+++ นิทานเรื่องกบเลือกนาย สอนอะไรแก่เรากันแน่? +++
ขอนอกเรื่องแป๊บนึงข๊ะ !
แจ้งให้ทราบว่า..เจ้าของกระทู้..มีความคิดเห็นเป็นของตนเอง ไม่ใช่ "หน่วยเชียร์" ของฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง
ดังนั้น..ไม่ต้องการให้ กลุ่มคนเสื้อเหลือง มาโพสต์ด่าทักษิณ...กลุ่มคนเสื้อแดง มาโพสต์ด่าสนธิ หรือจำลอง
เจตนาที่ทำไป เพียงแสดงความคิดเห็นในแบบของตนเอง คือ คิดเห็นอย่างไร ก็เขียนไปอย่างนั้น
และพยายามตั้งกระทู้ ที่จะนำไปสู่การคิด วิเคราะห์ และ
แก้ไขปัญหาร่วมกัน
ดังนั้น ดิฉันจะยินดีมาก หากท่านโพสต์ตอบ เพื่อแลก
เปลี่ยนความคิดเห็นในเรื่องที่เกี่ยวข้องอย่างสร้างสรรค์
อ่านนิทานกบเลือกนายได้ที่ลิ้งค์ด้านล่างนี้...
http://www.naturalprotect.com/viewdetail.php?pid=381
+++ นิทานเรื่องกบเลือกนาย สอนอะไรแก่เรากันแน่? +++
สอนให้เรารู้ว่า พวกเราไม่ใช่กบ แต่เป็นมนุษย์! เพราะฉะนั้น จงคิดอย่างมนุษย์ อย่าคิดอย่างกบ!
สมองของมนุษย์เปรียบดั่งผลงานสร้างสรรค์ชั้นยอด และหากพวกเรารู้จักการแสวงหา
เราก็จะมีพัฒนาการด้านสติปัญญาเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งต่างจากกบโดยสิ้นเชิง!
การเลือกคนที่จะมาบริหารประเทศไม่ใช่การเลือกนาย!..แต่เป็นการเลือกตัวแทน
ซึ่งเป็นบุคคลที่มีความรู้ ความสามารถให้เข้ามาทำหน้าที่แทนเรา
ดังนั้น เราควรร่วมกันกำหนดคุณสมบัติอันเป็นมาตราฐานที่ดีให้กับตำแหน่งอันทรงเกียรตินี้มิใช่หรือ?
มาตราฐานที่ต้องการ
*** มีความรู้ดี มีความสามารถในการบริหารจัดการประเทศ
*** มีคุณธรรม และจริยธรรมในการปกครอง
*** มีอุดมการณ์ที่ต้องการจะทำประโยชน์เพื่อส่วนรวมอย่างแท้จริง
สิ่งเหล่านี้..มันมากเกินกว่าที่พวกเราคนไทยจะตั้งความหวังหรือ?
เคยได้ยินบางท่านกล่าวไว้ว่า.." เลือกคนที่มีฝีมือ ทำให้เศรษฐกิจดี จะโกงบ้างก็ไม่เป็นไร
เพราะถ้าไม่มีผลประโยชน์อะไร แล้วใครเขาจะยอมเข้ามาทำงานให้เหนื่อย แต่ไม่คุ้มกันล่ะ! "
มันน่าเศร้าใจ! ที่ว่าบรรดานักการเมือง หรือคนที่เดินเข้ามาบนเส้นทางนี้ตั้งแต่แรก มักจะเที่ยวบอกประชาชนว่า
ตน "อาสา" มาแก้ปัญหาและพัฒนาชาติ เข้ามา "รับใช้" บ้านเมือง
ไม่เห็นมีใครสักคนที่จะบอกว่า..จะเข้ามาบริหารงานให้ประเทศแบบหวังกำไร
หรือผลประโยชน์ที่มากกว่าเงินเดือนและสวัสดิการที่ประเทศกำหนดให้!
ถ้าเป็นเช่นนั้น..ต้องขอถามบรรดานักการเมืองอย่างตรงไปตรงมาว่า..
ท่านต้องการเงินเดือน และสวัสดิการจากรัฐเท่าไหร่? หรือต้องการผลประโยชน์แค่ไหน?
ท่านถึงจะพอใจ และมีความสุขกับการทำงานรับใช้ประเทศ โดยไม่ทุจริตคอร์รัปชั่น
บำบัดทุกข์บำรุงสุขให้เพื่อนร่วมชาติด้วยความจริงใจ
และดูแลรักษาผลประโยชน์ให้ประเทศชาติอย่างแท้จริง!
แต่ค่านิยม หรือมาตราฐานความคิดที่ว่า "โกงบ้างไม่เป็นไร เศรษฐกิจดีก็พอ" เป็นเรื่องที่เราควรจะยอมรับหรือ?..
เราจะยอมรับมาตราฐานแบบนี้ ซึ่งเป็นสิ่งที่นักการเมือง (บางพวก) พยายามยัดเยียดให้เราหรือ?!
หรือเราจะตั้งมาตราฐานใหม่ และหาคนที่พร้อมจะทำหน้าที่จริงๆเข้ามาบริหารประเทศ
ที่สำคัญ เราจะสอนลูกหลานของเราเกี่ยวกับเรื่องนี้อย่างไร? และหากเราปล่อยให้ลูกหลานมีค่านิยมทำนองนี้
สังคมไทยต่อไปจะไม่แย่ลงกว่าเดิมหรือ? เพราะต่างคนต่างก็โกง คนนั้นโกงนิด คนนี้โกงหน่อย..
คนนั้นยังโกงได้ แล้วทำใมเราจะโกงไม่ได้ล่ะ?...
หากพวกเราซึ่งเป็นผู้ใหญ่ในวันนี้ ยอมรับค่านิยมที่ทำลายความสงบสุขของสังคม
เท่ากับพวกเราทิ้งขยะซึ่งเป็นปัญหาให้คนรุ่นต่อไป ต้องมาแบกรับหรือเปล่า?
สิ่งที่พวกเราควรคิดใหม่ ทำใหม่ ก็คือ อย่าปล่อยให้ตนเองยึดติด พึ่งพิง แต่นักการเมือง หรือคณะผู้บริหาร
ประเทศแต่ฝ่ายเดียว..หรือมากเกินไป จนเพิกเฉย หรือเฉื่อยชาต่อปัญหาของบ้านเมือง
พวกเราเองก็ควรมีส่วนร่วมสังเกตุการณ์ และให้ความสนใจเกี่ยวกับ "นโยบายของรัฐ" อย่างจริงจังกันมากขึ้น
พยายามหาข้อมูล และทำความเข้าใจ เกี่ยวกับนโบายต่างๆของรัฐ ที่จะนำมาใช้พัฒนาหรือแก้ปัญหาให้ประเทศ
ฝึกคิด วิเคราะห์เหตุการณ์ต่างๆ ในแต่ละเรื่อง ว่าจะส่งผลอย่างไรต่อส่วนรวมทั้งในระยะสั้น และระยะยาวเป็นอันดับแรก /และจะส่งผลอย่างไรต่อกลุ่มของคุณ หรือต่อส่วนตัวเป็นอันดับต่อมา..
/แล้วนำมาสู่การคิด วิเคราะห์ เรื่องต่างๆร่วมกัน อันจะนำไปสู่ "การเมืองภาคประชาชน" อย่างแท้จริง
ทั้งหมดนี้ เป็นการช่วยให้เราเข้าใจ และรู้ทันการเมืองกันมากขึ้น ไม่ตกเป็นเครื่องมือของกลุ่มใดกลุ่มหนึ่งง่ายๆ
ในเมื่อประเทศเป็นบ้านของเรา คนในประเทศเป็นครอบครัวใหญ่ของเรา
หากเราไม่ช่วยกันดูแล แล้วเทวดาหน้าไหนจะมาช่วยเรา!
ดังนั้น เราต้องเลือก..ว่าจะเป็นกบเลือกนาย..หรือมนุษย์เลือกผู้แทน
................ยาวไปนิดน๊ะ!
2 ความคิดเห็น
สิ่งที่เป็นนิสัย มากกว่านิสัยของกบ คือสันดาน--สันดานของกบ ก็ยังคงเป็นสันดานของกบ ที่ตั้งใจหวังจะแก้ให้หาย ก็ไม่มีทางหาย มันมักจะหาเรื่องงอแงงี่เง่าอยู่ตลอดเวลา--โชคดีที่เทวดาฟ้านี้ยังมีจิตใจเมตตาปราณีต่อเจ้าฝูงกบ ยังไม่เอือมระอาต่อสันดานของพวกมัน ยึดหลักพรหมวิหารในการดูแล ไม่ตัดสินใจส่งเจ้านกกระสามาให้
เป็นเรื่องธรรมดาที่โลกมีการเปลี่นแปลง เป็นธรรมชาติที่ต้องมีการเคลื่อนไหว--ทุกสิ่ง ทุกครั้ง ในทางโลก ในทางการเมือง หากมีฝ่ายได้ ก็ต้องมีฝ่ายเสีย ฝ่ายได้ ได้ของรัก ก็มักจะลิงโลดลำพองใจ ฝ่ายเสีย เสียของรัก ก็มักโศกเศร้าเสียใจพิไรรำพัน--อุเบกขา
Frustration!! จะเป็นคลื่นลูกเก่าหรือใหม่ วันนี้ก็ยังไม่แน่ใจว่า สิ่งที่ถาโถมมาจะเป็นศาสดา หรือเป็นเพียงฝูงเหลือบในนิทานของอีสป
PS. ลูกผู้ชายที่แท้จริง เมื่อถึงเวลาต้องไปย่อมต้องไป และนั่นคือเหตุผลว่าทำไมห้วงยามแห่งการพลัดพรากจึงเป็นเรื่องโศกสลดกว่าธรรมดา
Email / Msn:
วันที่: 16 ธันวาคม 2551 / 13:05
แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 16 ธันวาคม 2551 / 14:20
PS. ลูกผู้ชายที่แท้จริง เมื่อถึงเวลาต้องไปย่อมต้องไป และนั่นคือเหตุผลว่าทำไมห้วงยามแห่งการพลัดพรากจึงเป็นเรื่องโศกสลดกว่าธรรมดา
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?