โดนเปรียบเทียบกับน้องตลอด

เกิดมาไปโรงเรียน ม.ต้น ม.ปลาย มหาลัย พ่อแม่ให้เงินค่ากินอยู่ค่าเทอมคือนับมั้ยครับ บางคนไม่มีเงินตรงนี้

การที่คนกล้าออกมาทำกิจการตังเอง ไม่ได้ใช้เงินที่บ้าน แต่กล้าเพราะที่บ้านมีฐานะการเงินที่มั่นคง รู้ว่าล้มก็มีเบาะให้ตกไม่เจ็บ แบบนี้ถือว่าใช้มั้ยครับ คนจำนวนมากไม่มี

ถ้า 2 ข้อบนนับ ก็มีไม่เยอะครับ แต่ถ้าไม่นับก็ทั่วบ้านทั่วเมืองครับ

เรียนจบ สามย่าน คณะ top 3 เกรดสูงมากๆ

ชิงทุน รัฐบาล ไป ต่อ ยู ที่ ลั้นดั้น แล้วต่อ ไอวี่ลีก ทอปยู

จบมา เงินเดือนราชการได้หมืนกว่าบาท

แต่ทำงาน พาร์ทไทม์ ภาค เอกชน ได้เดือนละ ล้านกว่า

ไม่ได้พึ่งเงินที่บ้านเลย ยกเว้น ตอนเรียน สามย่าน

แต่ตอนเรียน สามย่าน ก้อ รับ จ๊อบ สอนพิเสส นะครับ

หาเงินใช้ เอง ตั้งแต่ตอนเรียนเลย สนุกดี

ต้นทุนชีวิตส่วนหนึ่งพ่อแม่ก็สร้างมาให้ ไม่ได้มาจากตนเองทั้งหมด

ต้องเป็นเด็กอนาถาแบบไม่มีพ่อแม่ที่อยู่เลย ถึงจะพอเรียกว่าสร้างด้วยตนเองเป็นส่วนใหญ่

ค้นตามเน็ตก็มี

ปัญหาของคนที่ไม่ประสบความสำเร็จ คือ มองเห็นแต่เงิน มองไม่เห็นมูลค่าสิ่งที่จับต้องไม่ได้

อย่าคิดมากคะ สมัยนี้เอาแค่จบมาทำงานเอาตัวเองรอดพอไม่ต้องเดือดร้อนใคร ใครจะเก่งกว่าหรือสวยกว่าก็ชั่งอย่าเอาเรื่องพวกนี้มาปั่นทอนใจของเราคะ

น้องเราก็เก่งค่ะ เราเข้าใจเลย แต่ที่บ้านไม่เคยเปรียบเทียบค่ะ เรามองว่าผู้ใหญ่บ้านเราค่อนข้างเข้าใจ ยิ่งตอนเข้ามหาวิทยาลัยเราเข้าพยาบาลได้ น้องอยากได้หมอ เขาก็มาถามว่าเราโอเคใช่ไหมถ้าน้องติดจริงๆ เพราะคนอื่นเขาจะพูดเปรียบได้ เลยมองว่ากรณีนี้อยู่ที่ผู้ใหญ่ล้วนๆ มันแก้ปัญหาที่ตัวเราไม่ได้ ดังนั้นอย่าใส่ใจคำพูดค่ะ ถ้ามั่นๆหน่อยก็ตอบกลับตรงๆไปเลยว่าไม่ชอบ เขาขะได้ไม่มาพูดอีก

ไม่มีอะไรได้มาแต่เกิดค่ะ อยู่ที่ว่าจะพยายามศึกษาแล้วพัฒนาตัวเองรึเปล่า หรือจะมานั่งนอยด์ตลอดไป อาจจะฟังดูแรงนะ แต่อยากให้ใช้เวลาตรงนี้ไปพัฒนาตัวเองมากกว่ามานั่งนอยด์

พี่เองก็เคยโดนเปรียบเทียบคล้ายๆกัน แต่พี่หันกลับมาบอกตัวเองว่าเรามีคุณค่าและสวยในแบบของตัวเอง เราจะรักตัวเองให้มากพอและทำสิ่งที่เราชอบหรือถนัดให้เต็มที่ เก่งในสิ่งที่ตัวเองชอบโดยไม่ต้องเปรียบเทียบกับใคร คนอื่นมองเราแบบไหนไม่สำคัญเท่ากับเรามองตัวเองแบบไหน ศรัทธาและเชื่อมั่นในตัวเองเข้าไว้นะคะ พี่เป็นกำลังใจให้นะ

เกิดมาไม่มีใครเหมือนกันไปทุกอย่างนะ ฝาแฝดบางคนยังแตกต่าง เราแค่ต้องแก้ไขในสิ่งที่เรารู้สึกว่าควรจะแก้ไข ไม่ใช่รับฟังขี้ปากชาวบ้านแล้วเก็บมานั่งน้อยใจโดยที่ไม่ทำอะไรเลย

อ้วน เตี้ย ดำ => ก็สวยได้ ดูแลตัวเอง ออกกำลังกาย รักษาผิวพรรณ ผิวดีไม่ได้เท่ากับผิวขาวนะ รู้จักสวมเสื้อผ้าเข้ากับรูปร่างตัวเอง ผมไม่มัน รักษาความสะอาด ปรับบุคลิกภาพ

เรียนไม่เก่ง => ขยันหาความรู้ หาในสิ่งที่เราชอบ อยากเรียน แล้วพัฒนาตนเองไปในทางนั้นๆ

ถ้าอยากระบายก็ระบายได้ แต่ต้องรู้จักมองผ่านคำพูดแย่ๆ หรือการชมน้องของคนอื่นบ้าง 

เรื่องแอบบนอยด์ที่ว่ามีแต่คนชมน้องมีทางเลือกได้หลายทาง

1.มัวแต่ถามว่า ทำไมๆฉันไม่เป็นแบบนี้ๆ ทำไมฉันเกิดมาแบบนี้ๆ เก็บมาน้อยใจแต่ก็ไม่ทำอะไรเลย ไม่พัฒนา ไม่ดูแลตัวเอง

2.นอยด์อ่ะแหละ แต่ฉันจะต้องพัฒนาตัวเองให้ดีขึ้น ต้องสวยขึ้น ดูดีขึ้น บุคลิกดีขึ้น ฉันหาตัวเองได้แล้ว วางแผน หาข้อมูล รู้ว่าจะต้องเดินไปในทางไหน เปิดธุรกิจ รับราชการ เรียนต่อตปท. เรียนได้ทุน งี้ๆ

กอดๆน้า เป็นกำลังใจให้ค่ะ เข้าใจเลยว่าการมีพี่น้องวัยไล่เลี่ยกันมันหลีกเลี่ยงปากหอยปากปูของคนนอกไม่ได้อยู่แล้ว

ถึงจุดนึงถ้าเราเชื่อมั่นในตัวเองมากพอ ชั้นมีดีด้วยตัวชั้นเอง จะอ้วนจะดำจะไม่เก่งยังไงก็ไม่ได้ทำให้คุณค่าชั้นลดลง จุดนั้นเสียงพวกนี้ก็จะกลายเป็นแค่สายลมผ่าน ไม่ได้มีค่าอะไรเลยค่ะ

ไม่อยากให้น้อยใจจนเกิดรอยร้าวลึกๆในใจกับน้องไปเปล่าๆ

มีเพื่อนเราคนนึง ตอนมัธยมคือ สวย น่ารักเลย เรียนก็เก่งสอบเข้าโรงเรียนดังๆได้ แถมได้เข้าเรียนหมอ ตอนนั้นน้องสาวเธอผิวคล้ำๆ ท้วมๆหน่อย หน้าบึ้งๆ เรียนสายศิลป์ พูดตรงๆก็ดูดรอปกว่ากันชัดเจน แต่พอเข้ามหาลัยคนพี่มันเรียนอย่างเดียวไม่ได้แต่งตัวอะไร นอนก็ไม่ได้นอน ไม่ได้ดูแลตัวเอง555 สวนคนน้องก็เฉิดฉายเลย ดูแลตัวเองดี ผิวดี แต่งตัวแต่งหน้าทำผม เลือกชุด สรุป ดูเป็นผู้เป็นคนกว่าพี่มากกก กลายเป็นทุกวันนี้ใครเห็นใครก็ชมว่าน้องสวย อยากบอกว่าเรื่องความสวยของผญ.เรามันมี variation สูงมาก หลากหลายมากเลยค่ะ ต้องเริ่มจากรู้จักตัวเอง หาสไตล์ที่เข้ากัน มั่นใจเข้าไว้เลย เอาจริงๆแค่บุคลิกที่ดูมั่นใจ ยิ้มแย้มแจ่มใส ก็มีชัยไปกว่าครึ่งแล้วค่า สู้ๆน้า

ปล. ส่วนตัวก็เป็นคนไม่มั่นใจในตัวเอง รู้สึกว่าตัวเองไม่สวยเลยมาตลอด แต่พอเริ่มปรับบุคลิก มั่นใจมากขึ้น สบตามากขึ้น ยิ้มมากขึ้น ถึงไม่สวยคนเขาก็ชมว่าน่ารักบ่อยๆนะ 55555

อยากสวย อยากมั่นใจขึ้น แนะนำให้ดูแลตัวเองเยอะๆค่ะ หาครีมบำรุงผิวตอนเช้าและก่อนนอน ผิวจะได้สวยๆ ถึงผิวไม่ขาวก็สวยได้ค่ะ สวยในแบบที่เป็นตัวเอง เห็นคนผิวสีหลายๆคนสวยเยอะมากๆ ส่วนเรื่องรูปร่าง ลองออกกำลังกายและควบคุมอาหาร จะได้มั่นใจขึ้นและดีต่อสุขภาพเราด้วย เพราะสมัยก่อนเราก็หนัก51kg(ปัจจุบันหนักประมาณ46-47 kg) แถมสูงแค่148ซม. ใส่อะไรก็ดูอ้วน ไม่สวย รู้สึกไม่มั่นใจและกลายเป็นคนไม่ชอบแต่งตัว ส่วนเรื่องเรียนไม่เก่ง ใครจะพูดยังไง ฟังเข้าหูซ้ายทะลุหูขวาดีกว่าค่ะ ถ้าเราไม่อยากฟังเดินหนีไปเลย เพราะเราก็ห้ามปากห้ามความคิดคนอื่นไม่ได้อยู่แล้ว และอีกอย่างถึงเราเรียนไม่เก่ง แต่ถ้าเราเรียนจบไปทำงานแล้วดูแลตัวเองได้ ไม่เดือดร้อนคนอื่น ก็ดีกว่าพวกเรียนเก่งแต่เอาตัวไม่รอด มีเยอะแยะไปค่ะ ถ้ามั่นใจว่าอยากเข้าคณะรัฐศาสตร์ที่เป็นความฝันตัวเองจริงๆ ก็ลุยเต็มที่เลย เพราะถ้าเราชอบ เราจะไม่เสียใจภายหลังที่ต้องมาทิ้งความฝันของตัวเองเพระคำพูดคนอื่น ถ้าเรียนไปรู้สึกไม่ใช่ อย่างน้อยเราก็ได้พยายามเต็มที่ในสิ่งเราเลือกเเล้ว อีกอย่างอาชีพทุกอาชีพมีความสำคัญเหมือนกันหมด สมมติให้หมอไปทำนาทำเกษตรเหมือนเกษตกรที่ดูแลผลผลิตให้ออกดอกออกผลได้ดี หมอทำได้ไหม ? หมอก็ทำไม่ได้หรอค่ะ เพราะมีหน้าที่รักษาคน มีความเชี่ยวชาญคนละด้านคนเรื่อง ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ๆ รักตัวเองให้มากๆ️ อย่าเอาคำพูดคนอื่นเก็บมาใส่ใจ มีแต่จะทำร้ายตัวเอง เสี่ยงเป็นซึมเศร้าด้วย เราพยายามทำในสิ่งเราถนัดและสวยในแบบของเราดีกว่า ชีวิตจะได้มีสิ่งที่ดีๆเข้ามา ในอนาคตเราได้ดีก็เชิดใส่คนพวกนี้จะรู้สึกละอายแก่ใจและเงียบปากไปเอง

ก่อนอื่นจะขอทำความเข้าใจในกระบวนการคิดของคนเรา การที่เราทุกข์อยู่ทุกวันนี้เพราะเราไปยึดกับการเปรียบเทียบกับคนรอบข้าง เพื่อชี้ให้เห็นถึงความด้อยความบกพร่องในตัวเราจนนำไปสู่การด้อยคุณค่าในตัวเราเอง เราต้องปรับวิธีคิด ให้ความสำคัญถึงคุณค่าในความเป็นตัวของตัวเรา คนเราไม่สามารถเลือกที่จะเกิดมาให้สมบูรณ์แบบได้ แต่เราสามารถทำตัวให้เป็นคนที่มีคุณค่าและมีความเคารพและเป็นตัวของตัวเราเองได้ เลิกเปรียบเทียบ เพราะทุกคนย่อมมีข้อบกพร่องอยู่ในตัวทุกคน เพียงแต่เราโฟกัสเรื่องเหล่านั้นมากน้อยเพียงใดจนทำให้เราเสียความรู้สึก ด้อยค่าในตัวเราเองได้ ซึ่งเป็นวิธีคิดที่ไม่ถูก คนเราสามารถพัฒนายกระดับสร้างความชำนาญเสริมสร้างทักษะชีวิตได้อยู่ตลอดเวลา เราควรเรียนรู้จักการมีชีวิตอย่างมีความสุข มีความพึงพอใจและเห็นถึงคุณค่าในการเป็นตัวตน การเป็นตัวของตัวเองจะเป็นการแสดงให้เห็นถึงความมีคุณค่าในตัวเรานั้นเอง เราต้องหาพื้นที่ทำความเข้าใจในจุดเหล่านี้ พัฒนาสืบค้นตลอดชีวิตแล้วเราจะเป็นคนที่มีความสุขคนหนึ่งในสังคม