Dek-D.com ใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสบการณ์ของ
ผู้ใช้ให้ดียิ่งขึ้น เรียนรู้เพิ่มเติมที่นี่
ยอมรับ

เคยโดนกดค่ะ

ตั้งกระทู้ใหม่
ตั้งกระทู้ใหม่
ชื่อกระทู้ล่อแหละมาก 555

เข้าเรื่องเลยนะ

เราจัดว่าเป็นคนหน้าตาดีคนหนึ่ง ตอนม.ต้นเรามีแฟนหลายคน ตอนนั้นยอมรับเลยว่าอยากรู้อยากลอง ใครมาจีบก็คบหมด แค่คบเฉยๆนะยังไม่เคยทำอะไรเกินเลย จะมีก็ช่วงตอนม.3ถูกแฟนคนนึงหอมแก้มครั้งแรก คบกันได้สักพักก็ไปไม่รอดสุดท้ายก็เลิกกัน
พอขึ้นม.4 เราก็ถูกรุ่นพี่ที่โรงเรียนคนนึงจีบ ก่อนหน้าที่พี่มันจะจีบก็คุยกันแบบเพื่อน เราคุยกันบ่อยมากเพราะเล่นเกมส์ด้วยกันบ่อยจนพี่มันมาบอกว่าชอบเรา เราเลยตัดสินใจคบกับเขา ด้วยความว่าเราไม่เคยมีแฟนที่เป็นรุ่นพี่มาก่อนเพราะตอนม ต้น คบแต่รุ่นเดียวกัน เราเลยตอบคบกับเขาเพราะความอยากรู้อยากลองอีกนั่นหละ ดูเหมือนจะใจง่าย ใช่! เราใจง่าย ยอมรับเลย แรกๆคบกันพี่มันดูแลเราดีมาก ไปรับไปส่งที่โรงเรียนทุกวันเพราะอยู่โรงเรียนเดียวกันเลยเจอกันบ่อยจนเราชอบพี่เค้าจริงๆ ชอบมาก และก็คงเพราะพี่มันสอนเราขี่มอไซด้วยมั้ง พี่มันทำให้เราขี่รถเป็นครั้งแรก เราปลื้มมาก และหลังจากนั้นเราก็ไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อย เราติดเขางอมแงม โรงเรียนเริ่มไม่ไปเพราะไปเที่ยวกับพี่เขา โรงเรียนเลิกก็ไม่กลับบ้านเพราะไปดูพี่เขาซ้อมมวยที่ค่ายทุกวันจะกลับถึงบ้านก็ปาไป2ทุ่ม เราโดนแม่กับพี่ชายเราด่าทุกวัน -เราก็หูทวนลมเพราะตอนนั้นมันวัยกำลังต่อต้าน คิดว่าสิ่งที่เราทำไม่ผิด ไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อน ถึงแม่กับพี่จะด่า เราก็ยังหน้ามึนกลับบ้าน2ทุ่มอยู่ดี จนวันหนึ่งเรากับพี่ชายเราทะเลาะกันเรื่องที่เรากลับบ้านค่ำ เราโมโหพี่เรามากที่ด่าแฟนเรา เราก็เถียงพี่มันจนเราโดนพี่ชายตบหน้า เจ็บมาก เจ็บที่หัวใจด้วย ไม่ใช่ว่าเราไม่เคยโดนตบนะ ตอนเรียนก็เคยมีเรื่องตบตีกันบ่อยๆ แต่มันก็ยังไม่เจ็บเท่าคนที่บ้านตบ เราเลยเดินร้องไห้ออกจากบ้าน แล้วโทรไปหาพี่ที่เป็นแฟนเราให้มารับ พี่มันก็มารับพาไปนั่งเล่นค่ายมวย ตอนนั้นก็เกือบ3ทุ่ม เราตัดสินใจที่จะไม่กลับบ้านเลยนั่งกินเบียร์กับพี่มันไปกระป๋องนึงปากก็พูดระบายให้พี่มันฟังไป และนั่นก็เป็นการกินเบียร์ครั้งแรกของเรา เรารู้สึกมึน ทั้งมึนทั้งเครียดเลยบอกให้พี่มันไปส่งเราที่บ้านเพื่อนสนิทเราที่เป็นกระเทยหน่อยเพราะเราจะไปนอนบ้านมัน พี่มันไม่ให้เราไปเพราะพี่มันบอกว่าจะไปทำไมบ้านเพื่อนผู้ชาย ไว้ใจไม่ได้ น้องมีพี่ทั้งคนมีไรก็บอกพี่ดิ อะไรทำนองนี้ แล้วพี่มันก็เสนอว่า คืนนี้ไปนอนบ้านพี่ละกัน ตอนนั้นเราแทบไม่คิดอะไรในหัวเลยเพราะเราไว้ใจเขา เรารักเขามาก เราคิดมาตลอดว่าพี่มันนี่หละคือคนที่ใช่สำหรับเราที่สุด คืนนั้นเราเลยตกลงไปนอนบ้านเขา
พอเรามาถึงบ้านพี่มัน แม่เราก็โทรมาถามว่าอยู่ไหน ทำไมยังไม่กลับบ้าน เราเลยบอกว่าคืนนี้เราไม่กลับเราจะนอนบ้านเพื่อน เราไม่อยากกลับบ้านเพราะเราไม่อยากเจอหน้าพี่ชายเรา พี่มันให้เรามานอนในห้องกับมัน -เราก็ว่าง่ายไปนอนกับเขา ก่อนหน้านี้พี่มันก็บอกนะว่ามันไม่ทำไรหรอก มันบอกว่ามันทำคนที่มันรักไม่ลง -เราก็เชื่อ พอล้มตัวนอนสักพักก็ไม่มีไรเกิดขึ้น ต่างคนต่างนอนนิ่ง พอเราเคลิ้มจะหลับเท่านั้นแหละพี่มันก็เอื้อมมือมากอดเรา เราผลักพี่มันออก พี่มันก็ไม่ถอย มันพยายามมาไซร้เราแล้วก็พูดว่า พี่รักโบว์ พี่รักโบว์ ซ้ำไปซ้ำมา เราตกใจเมื่อมือพี่มันเริ่มเลยเถิด เราเลยใช้แรงทั้งหมดถีบพี่มันออก เราด่าพี่มันแรงมาก เราโกรธมากเพราะเราเพิ่งเคยโดนถึงตัวแบบนี้ครั้งแรก พี่มันขอโทษเรา พี่มันบอกว่าที่ทำไปก็เพราะรักเรามาก และมันก็พูดขอโทษซ้ำๆอีกหลายรอบ -เราแม่งก็ใจอ่อนให้โอกาสมัน ที่ใจอ่อนก็เพราะรักมัน ไม่มีใครไม่เคยไม่ให้โอกาสคนที่รักหรอกจริงใหม? แต่เราก็ไม่ได้รักมากถึงขนาดยอมให้มันเอาแบบนี้ คืนนั้นผ่านไปโดยที่พี่มันออกไปนอนในบ้านส่วนเรานอนในห้อง เรากลับมาบ้านตอนเช้า พอเราเห็นหน้าแม่เรารู้สึกผิดมาก แม่ยังคุยกับเราดีเหมือนเดิมส่วนพี่ชายไม่ยอมคุยกับเรา แฟนเรามารับเราไปเรียนด้วยเหมือนทุกวัน เราโกรธมันอยู่แต่ก็เท่านั้นเพราะเรารักพี่มัน ทุกครั้งที่ไปเรียนเราคิดเสมอนะว่าถ้ากูโดนมันเอากุจะยังมาเรียนแบบนี้อยู้มั้ย แล้วถ้ากูท้องหละ? เราคิดเรื่องคีนนั้นตลอดหลายวันจนเหมือนมีความรู้สึกบางอย่างแทรกเข้ามาในหัว เรารู้สึกขยะแขยงแฟนเรา เราก็ไม่รู้จะพิมพ์สิ่งที่เรารู้สึกยังไง แต่เรารู้สึกได้เลยว่าเราไม่อยากโดนพี่มันแตะ ไม่อยากโดนพี่มันจับ เพราะทุกครั้งที่อยู่กับพี่มันจะทำให้เราคิดเรื่องคืนนั้น เรารักพี่เขาแต่เรากลับขยะแขยงเขา เราสับสนมาก พอผ่านไปอาทิตย์นึงพี่ชายก็มาคุยกับเรา พี่ชายมาขอโทษที่ตบหน้าเราแล้วพี่มันยังบอกอีกว่าคืนนั้นที่-บอกว่าไม่กลับ วันนั้นแม่นั่งรอ-จนตี3 กูบอกให้ไปนอนก็ไม่ไป เราร้องไห้ที่รู้ว่าแม่เป็นห่วงเราขนาดไหน เราบอกกับพี่ชายว่าเราจะไม่ทำตัวแบบนี้อีก พี่ชายเราบอกว่าถ้า-จะคบกันกูก็ไม่ห้ามหรอกแต่อย่าทำแบบนี้เพราะ-เป็นผู้หญิงมีแต่เสียกับเสีย ถ้าเกิด-พลาดคนที่จะเสียใจก็คือ-แต่คนที่จะเสียใจที่สุดก็คือแม่กับกู เราจำคำพูดพี่ชายเราได้ทุกคำ หลังจากวันนั้นเราก็บอกเลิกแฟนเรา เพราะมันเริ่มไม่ไหว ความรู้สึกจากขยะแขยงมันกลายเป็นรังเกียจไปเลย เราไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันแค่เรื่องคืนนั้นก็ทำให้เรารู้สึกได้ขนาดนี้ หลังจากเลิกกับพี่มันไม่นานก็มีคนมาจีบ เหมือนเรามีปมยังไงไม่รู้เราปฏิเสธทุกคนที่มาจีบ เพราะอะไรรู้มั้ย? เรารู้สึกขยาดผู้ชายมาก มันขยะแขยงยังไงไม่รู้ เราพยายามอย่างมากเพื่อไม่ให้โดนแตะเนื้อต้องตัว จนโดนเพื่อนผู้ชายในห้องด่าว่าสะดิ้ง เราไม่ใส่ใจอยู่แล้วเพราะ-ไม่เป็นกู-ไม่รู้หรอก เราเคยคิดว่าเราอาจเป็นโรคจิต ประสาทหลอนอะไรรึป่าว ทำไมถึงขยะแขยงผู้ชายทุกคนแต่มันก็ไม่ใช่อีกแหละเพราะเราไม่ได้รังเกียจที่จะกอดพ่อกับพี่ชายเราเลย เด็กผู้ชายตัวเล็กๆก็ไม่รู้สึกอะไร ขนาดเพื่อนผู้ชายในห้องที่ตอนม.ต้นเล่นกันบ่อยๆมาแตะเรายังรู้สึกขนลุกเลย เคยปรึกษาเพื่อนผู้หญิงนะมันก็ตอบว่าไม่รู้


จนถึงตอนนี้เราอายุ20 เข้ามหาลัยแล้ว เรายังไม่ได้คบใครเลยตั้งแต่ม.4 ความรู้สึกตอนนั้นยังตามหลอกหลอนเราจนเราไม่กล้าคบกับใคร เพื่อนผู้ชายที่มหาลัยเราก็ไม่อยากเข้าใกล้ แค่คุยน่ะคุยได้แต่อย่ามาสัมผัสเราเลยเรากลัวจริงๆ


ปล.ทุกอย่างเกิดขึ้นเพราะความผิดพลาดครั้งเดียวแต่มันส่งผลมาถึงเราอย่างมหาศาล จะทำอะไรก็คิดให้ดีก่อนนะคะ นึกถึงหน้าคนที่เรารักไว้ เพราะใบหน้าเหล่านั้นจะช่วยย้ำเตือนคุณว่าคุณกำลังทำอะไรอยู่ -ความอยากรู้อยากลองงมันก็ดีอยู่หรอก แต่ควรอยากรู้อยากลองในสิ่งที่ควรมากกว่า แต่คงไม่มีใครจ๊าดง่าวเหมือนเราหรอกเน้อะ555555















ตลกตลก

แสดงความคิดเห็น

>

62 ความคิดเห็น

Ked Suvanruvngsie 16 มี.ค. 57 เวลา 20:22 น. 3

อยากให้เด็กไทยยย.... คิดได้เเบบพี่บ้างจังงง จะได้ไม่เป็น คนที่ท้องก่อนวัย จนเป็นอันดับ 2 ของโลก เห้อออ !


- เราว่าเราเป็นเหมือนพี่นะ ขยะเเขยง ผู้ชายยย T^T จนทำให้ไม่มีแฟนนน

0
fayeky 17 มี.ค. 57 เวลา 03:58 น. 6

เค้าก็มีความรู้สึกคล้ายๆ จขกท. เลยค่ะ รู้สึกขนลุกๆเวลาผู้ชายอยู่ใกล้ เวลาผู้ชายมาจีบก็ปฏิเสธทุกครั้งเลย ทุกวันนี้เลยโสด5555

0
~ล่องลอย~ 17 มี.ค. 57 เวลา 13:23 น. 11

ชีวิตเธอคล้ายๆเราเลย แต่เราเลยเถิดไปมากกว่านั้นหน่อยนึง (แต่ไม่ถึงขั้นมีอะไรกันนะ) ่เหมือนเรารู้ว่าเขาคิดเขาหวังอะไรกับเรา ก็เลยแหยงผู้ชายไปเลย พอคิดกลับไปในอดีตก็รู้สึกว่า ทำไมตอนนั้นเราทำตัวไร้ค่าขนาดนั้นวะ

0
เคที่ดอลลี่ 17 มี.ค. 57 เวลา 13:36 น. 12

เสริมนิดๆ

เด็กสมัยนี้อยากสนุกจนลืมสิ่งสำคัญไป สุดท้ายก็พลาด แต่มันก็ไม่ได้เลวร้ายซักทุกอย่างเพราะยังไงเมื่อเมื่อเราพลาด คนที่จะคอยอยู่เคียงข้างเราก็คือครอบครัว แล้วสุดท้ายก็จะมาสำนึกทีหลัง ถึงจะมานึกเสียใจก็สายไปแล้ว
เพราะฉะนั้นจะทำอะไรก็คิดดีๆก่อน สงสารพ่อแม่กันบ้าง พ่อแม่เรา เรามีได้แค่คนเดียว ส่วนคนที่จะได้ขึ้นชื่อว่าแฟนมีเป็นสิบเป็นร้อย อย่าไปกะเกณฑ์มันมากว่า-คนนี้แหละคือคนที่ใช่ที่สุดของเราแล้ว ในอนาคตคุณอาจเจอคนที่เจ๋งกว่านี้ก็ได้ เราคิดว่าในช่วงวัยเรียนเนี่ยเป็นอะไรที่สุดๆแล้ว เป็นวัยที่สนุกสุดๆ ได้เจอเพื่อนดีๆ ได้เล่นได้มันส์กัน มาเรียนเช้าๆลอกการบ้านกัน มันเจ๋งอะ สนุกกับเรื่องพวกนี้ดีกว่านะลูก อย่าเพิ่งไปลองอะไรพรรค์นั้นเลยเน๊อะ ตั้งใจ

0
เคที่ดอลลี่ 17 มี.ค. 57 เวลา 13:49 น. 13

ความผิดพลาดคือครูที่ดีของเรา เมื่อเราสำนึกรู้สึกตัวได้ต่อไปก็ไม่มีอะไรต้องห่วงแล้ว ในอดีตเราผ่านเรื่องเลวร้ายมาแค่ไหน เราต้องผ่านมันไปได้ อย่าไปคิดถึงมันเพื่อบั่นทอนชีวิตเราเลย เพราะว่าเรารู้แล้วว่าต้องไปเราต้องทำยังไง เรารู้ได้จากสิ่งที่เราเจอมา ความผิดพลาดทุกอย่างจะคอยบอกเคยสอนเรา สุ้ๆนะจ๊ะ เป็นกำลังใจเน้อ สู้สู้

0
Light 17 มี.ค. 57 เวลา 23:52 น. 15

อืมมม์
ผมเป็นผู้ชายอ่านเเล้วยังกลัวใจตัวเองเลย
ไม่เคยมีเเฟนเเต่เรื่องแบบนี้มันก็นะ....

0
Asuki 18 มี.ค. 57 เวลา 09:16 น. 17

เป็นเหมือนกันเลย รักก็รักนะ ทั้งๆที่ตอนเด็กๆก็ไม่เคยรังเกียจพ่อแท้ๆ เนอะ แปลกจัง
(อาจเป็นเพราะเรามารู้ทีหลังว่าพ่อเคยมีเมียมาก่อนด้วยแหละ)

0
Benshiko <3 18 มี.ค. 57 เวลา 11:43 น. 19

เราว่าที่ จขกท. เกิดอาการรังเกียจสัมผัสจากผู้ชายอื่นที่ไม่ใช่คนในครอบครัวหรือเด็กน่าจะเป็นเพราะตอนนั้นเราไม่เต็มใจจะให้เขา
แล้วเราก็ไว้ใจเขาว่าเขาจะไม่ล่วงเกินเรามากกว่า
เรียกง่ายๆ ว่ามันเป็นปม เพราะมันมีผลต่อความรู้สึก
แต่ถ้านานไป จขกท. เจอผู้ชายที่ จขกท. ยอมเปิดใจกับเขา
และเขาก็พิสูจน์ตัวเองได้ว่าไม่ได้เป็นอย่างเดียวกับที่ จขกท. เคยโดนมา
เราว่าความรู้สึกรังเกียจขยะแขยงนี้คงจะหมดไปแหละค่ะ

0
Pirawain 18 มี.ค. 57 เวลา 12:39 น. 20
ขออนุญาติเอาไปเป็นคาแรกเตอร์ส่วนนึงของตัวนายเอกนะคะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ

0