ประเทศไทย ในอีกห้าปัข้างหน้า

[Panght]

กระทู้แรกเลยค่ะ อายนิดๆนะเนี่ย -.-
คือที่มาตั้งกระทู้นี้ เพราะเห็นสถานการณ์ทางการเมืองในปัจจุบัน ทำให้มีความคิดแปลกๆขึ้นมาค่ะ
ตอนแรกว่าจะทำเป็นหนังสั้น แต่คงดูยิ่งใหญ่เกินไป เลยลองมาเขียนเป็นนิยายสั้นๆดูค่ะ
ช่วยติชมด้วยนะคะ



ประเทศไทย ในอีกห้าปีข้างหน้า (1)

"ส้มขายยังไงจ้ะ"
หญิงสาวที่ตั้งท้องแก่ใกล้คลอดกำลังเลือกซื้อผลไม้ในตลาด

"โลละร้อยครับ"
"แพงจัง ลดให้หน่อยสิ"
"งั้นผมให้โลละเก้าสิบละกัน"
"ลดอีกหน่อยไม่ได้หรอพ่อหนุ่ม"
"นี่ก็ลดสุดๆแล้วนะครับ วันนี้ยังขายไม่ได้เลย"
หญิงสาวกลอกตาอย่างไม่ค่อยพอใจ
"งั้นเอามาโลนึงละกัน"
"งั้นสักครู่นะครับ"
ชายหนุ่มหันหลังไปชั่งส้มให้หญิงสาวก่อนจะนำใส่ถุง หญิงสาวเห็นได้จังหวะก็รีบโกยส้มจำนวนมากไว้ในมือแล้ววิ่งหนีไปทันที
ชายหนุ่มเมื่อหันมาพบว่าส้มของเขาหายไปเป็นจำนวนมากก็ถึงกับโกรธจัด
"เห้ย กลับมานี่เลยนะ"
แต่ไม่ทันที่เขาจะวิ่งตาม หญิงสาวคนนั้นก็หายไปซะแล้ว

...สามวันต่อมา...
"โอ้ยยยยยยยย"
หญิงสาวคนเดิมที่ตอนนี้ได้ครบกำหนดคลอดของเธอแล้วร้องโอดโอยด้วยความเจ็บปวด ผิดตรงที่เธอไม่ได้อยู่ในโรงพยาบาล แต่เธอกำลังอยู่ที่บ้าน ซึ่งตอนนี้ไม่มีใครอยู่เลย!

ตามสัญชาตญาณ เธอรีบเดินออกไปที่ถนนเพื่อหาคนมาช่วยเหลือ ระหว่างทางก็พบว่าน้ำคร่ำเริ่มไหลออกมาแล้ว แต่เธอก็ยังไม่พบใคร หญิงสาวเริ่มหมดแรงและล้มลงไปนอนกับพื้น
"เฮ้ คุณ!"
นั่นเป็นเสียงสุดท้ายที่เธอได้ยิน

...โรงพยาบาล...
หญิงสาวลืมตาตื่นขึ้นมา พบว่าตัวเองไม่ได้ตาย และไม่ได้นอนอยู่ที่บ้าน ก่อนจะเริ่มนึกขึ้นได้ว่าปวดท้องใกล้จะคลอดแต่ไม่มีคนมาช่วย เธอรีบสะดุ้งตัวจนรู้สึกเจ็บแผลที่ช่วงล่าง
"อย่าเพิ่งขยับมากนะครับ คุณเพิ่งผ่าตัดคลอดลูกมา"
เสียงผู้ชายจากข้างๆเตียงของเธอทำให้ต้องหันไปมอง ตอนแรกเธอตกใจเมื่อได้ยินว่าเธอได้รับการผ่าตัดคลอดลูกเรียบร้อยแล้ว แต่สิ่งที่ทำให้เธอตกใจยิ่งกว่าคือคนตรงหน้าเธอ

เขาคือผู้ชายที่เธอขโมยส้มไปเมื่อสามวันก่อน!

"นี่คุณพาฉันมาส่งที่โรงพยาบาลหรอ"
"ครับ"
"ทั้งๆที่ฉันเพิ่งขโมยส้มคุณไปเนี่ยนะ?"
"อ่า ครับ"
หญิงสาวได้ยินดังนั้นก็ถึงกับน้ำตาคลอเบ้า เธอรู้สึกขอบคุณชายตรงหน้าอย่างไม่สามารถบรรยายได้หมด
"ขอบคุณมากนะคะ ขอบคุณจริงๆ"
"ไม่เป็นไรหรอกครับ ยังไงเราก็คนไทยด้วยกัน"


ก็จบไปตอนนึงแล้วนะคะ
นี่คงเป็นประเทศไทยทั้งในปัจจุบันและอาจจะในอนาคตด้วย
แต่ในอีกมุมมองหนึ่ง




ประเทศไทย ในอีกห้าปีข้างหน้า (2)
"ส้มขายยังไง"
หญิงสาวท้องแก่ที่เอาผ้าคลุมหัวไว้ถามพ่อค้าแบบกลัวๆ
"โลละสามสิบ"
"ลดหน่อยสิ"
"บ้าหรือไง ของซื้อของขาย"
หญิงสาวเงียบไปสักพัก
"งั้นเอามาโลนึง"
ในจังหวะที่ชายหนุ่มหันหลังไปชั่งส้ม หญิงสาวก็รีบโกยส้มเกือบทั้งหมดในแผงก่อนจะวิ่งหนีไปทันที
"เห้ย ยัยบ้า กลับมานี่เลยนะ!"
ด้วยความตกใจ ชายหนุ่มรีบวิ่งตามหญิงสาวไปอย่างไม่ลดละ แต่สักพักเธอก็หายไปจากสายตาเขา

...สามวันต่อมา...
"โอ้ยยยยย"
เมื่อครบกำหนดคลอด หญิงสาวคนเดิมก็เริ่มร้องโอดโอย ตอนนี้เธออยู่ที่บ้านคนเดียว เธอรีบเดินออกมาจากบ้านเพื่อหาคนช่วย แต่ก็ไม่พบกับใครสักคน
ทันใดนั้น สายตาของเธอก็ไปปะทะกับชายหนุ่มที่เธอขโมยส้มไปเมื่อสามวันก่อน
"นั่นมันยัยบ้าเมื่อวันก่อนนี่ หนอย"
ชายหนุ่มชี้หน้าเธอด้วยความโกรธแค้นก่อนจะรีบวิ่งมาหาเธอ ด้วยสัญชาตญาณ หญิงสาวรีบวิ่งหนีอย่างไม่คิดชีวิต
จนกระทั่งเธอวิ่งมาได้ไกลสักพักจนเริ่มหมดแรง หันหลังไปก็ไม่พบชายผู้นั้นแล้วเธอก็เริ่มทรุด ก่อนที่เธอจะหมดสติไปก็ได้พบกับผู้หญิงคนหนึ่ง
"คุณๆ ช่วยฉันด้วย ฉันปวดท้องจะคลอดลูก"
หญิงสาวพูดอย่างสุดเสียงด้วยดวงตาที่เริ่มพร่ามัว
ผู้หญิงตรงหน้าเธอได้ยินดังนั้นก็หันกลับมามองด้วยสีหน้าขยะแขยง
"มาจากถนนเส้นนั้น แกมันพวกเสื้อ...(แดง/เหลือง)...นี่"

นั่นเป็นเสียงสุดท้ายที่เธอได้ยิน



จบแล้วค่ะ
นี่เป็นแค่ความรู้สึกส่วนตัวของ จขกท นะคะ
อาจจะไม่ใช่เรื่องจริงหรือเปล่า
ก็ขึ้นอยู่กับคนในประเทศ
หากสถานการณ์ยังคงเลวร้ายต่อไป
จุดจบของประเทศไทยอาจจะเลวร้ายยิ่งกว่านี้

ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น
อยากให้คนไทยสามัคคีกันไว้ให้มากๆ
ภูมิใจในความเป็นคนไทยเหมือนที่เราได้ร้องเพลงชาติกันทุกเช้า
สิ่งที่เป็นตัวกำหนดอนาคตของประเทศ อยู่ที่คนในประเทศ

Comments

[LAPANSAL]

5555555  ชอบเรื่องแรกอ่า