ใครเคยโดนแอนตี้มาแชร์ประสบการณ์หน่อยค่ะ _^_
ตั้งกระทู้ใหม่
เราก็อยากแชร์มั้งอะ แชร์เลยละกัน 55555555
ที่เราจะเล่าต่อไปนี้เราจะอธิบายเชิงที่มันง่ายๆอะนะ และอาจจะไม่เครียดมากอะนะค่ะ 555 เพราะผ่านมาก็หลายเดือนและ
เราเป็นคนมีเพื่อนน้อยค่ะ แต่ส่วนใหญ่เพื่อนจะเรียนเก่ง นิสัยส่วนตัวบ้าๆ บ๊องๆ หื่นๆ หน้าตาไม่ได้แย่ แต่ก็ไม่ได้สวยอะไรมากมายขนาดนั้น มีดีที่สุดคือ เป็นคนที่ค่อนข้างหัวกะทิของสายชั้น ครูรักหลงมากจนเราก็ไม่เข้าใจ และที่เรายังคงแปลกใจอยู่คือ ทำไมเพื่อนชอบเราเยอะ
อันนี้เราไม่ได้ชอบเลยนะ คือการที่มีคนชอบเยอะเนี่ยไม่ได้ดีอย่างที่หลายๆคนคิด = =""
คือใช่อยู่ คนที่ชอบเยอะ ดีออก แต่..คือเราไม่รู้ไง ใครที่มันจริงใจกับเรา แล้วโดนผู้หญิงด้วยกันมั่นไส้เยอะด้วย
เริ่มเรื่องมันเริ่มมาจาก เราโดนคนมั่นไส้ชื่อว่า A เพราะเหตุผล ครูรัก คนชอบเยอะ และคนที่ A ชอบ มาชอบเรา? แล้วคนที่ A ชอบ เราก็เพิ่งรู้ว่า เป็นเพื่อนสนิทที่เป็นผู้ชายเราเอง เข้าใจปะ? แบบ..มันอยากปฎิเสธ แต่ไม่อยากทำร้ายเพื่อนสนิทอะ แล้ว A ก็ทำร้ายเราสารพัดไม่ว่าจะเป็นเอาเพื่อนมาด่ายกแก๊ง (อารมณ์เหมือนเต้ย ฮอร์โมน) เล่าความเท็จไปฟ้องอาจารย์ทั้งที่ไม่ใช่ความจริง โดนเกลียดสารพัด อาจารย์เกลียดกดคะแนนอีก จาก TOP ตกไปที่ 5
ถามถึงเพื่อนที่สนิทๆเหรอ แม่มไปเป็นเพื่อน A หมดค่ะ = =""
คือทำไมถึงรัก A นักนะ ฮึ! ในโรงเรียนเรา อยากดูว่าใครจะรุ่งหรือดัง ดูจากเฟส = =?
คือใครไลค์เยอะนี่เตรียมตัวได้เลย มีเพื่อนเยอะและยังเข้าข้างกันดิบดี A ไลค์เยอะไงค่ะ = ="""
เราใช้ชีวิตอย่างยากลำบากมาก คือกินข้าวแม่มก็โดนด่าตรงนั้น ทำอะไรนิดเดียวก็โดนด่า เราก็เปลี่ยนบุคลิกจากร่าเริงเป็นเงียบอย่างแก่นแท้ ไม่มีเพื่อนแม้แต่คนเดียว โดนด่า แล้วก็อาจารย์เกลียด พูดง่ายๆโดนกดดันมากๆ
ยกตัวอย่างที่หนักๆเลย
โดนขัดขาล้มเป็นแผล คิ้วแตกจัดเต็ม = =
โดนหาว่า พ่อแม่สอนลูกให้ขายสตอเบอรรี่เหรอ ต่อหน้า
โดนอาจารย์เรียกเข้าพบ ทั้งๆทีไม่ได้ทำอะไร = ="" มาว่าเรื่องชู้สาว เฉยเลย !
นั่งเข้าแถวงานวันอะไรสักอย่างรัศมี 360 องศารอบตัวเรา ไม่มีคนนั่ง เขยิบออกห่างประมาณ 1 เมตรกว่า = =""
เป็นตัวแทนพูดเปิดงานที่ รร เรายืนที่เวที เราโดนหาว่าแอ๊บเสียงจนได้ยินมาจนถึงเวทีอะค่ะ = ="
แต่ที่ว่ามาเนี่ย เรามีเพื่อนที่คอยอยู่เคียงข้างอยู่ คนหนึ่ง และ คนเดียวในตอนนั้น คือ "เพื่อนที่แอบชอบเรา" อยู่นั้นแหละ คือความรู้สึกที่แบบ เวลาระบายแล้วเราสบายใจ มันทำให้เราจากที่ไม่ชอบใครกลายเป็นเริ่มรู้สึกดีๆ ประกอบกับว่า คือเพื่อนสนิทคนนี้ก็ค่อนข้างหน้าตาดีพอสมควร มันก็ต้องมีบ้างถูกมั้ย??
ผ่านมาเทอมหนึ่งกับชีวิตที่ โค ตา ระ อึดอัด อยู่ A มันมาบอกเราว่า มันอะชอบเพื่อนที่แอบชอบเราจริงๆ แบบ A ร้องไห้ แล้วก็แบบ... โอ๊ย เราสงสารอะ คือ..เราสงสารคนทุกประเภทไม่เว้นแม้แต้คนที่ทำร้ายกัน = =""
เราก็เลยไปบอกกับเพื่อนที่ชอบเราไปตรงๆ ว่า เราไม่ได้ชอบแกนะ ขอโทษสำหรับความรู้สึกดีๆ แต่เราว่า A รักแกมากเลย ประมาณนี้ เพื่อนที่แอบชอบเราเหรอ มันเศร้าหนักค่ะ = ="" แล้วก็ไปคบกับ A เลย (ฟิลลิ่งประมาณ ประชด) คือจริงๆเราก็สงสารเพื่อนที่ชอบเราอยู่นะ แต่แบบ..ผู้หญิงมาก่อนอะ ผู้หญิงเพศแม่ TT^TT
หลังจากนั้นชีวิตกลับมาในสภาวะปกติ โดนแอนตี้เหมือนเดิมค่ะ = = "" เราก็ได้แต่รอฟากฟ้าประทานพรแล้วละค่ะ แล้วในที่สุดฟ้าก็ประทานพรให้ได้ย้ายโรงเรียน แม้แต่ตอนย้ายออก เพื่อนยังบอกว่าดีแล้ว คนแรดๆ พ่อแม่ทนลูกไม่ไหว = =""
พอเราย้ายโรงเรียนใหม่ แอนตี้จากโรงเรียนเก่าก็เหมือนเดิม แต่ช่างมันและ สร้างสภาพแวดล้อมใหม่ดีกว่า แต่ ... ขอโทษทีค่ะ ..... ก็ยังไม่พ้น= =""" มีรุ่นพี่ที่ดังมากๆ มาชอบ = ="" เราคิดหนักเลย เอาอีกแล้วชีวิตตรู ออกไปจากตรูสักที แต่ไม่น่าเชื่อนะ พี่คนนี้เนี่ยแหละช่วยชีวิตจากการแอนตี้ไว้! พี่เขาเป็นคล้ายๆกับคนที่เด็กกิจกรรม ถ่ายรูป ประมาณนั้น
ผ่านไปหลังจากโดนพี่เขาชำแหละร่าง สอบถามประวัติ [?] เวลาเดิน ทำไมมีแต่คนมองตอนเดินฟะ?? มีคนมาถามเยอะมาก นี่น้อง ... นิ! -เราเริ่มงงและ จนวันหนึ่งกลับไปดูเฟสหลังจากไม่เปิดมา 1 เทอม ตอนโดนแอนตี้ กลับมาดูเฮ้ย! คนแอดมา 100 กว่าคน ภาพเกือบทุกภาพขึ้นมา 100 เกือบทุกภาพ =[]= เพราะพี่คนนี้จัดการโปรโมทดิฉันซะ = ="""" แต่ถามว่าเราชอบพี่เขามั้ย..เราเฉยๆ คือเราเฉยๆกับผู้ชายทุกๆคน รู้สึกว่าความรักวัยนี้จะดีจริงๆเหรอ จนตอนนี้บัดนี้โดนเพื่อล้อหาว่าเป็นดี้ค่ะ
หันมาดูข้อความ
นั้นแหละค่ะ เพื่อนโรงเรียนเก่ากลับมาขอโทษทันทีทันใด ในเฟสเต็มไปด้วยข้อความขอโทษ
ชมสารพัดอย่าง = =""""
กลายเป็นคนที่จากแอนตี้กลายเป็นรักเพราะเฟส = ="" เจ๋งแจ๋วจริงๆ พอกลับมานั่งคิดเฟสแม่มทำเราฮาและทุกข์ได้ภายในไม่กี่เดือนจริงๆ
เอออ... ยาวเวอร์ อยากอ่านของคนอื่นด้วย เชื่อว่าต้องมีบางและ
ฮาๆ
18 ต.ค. 56 เวลา 02:55 น.
544
views
27 ความคิดเห็น
เคยนั่งอ่านการ์ตูนในห้อง เพื่อนบอกว่าไร้สาระ อ่านไปทำไมก็ไม่รู้น่าเบื่อ ตอนนั้นเราโมโหปึ๊ดเลย พอตอนพักเที่ยงเราไปที่โรงอาหาร ไม่รู้มีอีเปรตตัวไหนมารื้อ กระเป๋าผม แล้วเอาไปให้ครู ครูก็เลยเอาไปเผา เพราะนักเรียนเอาการ์ตูนมาอ่านในห้องไม่ดี แงๆ หนอย ผมเกลียดอีเปรตเพื่อนในห้องมาก เพราะงี้ก็เลยเกลียดผู้หญิงตัว-ชัด
ขอ อภัยที่หยาบ
เราคนนึงค่ะ เราเป็นผญที่สนิทกับเพื่อนผชมากกว่าค่ะ เพื่อนสนิทเราก็เปนผช
เดินไปไนมาไหน นั่งเรียน กินข้าว เข้าแถวก็อยุ่กับเพื่อนผชตลอดค่ะ
ด้วยเหตุผลที่ว่า กลุ่มผญ แม่งชอบนินทา พูดด่าแรงๆไม่ได้
เราเลยโดนแอนตี้ โดนเพื่อนในห้องตั้งฉายาว่า "สไปรท์" TT TT
แต่ไม่เป็นไรค่ะ ไม่คิดจะย้ายรร.ด้วย อีกปีก็จบแล้ว แล้วแต่คนจะมอง
จะให้คนทั้งโลกมารักเราเป็นไปไม่ได้ค่ะ เค้ายังไม่รุ้จักเราดีพอ...
ผมน่ะเคยโดนหลายครั้ง ขอบอกนะเวลาคนอื่นจะร่วมเล่าเรื่องในไลน์
ไม่มีอะไร แต่พอเราเล่ามันกลับบอกว่า"เสือ+ไก่" คำไม่สุภาพนะ
เรื่อง จขกท.เพื่อนเราเลยอะ พออ่านตรงต้นๆ พวกการเรียนไรงี้ เราก็เคยโดนแอนตี้เหมือนกัน แต่แค่แอนตี้เบาๆ ไม่แรกเท่าคนอื่นๆ เมื่อก่อนเราดังมากๆ เป็นที่รู้จักของระดับชั้น และเป็นที่ชื่นชมของครู เวลามีอะไรครูหัวหน้าระดับชั้นจะให้เราทำให้เสมอ รวมไปถึงวิชาอื่นๆด้วย แต่การเรียนเราก็หนึ่งในสิบอะนะ ถือว่ายังไม่แย่เท่าที่ควร แล้วก็มีเพื่อนๆรายล้อม แต่ก็เหมือนกันอะมันใช่ว่าจะดี ใครจริงใจบ้างก็ไม่รู้ และเราก็เป็นกระปุก เวลาเพื่อนโดนทิ้งจากกลุ่มก็จะมาหาเรา แต่ถ้าได้กลุ่มใหม่ก็จะทิ้งเรา เราเลยโดนโหวตว่าใจดีที่สุดในห้อง แล้วพอปีต่อมา เราก็อยู่กับกลุ่มที่สนิทกันเหมือนเดิม แน่นอนว่าด้วยความเป็ที่รู้จักจากปีที่แล้ว เราเลยได้เป็นหัวหน้าห้อง แต่ครูประจำชั้นไม่อยากให้เราเป็นเพราะครูเค้าอยากให้เพื่อนที่เพอร์เฟ็คอีกคนของเราเป็น เพราะทั้งสนิทกันมานานแล้ว และเพื่อนคนนั้นยอมรับว่าเมพขิงๆ แต่ว่าไม่ค่อยทำผลงานเลยไม่ค่อยดัง แต่ก็ดังพอสมควร ครูเลยเมินเรามาก เวลามีงานอะไรก็ให้คนนั้นทำ เราเลยไม่รู้ว่าเรามีบทบาทหัวหน้าห้องยังไง เราเลยลาออกมา ทีแรกก็ดีอยู่ปรากฏว่าเราก็โดนเมินอีกเหมือนเดิม เมินกว่าเมินคนอื่นอีก เราเลยปรึกษาพ่อแม่ แล้วลูกผอ.ก็เคยโดนหนักกว่าเราอีก เลยไปปรึกษากับผอ.และหัวหน้าระดับ ที่ปรึกษาไม่ใช่เพราะจะเอาเรื่อง แต่เพราะลูกผอ. เคยโดนเหมืนกัน แต่ครูก็เอาไปเล่าให้เพื่อนฟัง แบบโมโห เลยทำให้ความผิด เพื่อนแอนตี้เราไปสักพัก(เกือบ)ใหญ่ๆ เวลาทำงานอะไร เพื่อนก็ทำเป็นว่ากลุ่มเต็มแล้ว ไม่เหมือนเมื่อก่อน ไม่คุย ไม่เล่น เหมือนเดิม พอทุกคนมีกลุ่มก็เหลือเราคนเดียวที่ไม่มีกลุ่ม ครูเลยจับใส่กลุ่มที่ขาด เพื่อนก็ไม่อยากให้เราอยู่ด้วย ก็บอกว่าเอาแค่นี้ได้มั๊ย ไม่เอา(เรา)ได้มั๊ย จนนานกว่าจะเข้าใจ
เคยโดนนนนนนนนนน
แบบอยู่ดีๆ เพื่อนที่สนืทกันก็ไม่คุยอ่ะ
ร้องไห้เลย แบบไม่เคยร้องขนาดนี้
เฮ้ออ เราก็เลยไปถาม ไปคุย ไปขอโทษ ก็โอขึ้นเยอะค่ะ
ใครมีความสุขแบบเรามั่งว่า เพื่อนที่อยู่กันมา สนิทกันมา
แต่รู้สึกว่ามันยังไม่ใช่อ่ะค่ะ ยังไม่ถึงขนาดเพื่อนที่สนิท ตัวติดกันอ่ะ
อยากเจอน้ะ แบบไปไหน 2 คนอ่ะ สะดวกดี
เฮ้ออออ อยากเจอแล้วอ่ะ
เราจะมาสารภาพ ว่าเคยทำให้คนอื่นถูกแบน
คนอื่นอาจจะคิดว่าเราแย่ แต่มันมีที่มา
เอาเป็นว่าเราจะไม่เล่านะ แต่ถ้าเพื่อนคนนั้นที่อ่านอยู่
เราอยากบอกว่าเราขอโทษจริงๆ นี่ก็ผ่านมา2ปีแล้วแต่ก็ยังอยากขอโทษอยู่
กูขอโทษนะกิ้ฟ กูไม่ได้จะทำให้มันเป็นแบบนั้น ขอโทษที่ทำให้ลำบาก
เพื่อนที่โรงเรียนเราชอบทิ้งเรา..เราไม่คิดไรมากเรื่องโดนแอนตี้..เพราะมันเป็นนิสัยของคนที่อิจฉา..เพื่อนสมัยเด็กเราบอกว่าไม่ต้องสนใจทำตัวเองให้มีค่าและอย่าเป็นเหมือนเขาดีกว่า
ตอนนี้กำลังจะโดนเลยค่ะ โดนคล้ายๆเต้ย ฮอร์โมนเหมือนกัน 5555
เราคิดมากเลยแหละ แต่ก้พึ่งรู้ว่ามีคนมีปัญหาแบบนี้เยอะ เราก้กำลังจะพยายามปลงละค่ะ จะไม่ใส่ใจไรมากละ คนดีๆและเข้าใจตัวตนจริงๆของเรามีเยอะค่ะ 555
เราก็เป็นนะ ก็ตอนม.ต้นอ่ะ เรานั่งกับเพื่อนที่เรียนเก่งมากๆ แล้วคือเราก็แบบรู้สึกแบบอยากเรียนได้อย่างมันมาก ก็เหมือนแข่งกันมัน(ในใจโดยที่มันไม่รู้) มาตลอด แล้วด้วยความที่กลุ่มเพื่อนที่ทำงานอ่ะมันของนั่งหลังห้อง เราไปนั่งกับมันก็เลยเรียนไม่รู้เรื่อง เราก็แยกออกมานั่งกับคนอื่นไรงี้ เราก็เลยเหมือนกินข้างกลุ่มนึง ทำงานกลุ่มนึง แบบไม่เป็นหลักแหล่ง แล้วเราก็จะบอกกับเพื่อนเสมอว่า 'ไม่ชอบออะไรก็บอก เราจะได้ปรับ' จนตอนนั้นวันทำเวรห้อง เค้าก็ทำไปปกติ เพื่อนมันก็เดินมารุม แล้วก็บอกว่าไม่ชอบนู่นชอบนี่ ซึ่งแต่ละอย่างเป็นอะไรที่แบบ โคตรจะไม่เข้าใจ เช่น ไม่ชอบที่พูดเรื่องเกาหลีบ่อยๆ ไม่ชอบที่พูดเสียงดัง ไม่ชอบที่เราหน้านิ่ง อะไรพวกเนี้ย มันแบบ บุคลิกส่วนตัวป้ะ
พอขึ้นม.ปลาย ก็แยกๆห้องกัน พวกห้องที่เรียนจีนก็คือห้องที่คนที่เรียนเก่งสุดคนนั้นไปอยู่อ่ะ ก็ไม่ชอบเรา เราก็งงว่าทำไม สุดท้ายรู้ว่าเพราะว่า ตอนม.ต้นเราไปอิจฉาเพื่อนมัน แล้วคือ ตอนนี้ม.ปลาย คนละห้อง คนละสาย ยังจะโยงมาเกี่ยวกันได้อ่ะ แล้วใช่ว่าสังคมในห้องนี่จะดีนะ ไม่ใช่แค่เค้าหรอก แต่เป็นหลายๆคน มักจะโดนคนกลุ่มนึงในห้องคอยเหน็บแนมเสมอ แบบวาดภาพสวยก็โดน พูดสุนทรพจน์ดีก็โดน ไรแบบเนี้ย คือไม่เข้าใจมากๆ
แล้วก็นี่ เพิ่งผ่านมาสดๆร้อนๆ มันเป็นงานระดับชั้นอ่ะ แล้วแต่ละห้องก็ต้องทำในหัวข้อที่ได้รับ แต่เรากับเพื่อนอีคนดันโดนเด้งไปทำกับห้องแปด แล้วด้วยความที่ว่าเรียนคนละสาย เลิกก็ไม่พร้อมกัน แถมห้องยังไกลกันอีก เราก็เลยไปปรึกษากับเพื่อนเราจนได้ข้อสรุปว่า ส่วนของมันที่ต้องทำให้ห้องเค้าอ่ะ เดี๋ยวพวกเค้าทำเอง แค่นั้น แต่พอวันต่อมา เค้าเห็นงานที่พวกมันทำเค้าก็แค่พูดว่า 'ไม่สวย' คือรู้แหละว่าไม่พอใจ แต่ที่เราพูดไปเราก็ไม่ได้คิดอะไรแค่พูดไปตามความรู้สึก เท่านั้นแหละเป้นเรื่อง อีกสามวันต่อมาพวกมันยกพวกมาหาเค้าที่ห้องแล้วก็ด่าๆๆๆๆ เค้าก็งงว่ามันด่าไรกัน (บอกแล้วว่าไม่ได้คิดไร จำยังไม่จำเลย) แล้วเพื่อนห้องเราก็ดีมากกกกก กลุ่มนั้นอ่ะก็แบบ -ไปว่ามันทำไม -อย่างงู้นอย่างงี้ แล้วก็เรียกพวกห้องนั้นมาถามๆๆๆ ซึ่งเรานั่งอยู่คนเดียว แล้วทั้งวันนั้นเป็นอะไรที่โคตรของโคตรจะอึดอัดอ่ะ โดนสายตากดดันรอบข้างมาก แบบฟังความข้างเดียว ก็รู้แหละว่าเค้าก็ไม่ได้ถูกหมด แต่คือเจตนาอ่ะมันคนละส่วนกัน แม่นางทั้งหลายเล่นเอามารวมกัน กลายเป็นว่า 'เค้าจะทำงานเองเพราะห้องมันทำไม่สวย' งั้นแหละ สุดยอดอ่ะจริง
//ถึงตอนนี้ก็ยังมีคนไม่ชอบอยู่ เยอะด้วย เกินครึ่งของระดับ จนต้องหันไปคุยกับเพื่อนผู้ชายแล้วอ่ะ แล้วต้องห้องอื่นด้วยนะ(ห้องที่สนิทเพราะอยู่หมู่บ้านเดียวกัน) ชีวิตแบบ แม่อยากให้ย้ายโรงเรียนบ่อยมากอ่ะ แต่เราไม่ยอมไป ขี้เกียจไปตามคนอื่น ทนๆอยู่แบบนี้แหละ
เคยนะ... แบบอยู่ๆก็โดนเกลียดจากเพื่อนในกลุ่มคือไม่ได้ทำอะไรเลย เราอยู่เฉยๆของเราอ่ะ แล้วเราอยู่โรงเรียนประจำตอนนั้น กินข้าวโต๊ะเดียวกันแล้วช่วงนั้นเรากินอะไรไม่ลงเลย ไปคุยเล่นกับรุ่นน้องก็โดนหาว่าให้ไปอยู่กับรุ่นน้องซะเลยสิ เราแทบร้องไห้ทุกวัน จากที่ปกติเราจะร่าเริงเฮฮานะแต่พอเกิดเรื่องนี้แล้วเราแทบไม่ยิ้มไม่หัวเราะเลย จนเราหัวเราะในคาบครูครั้งนึงแล้วครูถึงขั้นพูดเลยว่าไม่ค่อยเห็นหัวเราะเลย เราก็พูดอะไรไม่ออกเนอะ จนสุดท้ายเพื่อนก็ขอโทษนะเพื่อนบอกว่ามันมีคนในกลุมคนนึงเป่าหู เพื่อนคนนั้นมันเคยพูดว่า เนี่ยตอนกินข้าวเราอ่ะชอบมองหน้า คือจริงๆแล้วเราชอบนั่งเหม่อเวากินข้าวเป็นปกติอยู่แล้ว จนทุกวันนี้เราก็ยังเกลียดเพื่อนคนที่มันเป็นต้นเหตุอยู่นะ เกลียดฝังลึกเลย
เราเป็นคนเงียบอ่ะ ไม่ค่อยคุย ไม่รู้เริ่มคุยยังไง
เขาพูดเรื่องนิยาย ดารากันเราก็ไม่รู้เรื่อง เลยไม่มีเพื่อนเลยแม้แต่คนเดียว
เราก็เลยโดนห้องแบนมั้ง? แบบไม่มีใครคุยด้วย ไม่มีเพื่อนกินข้าว
ทำงานกลุ่มไม่มีใครเอาเข้า
พอถามเพื่อนว่าขออยู่ได้ไหม
เพื่อนก็บอกเดี๋ยวถามคนนู้นคนนี้ก่อน แล้วก็หายเงียบเลย เรารู้ว่าเพื่อนคนนั้นไม่ได้ถามให้หรอก
แต่มีคนนึงเกลียดเรามากชื่อ A
- มีครั้งนึงเพื่อนชื่อA เกลียดเรามาก เราวางรองเท้าใกล้ๆเขา
เขาก็ทำหน้าไม่มีอะไร แต่พอเราเดินไปเราเห็นA พูดกับเพื่อนอีกชื่อB
ให้ย้ายรองเท้าเราออก ไม่ให้วางใกล้ๆกับของมัน
คือแค่รองเท้ายังวางใกล้กันไม่ได้?
- เราแจกสมุดให้A มันก็ไม่อะไร เราก็เดินไปแล้วหันมามองA
เราเห็นมันจับหนังสือที่เราแจกให้แบบรังเกียจๆอ่ะ
(แบบใช้นิ้วจับ2นิ้ว ทำหน้าอี๋ๆ)
- เราส่งสมุดการบ้านส่งไปหน้าห้อง แบบส่งให้เพื่อนด้านหน้าแล้วส่งไปเรื่อยๆวางที่หน้าห้อง A ก็นั่งด้านหน้าห้อง พอได้รับสมุดการบ้านเรา Aก็วางส่งให้แล้วก็หันไปถามเพื่อนที่ส่งมาให้Aว่าใครส่งมา เพื่อนคนนั้นตอบเป็นเรา มันก็ทำหน้าอี๋ๆ แล้วเอามือถูกระโปรงแบบเหมือนสมุดเราสกปรกมาก
- หัวหน้าห้องนัดเพื่อนทุกคนไปที่ห้องๆนึง จำไม่ได้ห้องไหน เหตุการณ์นี้นานแล้ว เราจะเข้าห้องนั้น เราก็เดินไปโดยมีเพื่อน2คนเดินนำหน้าเรา พอถึงปุ้ป A เป็นคนเปิดประตูให้2คนนั้น พอมันเห็นเรามันก็ถามว่าเรามาทำไม เราก็บอกว่าเขาให้นัดมากันไม่ใช่เหรอ มันก็บอกไม่รู้ แล้วทำท่าไม่สนใจแล้วปิดประตูใส่เราอ่ะ ตอนนั้นเราแบบร้องไห้อ่ะ เราไม่กล้สเข้าห้องนั้นเลย ไปนั่งร้องไห้ในห้องน้ำ
- เราเพิ่งขึ้นจากโรงอาหารมาเจอAกับเพื่อนอีกคนพูดไรไม่รู้ เราไม่สนก็เดินผ่านไป ไม่ได้โกหกนะเราไม่ได้ฟังจริงๆ เสร็จแล้วที่ห้องเรียนAก็เดินมาหาเราแล้วบอกว่าเมื่อกี้ได้ยินที่Aพูดกับเพื่อนไหม
เราก็ตอบว่าเราไม่ได้ฟัง
มันก็บอกว่าเออ ความจริงอ่ะที่Aพูดกับเพื่อนคนนั้น Aไม่ได้หมายถึงเรานะ Aหมายถึงเพื่อนร.รอื่น Aไม่ได้เกลียดเรานะ .......ฟังก็รุ้ข้อแก้ตัว มันทำให้เรารู้ว่าที่Aกับเพื่อนคนนั้นคุย มันคุยเรื่องมันเกลียดเรา
ส่วนเพื่อคนอื่นก็เกลียดเราตามกระแส ที่เราไม่มีเพื่อน
พอตอนเราขึ้นม.2 ย้ายห้อง เราพยายามคุยมากๆ และในที่สุดก็มีเพื่อน
เพื่อนที่มาจากห้องเก่าเราก็มี มันก็เลิกเกลียดเราตามกระแส Aก็อยู่ห้องเรา
เลิกเกลียดเราเหมือนกัน เหอะๆง่ายเนอะะ?
แต่เราก็ไม่ได้อะไรละ มันนานละอยู่ม.6แล้วจ้า ตั้งแต่ขึ้นม.2ก็มีเพื่อน
ใครที่เจอปัญหานี้อยู่ ก็สู้ๆนะ
เราโดนหาว่า แอ๊บ อ่ะ
คือเวลาเราพูด เราก็พูดปกตินะ แต่เพื่อนๆมักว่าเราแอ๊บเสียง แล้วโดนล้อเลียนคืน แบบพูดเหมือนเรากลับ แต่จะบีบเสียง ทำเล็กๆ แหลม จะว่าเสียงเราเป็นอย่างนั้นหรอ?? เราก็คิดว่ามันไม่ได้ขนาดนั้น อ้อ...เราเคยโดนเพื่อนบังคับให้พูดเสียงใหญ่ๆด้วย เราก็บอกว่าเราพูดไม่เป็น ก็ว่าเราอีก แล้วถ้าเพื่อนคนนั้นถามเรา เราก็ตอบปกติ แต่พอเราตอบเสร็จ ก็จะหันไปหัวเราะกับเพื่อนอีกคน แล้วพอว่าเราถามกลับ ไม่ตอบค่ะ เมินเรา บ้างก็หันไปหัวเราะกับเพื่อน อย่างกับไม่ได้ยินที่เราถาม มันหงุดหงิดนะ เค้าถามมา เราตอบ แต่พอเราถาม ไม่ตอบ แล้วหันไปหัวเราะกับเพื่อนอีกคนเฉย
แล้วเวลาหัวเราะ เรามักจะปิดปาก หัวเราะเบาๆ แต่เพื่อนก็ว่าแอ๊บอีก ทำไมต้องปิดปาก เราไม่เข้าใจ ก็เราเป็นอย่างนี้น่ะ
ตอนนี้ทั้งห้องตั้งฉายาให้เรา แอ๊บ(เปิ้ล) แม้จะรักษาน้ำใจอันน้อยนิดด้วยการเติมเปิ้ลให้แต่มันก็ไม่ได้รู้สึกดีขึ้นหรอกนะ ไอโฟน ไอพอด ไอแพด พวก แอ๊บ(ฟ) เยอะไรประมาณนี้ แม้เราจะพยายามบอกตัวเองไม่ให้แคร์ แต่ทำไม่ค่อยได้หรอก มักเสียความรู้สึกทุกทีเวลาโดน
เรื่องแอ๊บเสียงเราก้อเคยโดนนะแต่ไม่ถึงขั้นแอนตี้แค่ล้อกันเฉยๆ เพราะเราเสียงเล็กแล้วก้อแหลมมากกก(เสียงเบาด้วย) เลยมีแต่คนหาว่าดัดเสียง
ตอนที่เข้าม.1เพื่อนชอบบอกว่าเลิกดัดเสียงเหอะแล้วก้อชอบให้พูดเสียงใหญ่ๆแต่เราทำไม่เป็นจิงๆ แล้วนิสัยเราเป็นคนชอบคุยเราก้อคุยกับเพื่อนเสียงนี้ทุกวัน
ตอนนี้ม.3แล้วพอมีคนหาว่าดัดเสียงเพื่อนจะบอกแทนเลยว่าเราไม่ได้ดัด เสียงเราเป็นแบบนี้ คุยกันทั้งวันก้อเสียงแบบนี้อย่ามานั่งจับผิดเสียงเราเลย
ธรรมดาของมนุษย์ค่ะ =W=;;
คิดซะว่าเขาอิจฉาเราซะเลย!
เราโดนตั้งแต่อยู่ ป5 ล่ะ ชีวิตบร_ลัย
เราไม่รู้ว่าเราไปทำอะไรให้ อยู่นิ่งๆอ่ะดีที่สุดแล้ว
ตอนนี้เขาก็เลยหยุดนิ่งไปล่ะ แต่ก็แขวะเราอยู่บ้าง
ธรรมดาของพวก ตาร้อนนนนนนนนนนนนนน
นิ่งยิ่งทำให้มันเดือด ฮ่ะฮ่าๆๆ(โรคจิต -_-)
แต่ถึงยังไงมันก็ไม่กล้าทำอะไรเราหรอก เพราะเรารู้จักรุ่นพี่เยอะ
ป.ล.พ่อเราเป็นเพื่อนกับเจ้าของโรงเรียนที่สำคัญไม่มีใครรู้ และเรายังไม่เคยฟ้องพ่อ รอมันทำเราดูสิ ไปนอกโลกเถอะค่ะ!
หัวอกเดียวกันจับมือค่ะ สู้ๆนะค่ะ :) อิจฉาตอนสุดท้ายอ่ะเสน่ห์แรงน่ะ<<(อีนี่อิจฉา -_-) 55555555555
เราไม่รู้ว่าโดนมั้ย เหมือนจะโดน แต่เรามีเพื่อนเคียงข้างไง ตอนนี้เราอยู่ ม.4 นะ เพื่อนได้อยู่กลุ่มเดียวกับเราตอน ม.ต้น ไม่มีใครได้อยู่ห้องเดียวกับเราเลย แต่ยังสนิทนะ แล้ว ม.ปลาย เพื่อนที่เคยอยู่ห้องเดียวกันก็มีคนเดียว แต่เป็นผู้ชายเลยไม่สนิทมาก
ตอนนั้นเรียนปรับพื้นฐาน เราก็รวมกลุ่มกับเพื่อนใหม่ได้ 5 คน ก็เห็นมีเด็กใหม่คนนึง นั่งคนเดียว ไม่คุยกับใครเลย พอจะไปกินข้าวเราเลยชวนด้วย เธอไม่พูดอะไรมาก บอกชื่อคือจบ นั่งกินข้าว เธอไม่กิน นั่งเงียบ ไม่ยิ้มเลย หลังๆก็คุยดีขึ้น เลยมีกัน 6 คน
อยู่ดีๆวันหนึ่ง(หลังจากเปิดเทอมประมาณ 2-3 เดือน) พวกเธอ(เด็กใหม่กับเพื่อนในกลุ่มอี 2 คน)ก็แยกโต๊ะนั่งกับเรา ทั้งโต๊ะเรียน ทั้งเวลากินข้าว เวลาไปไหนมาไหน ความที่ตอนนั้นเราไม่รู้ว่าเกิดอะไร เราก็ถาม(วันนั้นครั้งแรกที่เธอแยกโต๊ะกินข้าว)เราถามว่า ไมไม่ไปนั่งด้วยกันอะ แต่เธอไม่ตอบ เราเลยเดินมาเลย มาถามเพื่อนที่เหลือ(ตอนนี้เหลือกัน 3 คน)ก็ไม่มีใครรู้ ทุกวันนี้เธอก็เหมือนแยกกับพวกเราโดยที่เราไม่รู้ว่าทำอะไรผิด เราเลยคุยกับเพื่อนว่า ปล่อยไปเถอะ อย่าไปยุ่งเลย แบบเพื่อนเราอีกคนที่เรียนเก่งมาก เนิร์ดมาก เธอเสียงเล็กๆอะ เวลาพูดจะโดนล้ออยู่เรื่อย เรียนเก่งแต่นิสัยเด็กๆอะ(บางทีก็ผู้ใหญ่ไปนิด) เธอดูเหมือนจะเป็นคนเดียวที่เด็กใหม่ไม่ชอบที่สุด เธอบอกว่า เดาว่าเด็กใหม่อิจฉาเรื่องเรียนละมั้ง ไม่รู้สิ ก็เดาไปเรื่อย เราเลยบอกว่า เรื่องของมันเถอะ ใครอิจฉาเราก็ทำให้มันอิจฉามากขึ้นสิ
แล้วยอมรับว่าเราไม่ใช่คนดี ตอน ม.ต้น เราเคยแอนตี้เพื่อนคนนึง มันเป็นผู้หญิงที่เจ้าชู้อะ พยายามอ่อยแฟนเพื่อน(ไม่ใช่เราหรอก เราไม่มีแฟน5555) อ่อยผู้ชายไปทั่ว(แบบใครมีแฟนห้ามให้เธอเห็นเบอร์นะ ชีเอาหมด) คุยกับผู้ชายทีหลายๆคน ถ่ายรูปแบบโชว์ๆอะ มันชอบไปกับผู้ชาย แม่มันรู้จักกับพวกเราทุกคน เพื่อนเราเรียน มันไม่ค่อยเรียน เวลาเรียนคุยโทรศัพท์ แม่มันรู้ก็หาว่าพวกเราทำมันเสีย เราเลยแบบ อะไรวะ เห็นลูกตัวเองเป็นยังไง พวกเรามาเรียนพิเศษ เธอหรอกแม่ว่ามาเรียนแต่ที่ไหนได้ ไปกับผู้ชาย แล้วเพื่อนเรากับเราก้เลยบอกว่า เลือกมาสักคนสิ อย่าทำตัวแบบนี้ เบื่อจะเติือนแล้ว แล้วเราก็ไม่คุยกับมัน แต่ ณ ปัจจุบัน เราก็คุยปกติ ไม่อะไร เพราะเราขี้เกียจเตือนแล้ว เราไม่สนใจแล้ว แม่มันก็น่าจะรู้แล้วว่าพวกเราไม่ได้ทำมันเสีย การแต่งตัว ผลการเรียนพวกเราแตกต่างกับมันเยอะ และล่าสุก สดๆร้อนๆ เธอก็อปรูปคนอื่นมา แล้วมาทำเบลอะๆ หลอกว่าคือรูปตัวเอง เพื่อนเราก็แกล้งถามทั้งที่รู้อยู่แล้วว่าคนในรูปคือใคร(คนในรูปจริงๆเป็นลูกพี่ลูกน้องกับมัน) แต่มันก็บอกว่ารูปมันเอง เราเบื่อ เลยไม่สนใจแล้ว
ไปละ ยาวมากๆ 5555
คือเราเป็นคนนึงที่สนิทกับเพื่อนผช.มากกว่า เพราะผช.ไม่เรื่องมาก ไม่เอาแต่ใจไง
แล้วส่วนมากก็รู้จักกันมาตั้งแต่อนุบาลก็เลยสนิทมากขึ้นอีก ความจริงก็ชอบนะ เล่นแบบวิ่งไล่เตะ ต่อยๆอะไรงี้(เอิ่ม)
แต่เพื่อนผญ.เกือบทั้งห้องก็หาว่าเราแรด(มีอยู่แค่สองสามคนที่คุยได้) เราก็เลยไม่มีเพื่อนทำงานกลุ่ม เพื่อนคุย บลาๆๆๆ เราก็เลยอยู่กะเพื่อนผช.มากขึ้นอีก แล้วเราก็เลยโดนด่ามากขึ้นอีก
ตอนนั้นมันรู้สึกแย่มากเลยนะ แบบเดินเข้าห้อง เพื่อนก็บอกว่า "หวัดดี แรด" แล้วก็อะไรแบบนี้มากมาย โดนแกล้งก็บ่อย ผลการเรียนจากดีๆเริ่มเละเทะเพราะเราเครียดมากๆๆๆๆ
แต่ว่ามันก็มีเรื่องดีๆอยู่ในนั้นเหมือนกัน55555 มันทำให้เรารู้จักนิสัยของเพื่อนที่เมื่อก่อนไม่เคยคุยกันมากขึ้น ทำให้เราได้สนิทกับคนอื่นๆมากขึ้น ทำให้เราอยากเล่นดนตรีจะได้เท่ๆเหมือนพวกผช. (เราไม่ใช่ทอมนะ55555)
แล้วสุดท้ายเราก็ปรับความเข้าใจกับเพื่อนผญ.ได้ในที่สุด เย่!!!555555
ของเราเพื่อนในห้องรักเราค่ะ สายวิทย์ทั้งสายรักเราค่ะ
แต่พวกสายศิลป์จะหมั่นไส้เรา
เนื่องจากตอนม.ต้น เราอยู่ห้องคิง แต่เรายอมรับเลยม.ต้นเราแรงมาก
แล้วพวกสายศิลป์(เรียกว่าพวกA) เคยอยู่ห้องเดียวกกับเราตอนม.1
ก่อนจะโดนย้ายเพราะคะแนนไม่ถึง พวกAเลยเหมือนจะเกลียด ๆ เรา
ว่าเราแรดแรง แต่ทำไมมีแค่พวกชีที่โดนเด้ง พอเดินผ่านก็โดนแขวะ
พวกAเคยมาหาเรื่องเราด้วย เราก็จะตบซิคะ(บอกแล้วตอนม.ต้นเราแรง)
พอมาม.ปลาย เราต่อสายวิทย์แล้วสายวิทย์ร.ร.เรามา2ห้อง
ซึ่งก็เพื่อนเราจากม.ต้นทั้งนั้นแหละ เลยสนิทกัน สายวิทย์ทั้ง2ห้องรักกัน
แต่พวกยัยA เหมือนจะเกลียดเรามาก เลยไปเป่าหูพวกสายศิลป์คนอื่น(เยอะกว่าสายวิทย์แน่ๆ)ให้เกลียดเรา
ช่วงเปิดเทอมม.4แรกๆนี่ โดนแขวะเละเลย แต่เราก็ไม่ซี พวกชีทำได้แค่นั้น
แต่ตอนนี้ม.5เราก็ดีกับพวกAแล้วแหละ แต่ปัญหายังไม่จบ
เพราะแฟนเพื่อนเรา ชอบคิดว่าเราจะแย่งแฟนเธอ(คิดว่าเราชอบเพื่อนตัวเอง)
แล้วไปพูดว่าเราแรด ร่าน มั้งแหละ+วีรกรรมเก่าๆตอนม.ต้น
พวกสายศิลป์เลยไม่ค่อยชอบเราเท่าไร(ทั้งๆที่เราเปลี่ยนไปล่ะนะ)
แต่เราก็ไม่สนใจหรอก แขวะมาเรานิ่ง เดี๋ยวก็หยุดเห่ากันไปเอง
ปล.นักเรียนร.ร.เราแบ่งแยกสายวิทย์กับสายศิลป์แบบรุนแรงมากอ่ะ 55555
เราเป็นคนนึงที่อยู่กับผู้ชายมากกว่าผู้หญิง ก็ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน เรารู้สึกว่าอยู่กับพวกผช.แล้วมันสนุก เฮฮาดี เราเป็นคนที่ชอบต่อยเพื่อน แบบต่อยๆเล่นๆอ่ะ ให้แขนเขียวพอ พวกมันก็ไม่ได้โกรธอะไร และจู่ๆสันนึง เพื่อนเรา(ผญ.) มาถามว่า 'ทำไมชอบไปอยู่กับพวกผช.อ่ะ' เราก็ไม่รู้จะตอบไง จะบอกไม่ชอบที่พวกเธอชอบไปส่องกระจก แต่งหน้า เม้าท์ แฉ แอนตี้ ก็ไม่ได้ และ-นิสัยที่เห็นรุ่นพี่ผช.หล่อๆนี่รับไม่ได้เลย เราก็เลยตัดสินใจบอกไปว่า 'เราไม่ชอบไปห้องน้ำอ่ะ เราชอบเล่นกีฬา' มันก็บอกว่า 'อ่อ..เหรอ' แล้วมันก็เดินไปซุบซิบอะไรก็ไม่รู้ คือกลุ่มนั้นอ่ะ มันกลุ่มเราเองล่ะ แตขะอยู่ด้วยเวลาทำงาน หรือไปเที่ยวเท่านั้น
พอเลิกเรียนเรากลับบ้านมาเปิดเฟส หืมมม โดนคนสร้างเพจด่าเลยอะ ว่าแรดง้ ร่านบ้าง ตอแหลบ้าง อ่อยผู้ชายบ้าง และมีอีกคำนึง ทำให้เราโกรธสุดๆเลย มันโพสว่า 'สงสัยคงโดน...แล้วล่ะ ระวังท้องนะ ><' เราก็อดทนนอนให้ผ่านคืนนี้ไป วันต่อมาที่โรงเรียน เราเดินไปหาพี่เขาที่ห้องเลย (ลืมบอกไปว่ารุ่นพี่มาโพส) เราเข้าไปบอกตรงๆเลยว่า 'ถ้าพี่ไม่รู้จริงอย่ามาพูด ไม่ชอบ!!' เพื่อนพี่เขาหันมามองเต็ม แล้วเราก็เดินออกไป เดินเข้าไปในห้อง แน่นอนหนีไม่พ้นคำนินทาอยู่แล้ว เราก็เลยย้ายโต๊ะไปนั่งกับผู้ชาย คนนี้เป็นเพื่อนสนิทของเรา คือแบบว่าสนิทตั้งแต่เด็กๆ ประมาณ 4 ขวบ จนถึงตอนนี้ เราเล่นกับมันฮามาก จนโดนเพื่อนด่าว่า แรดเน๊อะ อ่อยไปทั่ว -*- เราลุกขึ้นเลยค่ะ เดินไไปถามเลยว่า 'ต้องการอะไร อิจฉาเหรอ? หรือว่าชอบมัน หึงเรอะ?' มันหน้าแดงแล้วไม่ตอบอะไร เราเลยพูดต่อไปว่า 'ถ้าชอบมันก็ไปบอกมันดิ่ ไม่ใช่มาใส่ร้ายจนเรากู*เดือดร้อนแบบนี้ อีกอย่างนะ ชอบทอม ไม่ได้ชอบผู้ชาย' หลังจากนั้น ทุกคนก็คุยกับเราปกติ ข่าวในเฟสก็ไม่มี
สุดท้ายแล้ว ที่ทุกคนทำแบบนี้กับเรา เพราะว่ามันนั่นแหละ ให้ข่าวมั่วไปหมด -*-
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?