมีตารางวันเสาร์เพิ่มเข้ามาด้วยครับ ซึ่งชนกับตารางเรียนพิเศษของผม เลยเริ่มต้องเรียนดึกๆเพื่อเก็บเนื้อหาให้ทันครับ ช่วงแรกก็ดีใจที่ไม่ต้องตื่นเช้า ไม่ต้องแต่งตัว เรียนได้ตลอด แต่ปัญหาคือต่อจากนี้ต่างหาก
แต่หลังจากพักร่างกายไป สุขภาพจิตก็ตามมาติดๆ ผมเริ่มตามเพื่อนไม่ทัน เข้าคาบไม่ทัน และเริ่มไม่มีเพื่อน (เพราะผมไม่ค่อยชอบทักแชทเพื่อนก่อน นิสัยส่วนตัวนี้ทำให้ห่างจากสังคมมากไปอีก ) เริ่มเครียด วิตกกังวล เพราะถ้าพักก็ยิ่งเครียด ถ้าเรียนก็เจ็บป่วย หลังจากนั้นผมก็เริ่มเหนื่อย เริ่มปล่อยเวลาทิ้ง เรียนน้อยลงมากๆ ประกอบกับคอร์สเรียนพิเศษหมดไปบ้างบางส่วน (ถึงต่อมาจะเรียนต่อ) เริ่มหมดไฟ หมดความหวังในการเรียน ซึ่งเป็นเรื่องที่ผมรับไม่ได้ที่สุดเลย เพราะห้องที่ผมเรียนมันต้องแข่งขันตลอดเวลาเลยครับ ความเครียดเริ่มมาอีก เพราะแบบไม่มีแรงทำอะไร แต่ถ้าไม่ทำก็ยิ่งแย่ไปอีก ผมถามตัวเองอยู่เสมอว่าหมดไฟหมดแพชชั่นนี่ผิดมั้ย พักแบบไม่คิดอะไรไม่แบกอะไรจะแย่ในสังคมมากมั้ยครับ ตอนนี้เหนื่อยมากๆ กับระบบการเรียนออนไลน์ที่ suffer เด็กคนนึงที่เคยมีความฝันที่จะแก้ไขประเทศขนาดนี้
ปล อาจจะเขียนวนหน่อยนะครับ พึ่งเรียนเสร็จบวกกับตอนนี้ตีหนึ่งแล้ว
ปล2 อยากให้ช่วยแนะนำวิธีกลับมาแอคทีฟก็ได้ครับ สอบกลางภาคคะแนนร่วงมากเลยเพราะพยายามฟื้นฟูตัวเองจนไม่ได้ทบทวนมากพอ
2 ความคิดเห็น
ไอ่น้อง เอ็งยังอายุแค่ 16 ทำตัวเครียดอย่างกะคนอายุ 30 ที่แบกหนี้เป็นล้านไปได้ คนเราเรียนเพื่อพัฒนาตัวเอง ไม่ใช่เพื่อทำลายตัวเอง เอ็งดูฉลาดมากที่วัน ๆ เอาแต่นั่งเรียนหาความรู้ใส่สมอง แต่เอ็งตั้งคำถามได้งี่เง่ามาก หมดไฟหมดแพชชั่นผิดมั้ย พักแบบไม่คิดอะไรไม่แบกอะไรจะแย่ในสังคมมากมั้ย โคตรไร้สาระเลย ใครมันจะมาให้ความสนใจกับชีวิตเอ็งขนาดนั้นว่ะ เรื่องเรียน เรียนไปเท่าที่ไหวดิ ม.4 เอง เก็บเนื้อหาไรเยอะแยะ เรียนจนสุขภาพย่ำแย่ จิตใจป่นปี้ ไม่ให้เรียกโง่ก็ไม่รู้จะเรียกไงละ แยกแยะให้ออก ลำดับความสำคัญในชีวิตให้เป็นโว่ย การเรียนไม่ใช่ทุกอย่าง จะเอาสุขภาพ เอาชีวิตไปแลกกะมันทำไม ทำตัวฉลาด ๆ หน่อย ปัดโธ่
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?