[คลั่ง] เมื่อมีพล็อตเยอะเกินไป...
ตั้งกระทู้ใหม่
นั่นเป็นแค่เบาะๆ นะสำหรับเรา เพราะมีตัวแปรแค่สองตัว แต่ในความเป็นจริงจากส่วนลึกของจิตนาการ...พล็อตมันขนมาเยอะมากกก A B C D E F I J K...แล้วมันก็อยากแต่งอ่ะ! คือเราเป็นคนพิลึกหน่อย ชอบฝันเป็นพล็อตนิยาย เมื่อคืนนี้ก็ฝันอีกแล้ว...ได้พล็อตมาเกี่ยวกับว่า ตัวเอกเจอซีดีที่ถ่ายทอดชีวิต (ในอนาคต) ของตัวเองสองแผ่นที่วิธีการดำเนินชีวิตนั้นแตกต่างราวขาวกับดำ แล้วตัวรองอื่นๆ ก็เจอซีดีเหมือนกันแต่ต่างจากซีดีของตัวเอก คือตอนฝันนี่มันส์มากกกก!! อย่างกับนั่งดูหนังไซไฟอยู่อ่ะ พอตื่นขึ้นมาก็...อยากแต่งงงง (กรีดร้อง) แต่คือความฝันมันมาเรื่อยๆ ไง จบฝันนั้นไป (อยากแต่ง) ก็มีฝันใหม่เข้ามา (อยากแต่งกว่า) แล้วก็ฝันใหม่อีก (อยากแต่งที่สุด) บางทีฝันไม่จบโดนปลุกก่อนก็แทบคลั่ง ยังไม่รู้ตอนจบเลย! ทำไมตื่นแล้วอ่ะ! พอล้มตัวลงนอนจะฝันต่อก็ปรากฏว่ามันไม่ได้ฝันต่อเรื่องนั้นอ่ะ...มันเปลี่ยนเป็นเรื่องอื่นไปเลย ฮือๆๆ (สรุปก็ยังไม่รู้ว่าตอนจบเรื่องนั้นเป็นไง...เศร้า)
โอเค นอกเรื่อง...กลับมาๆๆ เราอยากรู้ว่าท่านๆ ทั้งหลายมีวิธีการจัดการยังไงเวลามีพล็อตเยอะๆ ในหัวแล้วก็อยากแต่งมากๆๆๆๆๆๆ...(เน้นเลยนะ มากกก!) แต่รู้ว่าถ้าแต่งหลายเรื่องมันไม่รอดแน่เพราะมันจะทำให้ดองเรื่องเก่า...ท่านจะทำยังไงคะ?
22 ความคิดเห็น
ระบายมันออกมาในรูปโครงเรื่องที่เตรียมจะเขียนสิครับ ยังไม่ต้องเขียนต้นฉบับจริงๆ แต่วางโครงเรื่องเอาไว้ก่อน แบบนี้ก็ช่วยได้นะ
เรื่องพล็อตเยอะเป็นเรื่องปกติของนักเขียน ยิ่งช่วงที่เขียนนิยายอะไรอยู่แล้วพีคมากๆ จะมีพล็อตเรื่องใหม่ไหลมาเทมาก็ว่าได้ อยู่ที่ว่าใครจะสามารถจัดระเบียบพล็อตของตัวเองได้มากกว่ากัน ผมชอบคิดพล็อตไปเรื่อยๆ ถ้าหากว่าจุดเล็กๆ น้อยๆ มันยุบรวมกันได้ก็ยุบแล้วผสานเป็นเรื่องเดียวกัน แบบนั้นก็สนุกดีนะ พอคิดจนอิ่มตัวก็เขียนเป็นโครงเรื่องเก็บไว้จะได้ไม่ลืมไงล่ะ
PS. บัลลังก์นี้มิเคยปรารถนา บัลลังก์นี้มิเคยคิดลุ่มหลง บัลลังก์นี้มิเคยพิศชื่นขม บัลลังก์นี้ช่างขื่นขมระทมทรวง / ไม่มีใครปฏิเสธกรรมที่เรียกว่า "การกระทำ" ได้หรอก
เป็นเหมือนกัน แต่เราจะมีไฟล์นึงในเวิร์ดไว้เป็นที่ระบาย อยากเขียนอะไรก็เขียนลงในนั้นแหละ จะพล็อตนิยาย เรื่องสั้น กลอน อะไรก็ได้ที่อยากเขียนก็ปล่อยลงในนั้นให้หมด หรืออยากเขียนฉากไหนสักฉากล่วงหน้าก็เขียนไปเลย เขียนฉากที่ไม่มีก็ได้ เขียนอะไรก็ได้เขียนไปเล้ยยยย(คลั่ง)
แต่แนะนำว่านิยายเรื่องปัจจุบันนี่หากท่านไม่อยากเขียนก็อย่าฝืนอารมณ์เลย ถ้าไม่สนุกกับการเขียนเขียนยังไงก็ไม่สนุกหรอก หยุดเขียนไปก่อนก็ได้ รอให้อารมณ์กลับมาเต็มที่แล้วค่อยลุย น่าจะมีประโยชน์กว่าฝืนเขียน ท่านยังมีเพื่อนร่วมชะตาอีกหลายคนแน่นอน
# 3
กลัวว่าหยุดเขียนเรื่องนั้น (แนวรัก) แล้วหันไปเขียนเรื่องที่กำลังมันอยู่ (แนวแฟนตาซี) แล้วคนอ่านแฟนคลับแนวรักมันจะหายหมดน่ะสิคะ T^T
#4
ก็ต้องทำใจนา...เรากลัวว่าถ้าฝืนเขียนแล้วคุณภาพจะตกเอาน่ะ...
ไม่รู้สิ คงต้องแล้วแต่ท่าน แต่ถ้าเราไม่อยากแต่งเราก็ไม่ฝืนนะ ดองเป็นดอง แฟนคลับหายไปอย่างมากก็ครั้งละสอง จริงๆ ถ้าฝืนแต่งแล้วคุณภาพคงที่เราก็อยากฝืนอยู่ แต่บังเอิญพอฝืนแล้วคุณภาพมันตกฮวบฮาบเลยน่ะสิ เขียนจบก็ไม่กล้าอัำพอยู่ดี
อืม....ทางแก้ที่ดีที่สุดคือต้องรู้จักควบคุมตัวเองละมั้ง....(มือใหม่คงยังทำยากอยู่ แต่มือเก๋าๆ เขียนได้ปรื้ดไม่มีดองเลยละเออ)
เพราะแบบนั้นผมถึงได้มีบทความผีเข้าเพื่อระบายพล็อตดิบๆ ของตัวเองนั้นแหละครับ(ช่วยให้หายคลั้งไปได้ระดับหนึ่งเลยล่ะ พอปล่อยมันมาแล้วสักตอนสองตอน ใส่ไว้ในบทความผีเข้าที่ตั้งขึ้น)
PS. รู้ไหม เรื่องตลกที่สุดของคนที่ประสบความสำเร็จคืออะไร ... พวกเขาเคยล้มเหลว...
ผมก็มีคิดไว้หลายพล๊อตอยู่ แต่เราต้องเน้นเรื่องที่เขียนอยู่เป็นหลักก่อน อย่าฝืนเขียนหลายเรื่องในทีเดียวจะเกิดอาการสับสนและพาลเบื่อเอาได้ง่าย ๆ ยังไงจดเอาไว้ก่อนก็ได้ จะได้ไม่ลืม หรือถ้าเห็นว่าพล๊อตที่คิดมาไม่ใช่แนว ไม่ถนัดก็ยกให้คนอื่นเขียนไปเลยก็ได้ครับ
PS. ถ้าเขาว่าผิดผมว่าไม่ผิดแล้วผมต้องผิดใช่ไหม ถ้าเขาว่าถูกผมว่าไม่ถูกแล้วผมต้องเชื่อหรือไง
แฟนคลับตกก็คือตก ตอนผมหยุดเขียนเรื่อง Aria of Gareth กลางคนคนอ่านกหายไปเยอะ ตอนอัพก็เหลือแต่พวกที่เป็นแฟนพันธุ์แท้จริงๆ ตามอ่านตามเมนต์ให้ แค่นั้นก็พอใจแล้วครับ
PS. บัลลังก์นี้มิเคยปรารถนา บัลลังก์นี้มิเคยคิดลุ่มหลง บัลลังก์นี้มิเคยพิศชื่นขม บัลลังก์นี้ช่างขื่นขมระทมทรวง / ไม่มีใครปฏิเสธกรรมที่เรียกว่า "การกระทำ" ได้หรอก
เราก็เป็นนะ โดยเฉพาะที่ฝันเนี่ย 555 เป็นคนฝันเฟื่องด้วยแหละ
แต่เราจัดระเบียบไม่ได้เหมือนคนอื่นหรอกนะ
หลุดแล้วหลุดเลย เหอๆๆๆ เลยแต่งไม่จบซักเรื่อง
แต่เราก็ยังสนุกกับการเขียน
แน่นอนว่านักอ่านไม่สนุกด้วย....
PS. 'Cos you bring out the best in me, like no-one else can do That's why I'm by your side, and that's why I love you
มีพล็อตเยอะเหมือนกันค่ะ แต่จะเขียนรวมๆ เอาไว้ก่อน ถึงเวลามานั่งอ่านพล็อตแล้วอันไหนเข้ากันได้ก็จะยุบรวมกัน เราว่าเป็นเรื่องที่ดีนะถ้าเราจัดระบบความคิดตัวเองได้
PS. เชี่ยวชาญชำนาญนัก ให้คนหลงรักหลงปราบปลื้ม
ไม่รู้ หนูทำบ่อย =w=~!
PS. [สถานะ:: มันเป็นเรื่องของโชคชะตา...]// กฎหมาย...ถ้าคนไม่เคารพ มันก็ไม่ศักดิ์สิทธิ์ // It's our "Destiny" // อ๊างงงค์~~~
ประสบเหตุนั้นอยู่ในตอนนี้ แนะนำอะไรไม่ได้เช่นกันเพราะงงและสับสนกับชีวิต อยากจะวางทุกพล็อตไว้ก่อนให้นิ่ง ๆ แล้วกลับมาเลือก แต่กลัวหยุดไปแล้วจะมาต่อไม่ติด ...อ้าว เข้ามาบ่น เปลื้องเนื้อที่ท่านซะงั้น 555
PS. Keep on... don't give up, our dream is not too far
เขียนพล็อตส่งไปที่บรรลือสาส์น ได้ค่าไอเดีย 700
ก็ยังดีกว่าเก็บไว้ให้รกหัว แบบไม่รู้จะได้เขียนไหม
PS. สารถีคนนี้พาคุณไปถึงจุดหมายได้ แต่ไม่ใช่การขับรถนำทางให้คุณ
หาทางเอาพล็อตที่คิดขึ้นมารวมกับเรื่องเก่าที่แต่งเอาไว้ (แบบ คห.2) ถ้ารวมไม่ได้จริงๆก็แยกเป็นเรื่องใหม่ เอาไว้แก้ตัน (หรือไม่ก็ทิ้งพล็อตนั้นไปเลย -*-)
PS. I Love Siberi huhu
เรื่องสั้นคือทางออก
เป็นเหมือนกันฮะ ก็ได้แต่เขียนเรื่องย่อคร่าว และจุดสำคัญเอาไว้
พอนานเข้า A B C D E F ก็รวมตัวเป็นหนึ่ง!
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาตอบค่ะ
ตอนนี้คิดว่าจะหยุดเรื่อง A (แนวรัก) แล้วไปลุยกับเรื่อง B ที่กำลังมันส์อยู่ (แนวแฟนตาซี) คิดว่าการแต่งสองเรื่องพร้อมกันนี่ไม่เหมาะกับเราเลยค่ะ เมื่อก่อนแต่งแนวรักไปทีละเรื่องแล้วมันก็ทยอยจบไปเองแบบไม่มีปัญหาอะไร แต่พอมาจับพร้อมแฟนตาซีนี่พาเหลวเลย ในหัวตีกันยุ่งไปหมด
แต่...เอ่อ...ก็ต้องทำใจสินะว่าแฟนคลับ A มันจะลดอ่ะ (Whatever will be, will be) รู้สึกผิดยังไงไม่รู้ค่ะ เหมือนให้คนอ่านต้องรอแล้วสุดท้ายก็ดองอ่ะ อารมณ์ประมาณ...นี่เราไปหักหาญน้ำใจเขาหรือเปล่าเนี่ย
ต้องตัดใจงับ เหมือนคุณมีกิ๊กหลายคนนะ สุดท้ายยังไงคุณก็ต้องอยู่กับคนใดคนหนึ่งแน่นอน เห็นมาหลายรายที่โม้ว่าบริหารจัดการได้ สุดท้ายก็ไม่รอด...(ก็เอ็งไม่ใช่ท้าวพรหมทัต ในเรื่องนาง 12 นี่เฟ้ย)
เหมือนที่ข้าน้อยตั้งมู้ขอเลือกภาพต้นแบบแฟนอาร์ตนั้นแหละ อยากวาดหมด แต่มีกำลังลงสีแค่ภาพเดียวเท่านั้น ก็ต้องตัดใจไป
PS. เป็นแฟนพันธุ์แท้เรา...ต้องอดทน!!!
# 18
น่ะ...นี่เราคือคนหลายใจงั้นเหรอ =[]= (ไม่เคยรู้ตัวมาก่อน)
อา หลายท่านบอกให้ตัดใจเฉือนเนื้อแบบอย่าได้แคร์สินะ
เมื่อก่อนเราเคยค่ะ เลิกแต่งเรื่องนึง แล้วพอแฟนคลับมาถามในข้อความลับ...
เรารู้สึกผิดเลย เหมือนตัวเองทำบาปมหันต์อะไรประมาณนั้น
(พอเลิกอัพเรื่องนั้นก็เปลี่ยนไอดีหนี เป็นทางออกที่แย่มาก...ฮ่ะๆๆ เพราะตอนนั้นเราเด็กมากมั้งคะ)
...
เอาล่ะ! ช่างมันสิเนอะ ในเมื่อจะเลิกอัพก็ต้องตัดใจให้ได้!
ป.ล. รู้สึกว่าแก่นของกระทู้นี้จะถูกบิดไปเรื่อยๆ อย่างแยบยล =_=
มีคนที่คิดพล็อตไม่ออก และคนที่พล็อตเต็มหัว งืมๆๆ;w;
เราใช้วิธีหยุดไว้ก่อนอ่ะค่ะ วางโครงเรื่องของเรื่อง B ไปก่อน อย่าเพิ่งลงเว็บนะคะ แล้วก็จัดการปั่นๆๆๆๆเรื่อง A ให้จบ เสร็จแล้วก็ลงเรื่อง B เลยค่ะ กำลังลองทำอยู่;w; ไม่รู้เหมือนกันนะคะว่าจะใช้ได้หรือเปล่า แหะๆ=w=;;
PS. ไม่มีอะไรในโลกที่จะแข็งแกร่งกว่าความอ่อนโยน
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?