[ขอคำแนะนำ]เกี่ยวกับเสียง Effect ในเรื่อง
คือเรื่องที่แต่งอยู่ตอนนี้เป็นเรื่องแนวสงครามนะครับ
คือตอนบรรยายผมคิดว่าผมติดใช้เสียง effect พอควรเลย
เลยอยากให้ลองอ่านวิจารณ์กันดู อันนี้ยกมาประมาณไม่ถึงหนึ่งหน้าเวิร์ดนะครับอาจไม่เห็นชัดมาก
เพราะว่าในกระทู้ใส่ได้ไม่เกินหกพันตัวอักษรอะ ใครอยากอ่านเต็มๆเพื่อวิจารณ์ก็นี่เลยคับ
ลิ้งตอน :: http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=606422&chapter=34
ถ้าคลิกอ่านในลิ้งตอนให้ข้ามส่วนแรกๆไปก่อนนะครับเพราะช่วงแรกๆยังไม่ใช่ช่วงสงครามจึงยังไม่ได้ใส่เสียงเอฟเฟ็กต์มากนัก และก็บอกก่อนเลยนะครับไม่ได้เจตนาโฆษณาจริงๆนะ T T ผมแค่อยากได้คำแนะนำจริงๆ
ตึง..ตึงตึง... ตึง.. ตึง!!
เสียงการเดินเท้าของเหล่าอสูรยังคงดังขึ้นอย่างต่อเนื่องพวกมันรุกคืบหน้าเข้ามาได้เรื่อยๆหลังจากที่มีออร์คยักษ์เป็นผู้เปิดทางจากห่าฝนลูกศร ตอนนี้อยู่ห่างกันไม่ถึงสามร้อยเมตรเท่านั้น อัศวินด้านหน้าเริ่มกำชับอาวุธของตัวเองแน่น
อัศวินด้านหน้าเตรียมตัวให้พร้อม อสูรอยู่เบื้องหน้าพวกเจ้าแล้ว!! คิงก์รีมล์ตะโกนกล่าวลงไปเบื้องล่างเหล่านักรบตะโกนขึ้นปลุกใจตนเองและเป็นการทวนคำสั่งเพื่อให้คำพูดต่อทอดไปเรื่อยๆ
กึก!
อะไร!? คิงก์พอลกล่าวขึ้นอย่างฉงนเมื่อจู่ๆพวกมันก็หยุดเดินทัพลง เหล่าออร์คยักษ์คุกเข่าลงพยายามใช้กำแพงบ้านใหญ่หนาเป็นโล่ครอบคลุมกองทัพเบื้องหลังไว้จนมองแทบจะไม่เห็นหากแต่เสียงคำรามก้องของพวกมันยังคงดังระงม
ไม่ต้องสนใจ ยิงต่อไป! คิงก์รีมล์ออกคำสั่งพลางยกมือเป็นสัญญาณเมื่อเห็นเหล่านักธนูของเขาตกใจไปชั่วครู่ แต่เมื่อได้รับคำสั่งทุกคนก็ยกคันธนูขึ้นพร้อมยิงอีกครั้ง
วูบบบบ!!
ฉึกกก.. !
อะ..อั่ค!! เสียงร้องของนักธนูคนหนึ่งดังขึ้นก่อนที่จะได้ปล่อยศรของตนเองพร้อมๆกับร่างที่ล้มลงสิ้นใจภายในเวลาอันสั้นเนื่องจากถูกลูกธนูดำทะมึนปักเข้าที่กลางอก ภาพเหตุการณ์นั้นเรียกสายตาทุกคู่บริเวณนั้นให้หันไปมอง.. พวกมันเริ่มใช้อาวุธระยะไกลแล้ว!
ฟุ่บบบบ !!!
วูบบบ วูบบบ ! วูบบบ!!
ฉึกกก... ฉึกกก!! ฉึกก!
อ๊ากกก.. อั่กกก...
คราวนี้กลายเป็นเหล่าทหารที่ล้มตายลงบ้างจากห่าฝนลูกศรเวทย์ดำทะมึนจากด้านหลังออร์คยักษ์ เสียงร้องระงมดังขึ้นทั่วผืนกำแพงเหล่าอัศวินชูโล่หนาขึ้นพยายามปกป้องแต่ไม่สามารถทำได้อย่างเต็มความสามารถ เหล่านักธนูคนแล้วคนเล่าล้มลงโดยที่ยังไม่ได้ยิงโต้กลับไป
ฮึ่ย! โรเลนจ์สบถพลางใช้คันธนูคริสตัลของตนเองปัดศรมืดออกไปได้อย่างหวุดหวิด นอกจากความรุนแรงที่สังหารชีพในทันทีแล้วมันยังมีความรวดเร็วมากกว่าลูกธนูธรรมดาๆเสียอีก
ภาพเหตุการณ์นี้สร้างความตื่นตะลึงหาที่กำบังกันจ้าละหวั่นเมื่อศรที่แหวกสายลมเข้ามานั้นมากกว่าที่เหล่าพลธนูยิงออกไปมากนัก จำนวนของอสูรช่างมีเยอะจนคาดการณ์ไม่ได้!
ทุกคนอยู่ในความสงบ! คิงก์รีมล์ที่ยังอยู่ในสติดีตะโกนกล่าว พลันเสียงท่องมนต์ก็ดังระงมขึ้นจากเหล่านักบุญจำนวนไม่กี่ร้อยที่แฝงตัวตามจุดต่างๆเพื่อคอยช่วยเหลือด้านเวทย์สนับสนุน
อ๊ากก! เสียงร้องของอัศวินเบื้องหน้าคิงก์ทั้งสองถูกศรมืดเสียบทะลุเข้ากลางอกล้มตายไปต่อหน้าต่อตาคิงก์รีมล์และคิงก์พอล แม้แต่เกราะเหล็กกล้าก็ยังถูกเสียบทะลุภายในลูกเดียวได้
วูบบบบ !! วูบบบ วูบบบบ!
แต่เพียงไม่นานนักท่ามกลางความตกใจของเหล่าทหาร ม่านป้องกันศักดิ์สิทธิ์ก็ถูกสร้างขึ้นมาล้อมรอบกินระยะรอบบริเวณนักบุญราวหนึ่งร้อยเมตรเป็นวงกว้างเพื่อคลี่คลายสถานการณ์ พร้อมกับรอยยิ้มที่ผุดออกมาของเหล่าทหารศรมืดทุกดอกสลายหายไปเมื่อสัมผัสเข้ากับม่านพลังศักดิ์สิทธิ์ กองทัพเริ่มคลายความโกลาหลกลับมาอยู่ในระเบียบอีกครั้ง
ใครอ่านจบแล้ววิจารณ์ทีนะครับว่ามันเยอะไปหรือเปล่า แล้วถ้าเยอะไปอยากให้ลองยกตัวอย่างการบรรยายแบบให้ใช้เสียง effect น้อยๆแต่คงอรรถรสอยู่ให้ทีสิครับ
อยากได้คำแนะนำจริงๆคับเพราะผมเห็นทุกๆคนพูดถึงท่านผู้นั้นเสียๆหายๆกับเรื่องเสียง effect มากเหลือเกินมันก็เลยเป็นกังวล
20 ความคิดเห็น
เสียงเอฟเฟกไม่ควรใช้จะดีที่สุด
PS. For the strength of the Pack is the Wolf, and the strength of the Wolf is the Pack.
ซาวน์ไม่ใช่ของที่ควรมาอยู่ในนิยาย (ลองไปอ่านแฮรี่ดู ผมเจอซาวด์แค่1-2ครั้งตั้งแต่เล่ม1-7) น่าจะไปอยู่ในเมะมากกว่า
ผมว่าบางที่กระแสซาวด์อาจจะมาจาก ท่านผู้นั้น (ลองดูเองล่ะกัน เรื่องถนนสีชมพู เอ้ย...สีขาว)
ไม่รู้น่ะแต่เป็นความเห็นส่วนตัว ซาวด์มันได้อารมณ์ก็จริง แต่ก็ไม่เหมาะอยู่ดี
PS. ไม่มีใครที่รู้ว่าเราเป็นอะไร มีแต่ตัวเราที่ให้คำตอบได้
ตามความคิด คิดว่าไม่มีปัญหา
แต่ตรงกลางน่ะไม่รู้ว่าเป็นเสียงอะไรบ้าง น่าจะบรรยายว่าเป็นเสียงอะไรก็พอ
PS. อืม...
นั่นสิ..
บางทีเสียงซาวน์เยอะๆมันก็เสียอรรถรสได้เหมือนกันนะครับ
PS. น้ำบ่อ ไม่ยุ่งน้ำคลอง มีลูกหนี้ ต้องมีเจ้าหนี้
ผมไม่เคยอ่านเรื่องท่านผู้นั้นเลยนะครับ = =; ไม่ได้ติดกระแสมานะ
แค่วิธีการบรรยายของผมเพราะไม่รู้ว่าจะบรรยายอย่างไรให้ได้อรรถรสโดยไม่ใช้ effect เสียง
อยากให้ช่วยยกตัวอย่างสักหน่อยอ่ะครับ
เสียงระเบิดดังสนั่น
เสียงปืนร้องคำราม
เครื่องบินแหวกผ่านอากาศดังกึกก้อง
เสียงเครื่องยนต์กระหึ่ม
เหล่าทหารกรีดร้องโหยหวน
ไม่มีเอฟเฟกสักคำเห็นไหม
PS. For the strength of the Pack is the Wolf, and the strength of the Wolf is the Pack.
ผมก็ใช้ครับ ไม่เป็นไรถ้ามันไม่มากเกินจนดูน่ารำคาญ
ยอมรับก็ได้....แต่ผมว่าบรรยายเพียว ๆ โดยไม่มีเอฟเฟค ผมไม่รู้ว่าจะถ่ายทอดยังไงให้มันอินได้จริง ๆ ไม่ได้เก่งขนาดนั้นครับ
ที่ต้องใช้เพราะว่าเราเขียนนิยาย ให้คนอ่านนึกภาพต่าง ไม่ใช่การ์ตูนที่เห็นภาพชัด ๆ ว่าตัวละครทำอะไร ซึ่งขนาดการ์ตูนที่มีภาพก็ยังต้องมีเอฟเฟค แล้วนิยายที่มีแต่ตัวหนังสือถ้าจะไม่ใช้เลยมันก็...ผมว่ามันจะขาดอรรถรสหรือเปล่า โดยเฉพาะนิยายแนวแอ็คชั่นเนี่ย
ไม่รู้นะครับ ความเห็นส่วนตัวผมว่าใช้ได้นะ เพื่อเสริมความน่าตื่นเต้นและความมันสะใจ หรือเป็นเพราะฝีมือผมอ่อนด้อยหรือเปล่า
จากตัวอย่างของ จขกท. ถ้าผมจะเปลี่ยน คงเป็นแบบนี้ ==>
"อะ..อั่ค!!" เสียงร้องของนักธนูคนหนึ่งดังขึ้นก่อนที่จะได้ปล่อยศรของตนเองพร้อมๆกับร่างที่ล้มลงสิ้นใจภายในเวลาอันสั้นเนื่องจากถูกลูกธนูดำทะมึนปักเข้าที่กลางอก ภาพเหตุการณ์นั้นเรียกสายตาทุกคู่บริเวณนั้นให้หันไปมอง.. พวกมันเริ่มใช้อาวุธระยะไกลแล้ว!
เสียงลูกธนูจำนวนมากแหวกฝ่าผ่านอากาศราวกับจะทะลวงทุกสิ่งที่อยู่ตรงหน้าให้แหลกลาน เสียงร้องโอดโอยดังเป็นระยะเมื่อลูกธนูเหล่านั้นชำแรกผ่านเนื้อเข้าไปสร้างบาดแผลและความเจ็บปวดรวดร้าวสุดจะทนทาน ทหารบางนายล้มลงสิ้นลมทันที
แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 24 พฤษภาคม 2553 / 21:26
PS. Dream Box ผู้พิทักษ์ความฝัน "เพราะพวกข้า ไม่อยากให้ความฝันของมนุษย์ถูกช่วงชิง"
เรื่อวที่ไม่มีเอฟเฟค ไปอ่าน LOTR เลย เวิร์ค
PS. ไม่มีใครที่รู้ว่าเราเป็นอะไร มีแต่ตัวเราที่ให้คำตอบได้
อ่านแล้วรู้สึกว่ามันเยอะไปค่ะ
PS. ~回来吧 甜蜜的爱...~
รับทราบทุกคอมเม้นครับ จะพยายามลดลงให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ (คนที่บรรยายโดยไม่ใช้เสียง effect กันนี่เก่งน่าดูเลยแฮะ)
LOTR นี่มันเล่มเท่าไหร่เนี่ย หลายภาคซะด้วยสิ
ไม่มีตังค์จะซื้อ =[]=
มาเอาที่บ้านผม ค่ายืมก็ Ubuntu (10.2) หนึ่งครั้ง(อัน)
(อย่ามาน่ะ นีเ่ป็นแค่การล้อเล่นของ GATo)
PS. ไม่มีใครที่รู้ว่าเราเป็นอะไร มีแต่ตัวเราที่ให้คำตอบได้
ถ้าไม่จำเป็นอย่ามีดีกว่าครับ
โดยเฉพาะการพรรนาแอฟเฟ็คชนิดเป็นเรื่องเป็นราว กะเอาเสียงเอฟเฟ็คอย่างเดียวมาต่อๆ กันให้เห็นภาพเลย มันดูมักง่ายไปไม่ต่างกับการใช้อีโมค่อนอะคับ ผมว่าเอฟเฟ็คที่ใช่ในหนังสือ น่าจะได้รับอิธิพลมาจากหนังสือการ์ตูนนะครับ เพราะงั้นลองหานิยายมาอ่านแยะๆ ดีกว่า(ถ้าจะให้ดีก็เลือกนักเขียนมืออาชีพหน่อย) แล้วจะรู้ว่าหนังสือบางเล่มที่เขาสู้กันเลือดสาดนี่ แทบจะไม่มีเอฟเฟ็คให้เห็นเลย
ลองตัดเสียงเอฟเฟคท์ออกดู อันไหนที่ตัดออกแล้วยังอ่านรู้เรื่องว่าตอนนั้นเกิดอะไรขึ้น ก็ตัดไป
อันไหนที่ตัดแล้วไม่รู้เรื่องก็เปลี่ยนเป็นคำบรรยายแทน
ด้วยวิธีนี้ ... ท่านจะทำให้เสียงเอฟเฟคท์ในนิยายท่านหมดไปอย่างง่ายดาย
(โฆษณาอะไรฟะเนี่ย?)
PS. อย่าพูดคำว่าพยายามออกมานะ เพราะนั่นแปลว่าไม่ได้พยายามเลยต่างหาก
เห็นด้วยครับ ว่าแล้วขอตัวไปเอาออกจากเรื่องตัวเองก่อน เหอะ ๆ
PS. ฝากนิยายของผมด้วยครับ The Heritage เข้าชมได้ที่ http://writer.dek-d.com/a/writer/view.php?id=617485
... ว่าบลูฉันเยอะแล้ว ยังมีคนเยอะกว่าอีกนะ ...
ปล.ไม่นับท่านผู้เป็นด็อกเตอร์
PS. ซึน? ซึนอะไร? ฉันไม่รู้จัก...
คห.พาดพิงกันพอหอมปากหอมคอ นะขอรับ อีกหน่อยผมว่ามีใช้ตัวย่อ 555...
ผมว่า บางทีมีก็ได้นะครับ หรือจะไม่มีก็ได้
...อะไรที่มันดีๆ พอมีมากไปก็เกินงาม ส่วนอะไรที่มันแย่ๆอย่าไปคิดถึงเลย ยิ่งเยอะยิ่งไม่งาม...
PS. เด็กหนุ่มช่างฝัน ที่เอาแต่ผลัดวันประกันพรุ่ง อนาคตคงไม่พ้นบุรุษที่สูญเสียแม้กระทั่งฝันหละมัง
ว่าแต่วรรณคดียังมีคำเลียนเสียงสัทพจน์ให้เกิดความไพเราะเลยนะ การ์ตูนก็ยังมี
เรื่องเราก็มีพอสมควร แต่ไม่เยอะ ไม่ติดกันแบบเจ้าของกระทู้ ได้มั้ยเนี่ย? ทำไงดี?....
PS. อืม...
สมองของเราแปลความหมายจากข้อความเป็นข้อมูล
แต่ถ้าแปลจากข้อความเป็นเสียง
มันยังไงๆไม่รู้นะ --*
PS. ฝันของเราจะไม่เป็นจริง หากเราเลิกสานต่อ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?