ช่วยอ่านกระทู้นี้ได้มั้ยคะ อยากได้คำปรึกษาดีๆค่ะ ????
1. คือเรื่องแรกเลย ตอนนั้นเราอยู่ม.3 เพื่อนเราพาเราไปร้านร้านหนึ่ง แนว ร้านรีโนเวท ขายนํ้า อะไรงี้ ตอนนั้นเราไปเจอพี่คนหนึ่ง เราชอบเขามาก เลยมาหาบ่อยๆ พี่เขาเป็นทั้งบาริสต้า / บาร์เทนเนอร์ เลย และเขาก็อายุ 30+แล้ว รู้สึกแบบ เห้อ เราชอบไปได้ไง… จนวันนึง วันเสาร์มั้งเราลืม แต่แอบออกจากหอมา มาหาพี่เขา คือเราไม่ได้หวังอะไรเลย คือชอบพี่เขาจริงๆ (รู้สึกผิดที่ชอบเขามาก) จนนั่งคุยกับเขาไปนานๆ เขาก็พูดว่าข้างล่างมันน่ากลัวนะ ไม่ปลอดภัย ขึ้นมาข้างบนไหม อะไรประมาณนี้ แล้วเราก็โง่อะ ดันตามเขาขึ้นไป แล้วหลังจากนั้นเขาก็ถามเราอยากดูเน็ตฟิกไหม เราก็เลือกๆ จนเราง่วงเลยหลับตาไปสักพัก เขาก็เริ่มจูบ เริ่มจับนู้นนี้ เราก็ขัดขืนไม่ได้มาก เขาก็เอา แท่งนั้น ( แก่นกาย ) มาถูของเรา จนเสร็จ แต่ตอนทําเราเงียบ ไม่พูดอะไรเลย เหมือนมันอึ้งจนทําไรไม่ถูก จนเรากลับหอ เรารู้สึกผิดมาก เราทักไปหาเขาว่าทําแบบนี้ทําไม พี่เขาก็บอกว่า เพราะพี่ชอบหนู เราเลยตอบไปว่า ชอบกันไม่เห็นต้องทําแบบนี้เลย และเราก็บล็อคเขาออกทุกช่องทาง แล้วก็เรื่องนี้ไปถึงหูครูด้วย ครูบางคนก็น่าจะเอาไปบอกนักเรียนด้วยแหละ คือตอนนั้นกังวลสุดๆ คิดสั้น กลัวท้องนู้นนี้ แต่ตอนนั้นไม่ได้กังวลเรื่องคนอื่นจะรู้เลย แต่ก็มีบางคนมาถามด้วยนะ เดินมาถามยํ้าๆอยู่ตรงนั้นว่า -เยกันหรอ จริงปะ นู้นนี้ คือ จุกจนพูดไรไม่ออก ตอนนั้นคือ ไม่มีอะไรนอกจากจะคิดสั้น และ ก็ รู้สึกเลย จนกลายเป็นปมตั้งแต่ตอนนั้นเลย
2. เรื่องสอง… หลังจากนั้นเราขึ้น ม.4 ผ่านมาเป็นปี ที่จริงยังลืมเรื่องนี้ไม่ได้หรอก เพราะเป็นปมไปแล้ว.. เราก็ตามหา หาคนมาเยียวยาหัวใจของเรา จนเจอรุ่นน้องคนหนึ่ง ตอนแรกน้องน่ารักมาก นิสัยดี จนวันนึงเราก็คบมาได้เดือนสองเดือนและ มีวันนึงคือ ตอนนั้นอยู่ที่โรงเรียน วันเสาร์(เรียนพิเศษ) คือไม่มีใครอยุ่แล้วในห้องเรา เขาก็มาหา เราอยู่ดีๆ บรรยากาศพาเคลิ้ม ไปด้วย (18+) .. เราจูบกัน เขาก็จับนู้นนี้ แล้วก็ติ้วให้เรา จนเราสองคนทําบ่อยขึ้น(เฉพาะวันเรียนพิเศษ) จนเราลาออก(เพราะติดทุน ตปท. ) แล้วผ่านหลายเดือนเราเลิกกัน ที่จริงมีมากกว่านั้นตอนเราอยู่ ตปท. เขาก็วิดีโอคอล คือ เซ็กโฟนกัน บ่อย จนบางทีก็เหนื่อย เบื่อกับน้องเขา พอไม่ทำก็อารมณ์ไม่ดี นู้นนี้ไม่พอใจ และน้องยังอายุน้อยมากด้วย ยังไม่ถึง ม.3 เลย น้องเขาดูเซ็กจัดด้วย แต่ ยํ้า * เราไม่เคยมีเซ็กกัน *
ซึ่งนี่ก็ยังดี ที่ เราไม่เคยมีเซ็กกัน
มันเป็นปมไปแล้วค่ะ คือบทเรียนครั้งใหญ่จริงๆ มันผ่านมาแล้วทําอะไรไม่ได้แล้ว
เรา เรารู้สึกผิดมากๆ นึกถึงเรื่องนี้ทีไรร้องไห้ตลอดเลย รู้สึกผิดกับตัวเองมากๆเลย บทเรียนครั้งใหญ่เลยค่ะ รู้สึกผิดต่อพ่อแม่ มันน่าขำ และน่าอายมากๆ เราไม่น่าทําอย่างงั้นไปเลยค่ะ ตอนแรกก็คิดอยากจบชีวิตลง แต่ก็ต้องสู้ค่ะ เราจะทิ้งชีวิตเราไปง่ายๆไม่ได้ ยังทําตามความฝันไม่สำเร็จเลย นึกถึงหน้าพ่อแม่ครอบครัว รู้สึกผิดมาก เรากลับเป็นอย่างงี้ ทําพ่อแม่เสียใจ
***# คือเรา อยากได้คำปรึกษาดีๆจังเลยค่ะ อยากรู้ว่าควรทํายังไงดีค่ะถ้าเผลอไปนึกถึง ???? เราก็ไม่อยากจะจําเรื่องพวกนี้อีก อยากเริ่มต้นใหม่ มีสติมากขึ้น ไม่อยากเจอพวกนี้แล้วค่ะ
อยากให้กระทู้นี้ เตือนใจหลายๆคนได้นะคะ ????
4 ความคิดเห็น
ผมเคยเห็นเพื่อนๆ ท่านอื่นเคยบอกว่า กระทู้แนวๆ นี้จะอาจจะเป็นเรื่องแต่งก็ได้ แต่ผมจะเชื่อว่าเป็นเรืื่องจริงก่อนไว้ละกันนะคับ ถึงมันอาจจะจริงหมดหรือไม่หมดก็ตาม ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน ผมไม่รู้จักคุณ ไม่เคยคุยกัน เพราะงั้นก็ว่ากันตามที่คุณว่ามาคับ
ก่อนอื่น ทำใจให้ร่ม ๆ และเอาเพลงนี้ไปฟังก่อนคับ เพลงดังมาก ผมว่าคุณก็น่่าจะเคยได้ยินมาก่อนแล้วล่ะ
ผมเลือกเพลงนี้เพราะมันเหมาะจะใช้อธิบายเรื่องของคุณดี โดยเฉพาะท่อนที่ร้องว่า "Cause we’re young and we’re reckless" (เพราะพวกเรายังเด็กและชอบทำอะไรเสี่ยงๆ) คือตอนเรายังอายุน้อยส่วนใหญ่ก็เป็นกันแบบนี้ล่ะ เป็นธรรมชาติของมนุษย์ทุกคน ที่ชอบให้อารมณ์พาไปอยู่ในสถานการณ์อันตรายอยู่เรื่อย เพราะงั้นเรื่องที่ผ่านมาแล้ว ก็ปล่อยให้มันผ่านไป ไม่มีประโยชน์ที่จะคิดถึงมันอีก
และที่สำคัญคือ ตราบเท่าที่เรายังไม่รู้จักโต ยังไงซะเราก็ยังจะ "ทำตัวเป็นเด็กและชอบทำอะไรเสี่ยงๆ" อยู่ดีคับ ถ้าคุณเจอคนหน้าตาดี คนที่น่าจะชอบอีก คุณก็ยังจะเป็นเหมือนเดิมนั่นล่ะ มันจะมีครั้งที่ 3-4-5 ++ ตามมาอีกแน่นอนอันนี้ผมรับประกัน นิสัยของคนเป็นสิ่งที่เปลี่ยนยากที่สุด การที่คุณพลาดไปรอบนึงแล้วยังพลาดแบบเดิมอีกรอบ แปลว่าคุณอาจเริ่มเสพติดมันแล้วก็ได้แค่คุณอาจไม่รู้ตัวแค่นั้นแต่มัน
เพราะงั้นในเมื่อรู้ปัญหาแล้วก็ไม่ยากคับที่จะหาทางแก้ สำหรับเคสคุณ ผมว่าง่ายที่สุดคือ "ช่างหัวมัน" คับ Let it go ปล่อยมันไปให้พ้น ๆ มันน่าขำ แต่มันก็ขำแป็บเดียว (ซึ่งจริง ๆ ก็ไม่น่าจำเท่าไหร่) มันน่าอาย แต่ก็อายแค่แป็บเดียว เดี๋ยวคนก็เลิกสนใจแล้วก็ลืม ๆ เรื่องของคุณไปเอง คุณอายุยังน้อย ยังมีเรื่องน่าขำน่าอายต้องเจออีกเยอะคับ ถ้าไม่ช่างมันไปตอนนี้ อนาคตคุณจะอยู่ไม่ได้เลย เพราะงั้นก็ควรฝึกไว้คับ เอาเรื่องผิดพลาดกลับมาทบทวน และโตเป็นคนใหม่คับ ไม่ใช่เด็กที่ชอบทำเรืื่องเสี่ยง ๆ อีก
เพราะงั้นรอบหน้าที่เรื่องพวกนี้มันแล่นกลับมาในหัวอีก ก็คิดไปว่า "ช่างแม้_เราผ่านมันมาแล้ว" ถ้าคนอื่นพูดเรื่องนั้นใส่คุณ ก็บอกไปเลยว่า "แล้วไงอะ" แค่นั้นก็พอคับ คุณผ่านเรื่องพวกนั้นมา คุณรอดมาได้ แค่นั้นมันก็พอแล้วคับ
ผมไม่ได้จบจิตวิทยามา เพราะงั้นที่ผมแนะนำไปก็คือตามประสบการณ์ของผมเอง ก็ลองเอาไปปรับใช้ดูคับ แต่ถ้าสุดท้ายมันไม่ได้จริง ๆ อย่าอาย สายด่วนสุขภาพจิต 1323 ยกหูโทรเลยคับ
ขอบคุณมากๆเลยนะคะ กระทู้อื่นเราไม่รู้ว่าเป็นยังไง แต่เรื่องนี้เกิดขึ้นกับตัวเราเองล้วนๆเลยค่ะ และก็เป็นครัั้งแรกของเราเลยค่ะที่เขียนกระทู้ เราเขียนเพราะอยากได้คำปรึกษาค่ะ แล้วก็หาคนที่มีประสบการณ์เหมือนเราค่ะ ไม่ได้แต่งเรื่องเลยค่ะ ขอบคุณคําปรึกษาดีๆนะคะ ขอบคุณ มากๆเลยค่ะ โฮร
ถ้าใจด้านจิตใจก็คงต้องลองไปพบจิตแพทย์ดู แต่ในด้านการปฏิบัติก็ไม่จำเป็นต้องทำอะไรครับ อดีตแก้ไม่ได้ แต่ถ้ามันไม่ได้ส่งผลกระทบมาถึงปัจจุบันหรืออนาคต มันก็ไม่จำเป็นต้องทำอะไร ก็แค่ "ช่างแม่ง" แล้วปล่อยให้มันผ่านไป แล้วก็ไม่ต้องไปคิดว่าตัวเองทำผิดพลาดร้ายแรงขนาดนั้นหรอกครับ เซ็กหรือการสืบพันธุ์มันเป็นพื้นฐานของสิ่งมีชีวิต ก็แค่ในสังคมมนุษย์เรามันต้องการ "ความพร้อม" มากกว่าสิ่งมีชีวิตอื่นนิดหน่อยก็เท่านั้น ถึงจะพลาดทำทั้งที่ไม่พร้อมไปแล้ว แต่ถ้าไม่ได้ท้องไม่ได้ติดโรคอะไรมา มันก็ไม่ใช่เรื่องคอขาดบาดตาย ก็แค่จำไว้ว่าตัวเองไปพลาดได้ยังไงแล้วก็อย่าไปพลาดซ้ำเดิมอีกถ้ายังคิดว่าไม่พร้อมอยู่ก็แค่นั้นเอง คำพูดคนอื่นก็เหมือนกัน ชีวิตเป็นของเรา ร่างกายเป็นของเรา จะใช้ยังไงมันก็เรื่องของเรา แล้วคนอื่นยุ่งอะไรด้วย ถ้าเข้ามาเตือนก่อนที่เราจะพลาดพอว่า แต่ถ้าเราพลาดไปแล้ว เอาความผิดพลาดเรามาพูดย้ำๆซ้ำๆ อันนี้คนดีๆ คนที่มีไมตรีต่อกัน เค้าไม่ทำหรอกครับ ถ้ามีคนที่ทำนั่นก็ไม่ใช่คนที่รักและหวังดีกับเราเท่าไหร่หรอก มันไม่มีประโยชน์ที่จะเก็บเอาคำพูดคนพวกนี้มาใส่ใจเลย
หวังว่าประสบการณ์ที่พบเจอจะสอนให้คุณรู้จักดูคนและดูแลตัวเองได้ดีกว่านี้ในอนาคต
เวลา...จะเยียวยาทุกสิ่ง
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?