ถอดความ ขุนช้างขุนแผน ตอน แต่งงานพระไวย
ตั้งกระทู้ใหม่
๏ อนิจจาแก้วตาของพี่เอ๋ย อย่างอนว่าไปเลยเจ้าร้อยชั่ง
จริงจริงนะจะเล่าให้เจ้าฟัง เมื่อกี้นั่งเล่นอยู่ที่หอกลาง
พระพายพัดหอมหวนรัญจวนใจ ก็เพลินชมมิ่งไม้ในกระถาง
ครั้นหาวนอนแล้วจึงจรมาหานาง ไม่ควรคลางแคลงคำระกำใจ
เมื่อจากมาวันนั้นได้สัญญา หาทำหยามข้ามหน้าของน้องไม่
นี่เปล่าเปล่าเดาว่าน่าน้อยใจ มาปรับไหมจูบนางข้างละที ฯ
๏ ไฮ้หม่อมอย่ามาเล่นฉันเช่นนั้น ไม่น่าขันมาปล้ำทำจู้จี้
นี่แลโจรจับได้ไม่เฆี่ยนตี ถ้าเบาไม้แล้วไม่มีที่จะรับ
กระนั้นสิหม่อมหมื่นจึงขึ้นหน้า เหตุว่าเขาขี้คร้านจะไปจับ
เชื่อว่าใครไม่เห็นเป็นที่ลับ จึงแกล้งกลับมาพาโลทำโพคลุม
หม่อมขาอย่าทำจำใจอยู่ ด้วยรูปฉันมันไม่สู้จะชวยชุ่ม
ที่น่าพูดจงไปพรอดนั่งกอดกุม ที่น่าจูบจงไปจุ้มอยู่จนจาง ฯ
ช่วยหน่อยนะค่ะ
mik
10 ก.ย. 54 เวลา 14:20 น.
1,041
views
3 ความคิดเห็น
เอาล่ะค่ะ เสร็จแล้ว ทั้งหมดนี่ถ้าถอดเป็นคำพูดก็จะได้ความว่า
"น้องรัก น้องอย่างอนพี่ไปเลย พี่จะบอกให้ เมื่อกี้พี่นั่งเล่นที่หอกลาง ลมพัดเย็นดีพี่มัวนั่งชมไม้ในกระถางเพลินอยู่แล้วจึงมาหาน้อง ไม่ได้ผิดสัญญาให้ไว้วันนั้นดอก เหตุที่น้องมาว่าพี่เช่นนี้ พี่ขอเรียกค่าตอบแทนด้วยการจูบแก้มข้างละทีจะดีรึ"
ฝ่ายหญิงตอบ
"พี่ อย่าเล่นแบบนี้ น้องไม่เล่นด้วยนะ พี่ทำเช่นนี้บ่อยๆใครจับได้เขาไม่คร้านจะเฆี่ยนพี่ไปแล้วดอกรึ ก็เพราะแบบนี้พี่จึงย่ามใจทำได้เรื่อยๆ คิดว่าที่ทำนี่ลับแล้วไม่มีใครเห็นรึ ไม่เอาดีกว่า รูปร่างน้องมิใช่คนสวยงามอย่างใดเลย ทำไมไม่ไปหาคนที่สวยๆน่ากอดน่าจูบกว่านี้เล่า จะได้กอดจูบให้หนำใจไปเลย"
PS. เฮ้อ เรามันเป็นคนที่แค่ตัวเองที่รู้จักตัวเอง แค่ตัวเองคนเดียวจริงๆ แม้แต่คนใกล้ชิดที่สุดก็ยังไม่รู้เลย
-ครานั้นพระไวยครั้นได้ฟัง        ลำเลิกถึงความหลังแค้นตัวสัน
ษมาแม่แร่ขึ้นบนหอพลัน          ดิฉันบอกกล่าวท่านทั้งปวงไว้
อ้ายใจยักษ์หักคอคนทั้งเปน      เพราะบุญมีหนีเร้นจึงรอดได้
เหน็บรั้งจังก้าเรียกข้าไท          เอาหวาอย่าไว้ชีวิตมัน
พวกทนายหนุ่มหนุ่มเข้ารุมถอง  เอาจนร้องไม่ออกศอกกลุ้มสัน
ถีบตกลงดินดิ้นยันยัน                พวกขุนนางกางกั้นเกะกะไปฯ
-วันทองโผนโจนจากหอนังมา    วิ่งผวากอดผัวทอดตัวไห้
นิ่งแน่แลเห็นไม่หายใจ              นางร้องไห้โฮโฮโอ้พ่อคุณ
ทั้งนี้รักเมียจึงมาช่วย                จนมาม้วยบรรลัยอยุ่ใตุ้ถุน
ช่วยถอดความให้หน่อยนะ  เรีบยเรียงไม่ถูกอ้ะ
ช่วยถอดความให้หน่อยค่ะพยายามแปลแล้วแต่ไม่ได้เลยค่ะ
•จะกล่าวถึงพระองค์ผู้ทรงเดช มงกุฎเกศอยุธยามหาสถาน
สถิตแท่นแว่นฟ้าโอฬาฬาร พร้อมขนานพระสนมประนมกร
ครั้นสุริยงลงลับเมรุมาศ พระจันทร์ผาดเผ่นจำรัสประภัสสร
ทรงพระแสงเพชรประดับสำหรับกร บทจรออกท้องพระโรงคัล
แสงประทีปโคมแก้วแววสว่าง พวกขุนนางหมอบเฝ้าเป็นเหล่าหลั่น
พระตรัสความตามอย่างเป็นทางธรรม์ แม่นมั่นตามระเบียบโบราณมา
เบือนพระพักตร์มาพบพระกาญจน์บุรี ก็ยิ่งมีพระทัยให้หรรษา
ด้วยต้องการประทานนางสร้อยฟ้า จึงตรัสว่าฮ้าเฮ้ยอ้ายกาญจน์บุรี
อ้ายหมื่นไวยกูก็ให้มียศศักดิ พร้อมพรักข้าไทเป็นถ้วนถี่
ยังเสียอยู่แต่เมียมันไม่มี จะยกอีสร้อยฟ้าให้แก่มัน
จะให้สมกับที่มีความชอบ ให้ประกอบยศยิ่งทุกสิ่งสรรพ์
เป็นขุนนางไม่มีเมียก็เสียครัน จะให้มันมีเมียเสียสักคน ฯ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?