[มะนาว] ตอนจบนิยายที่คุณประทับใจที่สุดเป็นอย่างไร

จบให้เคลียร์แหล่ะครับสำคัญสุด ปมใหญ่ควรสะสางให้หมด ปมรองไม่หมดก็ได้แต่ควรสะสางบ้างตามสมควร

เก็บให้ผู้อ่านจิ้นต่อนี่ก็เป็นแนวทางที่ดีครับ ไม่ปิดช่องใดๆ เพียงแต่ว่าวางกรอบสักนิดเพื่อให้จิ้นไปในทิศทางเดียวกัน...

คือถ้าจบแบบว่าต่างคนต่างจินตนาการไปคนละทิศ ถามสิบคนมีทางจบไปเสียแปด... ผมว่านิยายเรื่องนั้นคงมีปัญหาแล้วล่ะ

จบแบบให้คนอ่านไปจินตนาการต่อกันเอง(ในทางที่ดี)

แฮปปี้ค่ะ555

พวกเธอคือปีกของฉัน............

สมเหตุสมผลค่ะ

พยายามนึก...

ชอบตอนจบแบบที่อ่านแล้วรู้สึก "อิ่ม" ค่ะ คือไม่ต้องจบแฮปปี้ก็ได้ เพียงแต่อ่านแล้วเห็นว่าทุกอย่างมันสมบูรณ์ในตัวของมันเองนะ

เท่าที่นึกออกตอนนี้ ชอบตอนจบของ "จูเลียตสีเงิน" ของคุณ ฯคีตกาล นะคะ อ่านเมื่อนานมาแล้ว แต่ยังจำความรู้สึกตอนจบได้เลย 

ถีงมันจะทำร้ายจิตใจแม่ยกมาก ทำไมซอนกะแจ็คต้องตายด้วยค่ะ!! /พราก
แต่ก็รู้สึกว่ามันใช่นะ (เค้าแอบ S นิดๆ รึเปล่าเนี่ย?) ยิ่งตอนบทสรุปตอนจบมันยิ่งตรึงใจ TT

จบแบบมีภาคต่อ ...

เผ่นล่ะ

ตายยกเรือง

จบ

เข้ามาถามว่า... 'มะนาว' ที่จั่วหัวเกี่ยวอะไร - -"

พระเอกตาย  นางเอกเป็นบ้า  ตัวประกอบมีความสุข 555+


ถ้าเอาจริงๆ แล้ว  ใครๆ ก็อยากให้จบแบบ Happy Ending นะ
แต่ผมอยากให้จบแบบธรรมดา  โดยไม่มีอะไรคาใจคนอ่าน
ให้เค้าเข้าใจเรื่องทุกๆ อย่าง  แล้วก็ที่สำคัญต้องให้ผู้อ่าน
ได้รับคติสอนใจหรือแนวคิดดีๆ ที่เราอยากจะสอดแทรกไว้
ในนิยาย  จะได้เอาไปใช้ในชีวิตประจำวันได้



ปล.รอบที่แล้ว กระทู้ มะกรูดของคุณ Seesor
     คราวนี้มา  กระทู้ มะนาวของคุณ ฝนวันฟ้าใส
     รอบหน้าหวังว่า กระทู้  มะพร้าว  ส้มโอ  ฟักแฟง
     แตงโม  ไชโย  โห่ฮิ้ว  คงจะไม่โผล่มานะครับ

อ่านจบแล้วรู้สึก "อิ่มใจ"
ปมทุกปมเคลียร์ เรื่องราวซึ้งในหัว ประมาณนี้

ตอนจบที่รู้สึกว่าจบดี คงต้องเป็นตอนจบที่ทำให้รู้สึกอิ่มใจ คุ้มค่ากับการนั่งอ่าน (นิยมอ่านรวดเดียวจบ)

และที่สำคัญ ต้องจบในตอนที่สมควรจะจบจริงๆ

ไม่มีปาหมอนก่อนวัยอันควร

และไม่ควรจะยืดเกินภาคอาร์รันคาร์แล้วปั่ดโธ่

หมายถึง บลีช ใช่มั้ยครับ อาร์รันคาร์ เนี่ย - -

จบแบบระทม ไปผุดไปเกิดไม่ได้ หรือเหตุการณ์โศกกรรมวนอยู่ในลูปเดิม อีกคนตาย อีกคนจมปลัก หรือถูกเอาวิญญาณไป ตกนรก ตาย ไม่มีตัวตนบนโลก ชอบเเนวนี้คะ 555

อุเหม่... -3-
เห็นน้องซอเล่นมะกรูดไปแล้ว ก็อยากจะลองเล่นบ้างอะไรบ้างเท่านั้นเองค่ะ!
.
.
.
.
.
.
.
เท่านั้นเองจริงๆนะเออ!!

ผมขอจบ แบบท่า Daruma แล้วกัน

จบแบบให้คนอ่านสามารถ จินตนาการต่อไปเอง (ในทางที่ดี)

เห้อๆๆ




เราเลิกดูตั้งแต่จบภาคเบาท์ละ -3-

ทำไมลูเคียตาย

โหด...โหดมากค่ะ



นึกถึงการ์ตูนเรื่องนึง จำชื่อไม่ได้ละ แต่แนววนลูปนี่ทำเอาเราปาหมอนทุกทีด้วยความเกรี้ยวกราด...

ดัันมารู้ไต๋เราอีก...



อุตส่าห์กะว่าจะใช้ชื่อผักผลไม้เป็นยี่ห้อของฝนซะหน่อย

แบบว่าอ่านหัวกระทู้ก็รู้เลยว่ายัยนี่ตั้งชัวร์ *_*

เอาแบบ จะกู้โลกได้ละ เวทย์มนต์ไม่พอซะงั้น ตายยกหมู่ทั้งตัวร้ายตัวเอก

เราชอบแบบเคลียร์ๆนะ ไม่ต้องมามีปมอย่างพระนางไขปริศนาได้ ฆ่าตัวร้ายทิ้ง ดันมีฉากจบเป็นมีตัวละครปริศนาหัวเราะหึๆแล้วไม่มีภาคต่อ = = ไม่ต้องแฮปปี้เอ็นดิ้งก็ได้ ขอแค่จบชัดเจน โปร่งใส ไม่มีผูกปมอะไรไม่แก้ให้เราแค่นั้นพอ!

ชอบแบบพระเอกนางเอกได้คู่กัน แฮปปี้เอ็นดิ้ง 

ชอบตอนจบ kill no more ถึงจะมีคนบอกว่ามันตัดจบก็เถอะ เพราะเรามีความรู้สึกว่า การเป็นตัวร้ายในนิยายหลายๆเรื่องมันช่างสบายจริงๆ นั่งชิลตั้งแต่เล่มแรกยันห้าตอนก่อนสุดท้าย ส่วนทีมพระเอกก็ตกระกำลำบากตั้งแต่ตอนแรกยันตอนรองสุดท้ายไปซะ น่าสงสารจะตาย แต่ kill no more เล่มสุดท้ายมีตอนพิเศษที่แสดงถึงชีวิตอันสงบสุขของพระเอกยาวมาก...มากจนทำให้รู้สึกว่าคุ้มค่ากับความลำบากทั้งหมดที่ผ่านมา สรุปแล้วเราชอบฉากจบที่ทำให้รู้สึกว่าทุกการผจญภัยที่ผ่านมามันคุ้มค่าที่จะไม่ยอมแพ้ไปซะก่อนค่ะ

จบแบบทำให้รู้สึกอิ่มเอมใจไปกับตัวละครค่ะ  ไม่จำเป็นต้องแฮปปี้  แต่แบ่บ... เอ่ออธิบายเป็นรูปธรรมลำบากจริงวุ้ย! (ก็งี้แหละดันประทับใจไม่เหมือนชาวบ้านเค้านี่หว่า..)

ประมาณว่าถึงตัวเอกจะไม่สมหวัง  แต่เค้าก็คิดได้ไม่มัวแต่เศร้าสลดหดหู ดราม่า กลับมาใช้ชีวิตอย่างมีความสุข  และจิตใจของเค้าก็เป็นสุขด้วยอะไรอย่างนี้อ่ะค่ะ อาจจะถึงขนาดบรรลุธรรมไปเลย (เว่อร์ละ) 

สะสางทุกอย่างให้จบ //สุขใจสุด ๆ//ไม่เอาภาคต่อนะ...ขี้เกียจตาม พระเอกตายไม่เอา นางเอกตายไม่เอา ตัวร้ายตาย...ดีช่างหัวมัน...

พระเอกตาย นางร้ายครองโลก บทโศกทั้งเรื่อง

...เอาจริงๆ คือเคยอ่านเรื่องหนึ่งแล้วตอนสุดท้ายพระเอกตาย อวยมาตั้งนานแต่สุดท้ายท่านก็ตาย แล้วข้าพเจ้าจะอวยท่านไปเพื่ออะไร ร้องให้แมง

เค้าชอบแบบดราม่านิดนึงอ่า แบบพระเอกตาย นางเอกต้องทนอยู่คนเดียวอะค่ะ

ตายหมดค่ะ ฟังดูโหดร้าย แต่หาไดยากในสังคมไทย เพราะคนส่วนใหญ่ยอมรับลำบาก

จบยังไงก็ได้...ให้"เคลียร์"และ"สมเหตุสมผล"เป็นพอ

ตอนจบที่ประทับใจที่สุด....

ตายทั้งเรื่อง ไม่โดนฆ่าตายก็ต้องแก่ตาย!นี่แหละตอนจบที่แท้จริง!!!

จบนางเอกตาย พระเอกได้เสียกะพระรอง

ตอนจบมีลูก = = นี่ตูหื่นไปรึเปล่า -0-

คือเราว่าอย่างน้อยถ้ามีลูกมันเหมือนกับว่าเรื่องที่เราอ่านมันคือเรื่องของ 'คู่แท้' จริงๆอ่ะ (เหตุผลแปลกๆนะ อธิบายไม่ถูกอ่ะ ฮือออ)

ส่วนตอนจบที่รับไม่ได้คือ พระเอก นางเอก เพื่อนพระเอก เพื่อนนางเอก ตาย U_U เคยอ่านอยู่เรื่องนึง เพื่อนนางเอกตาย เราแบบ ซึมไปหลายวันเลย

จะบินเหรอคะท่าน?

หรือ หรือ หรือ

หรือการมีปีกหมายถึงการบินไปสู่สวรรค์ได้

หมายความว่าพระเอกนางเอกไปสวรรค์ตอนจบ

หมายถึงพระเอกนางเอกตาย

หรือ หรือ หรือ

ได้ขึ้นสวรรค์วิธีอื่น

หรือ...นี่อะไร - -?

#ไปดีกว่า 555

จบแบบเป็นบทสรุปของชีวิตพระเอกนางเอกค่ะ(?)
คือชอบแบบแต่งงานกัน หรือหวานๆๆๆๆๆๆ ฟินๆ
ชอบอะไรที่สวีทอะค่ะ =.,=


งื้อออออ 
มะกรูดดดดด TT
มีมะนาวแล้วด้วย
ต่อไปมะพร้าวมั้ยคะ
ส้มโอ
ฟัง
แฟง 
แตงโม
ไชโย
โห่หอนนนนน(?)

ท่านcammyน่าจะอ้างถึงตอนจบการ์ตูนเรื่องหนึ่งที่พระเอกพูดประโยคนี้แล้วเหมานางเอกสองคนเข้าฮาเร็มค่ะ(ประมาณเธอทั้งคู่สำคัญไม่ต่างจากปีกที่ต้องมีสองข้างถึงจะบินได้อ่ะนะ)

ชอบตอนจบแบบหลังจากผ่านศึกหนักมาทั้งเรื่อง ได้อะไรมาบ้างสูญเสียอะไรบ้าง แต่ก๋สามารถผ่านพ้นมาได้ ตัวละครทุกตัวพร้อมจะก้าวเดินต่อไปในชีวิตของตัวเองหลังจากนั้นก็มีตอนพิเศษเรื่องราวลัลล้าเฮฮาไร้สาระสงบสุขสักสองสามตอน
ให้ได้ความรู้สึกอิ่มอกอิ่มใจไม่ค้างคา(ปกติเวลาเราอ่านถึงตอนจบ ตัวเองจะอารมณ์ค้างไปสักสองสามวันบางครั้งก็เป็นอาทิตย์ถ้าหาที่ระบายไม่ได้- -)
สำหรับนิยายที่ประทับใจนะ แต่สำหรับเรื่องที่ตราตรึงฝังจิตนี่ก็อารมณ์ตัวเอกจบเศร้าอนาถบัดซบ ตอนท้ายๆเรื่องก็ดูมีความหวังแท้ๆไหงตอนจบมันหักมุมดำมืดซะขนาดนี้ฟะ ประเภทนี้เราชอบหยิบมาอ่านบ่อยๆไซโคตัวเองค่ะ สะเทือนอารมณ์ดี

ไม่นะคะ เรื่องนี้นางเอกชัดเจนค่ะ หึหึ
ปล.แอบก่อสงครามอวยเล็กๆ

ยังไม่ได้ตามบลีชภาคสุดท้าย แต่ที่ไม่ควรยืดจริงๆ น่าจะเป็นสงครามชักเย่อสัตว์หางมากกว่านะคะ หึหึ