คิดยังไงกับ"นิยายที่มีอิมเมจกับไม่มีอิมเมจ"
ตั้งกระทู้ใหม่
คุณต้องการจะลบกระทู้นี้หรือไม่ ?
36 ความคิดเห็น
ชอบจินตนาการเองมากกว่าค่ะ แต่ถ้าคนเขียนจะมีแฟนอาร์ตลงมาให้ดูเราก็ยินดีนะคะ (เพราะเราเองก็วาดประกอบนิยายตัวเองบ้าง)
เรารู้สึกว่าถ้าอิมเมจตรงกับคนอ่านมันก็ดีไป แต่ถ้าอิมเมจขัดใจนี่ก็มีปัญหาเลยค่ะ ทำร้ายจิตใจน่าดู (เคยเจอจากนิยายเรื่องนึง = =" ทำเอาที่เราจินตนาการไว้พังทลายเลย)
แวร์ว่าการไม่มีอิมเมจ มันจะแสดงออกถึงความสามารถของนักเขียนได้เต็มที่กว่า
และจะเว้นช่องว่างให้กับการมโนของนักอ่านด้วยค่ะ
ทำให้นักอ่านมีอิสระกับจินตนาการที่บริสุทธิ์จริงๆ
โดยไม่แอบใช้ทางลัดโดยการใช้อิมเมจทางอ้อม
อิมเมจที่หน้าตาดูดี อยู่ในกระแส ช่วยเรียกคนอ่านได้ก็จริง
แต่มันเหมือนเป็นทางลัดแหละค่ะ
คือถ้าอยากแสดงความเมพเต็มที่ ก็ลองตัดอิมเมจออกไป
แล้วพยายามบรรยายให้คนอ่านเห็นภาพตามดูก็ดีกว่าค่ะ
ตามที่พี่เเวร์กล่าวมาค่ะ เเต่ถ้าเป็นในเล่ม อืม เฉยๆ ค่ะ มีก็ได้ เสพความหล่อของพระเอก 55555 //โดนเตะออกมา ระยะสามร้อยเมตรทันที
สำหรับเรานะ ไม่ได้สนใจเรื่องอิมเมจเท่าไหร่เวลาอ่าน เพราะเราจินตนาการไว้ในหัวอยู่แล้วว่า หน้าตาแบบนี้นิสัยแบบนี้ มันต้องออกมาตามที่เราคิดไว้แน่ๆเลย แต่ถ้าคนเขียนจะใส่อิมเมจไว้ด้วยก็ดี ใส่ก็ดีไม่ใส่ก็ดีค่ะ เวลาออกมาเป็นรูปเล่ม มันก็ไม่มีอิมเมจอยู่ดี
เฉยๆนะ
ถ้ามุมมองที่เขียนเอง บางทีที่ใส่ไปก็เพราะอยากจะหาอะไรมาคั่นระหว่างแบ่งอัพ หรือไม่ก็ว่างจัดไหนๆทำps แล้วก็ใส่ซะหน่อยไม่ได้คิดอะไรมากกว่านั้นเลย55
ผมก็เป็นคนหึ่งที่ใช้อิมเมจตัวละครนะครับแต่จะวาดเอาเองจากจินตนาการเลย เพราะผมยอมรับว่ายังบรรยายลักษณะตัวละครได้ไม่แตกฉานจึงใช้ภาพเป็นสื่อช่วยอีกแรงหนึ่ง
ส่วนตัวแล้วชอบจินตนาการเองมากกว่าค่ะ
*อันนี้นอกเรื่อง*
ความเห็น1-7 เว้น6 โอ้วว แมววว แมวเต็มไปหมดเบยยย(เพ้อ)
ผมใช้นักวาดเป็นจุดขายด้วย ยังไงก็ต้องมีครับ (หมายถึงในเล่มนะ)
ชอบจินตนาการเอาเองมากกว่าค่ะ
เวลาที่ตัวละครที่เราคิดกับภาพที่นักอ่านที่ต้องการสื่อมันไม่เหมือนกัน ทำให้ไม่สบอารมณ์เล็กๆเหมือนกันนะคะ
ย้ำว่าเล็กๆเท่านั้น
มาอีดิท : คำว่าอิมเมจตัวละครของหลินนี่หมายถึงพวกดารานักร้องที่เอามาใช้เป็นรูปนะคะ ไม่เกี่ยวกับอย่างอื่น
กำลังจะตั้งกระทู้แบบนี้พอดี ขอบคุณนะคะ สารภาพ ขี้เกียจตั้ง
ส่วนใหญ่จะชอบไม่มีอิมเมจค่ะ^^
สำหรับผมแปะอิมเมจไว้ไม่ค่อยมีผลครับ เพราะสุดท้ายผมก็จินตนาการขึ้นเองตลอด
(มียกเว้นอยู่เรื่องหนึ่ง จินตนาการหน้าอื่นไม่ออกนอกจากหน้าที่มีคนทำแฟนอาร์ตไว้จริงๆ เรื่องนั้นพระเอกเป็นห.. อุ๊บส์)
ผมปะไว้ให้พอเป็นแนวสำหรับนักอ่านครับ=v=
ส่วนใครจะใช้ไม่ใช้ก็ไม่เสียหายอะไร
แค่อยากให้รู้ว่า ผมจินตนาการไว้แบบนี้นะ
อย่าเอาไปจิ้นเมะเคะแคะแกะแพะอะไรพวกนั้นเลย55
ท่านก็เปลี่ยนสิคะ 555
ชะ..อุ้ย
จะดีหรือครับ? เป็นแมวกันหมดแล้วใครจะคอยอุ้มแมวล่ะครับ
เว้น6 รู้สึกเจ็บ ท่านเว้นผมอ่ะ
8-2 อะเฮือก...ดาเมจนี้รุนแรงนัก //ตายในอ้อมแขนพี่ธิญ//กำเดาไหล
ไม่มีผลอะไร แปะอิมเมจไว้ผมก็ตัดสินใจจะอ่านหรือไม่อ่านที่เนื้อเรื่องอยู่ดี
แต่บางครั้งภาพพวกนี้ก็ทำให้หมดอารมณ์จะตามไปอ่านเนื้อหาต่อได้เหมือนกัน
มือใหม่บางคน(อาจรวมถึงมือเก่าบางคนด้วย)ที่ใส่อิมเมจนิยายจนชิน หากไม่ระวังอาจทำให้คนเขียนละเลยเรื่องการบรรยายลักษณะตัวละครผ่านอักษร เป็นผลให้อิมเมจขัดกับภาพตัวละครที่คนอ่านจินตนาการไว้
สรุปก็คือแปะก็แปะได้ แต่อย่าพลาด
ถ้าใช้ภาพประกอบโดยฝีมือนักเขียนก็โอเคนะครับ เพราะก็กลั่นมาจากจินตนาการของนักเขียนเช่นกัน
ส่วนเรื่องสวยไม่สวยไม่ว่ากันอยู่แล้ว มันเป็นเพียงไกด์อย่างหนึ่งให้นักอ่าน
ถ้านักอ่านฟิน ก็ช่วยกันวาดแฟนอาร์ตเข้ามาเอง
หรือเพื่อความสวยงาม จะขอนักวาดช่วยรีเมคภาพประกอบ(จากฝีมือนักเขียน)ให้ดีขึ้นก็ได้
เชื่อว่าอิมเมจที่ดี น่าจะต้องใกล้เคียงกับจินตนาการนักเขียนมากที่สุด
ซึ่งก็น่าจะเป็นรูปที่วาดขึ้นมาเพื่อประกอบเรื่องนั้นโดยเฉพาะ เป็นออริจินอลเพื่อนิยายเรื่องนั้น
เวลาอ่านจริงๆไม่ค่อยสนใจอิมเมจนะ นอกจากบางทีก็อยากรู้ขึ้นมาบ้าง แต่ถ้าเวลาเขียนที่ใช้อิมเมจ (แต่ยอมรับว่ามีบ้างไม่ตรง เพราะหาไม่ได้เลยใช้ที่ใกล้เคียงแทน) เพราะให้ตนเองนึกคาแรกเตอร์ให้ออกอย่างชัดเจน เวลาเขียนบรรยายจะได้นึกออกว่าตัวนี้อารมณ์ประมาณไหน เพราะบางครั้งพอมีตัวละครหลายๆตัวนิสัยใกล้เคียง ท่าทางบุคลิคของภาพจะทำให้เราแยกออกอ่ะ
สำหรับนิยายที่ออกมาเป็นรูปเล่ม นี่เป็นการทดสอบความเก่งของนักเขียนและความ เทพ ของนักวาดที่จะแปลความหมายในการบรรยายของผู้เขียนออกมาเป็นรูปร่างให้นักอ่านสัมผัส ถ้าดีก็แล้วไป ถ้าไม่ตรงกับจินตนาการของผู้อ่านก็แป้วไป แต่สำหรับหรับนิยายที่ลงเว็บยังไม่สามารถเข้าถึงได้ค่ะ เพราะสักแต่ดูรูปอย่างเดียว แค่ดูแล้วก็ 'อืม...ก็ดี' แต่พอมาอ่านในเนื้อหาก็ลืมภาพที่เห็นจากการแนะนำตัวละครแล้วมามโนเองตลอดค่ะ 555
8-2 พี่ธิญรับอุ้มคนด้วยมั้ยคะ? // โดนเตะ
แมววววววววววววววววววววววว
ประทับใจครับ
อืม...ก็เฉยๆค่ะ เพราะยังไงเราก็จิ้นหน้าเองอยู่ดีตอนอ่าน...
เราก็ไม่รู้สิ #อ่านแต่ฟิค ต่อให้ไม่ลงอิมเมจก็มีหน้าลอยมาแล้ว (=_=;; ) // แต่ถ้านักเขียนไม่ถนัดการเขียนบรรยายจะลงอิมเมจก็ได้นะคะ //
8-3 ทีแรกท่านยังไม่เปลี่ยนนี่ครับ ฮาา
8-4/8-5
พี่คนรักแมวครับ
ลงไม่ลงค่าเท่ากันครับ เพราะผมมาอ่านนิยาย ไม่ได้อ่านการ์ตูน หรือนิยายภาพประกอบ ดังนั้นถ้าอิมเมจสวยเลิส แค่บรรยายไม่ได้เรื่องก็เท่านั้น
และที่สำคัญนักเขียนหลายคนชอบบรรยายว่านางเอกสวยธรรมชาติอย่างงั้นอย่างงี้ แต่อิมเมจที่ลงดันเป็นหน้าดารานักร้องเกาหลี จีน ไทยหรืออะไรก็แล้วแต่ที่เป็นหน้าศัลยกรรมมาแล้ว ซึ่งมันทำให้ขัดกับการบรรยายว่าสวยหล่อธรรมชาติโดยสิ้นเชิง จนอ่านแล้วต้องหัวเราะออกมาอย่างช่วยไม่ได้ และได้แต่บ่นในใจว่า... สวยธรรมชาติตรงไหนฟ่ะเนี่ย หน้าอิมเมจพลาสติกขนาดนี้
แต่โดยส่วนตัวผมชอบวาดรูปอิมเมจตัวละครครับ ถามว่าทำไมถึงวาดในเมื่อไม่มีผลอะไร ก็คำตอบก็ง่ายๆ ก็ผมชอบวาดรูป และชอบคิดคาแร็กเตอร์ดีไซต์อ่ะ
ในฐานะนักอ่าน ชอบนิยายที่มีอิมเมจมาให้ค่ะ เพราะช่วงหลังๆมานี้มีความจำเป็นต้องทำตัวเป็นนักอ่านเงา ก็เลยรู้สึกผิดมหันต์อยากวาดแฟนอาร์ตชดใช้...แต่พอจะวาด อ่าว? พระเอกผมสีอะไรแล้ว ตาสีอะไรหว่า ผมยาวประบ่าหรือถึงกลางหลัง มีหน้าม้ามั้ย แล้วถ้าต้องการหาประโยคที่บรรยายอิมเมจได้จะไปหาจากตรงไหนของสามสิบกว่าตอนที่ผ่านมาดี ตัวละครหญิงตัวนี้มาจากตรงไหนของเรื่องแล้วนะ? ส่วนมากประโยคบรรยายอิมเมจจะพบได้ในครั้งแรกที่ตัวละครปรากฏตัวสินะคะ แต่นักเขียนหลายท่านก็มีสกิลบรรยายอย่างเนียน บรรยายจบในบรรทัดครึ่ง นักอ่านที่ชอบอ่านผ่านๆอย่างเราก็เลยหาไม่เจอ ...สุดท้ายก็เลยไม่วาดซะเลย orz
ในฐานะนักอ่าน เราเฉยๆ ค่ะ มีก็ได้ไม่มีก็ได้สุดท้ายก็ตัดสินกันที่เนื้องานเขียนมากกว่าอยู่ดี ว่าจะติดตามหรือไม่ติดตาม
แต่ในฐานะคนเขียน เราก็เป็นคนที่ชอบติดใส่อิมเมจนะ แต่ใส่เพื่อบิวท์อารมณ์ตัวเองซะมากกว่า เพราะเป็นประเภทขี้หลงขี้ลืม กลับมาแต่งต่อทีก็ต้องระลึกชาติกันที (ส่วนใหญ่แต่งสด) จะไปอ่านอิมเมจที่เคยเขียนๆ ไว้ก็ดูจะเสียเวลา เลยใช้ดูอิมเมจที่เป็นภาพเอา และถือโอกาสบิวท์คนอ่านไปในตัวด้วย
แสดงว่านักเขียนท่านนั้นทำหน้าที่ในการบรรยายมีปัญหาค่ะ
แวร์ว่าปรกตินักอ่านน่าจะจำข้อมูลพวกนี้ได้ โดยเฉพาะกับตัวละครหลักนะคะ
นักอ่านแวร์ก็จำกันได้นะ =w=;;;
สำหรับเราจะมีหรือไม่ก็ค่าเท่ากันค่ะ เพราะเราก็จินตนาการเองอยู่ดี
เราอ่านนิยายค่ะ ไม่ใช่การ์ตูน รูปภาพไม่ใช่สิ่งสำคัญ มันสำคัญที่ตัวเนื้อหาและการบรรยายมากกว่า ^^ และบางที แทนที่อิมเมจจะช่วยให้เรานึกภาพตัวละครได้ชัดขึ้น กลับกลายเป็นตรงข้าม เคยเห็นนักเขียนหลายๆ ท่านลงอิมเมจตัวละคร แต่พอบรรยายออกมากลับให้ความรู้สึกว่าไม่เหมือนกันเลย
'และจะเว้นช่องว่างให้กับการมโนของนักอ่านด้วยค่ะ'
เห็นด้วยกับประโยคนี้สุดๆ เราเคยอ่านนิยายเรื่องหนึ่งที่บรรยายพระเอกแล้วทำให้เราจินตนาการว่าหล่อเหลา สูงเพรียว มีกล้าม ดูสำอางนิดๆ แต่พอดูอิมเมจแล้ว... นี่มันอะไรกัน ทั้งหนวดทั้งการแต่งกาย แถมนึกว่าจะหน้าตาแถบๆ เอเชียแต่นี่ฝรั่งจ๋าเลยT_T หมดกัน...
ปกติเราไม่ค่อยได้สนใจนะว่าแปะรูปไม่แปะ
เพราะบางทีมันไม่ตรงกับที่เราจิ้นอะ
/จินตนาการมั่ว
ชิ้นว่าการลงรูปทำให้คนอ่านถูกตีกรอบนะ
แต่อย่างพวกฟิค / แนวรักเห็นลงกันเต็มเลย
ก็อาจจะเป็นเทรนด์อย่างนึงที่คนอ่านแนวนั้นชอบนะ
แต่ถ้ามองจากภาพรวมแล้วลงอิมเมจไว้ก็ไม่ได้ช่วยอะไร
กลับกลายเป็นว่าจะทำให้นิยายโดนมองว่าบรรยายไม่ถึงมากกว่า
นะ...ก็แล้วแต่ว่าแต่ละคนคิดยังไง
ดูแล้ว เหมือนนักเขียนจะชอบดีไซน์อิมเมจ แต่นักอ่านบางคนก็ไม่ค่อยชอบดูอิมเมจ?
การที่นิยายมีอิมเมจมันคือความฟินส่วนตัวของนักเขียนค่ะ
มันเป็นอีก 1 สีสันของการลงนิยายในเว็ป
เพราะถ้าอ่านนิยายที่เป็นเล่มตีพิมพ์ จะมีอิมเมจให้แก่ตัวละครหลักทุกตัว และทำโปสเตอร์ประกอบเพื่อเพิ่มความฟิน แบบในเว็ปไม่ได้
ความจริงมันเป็นเหมือนดาบสองคม ถ้าอิมเมจดี ช่วยให้เข้าใจธีมของนิยาย เข้าใจคาแรกเตอร์ของตัวละครที่ชัดเจนขึ้น ก็เป็นผลดี แต่ในอีกด้านก็เป็นเหมือนการจำกัดจินตนาการของนักอ่าน
สำหรับนิยายที่บรรยายคาแรกเตอร์ตัวละครจนเห็นภาพได้ การมีอิมเมจก็ไม่จำเป็น ยิ่งถ้ามีอิมเมจที่ไม่ตรงกับสิ่งที่บรรยาย ยิ่งจะทำให้ขัดแย้งและเป็นผลเสียมากกว่า
เรื่องแบบนี้มันแล้วแต่ความคิดของแต่ละคน
แต่สำหรับเรา เราชอบนิยายที่มีอิมเมจนะ
อย่างที่บอก... มันเป็นสีสันของบทความที่ลงในเว็ปดี
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?