คาโล วาเนบลี และ อินุ เซ็ชโชมารุ นี่คือการประลองที่ไม่ควรพลาด
ในทิวาที่สุริยันสาดแสง แต่มิได้ช่วยให่คลายหนาว เจ้าชายแห่งคาโนวาลยังเดินสงบเงียบต่อไป พลันสังเกตเห็นสิ่งผิดสังเกต...
เจ้าชายอสูรนาม เซ็ชโชมารุ ย่างกรายเข้ามาพร้อมท่าทีเฉยชาเกินกว่าจะยอมรับกันได้ และแล้วทั้งคู่ก็เปิดฉากอันดุเดือดขึ้นที่สยามพาราก้อน!!
ขอเริ่มก่อนค่ะ_____ เชียร์ท่าเซ็ชโชเน้อ
สำหรับเขาก็เพียงพอแล้ว ดาบทั้งสามยังถูกเก็บเอาไว้ มีเพียงกรงเล็บเท่านั้นที่พร้อมปลิดวิญญาณฝ่ายตรงข้าม!!
"กรงเล็บคร่าวิญญาณ!"
คาโลปราดหลบอย่างฉิวเฉียด พลันตวัดคฑาพิพากษา แต่ยังไม่ทันได้บริกรรมคาถา
"ดาบโลหิต" โลหิตเป็นสายแต่คมกริมดั่งคมดาบ เจ้าชายแห่งคาโนวาลมิได้ล่วงรู้และมิได้ระวัง แขนด้านซ้ายก็โชกไปด้วยเลือดแล้ว สีหน้ายังคุมความเย็นเอาไว้ได้
"คาโล... นี่!! เป็นอะไรปน่ะ สู้เขาสิ"
เจ้าหญิงแห่ง กทม ปาตระกร้าที่เพิ่งช้อปปิ้งมาใสหัวของเจ้าชาย พลันบริกรรมคาถา เกิดแสงวาบพุ่งไปทางเจ้าชายอสูร เพียงเสี้ยววินาทีเจ้าชายอสูรพลันมาอยู่เบื้องหลังคาโล สำหรับเซ็ชโชมารุแล้ว ยังเป็นความเร็วที่ต่ำมาก แต่ความเร็วที่ต่ำ กลับหลบลี้ลำแสงแห่งคฑาได้!!
ลำแสงที่เหลือสาดพุ่งโดนบันไดเลื่อนทลายลงมาต่อหน้าต่อตานักช้อปทั้งหลาย
"คาโล.. หนี" เฟรินตะโกนให้ชายหนุ่มรู้ตัวว่าฝ่ายตรงข้ามอยู่ด้านหลัง แต่ช้าเกินไป
"กรงเล็บอสรพิษ!!"
พิษสลายกระดูกมากมายมลายที่ตรงนั้นกลายเป็นของเหลว พื้นกระเบื้องงดงามของสยามพาราก้อนก็ยังละลายยุบลึกลงไป แต่ภายใต้ของเหลวสีดำ เจ้าชายแห่งคาโนวาลลุกขึ้นมาอีกครั้ง!!
"เพราะคฑา.. สินะ"
แววตาสีฟ้า ประสปแววตาสีอำพัน ผมสีเงินยวงของทั้งสองพลัดพลิ้วตามทิ้งของแอร์
มือของเซ็ชโชมารุเลื่อนลงมาจับดาบชักออก... กระแสดาบสาดแทงโดยรอบไม่มีชิ้นดี
"ดาบมารสมิง!!"
|  | Name : แมวดำmew < My.iD > [ IP : 58.8.128.176 ] |
เจ้าชายน้ำแข็งโดนกระหน่ำแทงจากทั่วสารทิศ ความเร็วของอสูรตนนีเจดอยู่ในขั้นเทพ
"กรอดด.."คาโลขบกรามแน่นในระหว่างที่ตั้งรับเพลงดาบจากดาบมารสมิง
"คาโล เจ้าคนบ้า อย่าตายนะโว้ยย!"เสียงหวานจากเจ้าหญิงพร้อมกับตะกร้าแอปเปิ้ลเริ่มส่งผลให้เจ้าชายมาดนิ่งน็อตหลุด
คาโลร่ายคาถาด้วยเสียงดังกร้าวก่อที่พายุหิมะจะโหมกระหน่ำเข้าสู่ร่างของศัตรู
"เออ ยังงั้นแหละ!"เฟรินว่าอย่างพอใจก่อนจะคว้าแอปเปิ้ลมากัดกร้วมๆอย่างสบายใจ
เชียร์คาโลแต่ชอบท่านเส็ท =_=
___________________
|  | Name : ชอบ ชอบ ชอบ [ IP : 117.47.21.172 ] |
แต่เจ้าชายน้ำแข็งรู้ว่า แอปเปิ้ลที่กินไปนั้นเป็นแอปเปิ้ลอาบยาพิษ!!!!
เขารู้มาตลอดว่าเฟรินอิจฉาในความงามของเขา แต่เขาก็เต็มใจที่จะกินมันเข้าไป
นัยน์ตาสีฟ้าค่อยๆปรือลงและหลับสนิท
ในใจของเจ้าชายอสูรที่แอบหลงรักคาโลมาตลอดไม่อาจเก็บความรู้สึกนั้นเอาไว้ได้
"นายอย่าเพิ่งเป็นไรนะ คาโล ฉันผิดเอง ที่ไม่เคยรู้มาก่อนว่าฉันน่ะ รักนาย!!!" คำพูดที่ออกมาจากใจ
นั้นสร้างความรู้สึกเจ็บปวดให้กับเฟรินเป็นอย่างมาก
เฟรินดึงสติกลับมาได้ เธอรู้มั้ยว่าทำอะไรงี่เง่าลงไป
"คาโล ฉันขอโทษ ฉันจะจูบนายเอง"
ประโยคนั้นทำเอาเจ้าชายอสูรเลือดขึ้นหน้า......
(ช่วยแต่งต่อด้วยนะจ๊ะ เค้าชอบทั้งคู่เรยอ่า>3<) ( มันจะไม่แวกแนวไปหน่อยเหรอคะ )
 |  |  |
| ||||
| ||||
|  | Name : แมร์รี่เจน < My.iD > [ IP : 118.172.108.190 ] | ||
 | |
มา... จะต่อเองก็ได้ อืม..
ด้วยไอปิศาจทำให้นักฆ่าหนุ่มเกิดอาการขึ้นมา เซ็ชโชแสยะยิ้มมุมปากแล้วกล่วเย้ยหยัน
" นักฆ่าที่ไม่ได้เรื่อง!! "
"โธ่เว้ย!! ไอ่นักฆ่าป่าเถื่อน"
เซ็ชโชมารุ แปลตรงตัว... นักฆ่าผู้สง่าและเพรียบพร้อม แล้วนักฆ่าคนใดจะชนะ???
"ดาบโลหิต"
คิลหลบดาบโลหิตได้แต่ยังไม่สามรถโจมตีกลับ
' โธ่เว้ยยยย... มันไม่มีจุดอ่อนบ้างเลยเระ'
"คาโล!!!!!!!!"
ทั้งสองหยุดการต่อสู้เมื่อได้ยินเสียงของเฟริน เธอมีคาโลอยู่ในอ้อมกอด พิษของเฟรินแรงมาก บวกกับพิษสลายกระดูกของจอมอสูร
อสูรหนุ่มตรงมาที่คาโลท่ามกลางการสกัดกั้นของคิล แต่เซ็ชโมรุได้เอาดาบยาวแตะที่คอคาโลเรียบร้อยแล้ว ท่ามกลางเฟรินและคิลที่ใจหายวาบ...
"ดาบเขี้ยวฟ้าฟื้น!!"
คาโลหอบใจอย่างอิดโรย แล้วไม่นานก็เป็นปกติ
"มา... สู้กันต่อ" คาโลพูดด้วยสีหน้าเกรี้ยวกราด แต่อสูรหนุ่มหันหลังกลับราวว่าหมดอาราณ์
"ดูสภาพตัวเจ้าก่อนเถอะ"
แต่ดูเหมือนเรืองยังไม่จบ...
"เซ็ชโชมารุ!!"
เฟรินพุ่มดาบใส่จอมอสูรในขณะที่หันหลังให้!!
"ยังกล้าเกินไป"
เสียงอสูรหนุ่มดังขึ้นที่ข้างหลังพร้อมกับกรมเล็บ
'เป็นไปได้ไง แค่เสี้ยววินาที!'
เฟรินหลบไม่พ้นแล้ว ?!
"เซ็ชโช หยุดโว้ยยย!!!
ครึ่งอสูรชุดแดงหูหมาปรากฎกายขึ้นรั้งมือเช็ชโชไว้
"นีเป็นแผนการ... เฟรินไม่ได้ตั้งใจ!! มันเป็นแผนการของนาราคุ!!"
เอาละคับ ชักออกทะเลไปแล้ว
__________________________________
เข้มข้นดีมั้ยคะ
กติกา
1 บอกด้วยว่าเชียร์ใคร
2 อาจจะแต่งให้ฝ่ายที่ชอบเหนือก็ได้ แต่อย่าให้เกินไปนัก
3 ความยาวต้องมากกว่า 1 บรรทัด
แล้วมารอดูกันว่าจะจบยังไง
แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 25 มิถุนายน 2551 / 18:45
แก้ไขครั้งที่ 2 เมื่อ 25 มิถุนายน 2551 / 18:57
แก้ไขครั้งที่ 3 เมื่อ 5 กรกฏาคม 2551 / 13:13
27 ความคิดเห็น
เจ้าชายน้ำแข็งโดนกระหน่ำแทงจากทั่วสารทิศ ความเร็วของอสูรตนนีเจดอยู่ในขั้นเทพ
"กรอดด.."คาโลขบกรามแน่นในระหว่างที่ตั้งรับเพลงดาบจากดาบมารสมิง
"คาโล เจ้าคนบ้า อย่าตายนะโว้ยย!"เสียงหวานจากเจ้าหญิงพร้อมกับตะกร้าแอปเปิ้ลเริ่มส่งผลให้เจ้าชายมาดนิ่งน็อตหลุด
คาโลร่ายคาถาด้วยเสียงดังกร้าวก่อที่พายุหิมะจะโหมกระหน่ำเข้าสู่ร่างของศัตรู
"เออ ยังงั้นแหละ!"เฟรินว่าอย่างพอใจก่อนจะคว้าแอปเปิ้ลมากัดกร้วมๆอย่างสบายใจ
เชียร์คาโลแต่ชอบท่านเส็ท=_=
PS. แค่รักเธอยังไม่กล้า...แอบรักเธอชั้นยังกลัว...
แต่เจ้าชายน้ำแข็งรู้ว่า แอปเปิ้ลที่กินไปนั้นเป็นแอปเปิ้ลอาบยาพิษ!!!!
เขารู้มาตลอดว่าเฟรินอิจฉาในความงามของเขา แต่เขาก็เต็มใจที่จะกินมันเข้าไป
นัยน์ตาสีฟ้าค่อยๆปรือลงและหลับสนิท
ในใจของเจ้าชายอสูรที่แอบหลงรักคาโลมาตลอดไม่อาจเก็บความรู้สึกนั้นเอาไว้ได้
"นายอย่าเพิ่งเป็นไรนะ คาโล ฉันผิดเอง ที่ไม่เคยรู้มาก่อนว่าฉันน่ะ รักนาย!!!" คำพูดที่ออกมาจากใจ
นั้นสร้างความรู้สึกเจ็บปวดให้กับเฟรินเป็นอย่างมาก
เฟรินดึงสติกลับมาได้    เธอรู้มั้ยว่าทำอะไรงี่เง่าลงไป
"คาโล ฉันขอโทษ ฉันจะจูบนายเอง"
ประโยคนั้นทำเอาเจ้าชายอสูรเลือดขึ้นหน้า......
(ช่วยแต่งต่อด้วยนะจ๊ะ เค้าชอบทั้งคู่เรยอ่า>3<)
ที่คห.2อ่ะค่ะ
คือว่าเฟรินส่งแอปเปิ้ลให้คาโลกินด้วยนะคะ แบบว่ากินไปร่ายไป
คาโลเงิยหน้ามามองเจ้าหญิงผู้ไม่เจียมบอร์ดี้ซึ้งรีบกุลีกุจอมาหาแต่คุณเซ็ซมาขวางเฟรินไว้
"ห้ามผ่าน"เซ็ซโซมารูว่าแล้วฟาดมือไปกลางดวงหน้าของเฟริน
เพื้ย!! ตุ้บ!! โอ้ย!!
เรื่องกลับตรงกับข้ามทันทีที่คิลเข้ามาขวางไว้ ทำให้ศรีภรรยาของคาโลรอดตาย(แหะๆ ก็มันจริงนิ คุณเซ็ซโซมารูมือท่าจะหนักหน้าดู)
"ไม่ให้นายโดนง่ายๆหรอก มาสู่กันเซ่!! เซ็ซโซมารู"พูดจบคิลก็เริ่มเปิดฉากการต่อสู้ทันที
***ความจริงเชียคาโลแต่อยากให้เสมออ่ะค่ะ จะดีกว่าเพราะไม่อยากให้ใครตาย
PS. แย่จังเลย ไม่รู้เป็นไง แต่ว่าเหมือนอาการมันดูแย่หมดเลย หายใจเร็ว และขาสั่นๆ อยากจะเรียกรถพยาบาล มาเร็วๆ เดี๋ยวขาดใจ
แหม! โว้ย!! เข้าข้างเซ็ซโชฯกันดีจัง เจ้าชายคาโลของช้านเลยเหงาเลยรู้ม้ายยยย...
มาต่อ...
"ตกลงทั้งหมดเป็นแผนการของนาราคุที่นายว่าใช่ไหม"คาโลถาม อินุยะจังพยักหน้า ทุกคนในห้องนั่งเล่นพากันเงียบกริบ
อย่างน้อยเฟรินก็ไม่ได้ตั้งใจฆ่า... และหวังว่าอสูรหื่นกามนั่นคงไม่ได้ชอบฉัน
เสียงดังขึ้นในใจคาโล แต่เซ็ซโชที่มองมาทางเขาดูเหมือนจะรู้เท่าทันความคิด
"อย่าคิดอกุศลกับเซ็ซมันนะเว่ย"คิลพูด คาโลเปรยตาสีฟ้าเย็นเยียบมองอย่างจะสั่งให้หุบปาก แต่คิลทำแค่ยิ้มๆ เฟรินเริ่มหันมาสนใจพวกอสูรหนุ่มกับเจ้าชายหัวเงินทั้งหลาย
"แล้วนาราซากิอารายของนายมันมายุ่งอะไรกับพวกฉัน"เฟรินถาม
"นาราคุไม่ใช่นาราซากิ เฟริน"คาโลแย้ง
"สาเหตุที่มันมาก็เพราะ..."อินุยาฉะเลือกที่จะเงียบ
          ..........
"ฉันอธิบายเอง"แล้วโร เซวาเรส ขอทานผู้รอบรู้ก็โผล่มา
"ว่าไง"คิลถาม
"ก็เพราะมันต้องการให้โลกเต็มไปด้วย'ความชิงชังและสีม่วงแห่งเกย์'น่ะสิ!!"
555+ ในที่สุด... นาราคุก็เผยธาตุแท้ออกมา ไม่ใช่คิเคียวที่หมายตา แต่เป็น
เซ็ซโชมารุ!
อินุยาฉะ!!
และเจ้าชายคาโล!!!
ไตรภาคีเกย์(หัวเงิน)!!!!
(- -)=333 (ไปกันใหญ่แล้ว)
เหอๆ...
หนึ่ง เก่งกาจวชาญเรื่องเกณฑ์เกย์รบ(อินุยะจัง)
สอง เจนจบมนตราเกย์วิถี(คาโล)
สาม ปราดเปรื่องรอบรู้เรื่องเกย์ดุจเมธี(เซ็ซโช)
...ไตรภาคีผู้พิชิตแดนโฮโม...
(อ๊าก โอ๊ย ตุบๆๆๆๆ!!!) เสียงกระทื้บจากแฟนๆ
ข้าน้อย... ขอบายยยย... อ๋อย...
เกินไปแล้วเนี่ย... เอาท่านเส็ชไปเหมาอยู่ด้วยเหรอ
  " แล้ว...  นาย... ฮึก  แน่ใจจริงๆ  เหรอ"
พิษทำให้คาโลไม่มีแรงแม้แต่จะออกเสียง
  "หึ... น่าสมเพชสิ้นดี... เจ้านาราคุ...  "
จอมอสูรยืนอยู่เพียงคนเดียว  (  หรือเหลือแค่คนเดียวที่มีแรงยืนนั่นแหละ) พูดอย่างเรียบเฉย
  "ฉันไม่เห็นจะเคยได้ยินแม้แต่ชื่อเจ้านั่น.. " เฟรินพูดพลางครุ่นคิด
  "เจ้านั่นน่ะรึ... เป็นแค่สวะครึ่งอสูรเท่านั้น  แต่ยังไม่เจียมตัว  ขายได้กระทั่งวิญญาณ...  แล้วจะมาเทียบปิศาจเลือดแท้อย่างข้า..."
  คาโลมองคนพูดนิ่ง... อะไรกัน...  คนยโสจะเป็นคนที่ช่วยชีวิตเรา...
  "เฟริน...  เมื่อกี้มันพิษอะไรน่ะ... เหอ?"
คิลหันมาซักเฟรินที่ได้แต่ทำหน้าเอ๋อ...
  "พิษไหน...  อะไรอ่า"
  "ชิ...  ไม่รู้เรื่องจริงๆด้วย  นี่คงโดนมันใช้อาคมบัญชาหุ่นบังคับละสิ  อย่างเจ้าน่ะ...  ไม่รู้จักอาจจะใช้ไม่เป็นด้วยซ้ำ"
อินุยาฉะเปรยออกมา  พลางมองมาที่โรอย่างหาทางเพิ่ง
'เมิงขี้เกียจอธิบายขนาดนั้นเชียว' ความคิดของโร
  "เออๆ  อะแฮ่ม...  พิษที่เจ้าคาโลได้รับเป็นพิษไซเมียวโซ"
  "หา!!.. พิษไส้แมวโชว์!!" << คิลกะเฟริน
  ปึ้ด.. -_-8 <<< อินุ  คาโล  เส็ชโช  โร
  "ไซเมียวโซ... พิษของแมลงจากขุมนรกหากได้รับเข้าไปละก็  กระแสเลือดจะปันป่วนปรวนแปรไปหมด  และสุดท้าย... ก็ตาย"
โรกลั้นใจอธิบายจนจบแล้วพินิจดูแววตาของเฟริน...
  "เข้าใจมั้ย..."
  (--  )(  --)
  "จะยังไงก็ช่าง...  ไม่ใช่ธุระของข้าแล้วล่ะก็... "  อสูรหนุ่มก้าวเดินออกไปได้ไม่นาน...
  "เดี๋ยวสิ.. ฉันกะแก...  ยังต้องสู้กัน"
คาโลรีบขุดเรื่องเก่ารั้งไว้
  "รู้ผลอยู่แล้วนี่...  เล่นกับเจ้าลูกหมาไปก่อนละกัน"
ช่างความไม่พอใจแก่อินุ.. กูเอาคืนแล้วอย่าใจหาย... < ความคิดอินุ
  "เฮ้ย!!  ไอ่คุณพี่...  เจ้านาราคุมันฝากไว้ให้นานแล้ว...  แต่เพิ่งนึกได้"
แล้วโยนม้วนกระดาษไปให้  เส็๙โชคลี่ออกดู  แต่ละอักษรช่วยให้ใบหน้าเย็นชาเริ่มเดือดขึ้นมาน้อยๆ..  เขาทิ้งมันลงพื้นแล้วกัดฟันเอ่ย
  "ข้า.. จะอยู่ช่วย หึ"
พออสูรหนุ่มแยกตัวออกไป
"เฮ้ย!! เอามา"
"ไม่..  เอามา"
" ฉันจะอ่าน"
เฟริน  คิลและโรแย่งม้วนกระดาษกันอุตลุด  แต่คาโลคว้าไปอย่ารวดเร็วและอ่านออกเสียงเสียงเครียด
"  เคารพท่านเส็ชโชมารู...  ณ  ตอนนี้เด็กมนุษย์ที่คอยติดตามท่านมีความสุขดีที่ปราสาทของข้า...  นางจะไม่เป็นไรหากท่านจะเป็นคนมากเอาตัวนางไป..  ด้วยตัวเอง  ตอนนี้ชีวิตนางอยู่ในมือของข้าแล้ว.. หรือจะว่าอยู่ในมือท่านดีล่ะ... เส็ชโชมารู"
  "หา..  นี่พี่นายเลี้ยงต้อยเหรอ"
แล้วเฟรินก็โดนอินุดีดกะโหลกอย่างจงใจ
  "เด็กคนนั้นมีความสำคัญมากสินะ..." คิลพูดกับคาโลที่ได้แต่มองพื้น
  "แต่..  เจ้านั้นทำแบบนี้มาหลายครั้งแล้วนา... แพ้ไปทุกที  ครวนี้ยังไม่เข็ด  เชอะ  แต่ก็นะ.. รินโตแล้วหวานขนาดนั้นนี่...  เป็นเหยื่อล่อก็เหมาะแล้ว"
  "เจ้านาราคุที่ว่าน่ะ... คงเป็นแต่ใช้วิธีแบบนี้สินะ"
ทุกคนออกมาจากสยามพาราก้อนและจะกลับคอนโดของตนเอง  เฟรินก็ได้ยินอะไรบางอย่าง...
  "เจ้าหญิง...  ท่านนี่นะ...  ดื้อจริงๆ"
มันแว่วอยู่ในหัว...
" คาโลน่ะ... เป็นแค่คนที่ชิงชังเจ้าตลอกมา...  ฆ่ามันซะ"
เฟริน  อย่าไปฟังนะ!!!!  เฟริน  เจ้าตัวพยายามควบคุมจิตใจแต่ข่างยากเย็ยเหลือเกิน20
อ๊าก!! ศึกนี้มันแน่ น่าดู!!!!!!!!!
เฮียเส็ชไม่มีกรงเล็บคร่าวิญญานนี้นะ กรงเล็บดาบโลหิตด้วยอะค่ะ ท่าของอินุอะ
ถ้าผิดพลาดประการใดก็ขออภัยด้วยนะคะ
สนุกมากเลยค่ะ ^^
มีค่ะ...  เป็นท่าพื้นฐานของเผ่าเค้าอยู่แล้ว  สังเกตดีๆ  เวลาจัดกับพวกกระจอกเฮียเค้าใช่ท่าพวกนี้  แต่ไม่ได้เอ่ยคำพูดออกมา
ง่า... แฟนคลับคาโลหายไปไหนหมด มาช่วยกันเร็วๆเข้า อย่าน้อยหน้าท่านเซ็ซ!!
ถ้าไม่มาแต่งต่อ BunBunMiJi จะแต่งต่อเองนะ
แง่มๆ แต่จัแต่งไงดีล่ะคะเนี่ย โฮๆๆ...
"ไม่เห็นต้องยุ่งเลย ธุระไม่ใช่"คิลมัส ฟีลมัสนอนบ่น(อยู่บนเตียง) ทิ้งให้เฟรินนั่งตกอยู่ในความเงียบ
ฆ่ามัน... ฆ่ามัน!!
ไม่!! ฉันจะไม่ฆ่าคาโล ไม่มีวัน...
"เป็นอะไรรึเปล่า เฟริน"คิลเข้ามาเขย่าตัวเฟรินที่นั่งแข็งทื่อเป็นหิน ดวงตาสีม่วงฉายแววประหลาดใจ"ไม่สบายเหรอ"
"นิดหน่อยมั้ง รู้สึกปวดหัวพิลึก"เฟรินว่า ก่อนจะตะกายจากข้างเตียงขึ้นไปนอนกับเพื่อนชาย"แล้วคาโลล่ะ"
"อาบน้ำมั้ง"
ปัง!
เสียงประตูห้องน้ำดังขึ้น เรียกสายตาพวกเขาให้หันไปมองคนที่มีฉายาว่าก้อนน้ำแข็งเดินได้
"เป็นอะไร คาโล น้ำไม่ไหลรึไง"เฟรินพูดหยอกเจ้าชายแห่งคาโนวาล ก่อนเขาจะตอบกลับมา
"ใช่"
"เอ๋ จริงเหรอเนี่ย"เฟรินเกาหัวแกรกๆ ก่อนคิลจะตบเบาๆ เฟรินทำท่าแยกเขี้ยวงุดใส่"เอามือออกไป ฉันไม่ใช่หมา"
"แต่ก็เคยเป็น"คาโลย้อน เฟรินพูดไม่ออก(ไม่อยากเถียง)
"วันนี้เราจะไปอาบที่ห้องน้ำสาธารณะกัน"คิลว่า เฟรินทำตาโต
"ดีสิ เดี๋ยวไปแช่น้ำแถวเจ้าพระยากัน อย่าลืมชวนโรกับพวกอินุด้วยล่ะ"
((ไปเองเถอะ เจ้าพระยาน่ะ ( - - ) - - - ))
เอ้อ....แล้วเอาไงต่อดีเนี่ย ยิ่งไม่ค่อยรู้เรื่องบารามอสดีๆซะด้วย เอาเป็นว่า เชียร์ท่านเส็จดีกว่า อิอิ
เอ้ย เอาเป็นว่า ขอหยุดแป๊ปนึง ไปคิดก่อน 55+ (ไม่เกย์100% ท่านพี่ไม่ต้องกลัว)
PS. ชีวิตที่เจ็บปวดนั่นล่ะ! คือบทเรียน คนที่เจอกับเรื่องน่าเศร้า เจ็บปวด สิ้นหวัง อะไรต่างๆนาๆ คนๆนั้นจะเป็นคนที่เข้มแข็ง ต่างจากฉัน....ที่ไม่เคยเจออะไรเลย.. คงได้แต่อ่อนแออยู่วันยังค่ำ...
คาโลสู้ๆๆๆๆๆ  เชียร์คาโลเว้ยยย
ขอบใจศิษย์น้องมากกกกกกกก  เอาล่ะ  ใครจะเชียร์คาโล..  เสียใจด้วย
เพราะ  จขกท  เชียร์เซ็ชโช หึหึ
"นี่อ่ะเหรอเหรอเจ้าพระยา "
เจ้าชายน้ำแข็งพูดพลางมองตึกรามบ้านเรื่อนริมน้ำกลางแสงสลัวของอาทิตย์สนธยา
"ไม่ใช่น้ำโขงละกันน่า "
เจ้าตัวยุ่งเฟรินแขวะใส่  และต้องหลบสายตาของคาโลทีหลัง  'คนอะไร...  ดุเป็นบ้า'
"เฮ้ย...  นั่นโรนิ  ไหงมาถึงพร้อมกับอินุหว่า " คิลมองสองบุคคลที่เดินเลียบริมน้ำมา
"คิดยังไงมาอาบน้ำที่นี่กันน่ะ "
"จะอะไรก็ช่างเหอะ  อาบๆ ไป "  คาโลพูดดักคอครึ่งอสูร  จนอินุยาฉะต้องแค่นเสียงเบาๆ
"ว่าแต่... เส็ชโชล่ะ..."  เฟรินถามขึ้นทำเอาคาโลสะดุ้ง...  ไม่ทราบสาเหตุ
"เหอะๆ...  อย่าหวังจะเห็นไอ่คุณพี่เปลือยแม้แต่ท่อนบน...  มันหวงนะเฟ้ย "
อินุยาฉะถอดเสื้อออก  เหลือแต่กางเกงขนหนูไฟ  แต่ดาบใหญ่ยังถูกสะพาย
"เฮ้ย... นายห่างดาบไม่ได้เหรอ "  คิลถาม
"ไม่ได้หรอก...  ไม่งั้นจะเป็นเหมือนเจ้านั่น "  อินุยาฉะชี้ไปยังกลางน้ำ  คือจิ้งจอกสีเงินขนาดใหญ่  ดวงตาสีแดงฉายความคับแค้น
"นั่นมัน... " คาโลเอ่อยแต่จังไม่จบ  อินุยาฉะก็ชักดาบออกจากฝัก  ดาบขึ้นสนิมกลายเป็นดาบใหญ่คมกริบ  เข้าห้ำหั่นความหมาขาว
"บอกทีเกิดอะไรขึ้น" คิลมองเหตุการณือย่างตระหนก
"ก็ที่ฉันมาพร้อมกันอินุก็เรื่องนี้แหละ... "
"หืม..." เฟรินสนใจฟังขึ้นมา
"เมื่อกี้เซ็ชโชมารุไปลุยเดี่ยวมา... "
ท่านเซ็ทโชมารุสู้ๆนะคะ
รินคอยเอาใจช่วยนะคะ
ท่านเซ็ทโชต้องชนะเพื่อรินนะ
สู้ๆค่ะ
เฮียเซ็ทโชมารุค้า~า...สู้เค้านะค้า~า( >_<)(>_< )กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?