ความรักวัยครั้งนี้จะไปต่อหรือยุติความสัมพันธ์
ตั้งกระทู้ใหม่
เรื่องมีอยู่ว่า สําหรับดิฉันแล้ว ดิฉันมีฐานะการเงินไม่ดี ไม่มีทรัพย์สินเป็นของตนเองเลยสักอย่าง แต่ดิฉันก็ดิ้นรนให้ตนเองหมั่นเพิ่มพูนความรู้ เพื่อนําไปต่อยอดในอนาคต ที่ผ่านมาทางครอบครัวได้กีดกันดิฉันในเรื่องความรักมาโดยตลอด เพราะ ไม่อยากให้เสียการเรียน รวมถึงฐานะทางบ้านไม่ดี จึงทําให้ที่ผ่านมา ดิฉันแทบจะไม่ได้ทําตามหัวใจเลย จวบจนปัจจุบันนี้ ที่ดิฉันกําลังศึกษาต่อป.ตรีอยู่ ดิฉันเกิดตกหลุมรักเพื่อนในชั้นเรียน ซึ่งมีอายุห่างกันหลายปี ด้วยที่หนุ่มคนนั้นมีนิสัยที่เป็นมิตร เป็นที่ปรึกษาให้ได้ แถมยังช่วยสอนการบ้านด้วย และดิฉันสามารถเป็นตัวของตัวเองได้ ดิฉันรู้สึกมีความสุขเป็นพิเศษเมื่อได้อยู่ใกล้เขา แต่ดิฉันก็พยายามข่มใจตัวเองว่า "เขาดีขนาดนี้คิดแบบเพื่อนดีกว่า เพราะ ไม่อยากเสียเพื่อนดี ๆ ไป" แต่มา จุดหนึ่งที่ใกล้จะสอบปลายภาค +เพื่อนสาวดิฉันลาหยุดเรียน ทําให้ดิฉันได้ใกล้ชิดกับเพื่อนหนุ่มคนนั้นมากขึ้น ถึงเขาจะไม่พิเศษมาก แต่ฉันก็มีความสุขทุกครั้งที่ได้อยู่ใกล้เขา อย่างบอกไม่ถูก ดิฉันเริ่มรู้สึกอาการแปลก ๆ ของหนุ่มคนนั้นคือว่า เมื่อก่อนทําเป็นไม่ค่อยสนใจใคร แต่เมื่อดิฉันเริ่มแต่งหน้าแต่งตัวทําผมมากขึ้น เขากลับชมเราทุกครั้งที่เจอ แถมเวลาที่ได้คุยกันเขายังสบตากับเรานานมาก จนเราต้องหันหนี แต่เขาก็มีรอยยิ้มให้ดิฉันนะคะ ดิฉันคิดว่าหนุ่มคนนั้นอาจมีใจให้กับดิฉันเหมือนกับที่ดิฉันมีใจให้เขา และที่สําคัญ หนุ่มคนนั้นชอบลงสตอรี่แบบนัย ว่า "ถ้าจีบแล้วเขาไม่มีใจ " อะไรทํานองนี้ เขามักทําสตอรี่ให้ดิฉันหยุดคิดไม่ได้ว่าเขาหมายถึงใครกันแน่ ถ้าหากว่าเขามีใจให้ดิฉันจริงและดิฉันก็มีใจให้เขา
เพียงแต่เราทั้งคู่ไม่ได้สารภาพความในใจต่อกัน และไม่ได้ทักกัน เรื่องจะเป็นอย่างไรต่อ แล้วฉันควรจะไปต่อหรือหยุดความสัมพันธ์ไว้เพียงเพราะ ยังไม่รากฐานที่มั่นคงดีคะ ตอนนี้ดิฉันสับสนกับตนเองมาก ความคิดกับหัวใจเดินสวนทางกัน ขอได้โปรดผู้มีประสบการณ์และเชี่ยวด้านความรักและการใช้ชีวิตช่วยให้คําตอบและแนวทางการดําเนินชีวิตต่อไปด้วยค่ะ ขอขอบพระคุณเป็นอย่างยิ่งที่พี่ ๆ เพื่อน ๆ น้อง ๆ ได้มาอ่านและลงความคิดเห็นนะคะ เพราะ ดิฉันไม่ทราบต้องปฏิบัติตัวอย่างไรต่อค่ะ
สวัสดีชาวเด็กดีทุกคนนะคะ ดิฉันอยากขอคําปรึกษากับเพื่อน ๆ พี่ ที่อยู่วัยทํางานแล้วค่ะ ขอเกริ่นเรื่องส่วนตัวเล้กน้อนะคะ ปัจจุบันนี้ดิฉันกําลังศึกษาต่อป.ตรี + ทํางานเลี้ยงชีพไปด้วย ซึ่งดิฉันดรอปเรียนไว้หลายปีแล้วมาเรียนต่อป.ตรีแบบเทียบโอนค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่า สําหรับดิฉันแล้ว ดิฉันมีฐานะการเงินไม่ดี ไม่มีทรัพย์สินเป็นของตนเองเลยสักอย่าง แต่ดิฉันก็ดิ้นรนให้ตนเองหมั่นเพิ่มพูนความรู้ เพื่อนําไปต่อยอดในอนาคต ที่ผ่านมาทางครอบครัวได้กีดกันดิฉันในเรื่องความรักมาโดยตลอด เพราะ ไม่อยากให้เสียการเรียน รวมถึงฐานะทางบ้านไม่ดี จึงทําให้ที่ผ่านมา ดิฉันแทบจะไม่ได้ทําตามหัวใจเลย จวบจนปัจจุบันนี้ ที่ดิฉันกําลังศึกษาต่อป.ตรีอยู่ ดิฉันเกิดตกหลุมรักเพื่อนในชั้นเรียน ซึ่งมีอายุห่างกันหลายปี ด้วยที่หนุ่มคนนั้นมีนิสัยที่เป็นมิตร เป็นที่ปรึกษาให้ได้ แถมยังช่วยสอนการบ้านด้วย และดิฉันสามารถเป็นตัวของตัวเองได้ ดิฉันรู้สึกมีความสุขเป็นพิเศษเมื่อได้อยู่ใกล้เขา แต่ดิฉันก็พยายามข่มใจตัวเองว่า "เขาดีขนาดนี้คิดแบบเพื่อนดีกว่า เพราะ ไม่อยากเสียเพื่อนดี ๆ ไป" แต่มา จุดหนึ่งที่ใกล้จะสอบปลายภาค +เพื่อนสาวดิฉันลาหยุดเรียน ทําให้ดิฉันได้ใกล้ชิดกับเพื่อนหนุ่มคนนั้นมากขึ้น ถึงเขาจะไม่พิเศษมาก แต่ฉันก็มีความสุขทุกครั้งที่ได้อยู่ใกล้เขา อย่างบอกไม่ถูก ดิฉันเริ่มรู้สึกอาการแปลก ๆ ของหนุ่มคนนั้นคือว่า เมื่อก่อนทําเป็นไม่ค่อยสนใจใคร แต่เมื่อดิฉันเริ่มแต่งหน้าแต่งตัวทําผมมากขึ้น เขากลับชมเราทุกครั้งที่เจอ แถมเวลาที่ได้คุยกันเขายังสบตากับเรานานมาก จนเราต้องหันหนี แต่เขาก็มีรอยยิ้มให้ดิฉันนะคะ ดิฉันคิดว่าหนุ่มคนนั้นอาจมีใจให้กับดิฉันเหมือนกับที่ดิฉันมีใจให้เขา และที่สําคัญ หนุ่มคนนั้นชอบลงสตอรี่แบบนัย ว่า "ถ้าจีบแล้วเขาไม่มีใจ " อะไรทํานองนี้ เขามักทําสตอรี่ให้ดิฉันหยุดคิดไม่ได้ว่าเขาหมายถึงใครกันแน่ ถ้าหากว่าเขามีใจให้ดิฉันจริงและดิฉันก็มีใจให้เขา
สวัสดีชาวเด็กดีทุกคนนะคะ ดิฉันอยากขอคําปรึกษากับเพื่อน ๆ พี่ ที่อยู่วัยทํางานแล้วค่ะ ขอเกริ่นเรื่องส่วนตัวเล้กน้อนะคะ ปัจจุบันนี้ดิฉันกําลังศึกษาต่อป.ตรี + ทํางานเลี้ยงชีพไปด้วย ซึ่งดิฉันดรอปเรียนไว้หลายปีแล้วมาเรียนต่อป.ตรีแบบเทียบโอนค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่า สําหรับดิฉันแล้ว ดิฉันมีฐานะการเงินไม่ดี ไม่มีทรัพย์สินเป็นของตนเองเลยสักอย่าง แต่ดิฉันก็ดิ้นรนให้ตนเองหมั่นเพิ่มพูนความรู้ เพื่อนําไปต่อยอดในอนาคต ที่ผ่านมาทางครอบครัวได้กีดกันดิฉันในเรื่องความรักมาโดยตลอด เพราะ ไม่อยากให้เสียการเรียน รวมถึงฐานะทางบ้านไม่ดี จึงทําให้ที่ผ่านมา ดิฉันแทบจะไม่ได้ทําตามหัวใจเลย จวบจนปัจจุบันนี้ ที่ดิฉันกําลังศึกษาต่อป.ตรีอยู่ ดิฉันเกิดตกหลุมรักเพื่อนในชั้นเรียน ซึ่งมีอายุห่างกันหลายปี ด้วยที่หนุ่มคนนั้นมีนิสัยที่เป็นมิตร เป็นที่ปรึกษาให้ได้ แถมยังช่วยสอนการบ้านด้วย และดิฉันสามารถเป็นตัวของตัวเองได้ ดิฉันรู้สึกมีความสุขเป็นพิเศษเมื่อได้อยู่ใกล้เขา แต่ดิฉันก็พยายามข่มใจตัวเองว่า "เขาดีขนาดนี้คิดแบบเพื่อนดีกว่า เพราะ ไม่อยากเสียเพื่อนดี ๆ ไป" แต่มา จุดหนึ่งที่ใกล้จะสอบปลายภาค +เพื่อนสาวดิฉันลาหยุดเรียน ทําให้ดิฉันได้ใกล้ชิดกับเพื่อนหนุ่มคนนั้นมากขึ้น ถึงเขาจะไม่พิเศษมาก แต่ฉันก็มีความสุขทุกครั้งที่ได้อยู่ใกล้เขา อย่างบอกไม่ถูก ดิฉันเริ่มรู้สึกอาการแปลก ๆ ของหนุ่มคนนั้นคือว่า เมื่อก่อนทําเป็นไม่ค่อยสนใจใคร แต่เมื่อดิฉันเริ่มแต่งหน้าแต่งตัวทําผมมากขึ้น เขากลับชมเราทุกครั้งที่เจอ แถมเวลาที่ได้คุยกันเขายังสบตากับเรานานมาก จนเราต้องหันหนี แต่เขาก็มีรอยยิ้มให้ดิฉันนะคะ ดิฉันคิดว่าหนุ่มคนนั้นอาจมีใจให้กับดิฉันเหมือนกับที่ดิฉันมีใจให้เขา และที่สําคัญ หนุ่มคนนั้นชอบลงสตอรี่แบบนัย ว่า "ถ้าจีบแล้วเขาไม่มีใจ " อะไรทํานองนี้ เขามักทําสตอรี่ให้ดิฉันหยุดคิดไม่ได้ว่าเขาหมายถึงใครกันแน่ ถ้าหากว่าเขามีใจให้ดิฉันจริงและดิฉันก็มีใจให้เขา
เพียงแต่เราทั้งคู่ไม่ได้สารภาพความในใจต่อกัน และไม่ได้ทักกัน เรื่องจะเป็นอย่างไรต่อ แล้วฉันควรจะไปต่อหรือหยุดความสัมพันธ์ไว้เพียงเพราะ ยังไม่รากฐานที่มั่นคงดีคะ ตอนนี้ดิฉันสับสนกับตนเองมาก ความคิดกับหัวใจเดินสวนทางกัน ขอได้โปรดผู้มีประสบการณ์และเชี่ยวด้านความรักและการใช้ชีวิตช่วยให้คําตอบและแนวทางการดําเนินชีวิตต่อไปด้วยค่ะ ขอขอบพระคุณเป็นอย่างยิ่งที่พี่ ๆ เพื่อน ๆ น้อง ๆ ได้มาอ่านและลงความคิดเห็นนะคะ เพราะ ดิฉันไม่ทราบต้องปฏิบัติตัวอย่างไรต่อค่ะ
สวัสดีชาวเด็กดีทุกคนนะคะ ดิฉันอยากขอคําปรึกษากับเพื่อน ๆ พี่ ที่อยู่วัยทํางานแล้วค่ะ ขอเกริ่นเรื่องส่วนตัวเล้กน้อนะคะ ปัจจุบันนี้ดิฉันกําลังศึกษาต่อป.ตรี + ทํางานเลี้ยงชีพไปด้วย ซึ่งดิฉันดรอปเรียนไว้หลายปีแล้วมาเรียนต่อป.ตรีแบบเทียบโอนค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่า สําหรับดิฉันแล้ว ดิฉันมีฐานะการเงินไม่ดี ไม่มีทรัพย์สินเป็นของตนเองเลยสักอย่าง แต่ดิฉันก็ดิ้นรนให้ตนเองหมั่นเพิ่มพูนความรู้ เพื่อนําไปต่อยอดในอนาคต ที่ผ่านมาทางครอบครัวได้กีดกันดิฉันในเรื่องความรักมาโดยตลอด เพราะ ไม่อยากให้เสียการเรียน รวมถึงฐานะทางบ้านไม่ดี จึงทําให้ที่ผ่านมา ดิฉันแทบจะไม่ได้ทําตามหัวใจเลย จวบจนปัจจุบันนี้ ที่ดิฉันกําลังศึกษาต่อป.ตรีอยู่ ดิฉันเกิดตกหลุมรักเพื่อนในชั้นเรียน ซึ่งมีอายุห่างกันหลายปี ด้วยที่หนุ่มคนนั้นมีนิสัยที่เป็นมิตร เป็นที่ปรึกษาให้ได้ แถมยังช่วยสอนการบ้านด้วย และดิฉันสามารถเป็นตัวของตัวเองได้ ดิฉันรู้สึกมีความสุขเป็นพิเศษเมื่อได้อยู่ใกล้เขา แต่ดิฉันก็พยายามข่มใจตัวเองว่า "เขาดีขนาดนี้คิดแบบเพื่อนดีกว่า เพราะ ไม่อยากเสียเพื่อนดี ๆ ไป" แต่มา จุดหนึ่งที่ใกล้จะสอบปลายภาค +เพื่อนสาวดิฉันลาหยุดเรียน ทําให้ดิฉันได้ใกล้ชิดกับเพื่อนหนุ่มคนนั้นมากขึ้น ถึงเขาจะไม่พิเศษมาก แต่ฉันก็มีความสุขทุกครั้งที่ได้อยู่ใกล้เขา อย่างบอกไม่ถูก ดิฉันเริ่มรู้สึกอาการแปลก ๆ ของหนุ่มคนนั้นคือว่า เมื่อก่อนทําเป็นไม่ค่อยสนใจใคร แต่เมื่อดิฉันเริ่มแต่งหน้าแต่งตัวทําผมมากขึ้น เขากลับชมเราทุกครั้งที่เจอ แถมเวลาที่ได้คุยกันเขายังสบตากับเรานานมาก จนเราต้องหันหนี แต่เขาก็มีรอยยิ้มให้ดิฉันนะคะ ดิฉันคิดว่าหนุ่มคนนั้นอาจมีใจให้กับดิฉันเหมือนกับที่ดิฉันมีใจให้เขา และที่สําคัญ หนุ่มคนนั้นชอบลงสตอรี่แบบนัย ว่า "ถ้าจีบแล้วเขาไม่มีใจ " อะไรทํานองนี้ เขามักทําสตอรี่ให้ดิฉันหยุดคิดไม่ได้ว่าเขาหมายถึงใครกันแน่ ถ้าหากว่าเขามีใจให้ดิฉันจริงและดิฉันก็มีใจให้เขา
เพียงแต่เราทั้งคู่ไม่ได้สารภาพความในใจต่อกัน และไม่ได้ทักกัน เรื่องจะเป็นอย่างไรต่อ แล้วฉันควรจะไปต่อหรือหยุดความสัมพันธ์ไว้เพียงเพราะ ยังไม่รากฐานที่มั่นคงดีคะ ตอนนี้ดิฉันสับสนกับตนเองมาก ความคิดกับหัวใจเดินสวนทางกัน ขอได้โปรดผู้มีประสบการณ์และเชี่ยวด้านความรักและการใช้ชีวิตช่วยให้คําตอบและแนวทางการดําเนินชีวิตต่อไปด้วยค่ะ ขอขอบพระคุณเป็นอย่างยิ่งที่พี่ ๆ เพื่อน ๆ น้อง ๆ ได้มาอ่านและลงความคิดเห็นนะคะ เพราะ ดิฉันไม่ทราบต้องปฏิบัติตัวอย่างไรต่อค่ะ
สวัสดีชาวเด็กดีทุกคนนะคะ ดิฉันอยากขอคําปรึกษากับเพื่อน ๆ พี่ ที่อยู่วัยทํางานแล้วค่ะ ขอเกริ่นเรื่องส่วนตัวเล้กน้อนะคะ ปัจจุบันนี้ดิฉันกําลังศึกษาต่อป.ตรี + ทํางานเลี้ยงชีพไปด้วย ซึ่งดิฉันดรอปเรียนไว้หลายปีแล้วมาเรียนต่อป.ตรีแบบเทียบโอนค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่า สําหรับดิฉันแล้ว ดิฉันมีฐานะการเงินไม่ดี ไม่มีทรัพย์สินเป็นของตนเองเลยสักอย่าง แต่ดิฉันก็ดิ้นรนให้ตนเองหมั่นเพิ่มพูนความรู้ เพื่อนําไปต่อยอดในอนาคต ที่ผ่านมาทางครอบครัวได้กีดกันดิฉันในเรื่องความรักมาโดยตลอด เพราะ ไม่อยากให้เสียการเรียน รวมถึงฐานะทางบ้านไม่ดี จึงทําให้ที่ผ่านมา ดิฉันแทบจะไม่ได้ทําตามหัวใจเลย จวบจนปัจจุบันนี้ ที่ดิฉันกําลังศึกษาต่อป.ตรีอยู่ ดิฉันเกิดตกหลุมรักเพื่อนในชั้นเรียน ซึ่งมีอายุห่างกันหลายปี ด้วยที่หนุ่มคนนั้นมีนิสัยที่เป็นมิตร เป็นที่ปรึกษาให้ได้ แถมยังช่วยสอนการบ้านด้วย และดิฉันสามารถเป็นตัวของตัวเองได้ ดิฉันรู้สึกมีความสุขเป็นพิเศษเมื่อได้อยู่ใกล้เขา แต่ดิฉันก็พยายามข่มใจตัวเองว่า "เขาดีขนาดนี้คิดแบบเพื่อนดีกว่า เพราะ ไม่อยากเสียเพื่อนดี ๆ ไป" แต่มา จุดหนึ่งที่ใกล้จะสอบปลายภาค +เพื่อนสาวดิฉันลาหยุดเรียน ทําให้ดิฉันได้ใกล้ชิดกับเพื่อนหนุ่มคนนั้นมากขึ้น ถึงเขาจะไม่พิเศษมาก แต่ฉันก็มีความสุขทุกครั้งที่ได้อยู่ใกล้เขา อย่างบอกไม่ถูก ดิฉันเริ่มรู้สึกอาการแปลก ๆ ของหนุ่มคนนั้นคือว่า เมื่อก่อนทําเป็นไม่ค่อยสนใจใคร แต่เมื่อดิฉันเริ่มแต่งหน้าแต่งตัวทําผมมากขึ้น เขากลับชมเราทุกครั้งที่เจอ แถมเวลาที่ได้คุยกันเขายังสบตากับเรานานมาก จนเราต้องหันหนี แต่เขาก็มีรอยยิ้มให้ดิฉันนะคะ ดิฉันคิดว่าหนุ่มคนนั้นอาจมีใจให้กับดิฉันเหมือนกับที่ดิฉันมีใจให้เขา และที่สําคัญ หนุ่มคนนั้นชอบลงสตอรี่แบบนัย ว่า "ถ้าจีบแล้วเขาไม่มีใจ " อะไรทํานองนี้ เขามักทําสตอรี่ให้ดิฉันหยุดคิดไม่ได้ว่าเขาหมายถึงใครกันแน่ ถ้าหากว่าเขามีใจให้ดิฉันจริงและดิฉันก็มีใจให้เขา
เพียงแต่เราทั้งคู่ไม่ได้สารภาพความในใจต่อกัน และไม่ได้ทักกัน เรื่องจะเป็นอย่างไรต่อ แล้วฉันควรจะไปต่อหรือหยุดความสัมพันธ์ไว้เพียงเพราะ ยังไม่รากฐานที่มั่นคงดีคะ ตอนนี้ดิฉันสับสนกับตนเองมาก ความคิดกับหัวใจเดินสวนทางกัน ขอได้โปรดผู้มีประสบการณ์และเชี่ยวด้านความรักและการใช้ชีวิตช่วยให้คําตอบและแนวทางการดําเนินชีวิตต่อไปด้วยค่ะ ขอขอบพระคุณเป็นอย่างยิ่งที่พี่ ๆ เพื่อน ๆ น้อง ๆ ได้มาอ่านและลงความคิดเห็นนะคะ เพราะ ดิฉันไม่ทราบต้องปฏิบัติตัวอย่างไรต่อค่ะ
สวัสดีชาวเด็กดีทุกคนนะคะ ดิฉันอยากขอคําปรึกษากับเพื่อน ๆ พี่ ที่อยู่วัยทํางานแล้วค่ะ ขอเกริ่นเรื่องส่วนตัวเล้กน้อนะคะ ปัจจุบันนี้ดิฉันกําลังศึกษาต่อป.ตรี + ทํางานเลี้ยงชีพไปด้วย ซึ่งดิฉันดรอปเรียนไว้หลายปีแล้วมาเรียนต่อป.ตรีแบบเทียบโอนค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่า สําหรับดิฉันแล้ว ดิฉันมีฐานะการเงินไม่ดี ไม่มีทรัพย์สินเป็นของตนเองเลยสักอย่าง แต่ดิฉันก็ดิ้นรนให้ตนเองหมั่นเพิ่มพูนความรู้ เพื่อนําไปต่อยอดในอนาคต ที่ผ่านมาทางครอบครัวได้กีดกันดิฉันในเรื่องความรักมาโดยตลอด เพราะ ไม่อยากให้เสียการเรียน รวมถึงฐานะทางบ้านไม่ดี จึงทําให้ที่ผ่านมา ดิฉันแทบจะไม่ได้ทําตามหัวใจเลย จวบจนปัจจุบันนี้ ที่ดิฉันกําลังศึกษาต่อป.ตรีอยู่ ดิฉันเกิดตกหลุมรักเพื่อนในชั้นเรียน ซึ่งมีอายุห่างกันหลายปี ด้วยที่หนุ่มคนนั้นมีนิสัยที่เป็นมิตร เป็นที่ปรึกษาให้ได้ แถมยังช่วยสอนการบ้านด้วย และดิฉันสามารถเป็นตัวของตัวเองได้ ดิฉันรู้สึกมีความสุขเป็นพิเศษเมื่อได้อยู่ใกล้เขา แต่ดิฉันก็พยายามข่มใจตัวเองว่า "เขาดีขนาดนี้คิดแบบเพื่อนดีกว่า เพราะ ไม่อยากเสียเพื่อนดี ๆ ไป" แต่มา จุดหนึ่งที่ใกล้จะสอบปลายภาค +เพื่อนสาวดิฉันลาหยุดเรียน ทําให้ดิฉันได้ใกล้ชิดกับเพื่อนหนุ่มคนนั้นมากขึ้น ถึงเขาจะไม่พิเศษมาก แต่ฉันก็มีความสุขทุกครั้งที่ได้อยู่ใกล้เขา อย่างบอกไม่ถูก ดิฉันเริ่มรู้สึกอาการแปลก ๆ ของหนุ่มคนนั้นคือว่า เมื่อก่อนทําเป็นไม่ค่อยสนใจใคร แต่เมื่อดิฉันเริ่มแต่งหน้าแต่งตัวทําผมมากขึ้น เขากลับชมเราทุกครั้งที่เจอ แถมเวลาที่ได้คุยกันเขายังสบตากับเรานานมาก จนเราต้องหันหนี แต่เขาก็มีรอยยิ้มให้ดิฉันนะคะ ดิฉันคิดว่าหนุ่มคนนั้นอาจมีใจให้กับดิฉันเหมือนกับที่ดิฉันมีใจให้เขา และที่สําคัญ หนุ่มคนนั้นชอบลงสตอรี่แบบนัย ว่า "ถ้าจีบแล้วเขาไม่มีใจ " อะไรทํานองนี้ เขามักทําสตอรี่ให้ดิฉันหยุดคิดไม่ได้ว่าเขาหมายถึงใครกันแน่ ถ้าหากว่าเขามีใจให้ดิฉันจริงและดิฉันก็มีใจให้เขา
เพียงแต่เราทั้งคู่ไม่ได้สารภาพความในใจต่อกัน และไม่ได้ทักกัน เรื่องจะเป็นอย่างไรต่อ แล้วฉันควรจะไปต่อหรือหยุดความสัมพันธ์ไว้เพียงเพราะ ยังไม่รากฐานที่มั่นคงดีคะ ตอนนี้ดิฉันสับสนกับตนเองมาก ความคิดกับหัวใจเดินสวนทางกัน ขอได้โปรดผู้มีประสบการณ์และเชี่ยวด้านความรักและการใช้ชีวิตช่วยให้คําตอบและแนวทางการดําเนินชีวิตต่อไปด้วยค่ะ ขอขอบพระคุณเป็นอย่างยิ่งที่พี่ ๆ เพื่อน ๆ น้อง ๆ ได้มาอ่านและลงความคิดเห็นนะคะ เพราะ ดิฉันไม่ทราบต้องปฏิบัติตัวอย่างไรต่อค่ะ
4 ความคิดเห็น
ความรักไม่มีปัญหานะ แต่สำคัญอยู่ที่ควบคุมจุดหลักๆ เพื่อไม่ให้ชีวิตหลงทาง
ที่ต้องระวังมีสองเรื่องหลักๆ
ลูกห้ามมีถ้ายังไม่มีการเงินมั่นคง เงินเก็บระดับหนึ่ง บ้าน นั่นคือเราต้องห้ามมีเพศสัมพันธ์ เพราะถ้าพลาดแค่ครั้งเดียว ชีวิตเราจะดิ่งไปอีกทางเลย ดูจากที่บ้านเราก็ได้ เลี้ยงเด็กคนนึงต้องทุ่มเททั้งเวลาและเงินมาก
หนี้ห้ามสร้าง ถ้าไม่มั่นใจว่าสามารถหาเงินมาชดใช้ได้แน่ๆ อย่าใช้ชีวิตฟุ้งเฟ้อ ยุคปัจจุบันคนจำนวนมากหวังรวยลัด จนเดินหลงทาง
สวัสดีค่ะ คห.ที่ 1
ความรักไม่มีปัญหานะ
ลูกห้ามมีถ้ายังไม่มีการเงินมั่นคง เงินเก็บระดับหนึ่ง บ้าน นั่นคือเราต้องห้ามมีเพศสัมพันธ์ เพราะถ้าพลาดแค่ครั้งเดียว ชีวิตเราจะดิ่งไปอีกทางเลย
แต่ เจ้าของกระทู้เขาโตเป็นผู้ใหญ่แล้วนะคะ
เขาสามารถมีความรักได้น๊า แต่ห้ามเรื่องแบบนี้นะคะ ผู้ชายเขาจะยอมหรือไม่คะนั้น
หากห้ามเรื่องแบบนี้ ดูจะเป็นความรักที่อาจจะมีปัญหานะคะ
คือผู้ชายเขาจะยอมได้หรือไม่เนาะ?
เจ้าของเม้นต์นี้ ไม่ใช่ผู้รู้ และไม่ใช่ผู้มีประสบการณ์แต่อย่างใดเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่เพียงสงสัยค่ะ
สงสัยว่า หากมีรักในวัยที่โตแล้วนะคะ และตกลงที่จะเป็นคนรักกัน อยู่ด้วยกัน แต่ห้ามเรื่องแบบนี้นะ ผู้ชายเขาจะยอมไหมอ่ะ?
จะเป็นเรื่องที่เป็นไปได้ไหม?
หรือคุณเพียงบอกว่า รักกันได้ แต่เป็นเพียงความรักที่มีต่อกันเท่านั้น
คือเป็นความรักของคู่รักในวัฒนธรรมดั้งเดิม เก่าก่อนของไทย คือแม้จะรักกัน แต่ตราบใดที่ยังไม่แต่งงานกัน ห้ามมีความสัมพันธ์ใด ๆ ต่อกัน แบบนั้นนะคะ?
หากคุณหมายถึงในแบบนี้ เห็นด้วยค่ะ
ทำไมจะห้ามไม่ได้ ผู้ชายที่มีสมองคิดรู้จักวางแผนชีวิต รู้ว่าอะไรควรไม่ควรก็เป็นแบบนี้ทั้งนั้น เอาแค่ที่จบมารุ่นเดียวกันเป็นร้อยๆคน ทุกคนไม่มีใครไปมีเพศสัมพันธ์กับผู้หญิงก่อนแต่งเลยสักคน เข้าตามตรอกออกตามประตู ไม่สร้างปัญหาเพิ่มให้สังคมและประเทศ
วามรักจำเป็นต้องใช้เวลา คบไปคบมาอาจจะเห็นข้อบกพร่องของเค้าที่เรารับไม่ได้ก็ได้
ก็ไม่จำเป็นต้องออกตัวแรงน่ะ
ถ้ารักจริงๆก็ลองคบกัน กว่าจะเรียนจบใช้เวลานานได้เรียนรู้นิสัยของผู้ชาย พอเรียนจบคิดอีกทีว่าจะแต่งงาน หรือเข้าไปอยู่ด้วยกันเลยไม่ต้องแต่ง แล้วอย่าเพิ่งมีลูก เพราะจะรู้นิสัยของอีกฝ่ายตอนที่ได้อยู่ด้วยกันจริงๆเป็นปี
ผช แค่ชมกับมองหน้าเองนะ (ปากหวานแถวนี้ก็แบบนี้) โพสต์นั่นก็ลอยๆ ไม่มีอะไรสื่อถึงคุณเลย
ชวนกินข้าวดูหนังสองต่อสองบ่อยๆ ผช เป็นฝ่ายเลี้ยงด้วยซ้ำ ก็ไม่ได้เป็นอะไรกันก็มี- ถูกใจกัน แต่ไม่ได้อยากกินกันน่ะ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?