ลูคิเมีย ตั้งกระทู้ใหม่ ตั้งกระทู้ใหม่ ฉันเป็นลูคิเมียระยะที่สองเป็นมาได้สองปีจะเข้าสามปีแล้ว ฉันเป็นลูคีเมียชนิดเรื้อรัง ที่ผ่านมาก็มีการรักษาที่ดีแต่ในบางครั้งฉันท้อก็ไม่อยากทำอยากจะไปจากโลกนี้ไม่อยากทรมานอีกแล้ว แต่ตอนนี้ฉันกลับเริ่มกลัวความตาย ฉันยังไม่อยากตายในตอนนี้ทั้งที่ผ่านมา ฉันคิดจะฆ่าตัวตายมาตลอด วันคริสต์มาสที่ผ่านมาฉันพึ่งรอดตายจากการกินยานอนหลับ คนที่รักฉันเค้าทำให้ฉันรู้ว่าชีวิตควรจะทำให้มีค่ามากกว่านี้ ฉันรู้สึกผิดมากกับการกระทำอย่างนั้น ทั้งที่สัญญากับเค้าไว้แล้วว่าจะไม่คิดฆ่าตัวตายหลังจากที่ตกลงคบกับเค้า ฉันอยากหายป่วย ฉันปลูกไขกระดูกรักษาตามขั้นตอนเข้ายาเคมีบำบัด ฉันจะมีทางหายขาดมั้ย ฉันอยากรู้จริงๆ ฉันจะไม่ดื้อและไม่หนีการรักษาแล้ว ถ้าหายจริงๆฉันจะทำให้ถึงที่สุด หรือแค่ขอให้ยื้อเวลาออกไปซักสามปี สี่ปี นานๆเท่าที่จะนานได้ ฉันสงสารแฟน ฉันทำร้ายเค้ามาโดยตลอด ไม่ว่าจะไอเป็นเลือด อาการกำเริบ ฉันก็จะหนีไปจากเค้าเสมอ ฉันไม่อยากให้เค้าเห็นสภาพที่โทรมและน่ากลัว เค้าคือคนที่รับรักฉัน เค้าคือคนที่กล้าจะรักกับคนที่เป้นลูคีเมีย มีเค้าฉันถึงอยากอยู่ต่อ ฉันอยากหาย มันจะหายได้มั้ย Snow Queen 28 ธ.ค. 53 เวลา 13:21 น. 0 like 557 views Facebook Twitter รายชื่อผู้ถูกใจกระทู้นี้ คน
เป็นกำลังใจให้ 28 ธ.ค. 53 เวลา 16:51 น. 1 สู้สู้ค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ 0 0 ถูกใจ ตอบกลับ เมนู แก้ไข แจ้งลบ ปักหมุด
JJiE 28 ธ.ค. 53 เวลา 17:11 น. 2 ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ อย่าท้อในชีวิตเลยค่ะ สู้สู้นะคะ PS. Yoonyul real จริง.เหม่ง กับ ลิง คืออะไรที่ป่วน 0 0 ถูกใจ ตอบกลับ เมนู แก้ไข แจ้งลบ ปักหมุด
wan 28 ธ.ค. 53 เวลา 17:33 น. 4 เรายังมีความหวังเสมอ.สู้ๆนะ 0 0 ถูกใจ ตอบกลับ เมนู แก้ไข แจ้งลบ ปักหมุด
Clover = =! 28 ธ.ค. 53 เวลา 17:52 น. 5 สู้ๆค่ะ พี่หนูก้อเป็นเขายังไม่ท้อเลยทุกวันนี้ยังนั่งหัวเราะ เฮฮากับเพื่อนอยู่เลย บางที่ยังแกล้งคนอื่นด้วย 0 0 ถูกใจ ตอบกลับ เมนู แก้ไข แจ้งลบ ปักหมุด
Ice Queen 28 ธ.ค. 53 เวลา 22:01 น. 6 ขอบคุณทุกคนนะคะที่ให้กำลังใจมันเป็นยาวิเศษจริงๆ แต่ก่อนฉันเอาแต่เก็บตัวและอยู่คนเดียวไม่มีเพื่อนเท่าไร ถึงแม้เปอร์เซนต์ที่หายไม่มีหรือเวลาที่มีอยู่เเค่ทำได้เพียงยื้อออกไป แต่ก็จะเก็บทุกอย่างไว้ให้เป็นความทรงจำที่ได้มากที่สุด 0 0 ถูกใจ ตอบกลับ เมนู แก้ไข แจ้งลบ ปักหมุด
tofu 28 ธ.ค. 53 เวลา 22:36 น. 7 สู้ๆ นะคะ เจ้าของกระทู้ๆๆ เราก้อเป็นคนหนึ่งที่เป็นโรคนี้ และก้อต่อสู้มาได้จนมีชีวิตถึงทุกวันนี้ ตอนนั้นเราอายุ 11 ปี ตอนนี้ 21 ปี แล้ว ส่วนตัวเรา เราคิดว่าในความโชคร้ายของตัวเอง ก้อยังมีโชคดีอยู่บ้าง ถ้าเราไม่ป่วยเป็นลูคิเมียตั้งแต่ตอนนั้น เราคิดว่าเราคงจะไม่เข้มแข็ง เท่าทุกวันนี้หรอก ถ้าเจ้าของกระทู้ผ่านมา ช่วยแอดเราทีนะคะ อยากคุยด้วยจริงๆ จะได้แลกเปลี่ยนประสบการณ์กัน แอดมานะ tofu_gluayzaa@hotmail.co.th ปล. เมื่อเรามีกำลังใจที่ดี มีจิตใจที่เข้มแข็ง ก้อไม่มีโรคร้ายที่ไหนมาทำร้ายเราได้ 0 0 ถูกใจ ตอบกลับ เมนู แก้ไข แจ้งลบ ปักหมุด
tofu 28 ธ.ค. 53 เวลา 22:39 น. 8 คห.5 พี่ของเธอทำถูกแล้ว ทุกวันนี้เราก้อยังเฮฮาได้ บางทีทำอะไรได้มากกว่าคนที่ไม่ป่วยซะอีก เพราะเราป่วยแต่ตัว แต่ใจเราไม่เคยป่วย อยู่อย่างมีความสุข ไม่ทำให้ใครเดือดร้อนดีที่สุด 0 0 ถูกใจ ตอบกลับ เมนู แก้ไข แจ้งลบ ปักหมุด
Ice Queen 28 ธ.ค. 53 เวลา 23:41 น. 9 ไม่เคยคิดว่าทุกคนจะดีแบบนี้ ขอบคุณทุกคนะคะ 0 0 ถูกใจ ตอบกลับ เมนู แก้ไข แจ้งลบ ปักหมุด
disabled 31 ธ.ค. 53 เวลา 11:45 น. 10 เป็นกำลังใจให้สู้ๆต่อไปนะ^^ชีวิตของเรามีค่า ไม่รู้ว่าจะตายกันเมื่อไหร่ ยังมีอะไรอีกตั้งเยอะแยะที่เราไม่เคยรู้ ไม่เคยทำ เราต้องมีชีวิตต่อไปเพื่อสัมผัสกับโลกกว้างใหญ่เราเองก็พิการเหมือนกันนะ พิการทางหู ไม่ได้ยินอะไลย เวลาเดินข้ามถนนต้องระวังมากๆ เดี๋ยวถูกรถชน ล่าสุดเราเพิ่งถูกมอเตอร์ไซค์ชนกระดูกไหปลาร้าหัก ไม่หนักหนาเท่าลูคิเมียก็จริง แต่หวังว่าอยากจะเป็นกำลังใจให้ค่ะ PS. เด็กดีดอตคอมสนุกมากเลย 0 0 ถูกใจ ตอบกลับ เมนู แก้ไข แจ้งลบ ปักหมุด
NIA & ธนาคารออมสิน เปิดคอร์สเรียนฟรี! “การพัฒนาธุรกิจตามกรอบ ESG & SDGs” (มีใบเซอร์มอบให้) เด็กกิจกรรม
11 ความคิดเห็น
สู้สู้ค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ
สู้สู้นะคะ
PS. Yoonyul real จริง.เหม่ง กับ ลิง คืออะไรที่ป่วน
สู้ๆค่ะ
เรายังมีความหวังเสมอ.สู้ๆนะ
สู้ๆค่ะ พี่หนูก้อเป็นเขายังไม่ท้อเลย
ทุกวันนี้ยังนั่งหัวเราะ เฮฮากับเพื่อนอยู่เลย บางที่ยังแกล้งคนอื่นด้วย
ขอบคุณทุกคนนะคะที่ให้กำลังใจมันเป็นยาวิเศษจริงๆ แต่ก่อนฉันเอาแต่เก็บตัวและอยู่คนเดียวไม่มีเพื่อนเท่าไร ถึงแม้เปอร์เซนต์ที่หายไม่มีหรือเวลาที่มีอยู่เเค่ทำได้เพียงยื้อออกไป แต่ก็จะเก็บทุกอย่างไว้ให้เป็นความทรงจำที่ได้มากที่สุด
สู้ๆ นะคะ เจ้าของกระทู้ๆๆ
เราก้อเป็นคนหนึ่งที่เป็นโรคนี้
และก้อต่อสู้มาได้จนมีชีวิตถึงทุกวันนี้
ตอนนั้นเราอายุ 11 ปี ตอนนี้ 21 ปี แล้ว
ส่วนตัวเรา เราคิดว่าในความโชคร้ายของตัวเอง ก้อยังมีโชคดีอยู่บ้าง
ถ้าเราไม่ป่วยเป็นลูคิเมียตั้งแต่ตอนนั้น
เราคิดว่าเราคงจะไม่เข้มแข็ง เท่าทุกวันนี้หรอก
ถ้าเจ้าของกระทู้ผ่านมา
ช่วยแอดเราทีนะคะ อยากคุยด้วยจริงๆ จะได้แลกเปลี่ยนประสบการณ์กัน
แอดมานะ tofu_gluayzaa@hotmail.co.th
ปล. เมื่อเรามีกำลังใจที่ดี มีจิตใจที่เข้มแข็ง ก้อไม่มีโรคร้ายที่ไหนมาทำร้ายเราได้
คห.5 พี่ของเธอทำถูกแล้ว ทุกวันนี้เราก้อยังเฮฮาได้ บางทีทำอะไรได้มากกว่าคนที่ไม่ป่วยซะอีก
เพราะเราป่วยแต่ตัว แต่ใจเราไม่เคยป่วย
อยู่อย่างมีความสุข ไม่ทำให้ใครเดือดร้อนดีที่สุด
ไม่เคยคิดว่าทุกคนจะดีแบบนี้ ขอบคุณทุกคนะคะ
เป็นกำลังใจให้สู้ๆต่อไปนะ^^
ชีวิตของเรามีค่า ไม่รู้ว่าจะตายกันเมื่อไหร่ ยังมีอะไรอีกตั้งเยอะแยะที่เราไม่เคยรู้ ไม่เคยทำ เราต้องมีชีวิตต่อไปเพื่อสัมผัสกับโลกกว้างใหญ่
เราเองก็พิการเหมือนกันนะ พิการทางหู ไม่ได้ยินอะไลย เวลาเดินข้ามถนนต้องระวังมากๆ เดี๋ยวถูกรถชน ล่าสุดเราเพิ่งถูกมอเตอร์ไซค์ชนกระดูกไหปลาร้าหัก ไม่หนักหนาเท่าลูคิเมียก็จริง แต่หวังว่าอยากจะเป็นกำลังใจให้ค่ะ
PS. เด็กดีดอตคอมสนุกมากเลย
ขอบคุญป๋อมแป๋ม
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?