อยากจะถามนักอ่านทุกท่านว่า...คุณเคยเบื่อกับนิยายแนวที่คุณชอบอ่านไหม?
ผมเป็นนักอ่านคนหนึ่งที่ชื่นชอบนิยายแนวแฟนตาซี ชอบมาก ชอบจนซื้อเก็บมาอ่านมาเป็นร้อยเล่ม ยืมคนอื่นเขามาจนนับไม่ถ้วน อ่านแล้วอ่านอีกจนจำเนื้อหาได้ดีกว่าหนังสือเรียน
ช่วงแรกๆ ที่เริ่มหันมาอ่าน มันก็สนุกนะ สนุกมาก เนื้อเรื่องต่างๆ ที่ไม่เคยสัมผัส ผ่านตา มันช่างแปลกใหม่ และชวนให้หยิบขึ้นมา ซึ่งผมไม่เคยปฏิเสธมันได้ซะที
พอ 3 ปีผ่านไป นิยายสมัยใหม่ก็มากขึ้น ผมก็อ่านมากขึ้น แต่ทำไม? ผมกลับรู้สึกไม่สนุกเหมือนเก่า บางครั้งถึงกับเบื่อ
เมื่อผมหยิบหนังสือสักเล่มขึ้นมาอ่าน... ไม่รู้สิ แต่ผมมักจะมองเนื้อเรื่องส่วนใหญ่ที่กำลังจะเกิดต่อไปออก บางครั้งจริงบ้างไม่ใช่บ้าง แต่มันใช่!
ผมอาจจะคิดผิดก็ได้ แต่นิยายสมัยใหม่ มักจะมีเนื้อหา การดำเนินเรื่อง มาจากนิยายเล่มอื่นที่ผมหรือพวกคุณเคยอ่าน นักเขียนเขาอาจจะใช้เรื่องนั้นเป็นเรื่องบันดาลใจก็ได้
แต่! มันทำให้ความสนุกจากการดำเนินเนื้อเรื่องที่ควรจะทำให้เราแปลกใจหดถอยลง เพราะเราพอจะเดาเรื่องที่จะเกิดต่อไปบ้างได้แล้ว
นี่คือความคิดของผม ผมอยากจะถามพวกคุณว่า คุณเคยรู้สึกเบื่อกับนิยายแนวที่คุณชอบอ่านบ้างไหม...
16 ความคิดเห็น
ยังไม่เบื่อค่ะ หรือเป็นเพราะว่าะัยังอ่านไม่มากก็เป็นได้ เพราะแนวที่ชอบอ่านเพิ่งจะมาบูมที่บ้านเราเมื่อปีก่อนเอง
เพราะชอบมาก และไม่เบื่อจึงคิดแต่งนิยายแนวที่ตัวเองชอบอ่านซะเลย
PS. อังศุธรฉานส่องฟ้าทั่วหล้า สิตางศุ์เต็มดวงแจ่มจ้าดาวเคียง สองร่วมนัมพรแต่มิอาจร่วมเรียง กาลต่างเพียงเวียนอยู่ได้เดียวดาย (หัวใจมีไว้เพื่อรัก ภักดีมีไว้เพื่อรบ...ฝากบัลลังก์เสน่หาด้วยค่ะ)
ของโปรด กินบ่อยๆมันก็ต้องมีเบื่อเหมือนกัน
วิธีแก้ก็คือ ไปหาแนวอื่นมาอ่านบ้าง ผ่านไปสักพักก็หายเบื่อเอง
PS. ที่รัก...ถ้าชีวิตนี้ผมไม่เคยโดนใครกล่าวหาด่าว่าเลยสักครั้งเดียว มีอยู่สองอย่าง ถ้าผมไม่ได้เหนือกว่าพระเจ้าและศาสดา ก็คงเป็นเพราะว่าผมไม่เคยมีตัวตนอยู่บนโลกนี้มาก่อน
ยังไม่เบื่อหรอกครับ เพราะแนวที่ผมอ่านมีน้อยมาก...
PS. เวทมนต์ที่แท้จริงไม่ได้อยู่ที่ตัวละครหรือวัตถุในตำนาน หากแต่อยู่ที่ทุกตัวอักษรที่เรียงร้อยกันเป็นเรื่องราว...
เบื่อ แต่ก็อ่าน
อ่านเป็นแนวทางการเขียนด้วย ^ ^
PS.
เบื่อบ้างนะ จากนิสัยที่อ่านทั้งพลอยและเพชร เลยต้องเปลี่ยนเป็นอ่านแต่เพชรถึงจะไม่เบื่อ...
PS. Knowledge + Optimism + Incisiveness = Happiness
เรายากที่จะเบื่อของโปรดได้ลงอะ
แวร์เป็นโรคนี้ระยะสุดท้ายแล้ว ToT
PS. จากนคราห่างมาหลายแสนลี้ จากราตรีค่อยเคลื่อนเลือนลับหาย จากคิมหันต์วสันต์เหมันต์กลาย จากชีพวายไม่สิ้นกลิ่นไอรัก [E-Mail:OldFasioned_Ladiiz@hotmail.com]
ไม่เบื่อครับ เพราะว่ามันมีน้อย ยังอ่านไม่จุใจเลย
PS. "ร่างนั้นเหมือนจอกแหน ล่องลอยอยู่กลางทะเลทุกข์"
เบื่อก็ย้ายไปอ่านแบบอื่นหายเบื่อก็กลับมาอ่านอีก
PS. อยู่ใกล้ไม่สนใจ... อยู่ไกลคงคิดถึง...
เอิ๊กๆ เป็นธรรมดานะขอรับ เขาเรียกว่าเป็นปัจจัยของการแสวงหาความตื่นเต้นในชีวิต เมื่อชินแล้วย่อมรู้สึกเบื่อ อย่างข้าน้อยนี่อ่านมันทุกแนว ไม่ได้ซื้อดะ พอใจ เนื้อเรื่องสนุก ตัวละครเตะตา ไม่จำเป็นต้องเป็นตัวเอก ก็อ่าน เท่านั้นแล
มีบ้างเป็นบางอารมณ์ค่ะ แต่สุดท้ายก็เลือกที่จะชอบอ่านแนวเดิมอยู่ดี -,.-
PS. ไม่ต้องบอกก็รู้ ว่าเรารักกันมากแค่ไหน ขนาดฉันนอนป่วยไม่สบาย เธอยังจะใช้ให้ฉันไป ซื้อยาดอง !
แนวแฟนตาซีผมชอบนะ แต่แนวแฟนตาซีที่ผมใเบื่อคือ แนวโรงเรียนเวทมนต์ เกลื่อนเหลือเกิน...
PS. ความรัก ถ้าเราไม่ไขว่คว้าเราก็จะไม่มีวันได้มันมา แต่ถ้าเราไขว่คว้ามากเกินไป ท้ายที่สุดเราก็จะเสียมันไป
เป็นพวกรักฝังใจ (ไม่ค่อยเบื่อ นั่นเอง)
- - แต่ก็มีนานๆที แอบไปล่าแนวอื่นมาอ่านบ้าง
ไม่ใช่ว่าเบื่อ แค่อยากเพิ่มอรรถรสใหม่ๆในการอ่่าน - -
PS. ไม่เคยจะห่างกัน >_
เบื่อ ตอนนี้ก้ยังรู้สึกเบื่ออยู่ เห็นด้วยที่ว่ามันไม่มีอะไรแปลกใหม่เลย เนื้อเรื่องพลอตก็คล้ายกันหมด
ไม่เบื่อ...เพราะ แนวที่เราอ่านมันหายาก
สนุกดีที่ต้องคอยสอดส่อง ประเมินดูว่าเรื่องไหนสนุกบ้าง
PS. Mom, what color was the sky in the day I was born? Dad, how did you feel the day I was born?
จากที่เราคิดนะนิยายบางจุดก็จะเหมือนกันอย่างที่ จขกท. ว่ามาคะเคยลองอ่านนิยายที่คล้ายกันมากแต่พอเป็นผู้แต่งคนละคน
อรรถรสที่ได้มันก็ยังมีความแตกต่างในตัวของมันเอง อันนี้คงต้องวัดจากผู้แต่งซึ่งหากแต่งได้ดีทั้งสองฝ่าย
ก็เหมือนเราอ่านเรื่องเดียวกันแต่มี2รสชาตินะเราว่า
เราเป็นคนอ่านแนวแฟนตาซีนะคะ
แต่ถ้าเจอแย่จริงนี่ยังไม่เจอนะคะ อาจมีนี่อ่านแล้วเฉยๆแต่ยังไม่มีอันไหนที่ทำให้รู้สึกแย่จนต้องเผาหรือขายทิ้งอะ - -"
(เออ...แอบเบี่ยงประเด็นไปนิดนึง ขออภัยมานะที่นี้นะเด้อค่ะ ^^")
แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 17 กุมภาพันธ์ 2552 / 01:30
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?