เรื่องจริง ไม่ใช่นิยาย [แก้]
ตั้งกระทู้ใหม่
มันเป็นเรื่องที่น่าเหลือเชื่อ และยากที่จะเชื่อ
เราแอบชอบรุ่นพี่คนนึง พี่เค้าเป็นคนดัง และกำลังจะอยู่ในวงการบันเทิงอย
เราชอบพี่เค้าตั้งแต่อยู่ ม.1 พี่เค้าอยู่ ม.6 ตอนนั้นสภาพของเราดูไม่ดีเลย ตัวดำๆ แต่งตัวเชยๆ เราพยายาม ทักทาย เข้าใกล้ จนสนิทกัน จนมาถึงกีฬาสี เราไปเชียร์พี่เค้าแข่งชักเย่อ
ตอนนั้นไม่รู้ว่าอะไรดนใจให้หันไปด้านหลัง ตอนที่เห็นด้านหลังใครคนหนึ่ง ไม่คิดว่าใช่ แต่คล้ายพี่เค้ามาก(ตอนเห็นขาก้าวตามไปละ) เบียดฝูงชนไป ใกล้เข้า ใกล้เข้าเรื่อยๆ ยิ่งใกล้ ใจก็ยิ่งเต้น พอมั่นใจก็ทักไป
เรา : "พี่...(ยกมือบ๊ายบาย)"
พี่... : "อ้าว(ยกมือบ๊ายบาย)"
แล้วก็หันหน้าเดินเบียดไป จากนั้นก็หันกลับมา บอกว่า
พี่... : "จัดฟันแล้วหน้าเปลี่ยนไปนะหนิ"
เรา : "อื้อๆ"
พี่... : "จะไปไหน?"
เรา : "ไม่รู้อ่ะ ไปเรื่อยๆแหละ"
จากนั้นเราก็หันกลับไปมองพี่ที่เดินตามหลังมา แล้วก็คลาดกัน.. เราพยายามหาพี่เค้าจนทั่วห้าง แต่หาไม่เจอ TT
เวลาก็ล่วงเลยมาจนถึงวันที่ 15 กันยายน 25556 เราไปเดินห้างกับครอบครัว แม่บอกให้เรากับพี่กับพ่อไปทานข้าวก่อน เดี๋ยวแม่ซื้อของเสร็จจะตามไป
เวลาผ่านไปนเรากินข้าวเสร็จ เราก็หันไปมองนู่นนี่ตามประสา มองอยู่นาน (มองหาพี่เค้านั่นแหละ เพราะพี่เค้าคุยกับเพื่อนใน instagram ว่าจะกลับมา
แล้วพอดีบ้านพี่เค้าอยู่ใกล้ห้างนี้พอดี) แล้วก็มองเห็นผู้ชายคนนึงกำลังเ
(เรานั่งอยู่ตรงที่แลกบัตร) พี่เค้าแลกบัตรเสร็จก็หันมา
แล้วบอกเราว่า "กินข้าวก่อน" เราลังเลอยู่นานว่าจะถ่ายรูปมั้ย เพราะกำลังจะกลับ พ่อของเราบอกว่า จะกลับแล้ว จะถ่ายก็รีบไปถ่าย
แต่ทำไงได้ พี่เค้านั่งกินข้าวอยู่หนิ
เราเดินไปกับพี่(ให้พี่ถ่ายให้อ่ะ)แล้วก็หยุด คิดหาคำพูด
....ตัดสินใจเดินไปหา
"พี่... ขอถ่ายรูปด้วยหน่อย พอดีจะกลับละ"
ในขณะที่พี่เค้านั่งกินข้า
พี่เค้า "พี่อ้วนขึ้นมั้ย" (พอดีพี่เค้าเล่นกล้าม)
เรา "อืม" ได้แต่อือๆออๆ ก็มันเขิน ตื่นเต้นด้วย
แล้วพี่เค้าก็ลากเก้าอี้ที่อยู่ข้างตัวอีกฝั่งหนึ่งเข้ามา
ระหว่างที่เรานั่งข้างๆ พี่ของเราก็ถามพี่เค้าเรื่องจะทำยังไงให้สูง (ตอนนั้นเราอยากบอกพี่เค้าว่า "รู้มั้ยว่า...ดีใจแค่ไหนที่ได้มานั่งตรงนี้ ไม่นึกไม่ฝันเลย ได้นั่งข้างๆคนที่เรารัก ได้มองเค้า เห็นเค้าดูดีขึ้น เห็นเค้ามีความสุขมากกว่าเดิม แม้ว่าเวลานั้นมันจะเป็นเพียงช่วงเวลาสั้นๆก็ตาม แต่...ก็มีความสุขมากนะ)
เรา "จะให้เรียก ...(ชื่อเดิม) หรือ ...(ชื่อใหม่) ล่ะ"
พี่เค้า "แล้วแต่เลย เรียกไรก็เรียก" (ยิ้มๆ)
แล้วก็ถ่ายรูป เราลุกขึ้นขอบคุณ บ๊ายบายพี่เค้า แล้วก็เดินกลับไปที่โต๊ะ ตั้งแต่ที่เร้าเดินไปหาจนเดินกลับมา เราพยายามเก็บอาการดีใจแบบสุดขีดไว้ จนทำให้เราพูดแบบแข็งๆ
ไม่ดูหวานเลย เราแอบเสียใจเล็กๆว่าทำไมเราต้องกลับเร็วด้วย ทั้งๆที่ทุกอย่างมันดูเหมือนจะนานกว่านี้ เราคิดว่า ถ้าพี่เค้ากินข้าวเสร็จ พี่เค้าคงมาพูดคุยด้วย เรารู้สึกว่าเราต้องได้มองพี่เค้าได้นานกว่านี้ แต่ไม่เลย
แล้วเวลาก็ล่วงเลยมาถึงวันสอบปลายภาค ระหว่างที่รอสอบ เราก็คุยกับเพื่อนเหมือนปกติ
มีเรา a b c
a: ตาบวมแบบนี้แสดงว่าร้องไห้ง่าย
เรา: -รู้ได้ไง รู้มาจากไหน (ถามแบบจะไฝว้กับเพื่อน 5555)
a: เออ กูรู้ละกันน่าาาา
b: กูไม่เห็นว่ามันจะเป็นคนแบบนั้น
c: กูเคยเห็น ตอนเข้าแถว
a: ไรวะ
c: พี่คนนั้นมาอวยพรวันเกิดกู
เรา: อย่าพูด เดี๋ยวร้องไห้
a: แล้วพี่คะเจ้ามาอวยพรวันเกิด-
เรา: ไม่ จะร้องไห้ละหนิ อย่าพูดๆ
แล้วน้ำตาก็ค่อยๆไหลออกมา โถ่ชีวิต TT
ขอบคุณคนที่เข้ามาอ่านด้วยนะคะ อ่านจบไม่จบไม่เป็นไรค่ะ ก็มันยาวหนิ เนอะ 5555
แหวนกิ่งไม้
13 ต.ค. 56 เวลา 09:51 น.
234
views
15 ความคิดเห็น
โหหหหหหห ถ้าเป็นแบบนั้นก็โคตรดีอ่ะ
แต่ตอนนี้รู้สึดเหมือนพี่เค้ากำลังแอบชอบใครบางคนอยู่
อาจะเป็นพี่อยู่ก็ได้นะค่ะ
คงไม่ใช่พี่หรอก
ตอนนี้พี่เค้าทำงานวงการบันเทิง พี่เค้าอาจจะเจอคนที่สวยกว่าพี่ก็ได้
เอ้ย ! ไม่ใช่อาจจะเจอ แต่เจอเลยต่างหาก 55555
55 ค่าา เริ่มอยากเห็นหน้าคนที่พี่ชอบแล้วสิ คงจะหล่อหน้าดูเลยนะค่ะ ถึงขนาดได้เข้าวงการเลยเชียว
ฮ่าๆ ใบ้ให้นะ ตอนนี้เล่นละครช่อง 3 เวลา 17.45 น. ให้เดาเล่นๆ 5555
พระเอก ป่าวค่ะ ><
55 ไม่ใช่แหละ พระเอกเขาแต่งงานไปแล้วนี่เนอะ เรื่องผีหลบ หลบผี??? นี่หรอค่ะ // ขอโทษนะค่ะโจ่งแจ้งไปมั้ยอ่า
555555 ไม่เป็นไรหรอก เรื่องนี้แหละ แต่ไม่ใช่พระเอกนะเออ~ พี่เค้าคงไม่รู้หรอก
เอ๊ะๆๆ คนนี้รึป่าวค่ะ /// (ยิ้มแหย่ๆ ^.^)
ม่ายยช่ายยยยยย 555555
แป๋วววววว!!!
น่ารักมากกกกกกกก >_< ขอให้สมหวังนะคะ ^^
ขอบคุณมากนะคะ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?