[ขอความคิดเห็น] นิยามของคำว่ามิตรภาพในความคิดเห็นของผมถูกต้องหรือไม่ ขอเชิญชาวบอร์ดร่วมกันลงความเห็น ขอบคุณมากครับ
ตั้งกระทู้ใหม่
ลองมาดูกันตั้งแต่ต้น เริ่มจากคนหนึ่งคนมีความสัมพันธ์ที่ค่อนไปในทางที่ดีกับคนอีกคนแบบไม่ใช่ในทางรักใคร่ชู้สาวและอีกฝ่ายตอบสนองมานิดๆ จึงเกิดเป็นคำว่า “คนรู้จัก”
ต่อจากนี้ถ้าไม่ได้พบกันอีกก็จะหยุดแค่คนรู้จักและจะถูกลืมเลือนไปในที่สุด แต่ถ้าต่อมาจากคำว่าคนรู้จักมาพบเจอกันอีก เริ่มสนิทสนมชิดเชื้อกันเข้าไปอีก อีกฝ่ายตอบสนองมากขึ้น จึงพัฒนากลายเป็นคำว่า “เพื่อน” ซึ่งตรงนี้อาจจะเป็นเพื่อนได้หลายแบบ เพื่อนเที่ยว เพื่อนร่วมงาน.... ถ้าหยุดอยู่แค่ตรงนี้ก็จะถือว่ารู้จักกันในระดับเพื่อนธรรมดา
แต่ถ้าไม่หยุด พอเป็นเพื่อนก็กลับสนิทมากขึ้นชนิดรู้ใจกันก็เรียกว่า “เพื่อนสนิท” เพื่อนสนิทคือคนที่โทรคุยกันบ่อยๆ กินข้าวด้วยกัน เที่ยวด้วยกันเป็นประจำ จากเพื่อนสนิทที่รู้นิสัยใจคอ ผ่านสถานการณ์ ผ่านกาลเวลา ช่วงนี้คือช่วงพิสูจน์ความเป็นเพื่อนแท้ เพราะคนเราย่อมต้องเจอปัญหาวันยังค่ำ และหลังจากผ่านปัญหาไปพร้อมกันแล้ว และยังคงเคียงข้างกันไปตลอด ตรงนี้จึงจะได้เกิดเป็น “มิตรภาพ” คือสิ่งดีงามที่จะผูกพันกันไปไม่มีวันแตกสลาย
แต่ถึงกระนั้นมิตรภาพบางครั้งก็อาจแตกสลายได้ เพราะมนุษย์ใจรวนเร บางครั้ง คนอ้างคำว่ามิตรภาพทั้งที่ใจจริงไม่จริงใจก็มี เพราะมิตรภาพเป็นคำสวยหรู น่าใช้ แต่คนที่จะมาถึงตรงคำนี้จริงๆมียาก หรืออาจจะมีแต่ไม่ใช่ความจริงก็ถือว่าไม่ใช่ บางครั้งทุกคนจึงหยุดอยู่แค่คำว่าเพื่อนสนิทเท่านั้น มิตรภาพที่แท้จริงคือเพื่อนแท้เท่านั้น
เพราะฉะนั้น ในความหมายที่ผมคิดขึ้นได้ “มิตรภาพ” คือสถานภาพสุดท้ายที่พัฒนามาจาก คนรู้จัก เพื่อน เพื่อนสนิท และผ่านสถานการณ์บากบั่นมาด้วยกันจนยอมรับกันได้ เท่ากับเพื่อนแท้ เป็นสถานภาพที่งดงามและผูกพันกันอย่างเหนียวแน่น ไม่มีวันเสื่อมสลาย อาจจะมีวันแตกหักแต่ยากจะลืมเลือนไปได้ มิตรภาพมีคนก้าวมาถึงจุดนี้น้อยนัก แต่ก็ยังมี เพราะมนุษย์มักจะเห็นแก่ตัวเอง ไม่ค่อยเสียสละให้คนอื่นเท่าไหร่ มิตรภาพที่แท้จริงนั้นสวยงาม ยั่งยืน แต่น่าเสียดาย มันก็มีวันที่แตกหักได้เช่นกัน
---------------------------------------------------
จากข้อความข้างต้น ชาวบอร์ดเห็นว่าถูกหรือผิดอย่างไร หรือมีอะไรจะเพิ่มเิติม ช่วยแสดงความคิดเห็นได้เลยนะครับ ว่าผมคิดได้ถูกต้องหรือควรแก้ไขตรงไหนหรือไม่ (คือผมจะเอาไปเขียนนิยายน่ะครับ)
whathappened?
31 ม.ค. 53 เวลา 17:58 น.
326
views
21 ความคิดเห็น
สิ่งที่ท่านพูดนั่นถูกต้องแต่เพียงบางส่วนเน้อ แต่บางครั้งมันก็ไม่ได้เริ่มที่ คนรู้จักเหมือนกันนะท่าน =w=
PS. The rule For me, It's nothings
สำหรับผม แค่ยิ้มให้กันก็เท่ากับมิตรภาพแล้วครับ
ไม่จำเป็นต้องฝ่าอุปสรรคอะไรมากมาย
การที่จะมีน้ำจิตน้ำใจให้กันจริงๆบางทีไม่ต้องฝ่าด่าน18อรหันต์เลยครับ
จากขั้นแรกอาจจะถึงขั้นสุดท้ายได้เลย
สำหรับผมคิดว่ามิตรภาพไม่จำเป็นต้องคัดกรองครับ
มันอยู่ที่ใจครับ
PS. Against stupidity the gods themselves contend in vain.
เริ่มจากศัตรูก้าวผ่านมาเป็นเพื่อนแท้ยังมีเลย....
PS. Everyone want to be hero! That why I always be demon...
การที่ท่านทำอะไรให้เขา และเขาก็ทำอะไรให้ท่าน โดยทั้งสองฝ่ายทำด้วยใจจริง ไม่หวังสิ่งตอบแทนๆใด
มันก็เรียกว่ามิตรภาพแล้วนะท่าน ไม่จำเป็นต้องเป็นเพื่อนกันมาก่อน เหมือนผมเข้าอ่านกระทู้ท่านด้วยความสนใจจริงๆ
และผมก็ตอบกลับไปอย่างจริงใจ ก็ถือว่าเกิดเป็นมิตรภาพแล้วนะถึงจะแค่ช่วงสั้นๆก็เถอะ
ปล. ถูกตรงที่จิตใจมนุษย์รวนเร เปลี่ยนแปลงง่าย ตัวเรายังเปลี่ยนใจได้ตลอด นับประสาอะไรจะไปคาดหวังกับจิตใจคนอื่น
มิตรภาพ ศัตรู เพื่อน คือสิ่งที่มนุษย์อุปโลกขึ้นมา เพื่อเอ่ยถึงสิ่งที่เขาไม่รู้จะเรียกว่าอะไรดี
แต่สุดท้ายมันก็คือ การเกี่ยวดองกันของสิ่งมีชีวิต ที่แตกแยกคล้องจองกันเป็นยองใย
คือสิ่งเรียกผู้หนึ่งที่ก้าวเข้ามาในชีวิตเรา และทำให้เรารู้จักกับสิ่งสวยงามที่ต่างจากความรักใคร่
มิตรภาพก็คือ หนึ่งห้วงอารมณ์ดีๆที่เรามีต่อใครหรืออะไร ไม่แบ่งเผ่าพันธุ์ ไม่แบ่งวรรณะ ไม่แบ่งเพศ และความต่างชั้นใดๆทางสังคมที่ถูกมนุษย์อุปโลกขึ้นมา
PS. หากในเมื่อใจเป็นเกาหลีก็ไปเสีย เพราะเมื่อใจไม่เป็นไทยจะมีค่าอะไรที่อยู่ในแผ่นดิน
PS. เรียนไม่ดี กีฬาไม่เด่น เน้นกวนTeen
เหมือนจะไม่ได้เห็นชื่อจขกท. นานแล้วแฮะ
PS.
เห็นด้วยกับหลาย ๆ คห. ครับ ผมคิดว่ามิตรภาพคือการมอบสิ่งดี ๆ ให้กัน แค่ยิ้มให้กันด้วยความจริงใจผมก็เรียกว่ามิตรภาพแล้วล่ะ
ส่วนคนที่จะมาสนิทสนมจนกระทั่งมาเป็นเพื่อนแท้ของเราได้ ก็ต้องมีความผูกพันกันในระดับหนึ่ง แต่อาจจะไม่เกี่ยวกันก็ได้ เพราะบางคนเจอกันไม่กี่ครั้งยังเป็นเพื่อนแท้กันได้เลย แต่ผมว่ากรณีที่ผมว่ามานี่คงหายากมาก ๆ สุดท้ายคนเราก็นึกถึงตัวเองก่อนทั้งนั้นแหละครับ อยากให้คนอื่นมารัก อยากได้รับความรักจากคนอื่น แต่ถ้าไม่เริ่มจากการรักตัวเองก่อนแล้วจะรักใครเป็นล่ะจริงไหม? แต่คนที่ทำอะไรเพื่อคนอื่น รัก หวังดีต่อคนอื่นโดยไม่นึกถึงตัวเองนี่ผมคิดว่าคงมีน้อยมากเลยล่ะ
PS. ไม่มีอะไร ไม่มีอะไรจริง ๆ
สำหรับข้าน้อย มิตรภาพไม่มีนิยาม คำสั้นๆแต่ลึกซึ้งกินใจ
PS. ...ใครเข้าเยี่ยมไอดีใครเข้าเม้นท์นิยาย ขอให้ประสบความสำเร็จ สาธุ~~~...
สำหรับเราแค่พูดคุยกันแค่ยิ้มให้กันก็เป็นมิตรภาพแล้วนะคะ
อธิบายยากอ่าค่ะ...
PS. ...Lieben...
1.มิตรภาพมีรากฐานมาจากคำว่ามิตร หมายความว่ามิตรภาพจะเกิดขึ้นได้ต้องเริ่มจากการเป็นเพื่อน หรือตอนกำลังจะเป็นเพื่อนกัน
2.เพราะมนุษย์มักจะเห็นแก่ตัวเอง เพราะจิตใจมนุษย์นั้นลึกสุดจะหยั่ง และเพราะว่าในโลกนี้มีคำว่าผลประโยชน์ ผมขอให้นิยามคำว่ามิตรภาพหน่อยละกัน
"สิ่งที่คนที่เป็น เพื่อน/คนรู้จัก 'กระทำ ' แล้วทำให้เพื่อน/คนรู้จักได้ประโยชน์(ไม่ว่าจะเป็นความสุขทางใจ เช่น ยิ้มให้แล้วรู้สึกดี หรือประโยชน์ทางด้านวัตถุ ให้ยืมของ) " โดยไม่สนว่าสิ่งที่กระทำนั้นจะมาจากความจริงใจ เสแสร้ง หรือหวังผลตอบแทน
ป.ล. สาเหตุที่ไม่สน - เพราะมิตรภาพต่อให้มันจะเป็นแค่การเสแสร้ง หรือแค่มิตรภาพจอมปลอม ถ้าในตอนนั้นเราไม่รู้ว่ามันจอมปลอม เราก็ยังมองว่ามันเป็นมิตรภาพ ประมาณนี้แหละมั้ง
PS. เชื่อในสิ่งที่ศรัทธา ยึดมั่นในสิ่งที่คิดว่าถูก ผมทำสิ่งที่ผมทำ เพราะผมคือสิ่งที่ผมเป็น
ตามความเห็นผม ผมว่า- - มิตรภาพมันก็อาร์ตพอๆกับความรัก ถึงจะดูเป็นรูปธรรมกว่าหน่อยก็เถอะนะ- -
PS. 「私の恋を悲劇のジュリエットにしないで、ここから連
มิตรภาพ?
อ๋อ... ก็แค่ใครบางคนก้าวขึ้นมาถึงขั้นที่เราพูดด้วยได้ทุกเรื่องนั่นล่ะ...
PS. ...มันไม่ใช่พีเอสนะ มันคือปัจฉิมลิขิตต่างหาก...
ขอขอบคุณทุกความคิดเห็นมากนะครับ
ผมขอทำงานก่อน เดี๋ยวมาคุยด้วยต่อ
โลกใบนี้ไม่มีมิตรแท้หรือศัตรูที่ถาวร
มิตร>>>>>ศัตรู
ศัตรู>>>>>มิตร
เจอมากับตัวเลยทีเดียว
มิตรภาพสำหรับผมคือคนที่คุยกับผมเกิน 1-2 วันได้ก็พอครับ
แต่ส่วนตัวแล้วมองว่าเป็นการเลือกปฏิบัติอย่างหนึ่งเท่านั้น
PS. อายุขัยคนเราแค่ห้าสิบ ยังจะไขว่คว้าอะไรมากมาย
มิตรภาพ อธิบายไม่ได้ จับต้องไม่ได้ แต่รู้ว่ามันมี
PS. ด้วยรักและอยากฆ่า หึๆ โชคดีและโชกเลือด เป็นห่วงนะหวังว่านรกจะดูแลคุณ
แล้วแต่ทัศนะของแต่ละคนครับ สำหรับผม มิตรภาพ คือความผูกพันธ์ระหว่างเพื่อนที่ไม่สามารถทำลายลงได้ง่ายๆ ซึ่งบางครั้งมันก็ไม่ต้องผ่านขั้นตอนที่มากมายขนาดนั้นน่ะ สำหรับผม คำๆ นี้ไม่ได้เป็นคำที่สวยหรู แต่เป็นความจริงที่เกิดขึ้นเมื่อเรากับคนๆ หนึ่งสามารถฝ่าฟันบางสิ่งที่เป็นเส้นแบ่งระหว่างเรากับเค้าได้ แม้จะช่วงเวลาสั้นๆ ก็ตาม ก็คำให้เกิดความรู้สึกดีที่จะทำให้เราแน่ใจว่าสามารถไว้ใจคนๆ นั้นได้ตลอดไป
PS. ว่างๆ ก็มาอ่านนิยายของผมบ้างนะ โดยเฉพาะวัลคีรี ที่จะขอแนะนำเป็นพิเศษ
ไม่รู้นะว่า ใครเคยพูด เด็กเกเร ไม่สนใจเรียนจะรู้จักคำว่า มิตรภาพ แต่เด็กเก่งๆห้องเก่ง จะรู้จักแค่ว่า แทงข้างหลัง ขัดขา คบกันที่ผลประโยชน์
ต่อจากนั้น มหาลัย ทุกคนคบกันเพราะผลประโยชน์ร่วมกัน ยิ่งพวกนิเทศศาสตร์ยิ่งไปกันใหญ่ ผลประโยชน์ทั้งนั้น
มิตรภาพที่แท้จริง หายากแล้วในโลกนี้เมื่อทุกอย่างอยู่ด้วยผลประโยชน์
PS. ผลักดันดาร์คแฟนตาซี ต่อต้านกองเซ็นเซอร์ เบื่อพันธมิตร ขับไล่ประชาธิปปัตย์ เอวังกับนิยายแนวโรงเรียน สิ้นชีพเพราะสัปดาห์หนังสือ เดินหน้าสู่ด้านมืด...
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?