ตั้งแต่ทุกอย่างเปลี่ยนไป

[whenever]

ฉันรู้ว่าท่านต้องได้อ่านในสักวันหนึ่ง และหวังว่ามันจะทำให้ท่านไม่โทษตัวเองอีก เพราะนี่คือจุดประสงค์ของบทความนี้...
ขอบคุณค่ะเตี่ย ตั้งแต่เหตุการณ์น้ำท่วมครั้งนี้ทำให้ฉันเห็นว่า ท่านยอมตายเพื่อครอบครัวได้
ท่านยอมลุยน้ำที่เป็นพิษโดยไม่กลัว ขนาดเจองูไปหลายตัว ท่านก็ยืนกรานจะอยู่ดูแลบ้านต่อ แถมยังบอกให้ฉันกับน้องหนีน้ำไปต่างจังหวัด อย่างน้อยเพื่อเป็นกำลังให้คุณยายที่กำลังป่วย
วันนั้น... ก่อนฉันกลับมา ท่านบอกว่า 'ถ้าเตี่ยไม่อยู่ต้องดูแลตัวเองดีๆ' มันเหมือนคำสั่งเสีย จนวันนั้นที่ฉันทนไม่ได้ ฉันตัดสินใจกลับบ้าน เตี่ยบอกว่า 'ถ้าอยากกลับมานรกก็มาเลย'

ฉันไม่โกรธ ตรงข้าม กลับรู้สึกถึงความรักอันเต็มเปี่ยม เพราะวันที่ฉันอยู่ในห้องยายและได้รับโทรศัพท์ของป้า เขาบอกว่า... สีหน้าของเตี่ยโล่งใจที่เห็นฉันกับน้องปลอดภัย ข้ออ้างที่ดูแลคุณยายเป็นข้ออ้างหนึ่งให้ฉันหนีไปเท่านั้น

ไม่ใช่ว่าที่ผ่านมาไม่รู้สึกถึงความรักนี้ แต่ไม่กล้าบอก เพราะฉันเคยกลัวท่านมาก
หลายครั้งที่อยากบอกรัก แต่ไม่กล้าบอก
จนตอนนี้ ฉันอยากบอกว่า... ขอบคุณ ขอบคุณสำหรับทุกอย่างที่ทำเพื่อหนู และตอนนี้หนูกลับบ้านแล้ว
หากที่บ้านที่เต็มไปด้วยน้ำพิษ งู ตะขาบ มันคือนรกจริงๆ...
ในเมื่อท่านอยู่ในนรก ทำไมฉันจะอยู่ไม่ได้ ท่านยอมอยู่ในนรกแทนฉันงั้นหรือ ต่อให้ท่านเป็นห่วงแค่ไหน แต่ฉันก็ตัดสินใจกลับมา
แต่ฉันไม่ใช่ฮีโร่ช่วยเหลือพ่อ ไม่ใช่ลูกกตัญญูที่น่าจะทดแทนพระคุณชั่วชีวิตนี้ได้ด้วยซ้ำ หรือเป็นคนดี?... ไม่ใช่หรอก ฉันที่ทำอย่างนี้จะเป็นคนดีได้งั้นหรือ
แต่ฉันรู้สึกผิด ที่ผ่านมากลัวท่าน ทั้งที่ท่าน 'รัก รัก รัก รัก' ฉันขนาดไหน ทั้งที่ย้ำเตือนฉันให้ใช้ชีวิตอยู่ให้ได้ อย่าย่อท้อ เพราะที่ผ่านมา ฉันล้มจนแทบลุกไม่ขึ้นแล้ว

เตี่ย... ถ้าเตี่ยอยู่ในนรกจริงๆ หนูจะไปอยู่ด้วย หากผ่านเหตุการณ์ครั้งนี้ได้ หนูจะเรียนให้จบ
จะ... ไม่ทำให้เจ็บช้ำอย่างที่ผ่านมาอีก จะ... เป็นลูกที่ดีให้มากกว่านี้
เพราะงั้น... นอกจากขอบคุณแล้ว หนูต้อง... ขอโทษ ขอโทษ ขอโทษ
ได้ยินไหม หนู ขอโทษ และหนูรู้ว่ายังไม่ช้าเกินไปที่จะทำทุกอย่าง หนูรู้ว่าความเปลี่ยนแปลง ความรู้สึกต่อท่านไม่มีความหวาดกลัวอีกแล้ว

ในเมื่อท่านตายเพื่อหนู แม่และน้องได้ ทำไม... หนูจะตามท่านไปไม่ได้ล่ะ
 ขอให้หัวใจดวงนี้ส่งไปถึงท่านนะคะ