สรุปเเล้วเราคิดยังไงกันเเน่
ต้องบอกก่อนเลยว่าคิดไม่ถึงเหมือนกันว่าตัวเองจะมาถึงจุดที่ต้องมาเขียนกระทู้ขอคำเเนะนำเเบบนี้ เพราะตัวเราจริงๆเเล้วเป็นคนโลกส่วนตัวสูงมาก มีอะไรชอบเก็บมากกว่า ไม่ชอบเล่าออกไปให้ใครฟัง ถึงอย่างนั้นเราก็เป็นที่ปรึกษาทีดีนะ เเต่พอเรื่องตัวเองเเล้วไปไม่เป็นจริงๆค่ะทุกคน55555
คือต้องบอกก่อนเลยว่าเราเกิดมาจนตอนนี้ 21 ปีเเล้วยังไม่เคยมีเเฟน เป็นคนไม่ค่อยประสีประสาเรื่องความรักเลยเอาสะเลย เราเป็นคนที่เก็บความรู้สึกเก่งมาก เเละก็เก็บอาการเก่งด้วยเช่นกัน ชอบคนยากมากอีกต่างหาก ฮ่าฮ่า (ขำเเห้ง) เราเป็นผู้หญิงห้าวๆค่ะ จากสายตาคนรอบข้างอาจมองว่าเราไม่ค่อยสนใจผู้ชายสักเท่าไหร่ จนบางครั้งหลายๆคนก็คิดว่าเราเป็นทอมรึปล่าว ชอบผู้หญิงรึปล่าว (เเต่จริงๆเเล้วก็มองบ้างเเหละ เเต่เราเเค่ไม่ชอบพูดหรือเอามาเป็นหัวข้อสนทนาเม้าส์มอยกับเพื่อนๆเหมือนสาวๆทั่วๆไปเค้าเป็นกัน เเค่มองๆเเล้วทำตัวปกติ ) เราเป็นคนหน้านิ่งเเต่ไม่ใช่คนยิ้มยากนะ เราเป็นคนเฟรนด์ลี่ เเต่ด้วยหน้าตาเราเป็นคนหน้านิ่งตาคมออกไปทางดุหน่อยๆ บางครั้งบางคนอาจจะมองว่าหยิ่ง เเต่ถ้าใครที่สนิทกับเราก็จะรู้ว่าเราเป็นคนที่ร่าเริง ตลก ใส่ใจคนอื่นเละเป็นเพื่อนที่ดีด้วย ใจกว้างอีกต่างหาก (ทำไมพูดมาเหมือนอวยตัวเองเเต่มันคือเรื่องจริงนะ) เเต่ข้อเสียของเราก็อย่างที่บอก เรามักจะเก็บสิ่งเเย่ๆไว้กับตัวเองมากกว่าไม่ชอบเล่าให้ใครฟัง เลยอาจเป็นคนที่ดูเข้าถึงยากมากในบางครั้ง พูดมาสะยาว มาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่าค่ะ เพราะเข้าเรื่องเเล้วมันจะยาวกว่านี้อีก555555 ขอความกรุณาทนอ่านหน่อยนะคะ
เรื่องมันมีอยู่ว่า เราไม่เคยสมหวังเรื่องความรักเลยทุกคน อาจเป็นเพราะเรามักจะเจอคนที่คล้ายๆเรา (พวกปากเเข็ง เก็บอาการเก่ง) เเต่ทุกครั้งที่เราชอบใคร เรารู้สึกได้นะคะว่าเขาก็ชอบเราเหมือนกัน (เราไม่ได้มโนนะคะทุกคน เเต่เรามั่นใจจากการสังเกตุของเราในหลายๆครั้งบวกกับเพื่อนๆที่เป็นหูเป็นตาด้วยอีกที) อารมณ์ประมาณว่ารู้กันว่าชอบทั้งๆที่ไม่ได้บอกออกไป เเต่ทุกครั้งที่เหมือนมันกำลังจะไปได้ด้วยดี ก็มักจะมีสถานการณ์บางอย่างที่ทำให้เราไม่สามารถไปต่อได้ทั้งๆยังไม่เริ่มความสัมพันธ์เลยด้วยซ้ำ (โชคชะตาช่างเล่นตลกสะจริง) จากนั้นเราก็ทิ้งห่างมานานกับเรื่องความรัก เพราะอย่างที่บอก เราเป็นคนที่ชอบใครยากมากกกกกก เเต่…ตอนนี้เรารู้สึกดีกับผู้ชายสองคน คือเเบบ? รัยว้าาา? งงกับตัวเอง (นางวันทองจริงๆเลยเรา) เเต่เราไม่มั่นใจว่าจริงๆเเล้วใจเรารู้สึกกับใครเเบบไหนกันเเน่ หรือเราเเค่รู้สึกดี คือเเยกไม่ออก (ทีเรื่องเเบบนี้ละโง่มาก) เเต่เราเปล่าเล่นชอบทีเดียวพร้อมกันแบบนั้นสองคนนะ เเต่มันจะเป็นความสัมพันธ์เเบบว่า ยิ่งรู้จักยิ่งรักเธอมากกว่า แฮร่!!! ว่าไปนั่น 555555 เราจะเริ่มชอบใครจากการได้เรียนรู้เค้ามากกว่า เราไม่ได้ชอบคนจากการมองเพียงหน้าตาหรืออะไรเพียงภายนอก เเต่ชอบโดนดึงดูดด้วยเสน่ห์จากภายในมากกว่า ผู้โชคร้ายคนเเรกนั่นก็คือ เพื่อนของเราเอง (คิดไม่ซื่อเลยเรา หัวใจเกเร5555) เเต่ต้องบอกก่อนว่าเค้าไม่ใช่เพื่อนในกลุ่มเเกงค์เรานะคะ เเต่ค่อนข้างสนิทกับเพื่อนในกลุ่มเรา สามารถไปไหนมาใหนกันได้เหมือนเป็นสมาชิกในเเกงค์ เขาเป็นคนที่มีอะไรต่างกับเรามากๆในหลายๆเรื่อง ไม่ใช่ต่างกันแบบธรรมดานะ (เเต่เหมือนเป็นการสลับโพกันเลยทีเดียว)555555 เขามักจะชอบโดนเอาเปรียบเทียบกับเราในเรื่องของความทะมัดทะแมง หรือความทนมือทนเท้าอะไรเทือกนี้ 55555 (แอบเห็นใจเหมือนกัน) คือเค้าก็ดูเป็นผู้ชายธรรมาดาๆคนนึงที่ปกป้องผู้หญิง(คนอื่นที่ไม่ใช่เรา)ได้ เเต่เมื่อเอามาเทียบกับเราที่สามารถงัดข้อกับผู้ชายหลายๆคนได้ จึงกลายเป็นว่าเราอาจจะดูเป็นฝ่ายปกป้องเค้าสะมากกว่า (เออใช่สิ เรามันถึกในสายตาคนอื่นนิ) มาถึงตอนนี้เเล้วรู้เลยว่าหลายๆที่เข้ามาอ่านคงจินตนาการไปว่าเราเป็นผู้หญิงถึกมีกล้ามร่างกายกำยำสามารถอุ้มผู้ชายได้ทำนองนั้นอยู่เเน่เลยใช่มั้ยล่ะ ตีเลยนะ555555 (ถึงเเม้จะจริงบ้างตรงที่สามารถอุ้มผู้ชายได้ก็เถอะ5555) เเต่เราเป็นเเค่ผู้หญิงตัวเล็กๆคนนึงเท่านั้นนะคะทุกคน ส่วนหน้าตาเราส่วนตัวก็คิดว่าก็โอเคในระดับนึงนะ ไม่ได้ขี้เหร่ (ถึงไม่ได้สวยเหมือนดาราก็เถอะ) ผิวก็ไม่ดำไม่ขาว โทนผิวติดเหลืองเเบบสาวเอเชียนี่แหละ เเต่ก็พอจะทำให้หลายๆคนหลงเข้ามาได้ ไม่ว่าจะเป็น ผู้ชาย ผู้หญิง ทอม หรือเลสเบียน (แอบงงกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้นโดยที่เราไม่รู้ที่มาที่ไปในหลายๆครั้ง) อยากตะโกนดังๆ (กูชอบผู้ชายโว้ยยยย) สำหรับเพื่อนของเราคนนี้ อาจจะเป็นด้วยความน่ารัก ความใส่ใจคนอื่น ความเอาจริงเอาจังของเขา รวมไปถึงรอยยิ้มของเขาที่สามารถทำให้เราโดนตกไปสะได้ เเต่เขาเเอบมีเเนวคิดหรือ อะไรหลายๆอย่างที่เข้ากับเราได้เเบบงงๆ ทั้งๆที่ในสายตาคนอื่นเราดูไม่มีอะไรที่เข้ากันได้เลย 555555 เเต่เขามักจะช่วยเหลือเราเสมอในเรื่องการเรียน หรือให้คำปรึกษาต่างๆที่เราไม่สามารถพูดกับเพื่อนคนอื่นเเต่เรากลับพูดกับเค้าได้ (คือสำหรับเรามันเป็นโมเมนต์ที่รู้สึกเเปลกมาก) เเต่สิ่งหนึ่งที่เค้าเหมือนเรานั้นก็คือ ความเก็บอาการนี่เเหละ 55555 (เหมือนโดนปฏิกิริยา Reflection) ถึงเเม้บางครั้งมันจะออกทางสายตากับการกระทำบางอย่างที่เเอบไม่เนียนจนเพื่อนๆเราจับสังเกตได้ก็เถอะ55555 (เเต่ก็น่ารักดี) โดยส่วนตัวเราเค้าเป็นคนที่มองออกไม่ยากนะว่าคิดอะไรอยู่ เเต่นั่นเเหละจนถึงตอนนี้ไม่รู้ทำไมเค้าถึงไม่ยอมเเสดงออกกับเราตรงๆอย่างเปิดเผยสักที (เรามีเเอบคิดนะว่าเพราะคนอื่นมักเอาเราไปเปรียบเทียบกันรึปล่าว เลยทำให้เค้าไม่มั่นใจในตัวเอง หรือเพราะเขาเห็นว่ามีผู้ชายหลายคนเข้าหาเราเลยคิดไปว่าเราตัวเลือกเยอะ จนคิดว่าเราอาจไม่มีทางสนใจเค้าอะไรทำนองนั้น หรือกรณีที่ร้ายเเรงที่สุดคือ คิดว่าเราไม่ชอบผู้ชายไปเลย555555) ถึงเราเเสดงออกไม่ค่อยเก่ง เเต่เราก็พยายามใบ้ทุกครั้งที่มีโอกาสว่าเราก็รู้สึกดีกับเขา เเต่เขาดันซื่อบื้อกว่าเรานี่สิ (โอ้ยยยจะบ้าตาย)
ว่ามันเป็นไปไม่ได้หรอก เค้าจะมาสนใจเราได้ไง ตอนอยู่ในค่ายเราก็ไม่ได้ใกล้ชิดสนิทสนมกันเท่าไหร่ รวมไปถึงหลังๆมานี้ถึงสนิทกันมากขึ้นเเต่เรากลับมีความรู้สึกว่า เรายังเข้าไม่ถึงพี่เค้า เรามักจะเดาความคิดเค้าไม่ออก ทั้งๆที่เราก็ว่าเราเป็นคนเดาใจคนอื่นเก่งเป็นคนมองคนออกอยู่ระดับนึงนะ เเละนั้นมันก็ทำให้เราหันมาสังเกตุพี่เค้ามากขึ้น จนหลังๆเเอบรู้สึกได้ว่า สายตาเค้าที่มองมามันดูยังไงๆอยู่นะ เเต่ก็ไม่มั่นใจอยู่ดี ก็สังเกตไปอีกสิคะ จนกระทั่งมีอะไรหลายๆอย่างที่เหมือนจะทำให้เรารู้สึกมั่นใจได้ในระดับนึงเเล้ว ว่าพี่เค้าน่าจะเเอบมีใจให้เราเเน่ๆ เเต่…เหมือนโดนพระเจ้าลงโทษที่เเอบไปสังเกตุเค้าจับผิดเค้ามากเกินไป รู้ตัวอีกทีก็เริ่มหวั่นไหวกับพี่เค้าไปเเล้วสะได้ อยู่ดีๆก็โดนความน่ารักความอบอุ่น ของพี่เค้าตกไปตอนไหนไม่รู้ แอบรู้สึกดีที่พี่เค้าเหมือนดูเเลปกป้องเราได้ (หัวใจไม่รักดี )เเละเเล้วก็มีอีกเหตุการที่เรียกได้ว่าทำให้เราได้ใกล้ชิดมากยิ่งขึ้น นั้นก็คือเรากับพี่เค้าได้ถูกเลือกให้รับหน้าที่เป็นประธานฝ่ายชายเเละฝ่ายหญิงของชมรมอาสาของปีถัดไป เเต่ไม่บังเอิญเเค่นั้น เพื่อนคนที่เราเเอบชอบก็ได้ถูกเลือกให้เป็นเลขาด้วยนี่สิ (โอ้ยยยบังเอิญกว่านี้มีอีกมั้ย) เเต่ถึงอย่างนั้นเพื่อนเราคนนั้นก็ต้องกลับไปเรียนที่บ้านอยู่ดี จะโผล่มาทีก็ต่อเมื่อมีเรื่องจำเป็น ด้วยเหตุนี้เองทำให้เราจำเป็นต้องพูดคุยใกล้ชิดกันมากขึ้น ยิ่งทำให้เราหวั่นไหวมากขึ้นเเละยังต้องพยายามห้ามใจตัวเองมากขึ้น เพื่อไม่ให้ตัวเองถลำลึกลงไปในความสัมพันธ์นี้ ยิ่งผ่านไปนานวัน เราพี่เค้าเเละเพื่อนๆในเเกงค์นี้ก็สนิทกันมากขึ้น เเต่เเล้วเราก็มาตกอยู่ในเหตุการณ์ที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกอีกครั้งกลับรู้มาว่า จริงๆเเล้วรุ่นพี่ผู้ชายอีกสองคนที่เหลือในกลุ่มเราก็เเอบชอบเราเหมือนกัน (ลืมบอกไปว่าในเเกงค์นี้มีเรากับเพื่อนเราเเละรุ่นพี่ผู้ชายสามคน) ยิ่งนานวันยิ่งจับสังเกตุได้ เเถมหลังๆเหมือนพวกเค้าจะสังเกตเห็นกันเองออกด้วย เอาละค่ะทีนี้ (บางคนอาจคิดว่าเราอ่อยพวกเค้ารึเปล่าวทำไมพวกเค้าถึงมาชอบเรากัน ต้องบอกว่าไม่มีทางค่ะ เพราะเรารู้สึกกับพวกเค้าเหมือนพี่น้องกันมาตั้งเเต่เเรก เลยสบายใจที่จะอยู่ด้วย เเล้วเราก็ห้าวของเราเเบบนี้ปกติ เเถมไม่ห่วงสวยอีกต่างหาก จนเเทบจะเป็นเพื่อนผู้ชายคนนึงในกลุ่มไปเเล้ว) เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นเพราะอะไร เเต่เราพยายามทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเพราะกลัวมีปัญหากับความสัมพันธ์นี้ เพราะเราก็ยังอยากเป็นเหมือนเดิมกับพวกเขา ถึงจะแอบรู้สึกกับพี่คนนั้นไม่เหมือนกันก็เถอะ เเต่ก็ยังไม่กล้าเกินเลยไปมากกว่านี้อยู่ดี จนในที่สุดตอนนี้พี่คนนึงในเเกงค์ได้เรียนจบออกไปเเล้วเเละได้สารภาพรักกับเราด้วย เเต่เราสามารถเคลียร์กับเค้าไปได้ด้วยดี เเละเพื่อนผู้หญิงของเราก็ไปคบทอม หลังจากเทอมนั้นเราก็ต้องกลับไปเรียนที่บ้านเพราะ หาตังค์จ่ายค่าหอไม่ไหว เเล้วเราก็ได้เเต่คุยกันบ้างในเเชทกลุ่ม ต่างคนต่างเเยกย้ายไม่ค่อยได้เจอกัน เเต่กับพี่เค้าเรายังต้องมีติดต่อกันเรื่องงานบ้าง เป็นบางครั้งคราว
นี่ก็คือความเป็นมาทั้งหมด ซึ่งยาวมาก55555 สรุปคือ เราไม่รู้จะเอายังไงกับตัวเองตอนนี้ดี คือพอมีสถานการณ์โควิดเเล้วทุกอย่างกลับหยุดชะงักลงทันที โดยที่เรายังไม่ได้เเน่ใจกับตัวเองเลย หรือนี่จะเป็นอีกครั้งที่ประวัติศาสตร์จะซ้ำรอย เเล้วตอนนี้เราก็สับสนมาก ไม่คิดเลยว่าจะต้องมาเจอโจทย์ยากขนาดนี้ อยากได้รับคำชี้เเนะ คำเเนะนำดีๆจากผู้ที่มีประสบการณ์ด้านความรักทั้งหลายมาช่วยปลดล็อกหัวใจดวงนี้ให้หน่อยค่ะ ไม่เก่งเรื่องพวกนี้จริงๆ
เเละสุดท้ายขอขอบคุณทุกคน ที่เข้ามาอ่านจนจบนะคะ
1 ความคิดเห็น
เขียนได้ยาวดีครับ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?