มาเล่าเรื่องน่าอายที่สุดในชีวิตกันเถอะ !!!!

ความซนของมือค่ะ วันนั้นไปเดินซื้อของกับเพื่อนแต่อารมณ์มันเบื่อๆ เราเลยเดินเคาะนู่นจับนี่ไปตามทาง ตอนนั้นไม่ได้คิดอะไร เดินไปเล่นไป เคาะนู่นดูนี่ไปตามประสา จนเราเดินผ่านหน้าร้านเสื้อ จู่ๆเพื่อนเราดึงเรามาถามว่า"แกทำอะไรน่ะ" เราก็งง แล้วมันก็ถามเราซ้ำว่า "เมื่อกี้แกไปเคาะ 'ท้องของคนท้องแก่' ทำไม"

เราก็แบบไม่เข้าใจอ่ะ(ยังอารมณ์เบื่อๆอยู่) คือจำได้นะว่าเมื่อกี้เพิ่งเคาะท้อง แต่มันหุ่นลองเสื้อไม่ใช่เหรอ เรารีบหันกลับไปดู เห็นผู้หญิงท้องแก่กำลังยิ้มๆให้ เราตกใจสุดๆอ่ะ รีบก้มหัวขอโทษแทบไม่ทัน ตอนเคาะก็ไม่ได้คิดว่าเป็นคน ดีนะไม่ได้เคาะแรง เพื่อนเราล้อกันหมดเลย เราก็พูดกับเพื่อนไปแบบอายๆว่าไม่ได้สังเกต แต่เพื่อนก็พูดตอบว่าน่าจะคิดได้ตั้งแต่มีหุ่นลองเสื้อที่ไหนท้องป่องแล้ว ...นี่คิดแล้วยังอายอยู่เลย ขอโทษด้วยนะคะ.. T//T

ทักคนผิดแบบ ตึ่งโป๊ะ -00-  รับไม่ได้ อายสุดๆ

รับเงินทอนจากคนขายของ ยกมือไหว้แล้วพูดว่า ขอบคุณ

ฉี่ราดตอน ป.2 เพราะห่วงจดงานT^T

ตอนอยู่ม.2 ตอนนั้นขึ้นรถประจำทางจะไปโรงเรียนปรากฏว่าเจอ คนที่หน้าตาคล้ายๆเพื่อนยืนหันหลังอยู่ แบบว่ามันเหมือนมาก เราเลยตะโกนดังสุดๆทักมันไป "เอ้าว่าไง!!" แล้วพอเขาหันมาปรากฏว่าไม่ใช่เพื่อนเรา ก็อึ้งไปแปบหนึ่ง แล้วรีบหันหนีเลย คนบนรถประจำทางก็เยอะมากๆ มองกันตรึม T^T เพราะทักผิดคน

ฉี่ราดตอน อนุบาล 3 เพราะอยากกินขนม ^.^

เหมือนกันเรามันคนมารยาทดี

ปอสี่ค่ะ ตอนนั้นอายมากหน้าแทลแทรกแผ่นดิน ในชีวิตเรามีเรื่องน่าอายเยอะมากมาย แต่เรื่องนี้เป็นเรื่องที่น่าอายที่สุดคิดทีไรและยังกลัวตัวเอง เราไม่เคยเล่าให้ใครฟังเลยนะอาย...เรื่องก้มีอยู่ว่าวันหนึ่งในขณะที่โรงเรียนจัดกิจกรรมบ้านคุณธรรรมที่จะให้พี่ๆน้องๆมาอยู่รวมกันบ้านละประมานสามสิบคนจะสุ่มตามเลขที่ วันนั้นในขณะที่เรากำลังเข้าแถวเคารพธงชาติอยู่ อยู่ๆเราก็อยากแคะขี้มูก เลนแอบแคะ พอแคะเสร็จไม่รู้จะป้ายไหน เลยดีดไปสักที่นึง บังเอิญมันดั้นไปติดกระโปรงรุ่นพี่ข้างหน้า(อั๋ยย่ะ><) เราก็ไม่รู้จะทำไงปัดออกก็ไม่ได้กลัวพี่ข้างหน้ารุว่านี่คือขี้มูกเราเลยกะจะทำเฉยเนียนไปไม่สนใจ แต่ดั้นมีพี่ที่อยู่ข้างๆเห็นขี้มูกเราที่แปะไว้ตรงกระโปรงรุ่นพี่ข้างหน้า ตอนแรกรุ่นพี่ข้างๆเราเค้าก็คงไม่กล้าบอกรุ่นพี่ข้างหน้าเราเพราะกลัวเราอาย(รุ่นพี่ข้างๆกะรุ่นพี่ข้างหน้าเป็นเพื่อนกัน)สุดท้ายรุ่นพี่ข้างๆเราก็บอกรุ่นพี่ข้างหน้าว่าเราเอาขี้มูกมาแปะ(อ้ากก ตอนนั้นอายสุดๆหน้าแทบจะแทรกแผ่นดิน)เราก็เลยแบบขอโทษพี่คนข้างหน้าและก้ต้องปัดออกให้พี่เค้า พี่เค้าก้แอบทำหน้าขยะแขยง(เป็นเราๆก็ทำ)และก้พูดประมานว่าไม่เป็นไร จากนั้นเราโคดอายหน้าแทบแทรกแผ่นดินอยากจะลาออกจากรร.ด่วนหลังจากวันนั้นเราเลยยย้ายไปบ้านเพื่อนและพยายามหลบหน้ารุ่นพี่ข้างๆและรุ่นพี่ข้างหน้าไม่รู้รุ่นพี่สองคนนั้นเอาไปบอกเพื่อนป่าวแต่คาดว่าจะน่าToT ปัจจุบันนี้รุ่นพี่สองคนนั้นออกไปแล้วล่ะ แต่เราก็ยังคงอยู่รร.เดิม เห้อพิมไปอายไป~~

มันเป็นเรื่องที่เกินขึ้นวันนี้นะค่ะ ตอนที่หนูต้องเข้าห้องประชุมในคาบจริยะ ของโรงเรียน ตอนแรกก็ยังไม่เกิดอะไรขึ้นมากหรอกค่ะ แต่หนูยังคิดอยู่เสมอว่าวันนี้หนูรู้สึกไม่ค่อยสบายแล้วก็ไม่ค่อยมีสติสมาธิเท่าไหร่ หนูก็พยายามไม่ยุ่งกับใคร แต่พอนั่งอยู่ในห้องประชุมแล้ว ครูคนนึง(ขอไม่บอกชื่อนะคะ) พูดออกมาว่าคนแรกแถวที่4 (ซึ่งเป็นหนู) ที่ใส่ชุดนักเรียนแล้วก็คนข้างหลังที่ใส่แว่น ในตวามคิดของหนูๆคิดว่าครูเค้าเรียกหนูกับเพื่อนที่นั่งอยู่ด้านหลัง แต่พอหนูลุกออกไปทุกคนทำหน้างงๆว่าหนูออกมาทำไม แล้วครูก็พูดว่าครูเรียกเธอออกมาหรอ พอครูพูดจบทุกคนที่อยู่ให้ห้องประชุมก็หัวเราะออกมาทำให้หนูรู้สึกแย่มากๆ เป็นเรื่องที่ทำให้รู้สึกเสียใจที่สุดเท่าที่เคยเกิดมา
ตอนเด็กๆหนูก็เคยมีเรื่องที่น่าอายเกิดขึ้นเหมือนกันค่ะ ก็ตอนนั้นอายุประมาณ 7 ปีกว่าได้ค่ะ พ่อกับแม่พาไปไหว้พระ(ตรงที่ตอนนี้เป็นข่าวระเบิดอยู่น่ะค่ะ) ตอนนั้นหนูก็เด็กๆไม่ค่อยรู้อะไรเท่าไหร่(เพราะหนูเป็นพวกเซ่อซ่าอยู่แล้วด้วยทำให้มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นบ่อย) ตอนนั้นหลังจากที่หนุไหว้พระเสร็จแลเวหนูก็เอาธูปไปปักในกระถางแล้วก็วิ่งกลับไปหาแม่ ตอนนั้นแหละค่ะที่เรื่องน่าอายเกิดขึ้น ตอนนั้นหนูวิ่งไปหาผู้หญิงคนนึง ซึ้งตอนนั้นไม่มั่นใจว่าเป็นแม่เรา หนูวิ่งเข้าไปแล้วนั่งลงตรงหน้าเค้า แล้วหนูก็พูดไปว่า"แม่ป๊ากับน้องไปไหนหรอคะ " เค้าก็ไม่ตอบหนู แช้วพวงมาลัยในมือของผู้หญิงคนนั้นก็หล่น หนุเลยพูดว่าเอ้าพวงมาลัยหล่นแล้วหนูช่วยเก็บนะ แต่ยังไม่ทันหยิบแม่หนูก็เรียกชื่อหนู หนูก็เลยวิ่งไปหาแม่ แม่ก็หัวเราะ พอกลับบ้านแม่ก็เล่าเรื่องนี้ให้พ่อฟังหนูอายมากแทบจะมุดดินหนีหายไปเลยล่ะค่ะ
เรื่องแบบนี่เข้าใจนะคะว่าเกิดขึ้นได้กับทุกคนแต่เป็นเรื่องที่หนูไม่อยากให้เกิดขึ้นมากที่สุดเลยค่ะ เพราะหนูเป็นพวกคิดมาก แต่ก็ขอบคุณเพื่อนๆนะคะ ที่ไม่เอาเรื่อง พวกนี้กลับมาเล่าในห้อง ไม่งั้นหนูคงจะไม่กล้าไปโรงเรียนอีกหลายวันเลยค่ะ

เดินคุยแล้วเดินถอยหลังด้วย คราวนี้มีรถอาจารย์ขับมา เพื่อนบอกรถๆๆ เราก็อะไร พอหันไปอีกที เห้ย!! รถมา
เราก็ไม่รู้จะหลบยังไงเลนวิ่งไปอีกฝั่งนึงไม่มองอะไรเล้ยย
แล้วมีรุ่นพี่เดินมาพอดี แม่มชนตุ้บ หันไปยกมือไหว้พี่เค้า พี่หนูขอโทษๆ ประมาณ2-3ครั้ง เลิ่กลักๆมากก #เหมือนเหว๋อๆ 555
แล้วก็มีคนอื่นยืนอยู่เต็มเลย แบบอายมากกก TwT