(รก)อยู่ในห้องเรียน อึดอัดมาก(ขอความคิดเห็นและช่วยเหลือของทุกคนหน่อยนะค่ะ T T')
คือว่าเราเป็นเด็กสายวิทย์มาก่อน ตอนนี้ ม.ปลายเราย้ายไปสายศิลป์ แล้วเข้ากับเด็กสายศิลป์เก่าไม่ได้ เพราะเรามีพื้นฐานความรู้มาบ้าง เวลาครูถามเลยถูกเด็กเก่าหมั่นไส้ แล้วมันก็มีเรื่องซ้ำไปซ้ำมาไม่หยุดซักที บางทีเราก็เบื่อที่ต้องมีปัญหา แล้ววันนี้ เราก็มีเรื่อง(น่าเบื่อมาก)ซึ่งเราก็คิดว่าเราผิดเอง เพื่อนสอบได้คะแนนน้อย เราพูดว่า เรียนยังไงหน่ะ ซึ่งตอนม.3มันเป็นเรื่องปกติที่เราล้อกันฮาๆกับเพื่อน แต่เราลืมว่า สภาพที่เราเคยอยู่กับพวกเด็กเก่านั้นมันคนละอย่างกัน
ตอนนี้เลยทะเลาะกันใหญ่โตมากมายแต่เราก็เฉยๆเวลาใครพูดอะไร(เกือบทั้งห้อง) แต่เราเป็นพวกคิดมาก คือชอบเก็บคำพูดมาคิดแล้วเราไม่คุ้นกับสภาพโดนด่าทั้งทางตรงและทางอ้อมแบบนี้ เวลาโดนด่ามาตัวเราจะสั่นมากเลย เหมือนว่ากลัว เราพยายามทำตัวปกติไม่คิดอะไร แต่ก็ทำไม่เคยได้
เราไม่รู้จะทำยังไงแล้ว(ให้ไปปรองดองคงทำไม่ไหว) เราไม่รู้ว่าจะทนอยู่จนจบม.6 หรือจะย้ายไปเรียนสายวิทย์ต่อดี(เราอ่อนคณิตถึงขีดสุด) ใครมีวิธีที่ทำให้เราไม่คิดมากหรือปล่อยวางคำด่าพวกนั้นไหม เราไม่รู้จะทำยังไงแล้ว นั่งเรียนไป อึดอัดมาก T T อยากจะร้องไห้ทุกครั้งที่โดนด่าเลย
แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 23 กรกฎาคม 2555 / 18:49
11 ความคิดเห็น
ปล่อยไปซักพัก ทำตัวตามปกติ อดทนไว้แล้วทุกอย่างจะผ่านไปด้วยดีค่ะ  :)
ขอแค่อดทนเท่านั้น!!
สู้ๆน๊าา  จขกท.  ^^
พูดกับเพื่อนอะ อธิบายให้ฟังว่าตอนนี้เรารู้สึกยังไง
เเละไม่อยากให้เป็นเเบบนี้ เพราะมันจะจบ ม.6 เเล้ว มาคุยกันดีๆได้มั้ย
เเล้วก็บอกเค้าเรื่องที่เราพูดว่าเรียนยังไงน่ะ ความจริงเเล้ว ล้อเล่น เเต่มันคงเเรงไป ก็ขอโทษด้วยจริงๆนะ
ก็พูดความรู้สึกของคุณออกมาน่ะคะ เค้าจะได้รู้ว่าคุณไม่ได้คิดอะไรเลวร้ายกับพวกเขาน่ะ บางทีอาจเป็นเรื่องเข้าใจผิด พยายามปรับความเข้าใจกับเพื่อนๆนะคะ สู้ๆคะ :)
ตาม คห.1 เลยจ้า
อดทนและเงียบๆไว้นะคะ ยิ่งเราจะตอบโต้เค้าก็จะยิ่งหมั่นไส้เรา
อีกหน่อยเมื่อเกิดเรื่องแบบนี้อีก จขกท. ก็จะรู้สึกชินและเฉยๆไปเอง
อดทน สู้ๆนะคะ
PS. 良いことが入ってきますように ~。
5555555555555555555555555555555555555555555555
อดทน? หา? รู้มั๊ยเราน่ะอดทนมาเกือบ10ปี
ผลเป็นไงรู้มั๊ย?
สุดท้ายมันจะระเบิดออกมา
เราน่ะสุดท้ายก็ทนไม่ได้ เอามีดแทงเพื่อน(?)
มันจบตรงนั้นล่ะ ตอนนี้น่ะทำอะไรได้จงทำตั้งแต่ตอนนี้ซะ
อยากต่อยก็ต่อยไปซะ จงทำก่อนที่จะสายไปเหมือนเราซะ
นั่งสมาธิช่วยได้ จริงๆ ไม่ตอ้งถึงขนาดเข้าวัดไปนั่งวิปัสนากรรมฐานอะไรอย่างนั้นหรอกนะ แค่วันละสิบนาที สิบห้านาทีก่อนนอนเงี้ย ใจจะสงบ แล้วพอเจอเรื่องอะไรแบบนี้แล้วจะรับได้มากขึ้น อดทนได้ดีขึ้น
ขอบคุณทุกความเห็นค่าาาา เราจะพยายาม หูทวนลม และควบคุมอาการตัวสั่นให้ได้มากที่สุด ขอให้มันผ่านไปเร็วๆ เอเมน
ไม่เหมือนห้องเราเลยเวลาครูถามแล้วตอบได้รีบขอลอกการบ้านทันที5555
PS. ขอบคุณนะที่เข้ามา
ไม่ต้องทำอะไรหรอก แค่ยิ้มรับทุกสถานการ์ณก็พอ
ภูผาแกร่งย่อมทนฝน พายุโหมย่อมไม่ถอย
คิดซะว่าเปนบททดสอบที่ดี มองหาเพื่อนแท้ในปัญหา
1 คนมีค่ากว่า สหายร่วมห้อง
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?