ขอคำปรึกษาเรื่องการเขียนนิยายค่ะ

[Reshiram ♕]

ขอกล่าวสวัสดีนักเขียน และนักอ่านทุกท่านอย่างเป็นทางการค่ะ เป็นครั้งแรกเลยที่ตั้งกระทู้ในบอร์ดนักเขียน พึ่งกลับมาเล่นได้ไม่นานก็มีคำถามซะแล้ว

ตอนนี้กำลังเขียนนิยายเรื่องหนึ่งอยู่ แต่ติดตรงส่วนนี้อย่างจัง...เราอยากให้เมนหลักของเรื่อง ซึ่งเกี่ยวกับตัวเอก ค่อยๆ เปิดเผยในภาคต่อไป ยังไม่อยากเปิดเผยความลับนี้ในภาคแรกน่ะค่ะ ไม่งั้นเรื่องจะพังหมดเลย แต่มันก็สำคัญมากด้วย เพราะมันเป็นสิ่งที่จะดึงตัวเอกให้เข้ามาเกี่ยวข้องกับเรื่องวุ่นวายทั้งหมด ประมาณว่าค่อยๆ เข้ามามีบทบาท แต่ยังไม่เต็มที่จนกว่าจะถึงจุด climax

ส่วนตัวอยากให้ภาคแรกเป็นการปูเรื่อง แต่คิดไม่ออกค่ะ ว่าจะเขียนภาคแรกออกมายังไง ให้มันมีอะไรมากกว่า "การปูเรื่อง" และไม่น่าเบื่อ เราควรจะใส่พล็อตย่อย หรืออะไร ยังไงเข้าไประหว่างนี้ดีคะ

Comments

[ชัยยา]

ความเห็นส่วนตัว 

ถึงยังไงก็ควรต้องโฟกัสที่ภาคแรกก่อนละครับ ให้ภาคนี้ตื่นตาตื่นใจ เข้าตา สนพ. เพื่อให้ได้ตีพิมพ์ แม้จะเป็นการปูเรื่อง แต่ก็ควรเข้มข้น ครบองค์ประกอบของนิยาย 1 เล่ม 

ถ้ายังไม่อยากเปิดเผยความลับอะไรเกี่ยวกับตัวละคร 
ถ้างั้น ก็เน้นไปที่เหตุการณ์อันเข้มข้นดีไหมครับ ปมปัญหาที่ตัวละครต้องสะสาง เหตุการณ์ลุ้นระทึก หล่มปัญหา ฯลฯ อะไรก็ตามที่ตัวละครต้องดิ้นรนต่อสู้ โดยที่ยังไม่จำเป็นต้องขุดคุ้ยที่มาที่ไป หรือแตะต้องความลับของตัวละครในเชิงลึก แต่แตะในลักษณะที่ยั่วให้อยากอ่านภาคต่อไป 

นึกออกประมาณนี้ครับ รอท่านต่อไปมาเสริม 

[Reshiram ♕]

ขอบคุณสำหรับคำตอบค่ะ

[Mystic Irie]

ก่อนอื่นก็ดูก่อนครับ ว่าประเด็นหลักในภาคนี้คืออะไร
อาจเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของตัวละคร หรือพล็อตที่จขกท.คิดเอาไว้ก็ได้
แต่ก็อย่างที่ท่านชัยบอกแหละครับ ภาคแรกนี้ต้องเข้มข้น ดึงดูดคนอ่านให้อยู่
ไม่ใช่ว่ามีหน้าที่แค่เป็นตัวเกริ่นเรื่องธรรมดาๆ เพื่อรอเข้าสู้เรื่องหลักทีหลัง

ผมว่าในส่วนนี้พุ่งเป้าไปที่พล็อตของภาคหนึ่งก่อนเลยดีกว่า
อย่าเพิ่งไปโฟกัสปมหลักที่เกี่ยวกับความลับของตัวเอกเลยครับ
ส่วนใหญ่นิยายเป็นภาคๆ จะมีปมเฉพาะภาคที่จะเคลียร์ให้จบในภาคนี้
แล้วก็ทิ้งปมปริศนาเพื่อโยงไปยังเนื้อเรื่องส่วนต่อๆ ไป
ซึ่งจะเกี่ยวกับตัวเอกหรืออะไรก็ค่อยว่ากันต่อไป

ยกตัวอย่างเช่น แฮรร์รี่ พอตเตอร์ ที่ใครๆ ก็น่าจะรู้จัก
ภาคแรกเป็นตอนที่แฮร์รี่รู้ว่าตัวเองเป็นพ่อมด แสดงความน่าตื่นตาของฮอกวอตส์
มีศัตรูตัวร้ายคือคนที่คุณก็รู้ว่าใคร และตามหาศิลาอาถรรพ์
ตอนจบโวลเดอมอร์ก็หนีรอดไปได้ เพื่อไปค่อยๆ เฉลยปริศนาในอดีตในภาคต่อไป

ประมาณนี้ล่ะครับ

[เคย์เซย์ (Makoto-sang)]

ผมคิดว่าก่อนอื่นเลยจขกท.ต้องอ่านนิยายให้เยอะๆ ก่อนครับ ศึกษาก่อนว่าเขาใช้วิธีการวางพล็อตอย่างไร แล้วค่อยเอามาปรับใช้ของตัวเอง จู่ๆ มาคิดมาเขียนโดยไม่ได้ศึกษาไม่มากพอ มันก็ยากที่จะเขียนออกมาให้ได้อย่างที่ต้องการครับ 

[Reshiram ♕]

เราก็ว่าเราอ่านเยอะแล้วนะคะเนี่ย แต่ไม่เจอตรงส่วนที่ตัวเองต้องการเลย ขอบคุณมากค่ะ

[Reshiram ♕]

ขอบคุณมากเลยค่ะ จะต้องไปเขียนพล็อตเพิ่มซะแล้ว

[K.W.E.]

ใช้การดึงเอกลักษณ์และความสามารถมาเป็นหลักได้ครับ

การ์ตูนหลายเรื่องเองก็มักใช้วิธีนี้อยู่ครับ โดยเฉพาะพระเอกที่เก่งหรือฉลาด
ถ้ามีหลายภาค ภาคแรกๆจะให้พระเอกโชว์เหนือครับ มีปัญหาอุปสรรค์มาแล้วใครแก้ไม่ได้ พระเอกแก้ได้ แต่พอแก้ได้แล้วพระเอกจะไม่เปิดตัวตน

อาจใช้วิธีเล่นกับนิสัยก็ได้ครับ เช่นพูดน้อย หรือเวลาพูดถึงความหลังแล้วจะหงุดหงิด หรือเศร้าจนคนไม่กล้าถามต่อ แบบนี้จะทำให้ปิดบังอดีตได้สนิท ไว้ถึงเวลาก็ค่อยๆปล่อยทีละนิดพอเป็นปริศนา เป็นน้ำจิ้มไปก่อนได้ โดยผู้อ่านก็ไม่รู้สึกว่าอืดเกินไป และอาจสนใจมากขึ้นครับ

เพราะตัวละครยิ่งปริศนามาก ยิ่งมีความโดดเด่นผิดมนุษย์มนา หรือมีความเป็นพระเอกสูงเท่าไหร่ คนจะยิ่งสนใจที่มาที่ไปมากตามไปด้วย ซึ่งจุดนี้ก็ค่อยๆปล่อยอดีต หรือภาพอีเว้นต์ย่อยมาทีละนิดๆไปเรื่อยก็ได้ครับ พอเป็นจิ๊กซอว์ให้ผู้อ่านเริ่มเห็นทิศทาง แล้วถึงจุดหนึ่งแล้วที่อยากเฉลยจริงก็ลงตูมจริงภาพใหญ่ไปเลย แล้วหาทางเชื่อมโยงกับเหตุการณ์ย่อยที่เคยปล่อยมาช่วงต้น ก็เป็นอันแล้วเสร็จครับ

[Reshiram ♕]

เป็นวิธีที่น่าสนใจมากๆ ขอบคุณค่ะ ><

[I_am_Kuslin]

จากที่อ่านๆ มา นิยายที่มีหลายๆ เล่มแล้วทำให้ติดได้คือ
เล่มแรกพระเอกจะไม่เก่งเลย แต่ท้ายเล่มจะเปิดเผยว่าพระเอกมีดีอย่างไร ชนิดว่าปาฏิหาริย์เรียกพี่
เล่มต่อๆ มาก็ไปผจญภัย เจอนางเอก ติดอยู่ในถ้ำ
ส่วนเล่มต่อๆ มาอีก พระเอกเปลี่ยนไปจากหน้ามือเป็นหลังมือ จากฝ่ายธรรมะเป็นอธรรม

คิดว่าถ้าจะทำให้น่าสนใจก็ต้องมีการหักมุมค่ะ
#ถูกคำถามไหมเนี่ย

[whtie_princen]

เข้ามาเก็บความรู้ ^^