โดนลากออกจากบ้าน
ตั้งกระทู้ใหม่
ว่าด้วยเรื่องโดนครอบครัวหรือแม่ลากออกจากบ้าน ; ยอมรับตรงๆเลยว่าเป็นคนติดบ้านมากจนไม่อยากออกไปไหน ยิ่งหลังๆมานี่ยุคโควิดทำให้ไม่ต้องออกไปโรงเรียน ถึงมันจะเป็นความทุกข์ของคนอื่นแต่กลับมีความสุขและรู้สึกลักกี้มากๆ
ล่าสุดเมื่อวานโดนแม่ลากออกจากบ้านทั้งวันจนน้ำตาตกในประท้วงเสด็จแม่แต่คำพูดที่ได้กลับมาคือ 'เออน่า นานๆทีออกจากบ้านบ้าง วันๆดูแต่โทรศัพท์สายตาเสียหมด'
แต่พอออกมากบ้านนานๆตามที่แม่บอกทำเอารู้สึกอยากอาเจียนแถมปวดไปทั้งตัวอีก แม่พาเดินไปไหนนักไม่รู้ไม่ดูสุขภาพลูกบ้างเลย ลูกทำได้แต่น้ำตาตกเงียบๆในใจ จะให้ไปร้องไห้อ้อนวอนกอดขาแม่กลางที่สาธารณะก็ใช่เรื่อง
แล้งยิ่งนั่งรถนานๆจากเดิมเป็นคนเมารถอยู่แล้วนี่ยิ่งทำให้มึนหนักเข้าไปอีก คำเดียวในใจ ณ ตอนนั้นคือ 'บ้านจ๋าเราคิดถึงเธอ'
สลาลม
5 ธ.ค. 64 เวลา 15:30 น.
326
views
1 ความคิดเห็น
เจ็บกันพอรึยัง เมือไหร่จพังซะที ต่างคนต่างรู้ดีไม่มีวันเหมือนเดิม (หยุดเท่านี้ดีกว่า)
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?