(ประชาสัมพันธ์ + โฆษณา) ประกาศผล 20 ผลงานที่ผ่านเข้ารอบ Enter Book Writer Episode 3 ออกแล้วนะคะ (ซ้ำขออภัย)
โดยนักอ่านทุกท่านสามารถมีส่วนร่วมได้ดังกติกาต่อไปนี้ค่ะ
- ทุกสัปดาห์จะประกาศผลผู้เข้ารอบสัปดาห์ละ 3 ผลงาน รวม 2 สัปดาห์ 6 เรื่อง โดยจะประกาศ 3 ผลงานที่ได้รับรางวัลในงานประกาศผล วันที่ 24 ธันวาคม 2556
- คนอ่านสามารถร่วมให้คะแนนโดยการกดโหวต ซึ่ง 1 โหวตเท่ากับ 1 คะแนนของคณะกรรมการ
- คะแนนโหวตจากคนอ่าน 50% และกรรมการ 50%
- Vote to Win สาหรับคนโหวต ในแต่ละสัปดาห์ลุ้นรับหนังสือ Enter Books 1 รางวัล
- อย่าลืมไปแวะไปเยี่ยมเยียนกันนะคะ
EB05 : Fairy (rejected) talE นางฟ้าหลอกร้าย กับ เทพนิยายพันธุ์พิลึก
คุณเชื่อในเรื่องของเทพนิยายไหม? เตรียมใจให้พร้อมเพื่อพบกับหญิงสาวเจ้าของตำนานนางฟ้าแม่ทูนหัวพาร์ทไทม์ที่ไม่เคยมีที่ไหนและไม่มีใครกล้าเลียนแบบมาก่อน ออเดรย์จะมาพลิกตำนานเทพนิยายให้คุณได้ดูเป็นขวัญตา
บางส่วนของเรื่อง
“เอ่อ...คือว่า...”
เสียงหวานๆที่ดูลังเลของหญิงสาวผมทองที่นั่งเหน็บกินอยู่บนพื้นมาร่วมครึ่งชั่วโมงเอ่ยขึ้นอย่างกล้าๆกลัว ทำให้ออเดรย์ที่นั่งไขว่ห้างอยู่บนเก้าอี้ที่มีอยู่เพียงตัวเดียวในห้อง และกำลังจิบชาที่ใช้คทารูปร่างไม่สมประกอบนั่นเสกออกมาเลิกคิ้วมอง เอลล่าขยับตัวยุกยิกไปมาด้วยท่าทางไม่สบายใจ ดวงตาสีน้ำข้าวนั่นแลดูลำบากใจปนเปกับเกรงกลัว
“เอ่อ... คือว่า... ตกลงคุณเป็นใครกันแน่หรือคะ?”
“หืม? ฉันหรือ?”ออเดรย์ชี้มือใส่ตัวเองด้วยสีหน้างุนงงเล็กน้อย ก่อนจะทุบกำปั้นลงกับฝ่ามือด้วยท่าทางเหมือนเพิ่งนึกขึ้นได้ “จริงด้วย ยังไม่ได้แนะนำตัวนี่เนอะ แต่ว่าไม่จำเป็นหรอกมั้ง เรื่องหยุมหยิมไม่สลักสำคัญพรรค์นั้น ข้ามๆไปก็ได้” นางฟ้าแม่ทูนหัวพรรค์พิลึกตัดบทง่ายๆพร้อมกับโบกไม้โบกมือเป็นเชิงไม่ใส่ใจ
“จะไปข้ามได้ยังไงล่ะคะ!!” เอลล่าตะเบ็งเสียงขึ้นมาทันควัน แต่พอระลึกขึ้นได้ว่าตัวเองอยู่ในฐานะอะไร ก็พูดประโยคต่อไปด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลง “ตกลงคุณเป็นใครกันแน่เนี่ย?”
ออเดรย์ทำหน้ายู่ ก่อนจะปัดมือแล้วยุรยาตรลุกขึ้นจากเก้าอี้อย่างแช่มช้า “ยุ่งยากชะมัด บอกให้ก็ได้ แต่บอกไว้ก่อนนะว่าจะพูดแค่รอบเดียวเท่านั้น”
“งั้นก็รีบๆพูดมาซักทีสิคะ” ซินเดอเรลล่าของใครๆว่าเสียงอ่อนอกอ่อนใจ
“รู้แล้วอย่าตกใจล่ะ”นางฟ้าแม่ทูนหัวมือใหม่ว่าพลางยิ้มมุมปาก แล้วเชิดหน้าขึ้นด้วยท่าทางที่คิดว่าสง่างามที่สุด “ฉัน ออเดรย์ นางฟ้าแม่ทูนหัวของเธอ”
“คะ?”
“อะไรของเธอเนี่ย? เสียมารยาทชะมัด คนอุตส่าห์แนะนำตัวแท้ๆ อย่างน้อยๆก็น่าจะปรบมือหรือไม่ก็อุทานว่า อู้ว ว้าว นางฟ้าแม่ทูนหัว อะไรพรรค์นั้นสักหน่อยสิ เฮ้ อย่านิ่งสิ หรือว่าตกใจจนช็อกไปแล้ว” ออเดรย์โวยท่าทางเซ็งๆกับปฏิกิริยาของเอลล่าที่เอียงคอมองเธอด้วยท่าทางงงๆแบบหญิงสาวผู้ใสซื่อ
หญิงสาวถอนหายใจพรืด ก่อนจะใช้เจ้าคทาสารพัดประโยชน์ในมือชี้หน้าอีกฝ่าย สาธยายถึงรายละเอียดของนางฟ้าแม่ทูนหัว(ในความคิดของออเดรย์)ให้เธอฟัง โดยภาวนาไม่ให้มอร์รีนได้ยินคำพูดนี้ไปด้วย
“เฮ้ อย่ามาทำท่าสงสัยแบบนั้นสิ เธอก็รู้จักไม่ใช่หรือ? นางฟ้าแม่ทูนหัวน่ะ นั่นไง แบบที่อ้วนๆกลมๆใส่ชุดตลกๆบินได้ เสกคาถาติ๊งต๊องและพูดไม่ค่อยรู้เรื่องน่ะ”
“แต่... ที่ฉันได้ยินมา นางฟ้าแม่ทูนหัวต้อง...เอ่อ ค่อนข้างมีอายุนิดหน่อยไม่ใช่หรือคะ?” หญิงสาวผมทองขัดขึ้นด้วยท่าทางกล้าๆกลัวๆ พร้อมกับใช้ดวงตาสีน้ำข้าวขนาดเท่าไข่ไก่เบอร์ศูนย์มองสำรวจออเดรย์ที่ห่างไกลกับรูปลักษณ์ที่ว่านั่นอยู่โขทีเดียว
“นางฟ้าแม่ทูนหัวก็คนนะยะ ใจคอหล่อนจะให้นางฟ้าแม่ทูนหัวแก่หงำเหงือกอย่างเดียวเลยหรือไง? ไม่ว่าใครก็ต้องมีวัยสาวกันทั้งนั้นแหละ” ออเดรย์แถสดเอาซึ่งๆหน้า เรื่องจริงจะเป็นอย่างไรก็ไม่รู้ล่ะ ที่แน่ๆนางฟ้าแม่ทูนหัวที่ชื่อออเดรย์ผู้เฉิดฉายและกำลังยืนอยู่ตรงนี้ไม่ยอมให้ถูกเหมารวมว่าเป็นยายแก่หงำเหงือกไปด้วยแน่ๆ
“แต่... เอ่อ นางฟ้าแม่ทูนหัวมักจะแต่งกายด้วยเสื้อผ้าสวยงาม แลดูใจดีมีเมตตา...” ซินเดอเรลล่าของใครๆยังคงมีคำถามอยู่นั่นเอง ทว่าก่อนที่เจ้าหล่อนจะพูดจบ ออเดรย์ก็เริ่มแสยะยิ้มสังหาร
“ต้องการจะพูดอะไรกันแน่เนี่ย นางฟ้าแม่ทูนหัวก็มีสไตล์เป็นของตัวเองเหมือนกันนั่นแหละ แล้วก็บังเอิญว่าฉันชอบแบบนี้” ว่าพลางเธอก็จิ้มไปที่ชุดของตัวเองที่แหกคอกธรรมเนียมปฏิบัติของนางฟ้าแม่ทูนหัวเสียไม่เหลือดี ด้วยการใส่ชุดเดรสสายเดี่ยวกับรองเท้าส้นสูงสีดำ ซึ่งแน่นอนว่าในชีวิตจริงแล้ว ออเดรย์ไม่มีทางแต่งตัวแบบนี้แน่นอน
“ส่วนเรื่อง แลดูใจดีมีเมตตานี่... เธอคิดว่ายังไงล่ะ หืม?” หญิงสาวที่บอกว่าตัวเองเป็นนางฟ้าแม่ทูนหัว(พันธุ์โฉด)ลากเสียง แล้วแสยะยิ้มหวานหยดที่ชวนให้รู้สึกเสียวสันหลังวาบมากกว่าจะดูอบอุ่นใจให้อีกฝ่าย
“อ่ะ เอ้อ แน่นอนอยู่แล้วค่ะ คุณแม่เป็นนางฟ้าแม่ทูนหัวที่ใจดีที่สุดในสามโลกเลยค่ะ” เอลล่าพยายามฉีกยิ้มให้ดูจริงใจที่สุดบอกออกไป ในขณะที่อีกฝ่ายซึ่งดูเหมือนจะพอใจในคำตอบนั้นไม่น้อยฉีกยิ้มกว้าง “ตาถึงเหมือนกันนี่”
“แล้ว... ตกลงคุณแม่มาที่นี่ มีธุระอะไรกับเอลล่าอย่างนั้นหรือคะ?” เป้าหมายแรกของเธอยังคงปริมาณความขี้สงสัยเอาไว้ได้เสมอต้นเสมอปลายจนน่าจะเปลี่ยนชื่อเป็นเจ้าหนูจำไม ถามออกมาด้วยสีหน้าอยากรู้อยากเห็นที่ปกปิดความคาดหวังประเภท ฉันจะทำให้เธอกลายเป็นเจ้าหญิง เทือกนั้น ในดวงตาสีน้ำข้าวแทบไม่มิด
ออเดรย์แสยะยิ้มแบบนางร้าย พูดสิ่งที่เธอรู้ว่าอีกฝ่ายอยากได้ยิน “ฉันก็มาเพื่อทำให้เธอได้พบฉากจบแบบเทพนิยายน่ะสิ”
...ซินเดอเรลล่าของใครๆได้พบกับนางฟ้าแม่ทูนหัวของเธอด้วยประการฉะนี้เอง
-------------------
รบกวนด้วยนะคะ ขอบพระคุณมากค่ะ
8 ความคิดเห็น
ยินดีด้วยนะคะ ...เยี่ยมเลย
แล้วจะตามเข้าไปอ่านนะ
ขอบคุณมากค่ะ ลุ้นแทบแย่เหมือนกัน ^^
สู้ๆนะครับนิยายของคุณแฟนตาซีมาก ผมชอบ
ขอบคุณมากค่ะ ^^
เร็วมาก
ดีใจด้วยนะคะ ^_____^
ดีใจด้วยนะครับ ใจเต้นตึกตักเลยสิท่า ผมรู้นะ
ขอบคุณมากค่ะ ^^
ตายจริง อย่ามารู้ทันกันสิคะ ขอบคุณมากค่ะ ^^
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?