ผู้หญิงที่ผู้ชายคคิดจะแต่งงานด้วยแต่ผู้ชายมาขอเลิกผู้หญิงภายหลัง เป็นเพราะอะไรคะ

ลุงว่า เจ้าของกระทู้ จะเอาคำตอบไปแต่งนิยายใช่ไหม

เออ ถึงใช่ ก็จะตอบให้

นิสัยผู้ชายส่วนใหญ่เลยนะ "ไม่ชอบเป็นผู้ตาม

โดยเฉพาะต้องตามผู้หญิง" นี่หนึ่งแล้วนะ

อันดับต่อไป "ความสามารถด้อยกว่าผู้หญิง

ที่ตัวเองต้องคู่ด้วย นี่ก็ยากจะยอมรับ"

สุดท้าย "ถ้าผู้ชายต้องการคู่ เขาจะต้องการ

คู่คิด คนดูแล ไม่ใช่ต้องการแม่คนที่สอง"

แต่ที่เขียนมา ดูแล้ว แม่ตัวเอง ยังไม่ขนาดนี้เลย

ต่อให้ ไซซี มาเอง ลุงก็เลือก สาวใช้ดีกว่า

เอามาเป็นผัวหรือเอามาเป็นทาส ถามจริง

ถ้าสมบูรณ์แบบจริง จะไม่มีคำว่า แต่ แน่นอน ต้องไปคบเองอ่ะนะถึงจะบอกได้ แต่ต้องให้ผู้ชายบอกว่าทำไมถึงเลิก ก็เรื่องธรรมดาอ่ะ ถ้าเจอสมบูรณ์แบบ แบบที่ จขกท ว่า ผู้หญิงด้วยกันก็คงหนีอ่ะ

ผู้หญิงที่ผู้ชายคคิดจะแต่งงานด้วยแต่ผู้ชายมาขอเลิกผู้หญิงภายหลัง เป็นเพราะอะไรคะ

สวัสดีค่ะ

ก่อนอื่นนะคะ คืออยากถามด้วยเช่นกันค่ะว่า อาการทั้งหมดนี้นะคะ เป็นคาแร็คเต่อร์ของตัวละครหรือเปล่าเอ่ยย?

คาแร็คเต่อร์เพ้อฝัน ในแบบผิด ๆ เช่นนี้ น่าจะเป็นคาแร็คเต่อร์ของตัวละครนะคะ

เป็นคล้ายคาแร็คเต่อร์ของนางร้ายแบบนั้นค่ะ

คำถามของคุณนี้ สามารถเปรียบได้ราวกับ คาแร็คเต่อร์ที่ยํ่าแย่ของตัวละคร ซึ่งไม่ควรเอาเป็นเยี่ยงอย่าง แบบนั้นนะคะ

และจริงแล้ว มากระทู้นี้ แท้จริงดูจะเป็นคำถามสำหรับผู้ชายนะคะ

ซึ่งเจ้่าของเม้นต์นี้ ก็เป็นอีกหนึ่งที่มีความตั้งใจอยากที่จะหัดเขียนนิยายด้วยเช่นกัน และเป็นผู้หญิงนะคะ ในวาระที่หัดเขียนนิยายอยู่ จึงอยากลองแบ่งปันความคิดเห็น ที่ตนมีอยู่เกี่ยวกับคาแร็คเต่อร์ ซึ่งเป็นประเด็นที่คุณตั้งขึ้นมานี้ค่ะ

ผู้หญิงที่ดีเลิศเพอร์เฟคสมบูรณ์แบบทุกอย่าง...

คาแร็คเต่อร์(ตัวละครแบบนี้) แบบที่คุณยกมานี้ จริงแล้วมีอยู่มากมายด้วยเช่นกันในยุคนี้ แต่ส่วนใหญ่เป็นนางร้ายนะคะ

ในวาระ โอกาสที่อยากลองหัดเขียนนิยาย ภายใต้เม้นต์นี้ จึงขอนุญาตช่วยตอบให้คุณ เป็นการแบ่งปันความคิดเห็น มุมมองที่มีต่อประเด็นของคุณนะคะ และดูจะเป็นเม้นต์ที่ยาว ๆ ด้วย คุณลองอ่านเล่น ๆ ไปนะคะ

ผู้หญิงที่ดีเลิศเพอร์เฟคสมบูรณ์แบบทุกอย่าง เป็นคนสวยมากรักษาดูแลรูปร่างดีมาก รวยมีทรัพย์สินเงินทอง มีหน้าที่การงานที่ดี มีหน้ามีตาในสังคมเป็นชื่นชมเป็นที่ยอมรับ และเป็นคนเก่งมีความสามารถ แต่ฉันดีขนาดนี้เลยเป็นคนเอาแต่ใจ ใจร้อนเป็นคนดุ เป็นคนแรงๆขี้เหวี่ยงวีน อารมณ์ร้าย ถ้าอารมณ์ปกติก็ไม่มีอะไรถ้าโกรธขึ้นมาก็อาจจะเบิดกะโหลกผู้ชายสักที และเป็นคนขี้หึงมาก

หากจะกล่าวถึงคำว่า เพอร์เฟค นะคะ

แต่ทั้งหมด ที่คุณกล่าวมานี้ เธอยังไม่เพอร์เฟ็คได้ จริงนะคะ

คือจากที่คุณกล่าวมานี้นะคะ เธอมีเพียงรูปเป็นทรัพย์ และมีทรัพย์สินเงินทอง แม้เงินทองนั้นจักมากมาย แต่เป็นเพียงของนอกกายเท่านั้นเองนะคะ คือคุณค่าของความเป็นคน จริงแล้วอยู่ที่จิตใจ มิใช่จากของนอกกายแต่อย่างใดนะคะ

ของนอกกายนะ ไม่มีผลกับทุกคนเสมอไปนะคะ คือแม้จะมีมากมาย หรือน้อยนิด แต่ของนอกกายไม่มีผลกับชายทุกคนเสมอไปค่ะ

คุณค่าของความเป็นคนคือ เขาผู้นั้นมีความสามารถเข้าใจได้ถึงการนำความผาสุขมาสู่ตน และสู่คนรอบด้าน...ได้ด้วยสติ และปัญญา ซึ่งไม่จำเป็นต้องมีของนอกกายเป็นสื่อแต่อย่างใด คือคุณค่าที่สูงส่ง ในความเป็นคนจริงนะคะ

ในคาแร็คเต่อร์ที่คุณกล่าวมานี้นะคะ แม้เธอจะเรียนเก่ง คือเธอเกิดมามีไอคิวดี แต่โชคร้ายเหลือเกินนะคะที่เธอไม่มีอีคิวด้วย

อีคิว คือความฉลาดทางอารมณ์ คือการที่ผู้มีสติ มีปัญญาที่จะเข้าใจในการควบคุม...ให้เกิดเป็นความบาลานซ์ ให้เกิดเป็นผู้ที่สามารถเดินทางในชีวิต ได้ด้วยทางสายกลาง แบบนั้นนะคะ

แต่ เธอผู้ที่คุณกล่าวมานี้ ดูเธอไม่มีความเข้าใจที่ดีพอ ที่จักสามารถอยู่ได้ด้วยวิธีสุขสงบด้วยความเข้าใจแห่งการที่ว่า จักทำเช่นไรจึงจะเป็นสุขที่บริสุทธิ์ได้ คือภายในจิตใจของเธอไม่สามารถควบคุมสติได้ ไม่สามารถควบคุมอารมณ์ให้บาลานซ์ ให้เข้าใจ ให้หนักแน่นได้ ให้ยึดหยุ่นได้ เธอไม่รู้ผลของความโกรธเคืองโมโห หากแต่ปล่อยให้อารมณ์ต่าง ๆ มีผลตลอดเวลา โดยเฉพาะอารมณ์โกรธเคือง การถือตนเป็นใหญ่ โมโหร้าย เหวี่ยงวีน เดือดร้อน เดือดดาลเป็นที่ตั้ง โดยไม่มีเหตุผล ซึ่งทั้งหมดนี้ แท้จริงคือความทุกข์ทรมานภายในทั้งสิ้น ของผู้ที่มีมันอยู่ จริงนะคะ

คืออารมณ์เหล่านี้นะคะ ไม่ต่างกองเพลิงในจิตใจของคนเรานั้นเองค่ะ คนเช่นนี้จะไม่มีความสุขสงบได้จริงนะคะ และแน่นอนใครอยู่ใกล้เพลิงกองนี้ ก็จะเผาผลาญเขาผู้ใกล้ชิดนั้นได้ราบเรียบ ซึ่งแน่นอนที่ว่าชายที่เป็นสามีของเธอ จะถูกเผาผลาญทุกวัน นั้นน่าจะเป็นธรรมดาค่ะ

คือโดยรวม ๆ แล้วคือเธอไม่สามารถมีจิตที่สงบ และไม่มีเหตุผลได้ในทุกอย่าง และในทุกวัน เธอไม่เข้าใจแก่นแท้ที่สำคัญยิ่งในการที่เป็นคน เธอจึงโกรธเคือง และมีอาการหลงตัวบ้าอำนาจ บ้าเงินทอง บ้าของนอกกาย ซึ่งสิ่งเหล่านี้ แท้จริงไม่มีผลต่อผู้ที่มีจิตที่เข้าใจในสัจธรรมแต่อย่างใด นั้นก็เป็นความจริงนะคะ

คือตามที่คุณบอกเล่า และถามมานี้ เธอคนนี้ไม่ใช่คนงาม ไม่ใช่คนเก่ง ไม่ใช่คนที่เพอร์เฟ็คค่ะ

หากแต่ในภาพลักษณ์ที่แท้จริง เธอคนนี้ไม่ต่างแม่มด ผู้ที่หลงในมายากล ผู้ที่หลงในอำนาจ ด้วยที่หลงผิด เข้าใจผิด เชื่อว่าพลังเงิน พลังอำนาจนั้นเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ต่อทุกคน และเธอก็เล่นกล และหลงไหลไปกับสิ่งที่ไม่ใช่แก่นสารที่แท้จริง

คนเช่นนี้แท้จริงเต้นอยู่บนกองทุกข์ หรือก้าวเดินไปบนกองเพลิงในทุกวินาทีที่เธอมีชีิวิตอยู่ แต่ตัวเธอเองที่ไม่รู้ได้ เธอลุกลี้ลุกรน สั่นเทรา เธอหาความสงบในจิตใจไม่ได้ และที่แย่ ๆ คนเช่นนี้จะไม่เคยมีความจริงใจกับใครเลย หากแต่เธอมีแต่ความเห็นแก่ตัวเป็นใหญ่ เป็นที่ตั้ง นั้นก็เป็นความจริง ในธรรมชาติโดยรวมของผู้ที่มีจิตใจ และนิสัยในแบบที่กล่าวมานี้ค่ะ

เพราะเธอเข้าใจผิด และหลงเชื่อว่า ทุกอย่างที่เป็นของนอกกายนั้นเป็นสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิต และที่ทุกคนต้องจำเป็น และใฝ่หา ทั้งนี้ เพราะแท้จริงเธอโง่ เธอเข้าใจผิดไป เธอจึงถือสิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งสูงสุด ซึ่งในความจริงแล้วนะ เธอไม่มีอะไรเลยค่ะ

ทั้งหมดนี้เป็นธรรมชาติที่เกิดขึ้นได้ ในผู้ที่ไม่เข้าใจในแก่นสาร ในแก่นแท้แห่งความเป็นคนอย่างแท้จริง คือทั้งหมดนี้เกิดเป็นคนที่ถูกอุปโลกขึ้นมาด้วยจิตที่ไม่เข้าใจในแก่นสารแห่งชีวิตเท่านั้นเองค่ะ คือทั้งหมดนี้ไม่ใช่อาการของความเพอร์เฟคแต่อย่างใดนะคะ

หากแต่ทั้งหมดนี้เป็นความทุกข์ทรมานมากกว่าค่ะ

ซึ่งเจ้าของเม้นต์นี้เข้าใจว่าตัวละครชาย(ในที่นี้คือตอบให้คุณ ในรูปแบบเปรียบเป็นคาแร็คเต่อร์ของตัวละครนะคะ)ทั้งหลาย หากเขาทั้งหลายมีสติดีพอ เขาเข้าใจในสัจธรรม ในแก่นสารแห่งชีวิต แน่นอนเขาคงจะวิ่งหนีค่ะ ชีวิตบนกองเพลิงนะคะ ใครกันที่จะทนได้ ชายคนนั้น(ตัวละครนะคะ) หากเขาไม่มีความจำเป็นจริง ๆ ที่ต้องนำชีวิตทั้งชีวิตไปทิ้งไว้บนกองเพลิง เขาทั้งหลายคงไม่โง่พอที่จะต้องตกอยู่ในเหตุการณ์ที่เลวร้ายนั้นอย่างแน่นอนค่ะ

คือเข้าใจเช่นนั้นค่ะ

ห้ามติดต่อกับเพื่อนผู้หญิง ต้องมองฉันคนเดียว และขอตัวติดกับผู้ชายตลอดเวลา

มีรวมการกระทำที่ยําแย่มากมายของเธอด้วย ไม่ให้เกียรติ์ ไม่ยํ่าเกรง ไม่ศรัทธา คือทั้งหมดนี้นะคะ คืออการของคนที่มีอาการของความอ่อนแอ เวิ้งว้าง เปล่าเปลี่ยว เปราะบาง ขาดความเข้าใจในชีวิต ไม่มีความเชื่อมั่นในตนเอง ไม่มีความภาคภูมิในตนเอง ไร้แก่นสาร หากแต่เธอแต่มีความเห็นแก่ตัวเป็นใหญ่ อย่างร้ายกาจรวมอยู่ด้วย ซึ่งเป็นอะไรที่คงจะทรมานยิ่งนักทั้งตัวเธอเอง และนำมาซึ่งความทรมานแก่ฝ่ายชายอย่างแน่นอน แบบนี้แล้วคงไม่ง่ายที่ผู้ชายส่วนใหญ่จะทนไหว การที่เขาจะวิ่งหนีเข้าป่าเอาชีวิตรอด ก็น่าจะเป็นธรรมดา ไม่แปลกแต่อย่างใดนะคะ

ฉันเป็นคุณหนูไม่สามารถปรนนิบัติผู้ชายได้ แต่ฉันจ้างแม่บ้านมาดูแลผู้ชายได้ ผู้ชายว่าอย่างไรคะ

หากแต่ แม้จะจ้างคนมาปรนิบัติเรื่องการกิน การอยู่ ตบแต่งบ้านเรือนหรูหรา ท่ามกลางข้าทาสบริวารก็จริง แต่ในความจริง เธอมีนิสัยที่ไม่มีสติ ไม่สามารถควบคุมอารมณ์ให้บาลานซ์ได้ เธอไม่เข้าใจในความเป็นคน หากแต่เธอล่องลอยอยู่ในความเห็นแก่ตัว ควบคุมสามมีของตนไม่ต่างทาสในเรือนเบี้ย(หรือเป็นทาสเซ็กส์ในชีวิตของเขา ก็ไม่ต่างกัน คือเขาคงจะมีหน้าที่บริการเธอในสิ่งที่เธอต้องการเท่านั้น และเขาต้องปั้นหน้า ใส่หน้ากากว่าด้วยตนมีความสุขที่ได้อยู่ร่วมชายคา และร่วมเตียงกับเธอ แก่สังคม คือหน้าที่ของเขาเท่านั้นเอง ซึ่งดูจะเป็นคาแร็คเต่อร์ที่เป็นบทที่แย่มาก ๆ นะคะ)

สำหรับตรงนี้นะคะ

หรือสุดท้ายผู้ชายก็หันกลับไปหาผู้หญิงธรรมดาๆบ้านๆที่ไม่ได้เศษเสี้ยวของผู้หญิงสวยรวย ซึ่งนิสัยเธอตรงกันข้ามกับผู้หญิงเพอร์เฟคคนนั้นทุกสิ่งทุกอย่าง

ถ้าเป็นอย่างนั้นผู้ชายจะรับได้ไหมถ้าสังคมประนามว่าเนื้อหงส์มีไม่กินจะกินเนื้อคางคก

ในภาพเหตุการณ์ที่คุณกล่าวมานี้นะคะ เมื่อลองพิจารณาทั้งหมดแล้ว ก็เข้าใจว่า หากเขา ผู้ชายเป็นผู้ที่เข้าใจในสัจธรรม เขาคงจะรับได้ และยิ้มรับได้ด้วยความยินดี ด้วยศักดิ์ศรีค่ะ

ทั้งนี้เพราะตัวเขาเองนะคะที่รู้ว่า...ทาส(เซ็กส์)ในเรือนเบี้ย หรือทาสเซ็กส์ในถํ้าของแม่มด ผู้เห็นแก่ตัว ผู้ที่หลงไปกับรูปลักษณ์ ทรัพย์สิน เงินทองนั้น เป็นอะไรที่ไม่คุ้ม ที่จักนำชีวิตไปทิ้งไว้ อย่างแน่นอนค่ะ

แท้จริงแล้วนะ อันความเป็นคน ในธรรมชาติของคนนะคะ คือคำที่บอกความหมายได้ว่า เป็นคนที่เพอร์เฟ็คได้ แท้จริงแล้วคือผู้ที่เข้าใจในสัจธรรมอย่างแท้จริงนะคะ

คือแม้เธอจะมีทั้งไอคิว(การมีปัญญา เฉลียวฉลาด) และอีคิว(การมีสติ และอารมณ์ที่ดีพอตลอดเวลา) แต่อาจจะต้องมีมากกว่านี้อีกนิดนะคะ

คือการที่จะต้องเข้าใจในสัจรรม คือการที่ต้องเข้าใจในแก่นแท้ ในแก่นสารของชีวิต และแน่นอนจะเกิดเป็นการปฎิบัติต่อเพื่อนร่วมโลกด้วยกัน ด้วยจิตใจที่มีเมตตา ปรานี ให้เกียรติ์ ให้โอกาส มีความรัก มีความศรัทธาในเพื่อนมนุษยชาติด้วยกัน ด้วยจิตใจที่บริสุทธิ์ ไม่ยึดติด หากแต่ว้างเว้นจากความเห็นแก่ตัว มีจิตที่เป็นกลาง มีความบาลานซ์ในจิตใจ ในอารมณ์ จะอยู่ที่ไหน ๆ ก็เป็นที่รักใคร่ของทุกคน ของทุกสังคม เป็นที่รักใคร่ของพ่อแม่ ของพี่น้อง ของสามี ของข้าทาสบริวาร ใคร ๆ อยู่ใกล้ก็เป็นสุขสงบ และสันติ ไปด้วย

ทั้งหมดนี้คือความเพอร์เฟคของคนนะคะ คือคนนะไม่มีความจำเป็นมากมายไปกว่า อันคนเรานี้เพียงมีจิตใจที่เข้าใจในสัจธรรม มีสติ มีปัญญาที่ดีพอที่จักสามารถเข้าใจการดำรงไปของชีวิตด้วยการมีจิตใจที่ดี มีเมตตานั้นเป็นสำคัญ (เมตตาสามารถคํ้าจุนทั้งโลกได้จริงนะคะ)

คือรวม ๆ แล้ว ความเป็นคนที่เพอร์เฟคได้คือ เขาจะสามารถรู้ได้ว่าจักทำเช่นไร ที่จักทำให้ชีวิตของตน และชีวิตของทุกคนที่มีส่วนร่วมมีการอยู่ในทุกวันได้ด้วยความราบเรียบ เรียบง่าย ภายใต้ความสงบ สันติ ซึ่งทั้งนี้คือความผาสุขนะคะ

ความผาสุขแห่งชีวิต เป็นสิ่งที่ทุกคนในโลกนี้ปรารถที่สุด ความผาสุขอย่างแท้จริงนะจักได้มาจากผู้ที่เข้าใจในสัจธรรม หรือผู้ที่เข้าใจในแก่นสารแห่งชีวิตอย่างแท้จริงเท่านั้น จริงนะคะ

โดยเฉพาะชายที่เป็นสามี ซึ่งเขาคนนี้ แน่นอนสำคัญมาก ๆ ในชีวิต(ของผู้หญิงนะ หากเธอมีสามี) เพราะแท้จริงแล้วนะ เพราะฉะนั้นการที่จักไม่ปฎิบัติต่อคู่ชีวิตเช่นทาสเซ็กส์ในเรือนเบี้ย หรือจะไม่ปฎิบัติต่อเขาคล้ายผู้ที่ตํ่าต้อยน้อยหน้า(ที่รับเขามาเป็นคู่เพราะสงสาร นั้นไม่ควรทำ หากแต่รับเขามาเป็นคู่เพราะความรักแท้ที่มีต่อเขา) หรือการที่จะไม่ปฎิบัติต่อเขาราวเขาเป็นผู้ที่น่าสังเวท จากหญิงที่มีทุกอย่างในชีวิตทั้งหมดนี้ไม่ควรทำ น่าจะดีกว่า นะคะ หากแต่จงให้เกียรติ์ ยํ่าเกรง และศรัทธาในคนที่ตนรัก เท่านี้ คู่รักทังหลายก็จักมีความผาสุขได้อย่างแน่นอน คือชีวิตนะมันไม่ต้องการมากว่านี้นะคะ ทั้งหมดนี้ ในการปฎิบัติเช่นนี้น่าจะเป็นความเพอร์เฟ็คค่ะ

ชีวิตที่เพอร์เฟค คือการนำมาซึ่งความสงบสุข สันติ เป็นความผาสุข ซึ่งชีวิตนะ มันไม่จำเป็นมากไปกว่านี้นะคะ และ ไม่เสมอไปที่ว่าต้องมีองค์ประกอบมากมายจากสิ่งอุปโลกใด ๆ เช่น เงินทองที่ต้องมากมายท้วมท้น การศึกษาที่ต้องสูงส่งเสียดฟ้า หรืออำนาจ ชื่อเสียง นั้นก็ไม่จำเป็นแต่อย่างใด หากเขาทั้งหลายเข้าในในสัจธรรม หรือเข้าใจในแก่นสารที่แท้จริงแห่งชีวิต นั้นคือชีวิตที่เพอร์เฟคจริงนะคะ

ตัวละครที่ดี และ มีสติมี ปัญญาดี มีความเมตตาคํ้าจุนโลก เพราะเธอเข้าใจในสัจธรรมนั้น

คือมีอยู่ในนิยาย หรือในหนัง ในละครนะคะ แต่นับวันตัวละครทีมีคาแร็คเต่อร์เช่นนี้ กำลังจะถูกลืมเลือน คือไม่บ่อยนักที่จะถูกเขียนขึ้น ทั้งนี้อาจจะเป็นเพราะยุคสมัยก็เป็นได้เนาะ

(คือตัวละครเช่นนี้ เป็นไอดอล เป็นแรงบันดาลใจ เป็นแบบอย่างที่ดีสำหรับเจ้าของเม้นต์ค่ะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า ทุกวันนี้ก็ยังรักที่จะเสพเรื่องราวที่มีตัวละครซึ่งมีคาแร็คเช่นที่กล่าวมานี้ )

มีตัวอย่าง เช่นเรื่องในคริปข้างล่างนี้นะคะ คาแร็คเต่อร์คล้าย ๆ ที่กล่าวมา นำมารีเมคเมื่อไรนะ ได้ใจไปทุกครั้งค่ะ

นี่เลยค่ะ

และข้างล่างนี้นะคะ ขอขอบคุณ และขอนุญาตเจ้าของเพจ ทั้งนี้เจ้าของเม้นต์ได้นำข้อมูลบางส่วนมาลงไว้ภายใต้เม้นต์นี้ เพื่อที่เด็ก ๆ ได้อ่าน และเรียนรู้

นิทานเรื่อง ซินเดอเรลล่า (Cinderella)

......

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า:

• นารีมีรูปเป็นทรัพย์…แต่ความเมตตากรุณาเป็นสมบัติอันประมาณค่ามิได้ หากปราศจากความเมตตา ย่อมไม่มีสิ่งใดเป็นไปได้ ผู้มีความเมตตาย่อมสามารถทำได้ทุกสิ่ง

• จงกล้าหาญ รู้จักแผ่เมตตาให้ทั้งกับผู้อื่นและตนเอง และทำความดียู่เสมอๆ…ในการช่วยเหลือนั้น เราช่วยเท่าที่เราจะช่วยได้ ควรอยู่บนพื้นฐานที่ว่า ช่วยเหลือโดยที่ตนเองไม่เดือดร้อน และช่วยเท่าที่กำลังของเราจะช่วยได้

สามารถอ่านรายละเอียดต่อ...ได้จากในลิ้งก์นะคะ

https://nitanstory.com/%E0%B9%80%E0%B8%88%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B8%AB%E0%B8%8D%E0%B8%B4%E0%B8%87-%E0%B8%8B%E0%B8%B4%E0%B8%99%E0%B9%80%E0%B8%94%E0%B8%AD%E0%B9%80%E0%B8%A3%E0%B8%A5%E0%B8%A5%E0%B9%88%E0%B8%B2/

สุดท้ายนี้ อยากบอกคุณว่า เป็นกระทู้ ที่มีประเด็นดี ๆ ค่ะ

อยากให้มีนิยายที่เขียนให้นางเอกมีคาแร็คเต่อร์เพอร์เฟค ให้ได้อ่านบ้าง ก่อนที่คาแร็คเต่อร์ดังกล่าวนี้ จักถูกลืมเลือนไปจากจิตใจของคนเราไปตลอดกาล ซึ่งเป็นสิ่งที่น่าใจหาย น่าเสียดายนะ

"ไม่ได้รักแล้ว"

ผู้ชายส่วนมากมักมากในกามค่ะ พอได้มีอะไรด้วยก็เบื่อก็อยากเปลี่ยนเเล้ว

เห็นนิยายแนวที่พระเอกหล่อรวยแต่นิสัยเสีย ขี้หึงและมีความคิดเหมือนเมียเป็นทาสกาม แต่ทุกคนกลับเรียกเขาว่าคน 'เพอร์เฟค' ไม่แปลกที่จกข.จะเรียกผู้หญิงสวย รวย แต่นิสัยเผด็จการว่าเพอร์เฟคเหมือนกัน ถ้าเป็นผู้หญิง เธอคนนั้นต้องสมบูรณ์แบบทุกอย่างไปจนถึงนิสัย ถึงจะเรียกว่าเพอร์เฟคได้ ส่วนผช.ถึงนิสัยเสียแต่ถ้ารวยก็คือคนเพอร์เฟคอยู่ดี นั่นคือความไม่เท่ากันของมุมมองสังคม [คือพระเอกแนวนี้เยอะมากในนิยายรักแต่นางเอกก็รัก]

กลับมาที่คำถามจกข.

เราว่าธรรมชาติผช.คงไม่อยากเป็นเบี้ยล่างผู้หญิงหรอก ถึงผู้หญิงจะสวยรวยและนิสัยดี แต่ผู้ชายก็คงรู้สึกเหมือนตัวเองพึ่งพาไม่ได้ และกำลังเกาะผู้หญิงกินอยู่[แม้มันจะไม่ผิดก็ตาม] เลยเลือกผู้หญิงบ้าน ๆ จนๆ เพราะตัวเองจะได้เป็นที่พึ่งของผู้หญิงคนนั้น และสามารถทำตัวเป็นผู้นำได้ ไม่เหมือนเวลาอยู่กับผู้หญิงเก่ง