[บ่น]นักเขียนนิยายวายเคยรู้สึกแบบแกะมั้ยครับ ?

แวะมาตอบคุณแกะในกระทู้นี้ด้วย


ประเด็นเรื่องการกำหนดบทบาทเคะเมะในนิยาย เราว่ามันเป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้อยู่แล้วสำหรับนักอ่าน ในเมื่อนิยายธรรมดานอลมอลทั่วไป มีกำหนดแบ่งเพศชายหญิงชัดเจน นักอ่านเลยสามารถแยกได้ว่าใครรุกใครรับ

แต่สำหรับนิยายวาย ตัวละครเป็นเพศเดียวกัน ถึงแม้คนแต่งจะจงใจเขียนหรือไม่เขียนให้เด่นชัด นักอ่านก็จะจินตนาการแบ่งแยกรุกรับกันอยู่แล้ว ซึ่งเราก็ไม่สามารถไปควบคุมอะไรได้ ก็ต้องปล่อยให้จิ้นกันไปตามใจ


สำหรับนักเขียน ถามว่าจำเป็นมั้ยที่กำหนดรุกรับชัดเจน ก็แล้วแต่อีกนั่นแหละค่ะ


นักเขียนบางคนก็แสดงสถานะของตัวละคร ผ่านลักษณะทางกายภาพที่บรรยายอยู่แล้ว เช่น ร่างบาง ร่างสูง หน้าหวาน ดวงตาคมเข้ม ฯลฯ และอาจรวมถึงนิสัยที่สามารถทำให้คนอ่านแยกออกว่า ใครมีนิสัยค่อนไปทางฝ่ายรุกหรือรบมากกว่ากัน


แต่ถ้านักเขียนไม่อยากให้คนอ่านตัดสินว่าตัวละครไหนเป็นรุกรับ ก็พิมพ์แปะไว้ที่หน้านิยายก็ได้ค่ะ อธิบายไปเหมือนที่คุณแกะบอกไว้ว่า "นิยายเรื่องนี้ไม่มีใครรุกใครรับนะ อยากให้เป็นเรื่องความรักของผู้ชายธรรมดา ๆ สองคน"  ทำนองนี้ แล้วก็พยายามเขียนให้ตัวละครทั้งสองมีความเป็นผู้ชายทั้งคู่ ไม่สาวแตกเสียก่อน คนอ่านจะได้สับสนงง ๆ ว่า เอ๊ะ? ตกลงจิ้นกันถูกรึเปล่า หรือสลับรุกรับกันตามข้างขึ้นข้างแรม
 

แต่สุดท้าย เราเชื่อว่ายังไงก็ห้ามคนอ่านจิ้นไม่ได้อยู่ดีแหละค่ะ พลังการจิ้นของชาววายมีล้นเหลืออยู่แล้ว เขียนในแบบที่เราอยากให้เป็น คงคาแรกเตอร์ของตัวละครไว้ และดำเนินเหตุการณ์ไปแบบสมเหตุสมผลที่สุดเท่านั้นก็พอแล้วค่ะ


้เขียนมาซะยาวเลย ไม่รู้จะช่วยได้รึเปล่า แต่จะเป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ ๆ จ้า :) 

ปกติผมไม่ได้อ่านนิยาย Y เลยไม่รู้จะเขียนอะไร


งั้นผมเขียนแค่ว่า


" รูปประกอบบรรทัดสุดท้ายน่ารักดีครับ "





ปล.ชีวิตเป็นของเราใช้ซะ
ปล.2 นิยายเป็นของเราเขียน(ในแบบที่เราชอบ)ซะ
ปล.3 เจ้าของคอมเม้นต์นี้ไร้สาระออกจากมู้ซะ = =

นั้นแหละครับพี่ ที่แกะพยายามมากในการสร้างคาแร็กเตอร์ให้แมนทั้งคู่

ไม่นะ เราเองก็รู้สึกว่างั้น

เขียนฟิควายแบบเล็กๆน้อยๆ ยังไปไม่ถึงไหน
แต่เราก็ตั้งใจไว้ว่าจะไม่มีเคะเมะ ชั้นไม่บอกนักอ่านหรอก 555555

#เกรียน

เขียนแบบไม่ระบุเคะหรือเมะแน่นอน
เราว่าก็เป็นเสน่ห์อย่างนึงนะ ดูน่าค้นหา
นักอ่านก็จิ้นได้แบบไร้ขอบเขตด้วย
 
นิยายวายที่เน้นความสัมพันธ์ของตัวละคร สำหรับเรารู้สึกอินตาม มากกว่าใช้NCซะอีก

     จากการอ่านนิยายมาหลายเรื่อง ถ้าเรื่องไหนที่มันคลุมเครือ อ่านตังนานก็ยังไม่รู้ว่าใครเคะใครเมะ หรือนักเขียนมาเฉลยว่าคนที่เราอวยให้เป็นเคะดันเป็นเมะไปซะได้ ผมจะเลิกอ่านเลย(กรณีหลังร้ายแรงสุด)
     แต่ถ้านิยายวายบางเรื่องแต่งดีมากๆ จนทำให้ผมมองข้ามเรื่องพวกนี้ไปได้ ก็จะอ่านต่อ(ซึ่งยังไม่เคยเจอกรณีนี้สักที)

ในความคิดเรานะคะ นิยายวาย เราจำเป็นต้องระบุไปโดยปริยายว่าใครรุก-รับ เพราะยังไงคนอ่านก็ยังเป็นผู้หญิงเสียส่วนใหญ่ ถ้าเป็นแนวกึ่งๆ แบบนี้ส่วนมากจะเป็นนิยายเกย์ ทั้งรูปร่าง หน้าตา แล้วก็เรื่องเซกส์ ไม่จำเป็นต้องระบุชัดเจนก็ได้ ปล.ย้ำว่าเป็น คหสต ค่ะ (เราเริ่มต้นจากการอ่านนิยายเกย์ก่อนที่จะรู้จักนิยายวาย)

เฉยๆนะคะเรื่องเมะๆเคะๆเนี่ย 555 เพราะทั่วไปส่วนใหญ่เราก็ยังยึดติดกับพวกรับรุกให้มันชัดเจน แต่บางคนก็ไม่ได้คิดมาก แบบว่าเราเองก็เจอ แบบเรื่องนี้ตัวนี้โคตรเมะแต่พอเป็นเรื่องของเมะคนนั้นต่พอเป็นเขากลับกลายเป็นเคะ เรียกว่าเมะชนเมะไปหน้าตาเฉย (เดี๋ยวนี้ก็มีคนชอบแนวนี้มากนะคะ อารมณ์ก็จะคล้ายๆผช.แมนๆ เท่ๆสองคนกอดคอ หอมแก้มกระหนุงกระหนิงกันพอหอมปากหอมคอ แต่ถ้าผช.ร่างบางมาชนกันอันนั้นยังไม่เคยเจอค่ะ) แต่ถ้าให้พูดถึงเรื่องเสน่ห์ของแนวนี้ มันจะละมุนกว่านะในความเห็นส่วนตัว ไม่หวานเยิ้มอ่ะ มันฟีลดีๆลอยๆแล้วก็บินไปฟินแลนด์ ~ 555 จริงๆนะ แถมใครชอบแบบอิงความจริงหน่อย แนวนี้จะตรงใจนางมากที่สุดค่ะ เพราะโลกความจริงคงไม่มีใครเรียกอีกฝ่ายว่าร่างบางหรือเสียงหวานแบบเคะจ๋าจริงๆ