ช่วยถอดบทประพันธ์ อิเหนา ตอนศึกกระหมังกุหนิง นะ
ตั้งกระทู้ใหม่
ได้ฟังผ่านฟ้าพาที    อัญชลีแล้วสนองพระบัญชา
แต่มาอยู่ดาหาก็ช้านาน      ยังมิได้ทำการอาสา
ขอกราบบาทภูวนาบังคมลา        ออกไปช่วยเชษฐาชิงชัย
ทูลพลางทางถวายอัญชลี      ลาศรีปัตหราเป็นใหญ่
ออกมาอยู่ที่ภูวไนย        ตรวจเตรียมทัพชัยฉับพลัน
ครั้นเสร็จเสด็จทรงอาชา        พร้อมพี่เลี้ยงเสนากิดาหยัน
ยกจากพระนครจรจรัล      ตำมะหงงกุเรปันก็ตามมา
ครั้นถึงจึงหยุดจตุรงค์    เสด็จไปเฝ้าพระองค์เชษฐา
ถ้อยทีมีใจปรีดา        ตรัสสั่งสนทนาพาที
แล้วแถลงแจ้งเหตุบรรยาย    แต่ต้นจนปลายถ้วนถี่
วันนั้นน้องมาถึงธานี        ได้ทูลว่าพระพี่จะยกมา
เมียเขาเขารักดังแก้วตา    หรือจะอาจคลายคลาเห็นผิดไป
แต่พระเชษฐาให้หาตัว        ก็ไม่มีความกลัวยังขัดได้
เกิดณรงค์สงครามก็เพราะใคร          จนเดือดร้อนทั่วไปถึงธานี
นับประสาอะไรแก่ตัวเรา        ถึงตายเขาก็ไม่ดูผี
เห็นเคืองขัดตรัสซ้ำอยู่ดังนี้    พระภูมีจงทราบบทมาลย์
เมื่อนั้น      ระเด่นมนตรีใจหาญ
ฟังสุหรานากงแจ้งการ      จึงตอบพจมานอนุชา
ซึ่งท่านขุ่นแค้นเคืองนัก    ก็ประจักแจ้งใจไม่กังขา
ไม่ถือโทษโกรธตอบพระผ่านฟ้า    จะตั้งหน้าหักหาญพาลภัย
เสร็จศึกจะเข้าไปอัญชลี      จะด่าตีก็ตามอัชฌาสัย
เมื่อได้เกินได้ก็จนใจ      ตามแต่ภูวนัยจะปราณี
บัดนั้น        ตำมะหงงบังคมเหนือเกศี
จึงกราบทูลแถลงแจ้งคดี        องค์ศรีปัตหรารับสั้งมา
ให้ข้าบังคมทูลภูวไนย        ว่าชี้ชอบขอบพระทัยหนักหนา
ขอเชิญเข้าไปในพารา        จะได้พักโยธาพลากร
ข้าจึงทูลสนองพจมาน        พระนัดดาจะทำการแก้ตัวก่อน
เสร๊จศึกจึงจะบทจร        มาเฝ้าภูธรธิบดี
เพราะมิได้ตอบคำว่าขาน        ตรัสแต่กิจการกรุงศรี
แต่ดูพระกิริยาพาที        เหมือนจะเคลื่อนคลายที่โกรธา
เมื่อนั้น                                    พระโฉมยงพงศ์อสัญแดหวา
ได้ฟังตำมะหงงเสนา                        เกษมสันต์หรรษาเป็นพ้นไป
จึงเสด็จคลาไคลเข้าในห้อง                ให้ชักปิดม่านทองสองไข
สุหรานากงทรงชัย                              ก็กลับไปที่ประทับพลับพลา
ช่วยถอดบทประพันธ์นี้ให้หน่อยนะค่ะ
แล้วก็เราต้องวาดรูปของนางจินตะหราวาตี
ใครมีรูปวาดที่เหมาะๆก็ขอด้วยนะค่ะ
เป็นหญิงอายุ 16-18 ปี ผิวสองสีแต่สวย
ขอบคุณทุกคำตอบนะค่ะ
12 ความคิดเห็น
มันกลับมาอีกแล้ว เราก็เคยแปลนะแต่ทิ้งไปหมดล่ะ = ="
รอพี่ๆน้องๆเพื่อนๆข้างล่างครับ มาช่วยแปลให้
PS. Drugs and murder are foul without any excuse deserve a red card for a lose ชีวิตเป็นสิ่งมีค่าที่ให้ใครขโมยไปไม่ได้เด็ดขาด ขึ้นชื่อว่าพรากชีวิตก็คือการฆ่าคนทั้งนั้น แม้จะเป็นชีวิตของตัวเองก็ตาม
หาคำแปลของศพท์แต่ละคำ แล้วเอามาแปลเองดีกว่านะ คำพวกนี้ออกสอบหมดนะ ถ้าให้คนอื่นแปล จะไม่เข้าใจสำนวนหรือ อารมณ์ของบทประพันธ์นะ
บทที่ให้มามีเนื้อเรื่องนิดเดียวเอง แค่ฉากสองฉากเองนะ สู้ๆ
โหยย จำเหมือนกันเลยอ่ะ จขกท
เราอยู่ ม.4 อ่ะ ใกล้ส่งละ เเค่ยังไม่ได้ทำ เอิ๊กๆๆ
อี เ้ย ให้ยากชิบ
โอ๊ย ๆ มันยากนะจริง ๆ อ. เค้าไปม่ได้สอนก่อนเลยอะ มาถึงก็ให้มาแปลแล้วจะรู้เรื่องไหม ให้เวลา 5 วันเอง แล้ให้ตั้ง 15 บท -*- ตอนนี้เหลือ
ครั้นถึงจึงหยุดจตุรงค์    เสด็จไปเฝ้าพระองค์เชษฐา
ถ้อยทีมีใจปรีดา        ตรัสสั่งสนทนาพาที
แล้วแถลงแจ้งเหตุบรรยาย    แต่ต้นจนปลายถ้วนถี่
วันนั้นน้องมาถึงธานี        ได้ทูลว่าพระพี่จะยกมา
ดูดีท้าวตรัสเห็นขัดเคือง      ว่าไหนจะจากเมืองหมันหยา
เมียเขาเขารักดังแก้วตา    หรือจะอาจคลายคลาเห็นผิดไป
แต่พระเชษฐาให้หาตัว        ก็ไม่มีความกลัวยังขัดได้
เกิดณรงค์สงครามก็เพราะใคร          จนเดือดร้อนทั่วไปถึงธานี
นับประสาอะไรแก่ตัวเรา        ถึงตายเขาก็ไม่ดูผี
เห็นเคืองขัดตรัสซ้ำอยู่ดังนี้    พระภูมีจงทราบบทมาลย์
เมื่อนั้น      ระเด่นมนตรีใจหาญ
ฟังสุหรานากงแจ้งการ      จึงตอบพจมานอนุชา
ซึ่งท่านขุ่นแค้นเคืองนัก    ก็ประจักแจ้งใจไม่กังขา
ไม่ถือโทษโกรธตอบพระผ่านฟ้า    จะตั้งหน้าหักหาญพาลภัย
เสร็จศึกจะเข้าไปอัญชลี      จะด่าตีก็ตามอัชฌาสัย
เมื่อได้เกินได้ก็จนใจ      ตามแต่ภูวนัยจะปราณี
บัดนั้น        ตำมะหงงบังคมเหนือเกศี
จึงกราบทูลแถลงแจ้งคดี        องค์ศรีปัตหรารับสั้งมา
ให้ข้าบังคมทูลภูวไนย        ว่าชี้ชอบขอบพระทัยหนักหนา
ขอเชิญเข้าไปในพารา        จะได้พักโยธาพลากร
ข้าจึงทูลสนองพจมาน        พระนัดดาจะทำการแก้ตัวก่อน
เสร๊จศึกจึงจะบทจร        มาเฝ้าภูธรธิบดี
เพราะมิได้ตอบคำว่าขาน        ตรัสแต่กิจการกรุงศรี
แต่ดูพระกิริยาพาที        เหมือนจะเคลื่อนคลายที่โกรธา
เมื่อนั้น                                    พระโฉมยงพงศ์อสัญแดหวา
ได้ฟังตำมะหงงเสนา                        เกษมสันต์หรรษาเป็นพ้นไป
จึงเสด็จคลาไคลเข้าในห้อง                ให้ชักปิดม่านทองสองไข
สุหรานากงทรงชัย                              ก็กลับไปที่ประทับพลับพลา
...
จะบ้าอยู่แล้วช่วยได้ช่วยหน่อยนะฮะ
๏ เมื่อนั้น                                                                        สุหงานากงเรืองศรี
  ได้ฟังผ่านฟ้าพาที                                                                  อัญชลีแล้วสนองพระบัญชา
  แต่มาอยู่ดาหาก็ช้านาน                                                          ยังมิได้ทำการอาสา
  ขอกราบบาทภูวนาถบังคมลา                                                ออกไปช่วยเชษฐาชิงชัย
  ทูลพลางทางถวายอัญชลี                                                        ลาศรีปัตหราเป็นใหญ่
  ออกมาอยู่ที่ภูวไนย                                                                ตรวจเตรียมทัพชัยฉับพลัน
  ครั้นเสด็จเสร็จทรงอาชา                                                        พร้อมพี่เลี้ยงเสนากิดาหยัน
  ยกจากพระนครจรจรัล                                                          ตำมะหงงกุเรปันก็ตามมา
แปล- เมื่อสุหงานากงได้ฟังคำท้าวดาหา ก็ยกมือไหว้แล้วสนองพระบัญชาไปว่า ตั้งแต่มาอยู่เมืองดาหาก็นานแล้วยังไม่ได้ทำคุณประโยชน์อะไรเลย ก็ขอกราบทูลลาท้าวดาหาออกไปช่วยพี่ชายรบละกัน ว่าแล้วก็กราบลาปัตหราด้วย แล้วก็ออกมาตรวจดูทัพทันที เมื่อเสร็จแล้วก็ชึ้นทรงม้าพร้อมด้วยพี่เลี้ยงและเสนากิดาหยัน ยกออกมาจากพระนคร ตามมาด้วยตำมะหงงแห่งกุเรปัน
๏ครั้นถึงจึงหยุดจตุรงค์����            เสด็จไปเฝ้าพระองค์เชษฐาถ้อยทีมีใจปรีดา��������                ตรัสสั่งสนทนาพาทีแล้วแถลงแจ้งเหตุบรรยาย����            แต่ต้นจนปลายถ้วนถี่วันนั้นน้องมาถึงธานี��������            ได้ทูลว่าพระพี่จะยกมาดูดีท้าวตรัสเห็นขัดเคือง������            ว่าไหนจะจากเมืองหมันหยาเมียเขาเขารักดังแก้วตา����                หรือจะอาจคลายคลาเห็นผิดไปแต่พระเชษฐาให้หาตัว�������            ก็ไม่มีความกลัวยังขัดได้เกิดณรงค์สงครามก็เพราะใคร�����    �����จนเดือดร้อนทั่วไปถึงธานีนับประสาอะไรแก่ตัวเรา��������          ถึงตายเขาก็ไม่ดูผีเห็นเคืองขัดตรัสซ้ำอยู่ดังนี้����            พระภูมีจงทราบบทมาลย์
  แปล - กะหรัดตะปาตีพี่ชายอิเหนา เห็นทัพอิเหนายกมาก็ดีใจ  บอกว่าท้าวกุเรปันบิดาให้คุมทัพมารอทัพอิเหนาเพื่อไปช่วยเมืองด าหามาคอยอยู่หลายวันแล้วข่าวว่าข้าศึกประชิดเมืองแล้วจะได้รีบไ ป  อิเหนาจึงว่าการเดินทางทัพนั้นอ้อมกว่ากุเรปัน� แล้วทั้งสองทัพก็จัดทัพเข้ากระบวนเดียวกันเร่งรีบยกทัพไปยังกรุ งดาหาทันที เมื่อถึงชายแดนเมืองดาหา อิเหนาก็หยุดตั้งค่ายนามครุฑตามตำราพิชัยสงคราม
๏เมื่อนั้น��                                                            �ระเด่นมนตรีใจหาญฟังสุหรานากงแจ้งการ���                                            �� จึงตอบพจมานอนุชาซึ่งท่านขุ่นแค้นเคืองนัก                                                ก็ประจักแจ้งใจไม่กังขาไม่ถือโทษโกรธตอบพระผ่านฟ้า                              ��� จะตั้งหน้าหักหาญพาลภัยเสร็จศึกจะเข้าไปอัญชลี�                                          ����จะด่าตีก็ตามอัชฌาสัยเมื่อได้เกินได้ก็จนใจ�����                                                ตามแต่ภูวนัยจะปราณี
    แปล -  ตำมะหงงรีบไปกราบทูลท้าวดาหา� ให้กราบทูลอย่าให้ขุ่นเคืองใจ  ตำมะหงงรับคำสั่งแล้วควบม้าไปทันทีเมื่อไปถึงก็แจ้งยาสาเสนาเมื องดาหาว่าบัดนี้อิเหนา และกะหรัดตะปาตีจากกุเรปันยกทัพมาช่วยพระธิดาดาหาแล้วจงพาเข้าเ ฝ้ากราบทูลเรื่องราวให้กระจ่าง
๏ บัดนั้น�����                                                      ตำมะหงงบังคมเหนือเกศีจึงกราบทูลแถลงแจ้งคดี��                                      ���องค์ศรีปัตหรารับสั้งมาให้ข้าบังคมทูลภูวไนย������                                      ��ว่าชี้ชอบขอบพระทัยหนักหนาขอเชิญเข้าไปในพารา������                                      ��จะได้พักโยธาพลากรข้าจึงทูลสนองพจมาน�����                                      ���พระนัดดาจะทำการแก้ตัวก่อนเสร๊จศึกจึงจะบทจร������                                          ��มาเฝ้าภูธรธิบดีเพราะมิได้ตอบคำว่าขาน�                                �������ตรัสแต่กิจการกรุงศรีแต่ดูพระกิริยาพาที������                                            �เหมือนจะเคลื่อนคลายที่โกรธา
      แปล - ตำมะหงงทูลว่าท้าวดาหารับสั่งให้ทูลอิเหนาว่าท่านขอบใจมากเชิญเ ข้าในเมืองจะได้พักพล แต่ตำมะหงงทูลท้าวดาหาว่าอิเหนาจะขอทำศึกแก้ตัวก่อนเสร็จศึกแล้ วจึงจะเข้าเฝ้าดูท่าทีจะคลายความโกรธเคืองลงแล้ว
๏เมื่อนั้น���������������������      �พระโฉมยงพงศ์อสัญแดหวาได้ฟังตำมะหงงเสนา�������            ��� เกษมสันต์หรรษาเป็นพ้นไปจึงเสด็จคลาไคลเข้าในห้อง                  ให้ชักปิดม่านทองสองไขสุหรานากงทรงชัย������������� �����������ก็กลับไปที่ประทับพลับพลา
      แปล - อิเหนาได้ฟังตำมะหงงทูลก็รู้สึกสบายใจเสด็จกลับเข้าข้างใน สุหรานากงก็กลับไปยังที่พัก
*ไม่เเน่ใจว่าเเปลถูกรึเปล่านะ เเต่พยายามเต็มที่เเล้ว*
ขอบคุณมากค่าาา T^T ♥
คนที่หาไม่เจอ แนะนำกด ctrl+f แล้วพิมกลอนฮะ 5555
บัดนั้น วิหยาสะกำใจกล้า
ให้กองทัพประชิดติดพารา เห็นว่าเกือบใกล้ได้ท่วงที
จึงตรัสสั่งสารวัดให้ตรวจค่าย จงไปบอกตัวนายทุกหน้าที่
เร่งคนปล้นปีนเข้าบุรี รีบตีอย่าไว้ให้ช้าวัน แปลให้หน่อยได้ไหมหาหลายเว็ปแล้วไม่เจอเลยค่ะ
อยากทราบเหมือนกันค่ะเ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?