ใครเคยเป็นแบบเราเวลาเป็นจุดสนใจมั้ยคะ
สวัสดีค่ะ เราอยู่ ม.3 วันนี้มีวิชาดนตรี เราเป็นคนที่แพนิกง่ายมาก ๆ (ไม่แน่ใจว่าอาการแบบนี้เรียกโรคนี้มั้ย) เราจะเสียงสั่นเวลาตอบคำถามหรือพรีเซนต์อะไรสั้กอย่างในห้องที่ทุกคนหันมาสนใจ พอเราทำไม่ดีหรือทำไม่ได้ ไม่เข้าใจเราก็จะนอยกับตัวเองและเหมือนน้ำตาพร้อมจะไหลตลอดเวลาเลยค่ะ เราควบคุมตัวเองไม่ให้ร้องไห้ไม่ได้เลยเวลาอยู่ในเหตุการณ์แบบนี้ แล้วในคาบวันนี้อาจารย์สอนเรื่องการอ่านโน๊ต ทุกคนต้องเปิดกล้องเปิดไมค์ แต่เน็ตกับสัญญาณเราไม่ดีเลยไม่เห็นที่ครูทำท่าและสอนอ่านโน๊ตเวลาเปิดกล้อง เราเลยไม่เข้าใจว่าต้องทำยังไงอ่านแบบไหน ทีนี้ครูก็ให้ทำทีละคน แล้วพอถึงตาเรา เราเป็นคนเดียวที่ไม่เข้าใจและทำไม่ได้ โดยเราให้เหตุผลครูไปแล้ว ครูเลยถามว่าแล้วไม่เข้าใจตรงไหนถามมาได้เลย เหมือนตอนนี้เราก็น้ำตาจะไหลจะร้องไห้แล้วTT แต่เราไม่ได้อยากร้องเลยTT เรากังวลมาก เราไม่กล้าพูด แต่เราก็บอกไปนะว่าไม่เข้าใจตรงนี้ๆ แต่เสียงเราสั่นมากเหมือนคนจะร้องไห้เลย จังหวะนั้นในคาบคือเราน้ำตาคลอสามรอบแล้ว สุดท้ายพอจบคาบเราก็ปล่อยโฮเลย แบบเราไม่ได้อยากร้องนะ แต่มันร้องออกมาเอง แล้วก็ผิดหวังกับตัวเองมากๆว่าทำไมไม่เข้าใจคนเดียว พอจะหยุดร้องแต่ก็คิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นมันก็ร้องอีก เราไม่ได้เป็นเฉพาะตอนเครียดหรือกังวล เราเป็นทุกตอนที่เราเหมือนเป็นจุดสนใจเลยค่ะ เราไม่ชอบเลย มันมีทางแก้ไขมั้ยคะ เราควบคุมตัวเองไม่ให้ร้องไม่ได้เลยค่ะ ไม่ชอบมากๆ T_____T หรือใครเคยเป็นแบบเรามั้ยคะ ตอนนี้หายหรือยัง ขอบคุณล่วงหน้ามากๆค่ะ TT
ปล.อันนี้กระทู้แรกเราเลยถ้างง ๆ ขออภัยนะคะ TT
2 ความคิดเห็น
เราก็เป็นค่ะ เป็นหนักมาก ยิ่งในเวลาที่ไม่ได้เตรียมตัว
เพราะงั้นเวลาที่เราต้องทำอะไร เราจะเตรียมตัว และคาดการ ระวัง ว่าอาจมีเหตุอะไรเกิดขึ้นบ้าง เพื่อจะได้ไม่ตกใจมาก และแก้ไขได้ เช่น สมมติเราจะไปเที่ยวห้างที่ไกลบ้านมาก ๆ แทนที่เราจะวางแผนการไปทางเดียว เราก็วางแผนว่า ถ้ารถไม่มี เราจะไปทางไหนได้บ้าง สมมติเหลือแ่ก็จะเตรียมเงินเผื่อค่าแท็กซี่ไว้เลย จะไปร้านไหนในห้าง ก็หาข้อมูลว่าอยู่ชั้นไหนไปด้วย
ถ้าจะพรีเซนต์ เราก็ฝึกพรี คือวางแผนกับทุกอย่างในชีวิตที่ใหม่ และไม่ตุ้นชินอะค่ะ
พอมันวางเรื่อยๆ มันก็จะคุ้นเองกับการแก้ไขต่าง ๆ อย่างเรื่องเรียนออนไลน์ ปกติใช้ไวไฟบ้าน แต่ก็จะมีเน็ตมือถือเผื่อไว้ ถ้าไวไฟพัง ก็ต่อคอมกับเน็ตมือถือ และวางแผนเผื่อไว้ก่อนด้วยว่า วิธีการต่อเน็ตมือถือกับคอมทำไง ลองทำไว้ก่อนเลย ถ้าต้องเปิดคอม ไม่เปิดลำโพง ต้องใช้หูฟังไมค์ ก็ต้องทลองใช้หูพฟังไมค์ก่อน
ยิ่งเตรียมมาก ก็จะลดแพนิก และต่อให้ไม่ได้มีเหตุอะไรเกิดขึ้นเลย ไอที่เราเตรียมๆไว้ ก็จะอยู่ในหัวอยู่ดี ต่อไปก็จะแก้ไขปัญฆาที่ไม่ได้คาดการณ์ไว้ได้ง่ายขึ้นด้วย
ส่วนอะไรที่มันกะทันหันจริงๆ ทำไม่ได้จริงๆ จะร้องไห้ก็ได้ แต่ต้องรีบฮึบ แล้วแก้ไขก่อน แล้วค่อยมาร้องไห้ต่อค่ะ คนร้องไห้ได้เป็นเรื่องปกติค่ะ
คุณเป็นคนที่คาดหวังกับผลลัพธ์มากๆ หรือป่าว?
เลยเป็นเหตุให้เกิดอาการแบบนี้
ลองปล่อยความคิด หรือความกลัวอะไรต่างๆ ออกไป เป็นตัวเราในแบบที่เราเป็น
ไม่ต้องกลัวว่าผลที่ตามมาจะเป็นยังไง ลองดูคับ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?