ผมควรจะทำยังไงดีครับ [ชxช]
ตั้งกระทู้ใหม่
ผมมันน่าโง่มากเลยใช่ไหมครับ ?
ผมมันควายมากเลยใช่รึป่าว ?
ผมเสียใจครับ ที่เค้าทิ้งผมไป คนที่ผมรักที่สุด
ผมขอพื้นที่ระบายนะครับ
ผมมันควายมากเลยใช่รึป่าว ?
ผมเสียใจครับ ที่เค้าทิ้งผมไป คนที่ผมรักที่สุด
ผมขอพื้นที่ระบายนะครับ
ผมชื่อ ต้า ครับ อยู่ ม.5 ผมเป็นคนเฟรนลี่ คุยกับคนง่าย เฮฮา คบกับผู้หญิงมาหลายคน
จะว่าผมเจ้าชู้ก็ได้ครับ คงเป็นเพราะผมยังไม่เคยรู้ว่าความรักมันเป็นยังไง เเต่มาวันนึง ผมได้รู้จักรุ่นพี่คนนึง ชื่อ พี่ อาร์มครับ พี่เค้าอยู่ ม.6 โรงเรียนเดียวกับผมครับ พี่เค้าเป็นเด็กเรียนเก่ง เป็นพี่รหัสของเพื่อนผม เรารู้จักกันเพราะ เค้ามาติวหนังสือสอบให้พวกผมครับ ผมก็คุยกับเค้าปกติ ไม่ได้คิดอะไร จนหลังสอบเสร็จ ผมเเอดเฟสเค้าไป เเล้วเค้าก็ทักมาครับ เราคุยกันตามประสาพี่น้องปกติ จนมีวันนึง พี่อาร์มเรียกผมมา ที่รัก กับ แฟนครับ ผมก็ตกใจมาก เพราะไม่เคยถูกเรียกเเบบนี้กับผู้ชายด้วยกัน เเต่ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรพี่อาร์ม จนเราคุยกันสนิทๆเรื่อยๆ ทุกวันที่เจอกันที่ รร. พี่อาร์มเริ่มทักทายผม เริ่มคุย เริ่มมาเเกล้งผม ซื้อขนมมาให้ทาน จนเพื่อนสาวในห้องกับรุ่นพี่ เริ่มมองผมกับพี่อาร์มเป็นคู่จิ้นกัน ตอนเเรกผมก็ขำๆครับ ไม่คิดอะไร เพราะถึงผมห้ามไปก็ช่วยอะไรไม่ได้ ฮ่าๆ เเต่ผมเห็นพี่อาร์มเงียบไป เวลาผมพูดว่า ไม่ได้เป็นอะไรกัน ตอนเเรกผมก็ไม่เข้าใจพี่อาร์มหรอกครับ ก็ได้เเต่ถามว่าพี่เเกเป็นอะไร เเต่เค้าก็ไม่ตอบผมเเละเดินไป จนผมได้รู้ครับ เมื่อพี่อาร์มส่งข้ความมาบอกว่า ว่าเค้าชอบผม ผมงงเป็นไก่ตาเเตกเลยครับ ไม่รู้จะพูดยังไง ผู้ชายก็ไม่เคยคบ เพื่อนๆผมก็เร้าคับ บอกให้คบเลยๆ จนสุดท้าย ผมเลยบอกพี่อาร์มว่า เราลองคุยๆกันไปก่อนดีไหม หลังจากนั้น เราก็คุยกันมากขึ้นๆทุกวัน เเต่มีวันนึง พี่อาร์มบอกผมว่า พี่อาร์มีเเฟนเเล้ว ซึ่งเป็นผญคนนึง ผมเสียใจมาก
จะว่าผมเจ้าชู้ก็ได้ครับ คงเป็นเพราะผมยังไม่เคยรู้ว่าความรักมันเป็นยังไง เเต่มาวันนึง ผมได้รู้จักรุ่นพี่คนนึง ชื่อ พี่ อาร์มครับ พี่เค้าอยู่ ม.6 โรงเรียนเดียวกับผมครับ พี่เค้าเป็นเด็กเรียนเก่ง เป็นพี่รหัสของเพื่อนผม เรารู้จักกันเพราะ เค้ามาติวหนังสือสอบให้พวกผมครับ ผมก็คุยกับเค้าปกติ ไม่ได้คิดอะไร จนหลังสอบเสร็จ ผมเเอดเฟสเค้าไป เเล้วเค้าก็ทักมาครับ เราคุยกันตามประสาพี่น้องปกติ จนมีวันนึง พี่อาร์มเรียกผมมา ที่รัก กับ แฟนครับ ผมก็ตกใจมาก เพราะไม่เคยถูกเรียกเเบบนี้กับผู้ชายด้วยกัน เเต่ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรพี่อาร์ม จนเราคุยกันสนิทๆเรื่อยๆ ทุกวันที่เจอกันที่ รร. พี่อาร์มเริ่มทักทายผม เริ่มคุย เริ่มมาเเกล้งผม ซื้อขนมมาให้ทาน จนเพื่อนสาวในห้องกับรุ่นพี่ เริ่มมองผมกับพี่อาร์มเป็นคู่จิ้นกัน ตอนเเรกผมก็ขำๆครับ ไม่คิดอะไร เพราะถึงผมห้ามไปก็ช่วยอะไรไม่ได้ ฮ่าๆ เเต่ผมเห็นพี่อาร์มเงียบไป เวลาผมพูดว่า ไม่ได้เป็นอะไรกัน ตอนเเรกผมก็ไม่เข้าใจพี่อาร์มหรอกครับ ก็ได้เเต่ถามว่าพี่เเกเป็นอะไร เเต่เค้าก็ไม่ตอบผมเเละเดินไป จนผมได้รู้ครับ เมื่อพี่อาร์มส่งข้ความมาบอกว่า ว่าเค้าชอบผม ผมงงเป็นไก่ตาเเตกเลยครับ ไม่รู้จะพูดยังไง ผู้ชายก็ไม่เคยคบ เพื่อนๆผมก็เร้าคับ บอกให้คบเลยๆ จนสุดท้าย ผมเลยบอกพี่อาร์มว่า เราลองคุยๆกันไปก่อนดีไหม หลังจากนั้น เราก็คุยกันมากขึ้นๆทุกวัน เเต่มีวันนึง พี่อาร์มบอกผมว่า พี่อาร์มีเเฟนเเล้ว ซึ่งเป็นผญคนนึง ผมเสียใจมาก
เป็นครั้งเเรกที่ผมร้องไห้ออกมา ทั้งๆที่ผมไม่ได้คิดว่าผมรักพี่เค้าเเล้วเเท้ๆ เเต่ผมกลับร้องไห้ออกมาไม่หยุดเลย เพื่อนๆต่างก็มาปลอบผม ไม่นานนัก ผมก็หยุดร้อง พี่อาร์มก็ทักผมมาเหมือนปกติทุกวัน เเต่ผม กลับตอบพี่อาร์มอย่างเย็นชา เพราะผมไม่ชอบยุ่งกับคนมีเเฟนเเล้ว พี่อาร์มเหมือนจะรู้ว่าผมเเปลกไป เลยพูดขึ้นมาว่า ถ้าต้าป็นเเบบนี้พี่เลิกกับเเฟนก็ได้นะ ผมไม่เข้าใจ พี่อาร์มเลยว่าทำกับผมเเบบนี้ทำไม ผมเลยประชดโดยการทำตัวปกติ จนเหมือนไม่เคยเหนพี่อาร์มมีตัวตน วันนึงพี่อาร์มทักผมว่า ถามว่าต้าชอบพี่บ้้างไ่หม>มันจะมีความหมายอะไรครับพี่ ในเพื่อพี่มีเเฟนเเล้ว
พี่ : พี่สร้างเรื่องขึ้นมาต้าพี่อยากรู้ว่าเรารักพี่บ้างไหม เเต่พี่ยิ่งทำ มันยิ่งห่างพี่ไม่รู้จะทำตัวยังไง
ตอนนั้นผมขึ้นมากเลยครับ ทำไมเค้าถึงมาเล่นกับความรู้สึกผมเเบบนี้ ผมเลยตอบไปว่า
ผม : พี่อาร์มต้าเกลี่ียดพีว่ะ
พี่อาร์มอ่านเเต่ไม่ตอบครับ ผมเลยต่อไปว่า
ผม : เเค่พี่มาวนเวียนอยู่ในหัวผมตลอดเวลา ผมก็เหนื่อยละครับ
ฮ่าๆ ผมสารภาพออกไปเเล้ว ก็เหลือเเค่รอพี่เค้ามาอ่านเท่านั้นเเหละครับ
เเต่เเล้วพี่อาร์มมันก็ไม่อ่าน ผมเลยโทรไปด่ามัน ว่าอ่านเฟสเเล้วทำไมไม่รู้จักตอบ
มันก็เงียบครับ ผมก็เลยบอกว่า ถ้าไม่อ่านเเล้วจะเสียใจ ผมเลยตัดสายไป
มันก็มาอ่านอีกประโยคที่มันยังไม่ทันได้รู้ เเละมันก็โทรมาหาคาดครับ
พี่อาร์ม : ต้ามันจริงรึป่าวอ่ะ
ผม : หมามันพิมครับมันหนีไปเเล้ว
พี่อาร์ม : เอาดีๆดิครับ พี่ซีเรียสนะ
ผม : เออครับพี่
เเล้วเราก็หัวเราะกันครับ หัวเราะเเบบคนมีความสุขมั้งครับ
เเละเเล้วเราก็มาเป็นแฟนกัน ทุกอย่างก็คงเหมือนเดิมมั้งครับ
เพราะผมกับพี่อาร์มก็เป็นคู่จิ้นกันอยู่เเล้ว ก็เเค่มี ไปกินข้าวด้วยกัน ดูหนังด้วยกัน จับมือกัน
กอดกัน เล่นบาสด้วยกัน บลาๆ ตามประสนคนเป็นเเฟนกันละมั้งครับ ฮ่าๆ
จนมีวันนึง พี่อาร์มได้มาเหน พ่อที่ขับรถมารับผม (ปกติผมกลับรถเมล์พร้อมมันนะครับ)
พี่อาร์มมันก็โทรมาหาตอนเยนครับ ว่า ต้า ต้ารับคนจนๆเเบบพี่ได้ไหม ผมก็บอก รับได้ดิพี่ เเล้วมันก็ดีใจมาก มันบอกกลัวผมทิ้งมันไป เพราะ มันไม่มีเงิน บ้านมันไม่ได้รวย
ฮ่าๆผมก็ไม่เเคร์หรอกครับ เพราะผมคิดว่าอนาคต ผมไม่ได้ขอเงินพ่อไอพี่อาร์มมาเลี้ยงอยู่เเล้ว (พี่คิดกับพี่อาร์มจนถึงขั้น หนีไปต่างประเทศเเล้วเเต่งงานกันเเล้วครับ )
เราสองคนก็รักกันหวานชื่นเหมือนกันคนอื่นทั่วไป ผมไม่เคยอายเลยครับ ที่จะบอกทุกๆคนว่าผมรักกับผู้ชายคนนี้ (ยกเว้นพ่อเเม่ครับผมรอติดมหาลัยก่อนค่อยบอกฮ่าๆ) เราคบกัน จาก 1 วัน เป็น 1 เดือน 2 เดือน 3 เดือน เราอาจจะทะเลาะกันบ้าง ส่วนใหญ่ผมก็เปนฝ่ายยอมตลอดครับ ถึงผมจะผิดบ้าง หรือไม่ผิดก็เหอะ ผมขี้เกียจทะเลาะกับมันครับ อยากอยู่โหมดหวานๆกับมันมากกว่า จนในที่สุด ผมเสียจูบเเรกให้มันครับ =_= โอเคครับ มันอาจจะติดเรทไปหน่อย ยังไงผมก็จะเล่าให้ฟังนะครับ ผมกับพี่อาร์มไปเล่นฟิตเนสกัน ตอนเราไปเปลี่ยนเสื้อผ้ากัน อยู่ดีๆ พี่อาร์มมันก็เเกล้งมาหอมเเก้มผม ผมก็ขัดขืนครับ ฮ่าๆถึงผมจะเปนผช เเต่ก็ไม่ใจง่ายขนาดนั้นนะครับ (จริงๆผมเขิล) เเล้วทำอีท่าไหนไม่รู้ ดิ้นกันไปดิ้นกันมา สะดุดขากัน ตัวพี่อาร์มเลยอยู่ชิดผนัง ส่วนผมก้ทับพี่อาร์ม ด้วยที่ว่าผมเตี้ยกว่า หัวเลยอยู่ประมาณจมูกมันครับ
อยู่ดีๆเราก็มองหน้ากัน เเละสุดท้าย มันก็จูบผมครับ =_= ผมไม่ได้ตั้งใจจริงๆนะครับ ถามว่าผมเขิลไหม ก็คงไม่เขิลอะครับ เเต่พี่อาร์มมันรุกเเรงจริงๆ ผมเหนื่อยเลยละครับฮ่าๆ
หลังจากนั้น พี่อาร์มมันก็ทำตัวหื่นใส่มทุกวัน เดี๋ยวหอมบ้าง กอดบ้าง จุ้๊บบาง จูบบ้าง
ผมละเหนื่อยใจครับ กลัวคนอื่นเค้าจะกระโดดถีบหน้า ข้อหาไม่เกรงใจชาวบ้าน เเต่โลกความเปนจริงเเล้ว ผญห้องผมมีเเต่คนกรี๊ดครับ อิพี่อาร์มมันเหนก็เอาใหญ่ เห้อ ผมละเหนื่อย เเต่ผมก็ยังรักมันเพิ่มขึ้นทุกๆวันครับ เราครบกันได้ 9 เดือน พี่อาร์มสอบติดมหาลัยที่ชลบุรี ผมก็หวั่นนิดๆละครับ กลัวความห่างไกล กลัวพี่อาร์มมีผู้หญิงอื่น เเต่มันก็บอกว่าจะกลับมาหาผมทุกอาทิตย์ โทรหาผมทุกวัน ผมก็ได้เเต่เชื่อใจเเฟนผมละครับ ทนอีกปีเดียว เพราะผมกะจะไปสอบที่เดียวกับมันเหมือนกันครับ(บอกเเล้วว่าวางเเผนชีวิตคู่ไว้หมดเเล้วฮ่าๆ) เเละวันนั้นก็มาถึง วันที่พี่อาร์มต้องไป ผมก็จะต่อสู้ไปพร้อมกับพี่อาร์มครับ ยังไผมก็เชื่อความรักของเราชนะทุกอย่างอยู่เเล้ว ผมคิดยังงั้นนะ
ตอนนั้นผมขึ้นมากเลยครับ ทำไมเค้าถึงมาเล่นกับความรู้สึกผมเเบบนี้ ผมเลยตอบไปว่า
ผม : พี่อาร์มต้าเกลี่ียดพีว่ะ
พี่อาร์มอ่านเเต่ไม่ตอบครับ ผมเลยต่อไปว่า
ผม : เเค่พี่มาวนเวียนอยู่ในหัวผมตลอดเวลา ผมก็เหนื่อยละครับ
ฮ่าๆ ผมสารภาพออกไปเเล้ว ก็เหลือเเค่รอพี่เค้ามาอ่านเท่านั้นเเหละครับ
เเต่เเล้วพี่อาร์มมันก็ไม่อ่าน ผมเลยโทรไปด่ามัน ว่าอ่านเฟสเเล้วทำไมไม่รู้จักตอบ
มันก็เงียบครับ ผมก็เลยบอกว่า ถ้าไม่อ่านเเล้วจะเสียใจ ผมเลยตัดสายไป
มันก็มาอ่านอีกประโยคที่มันยังไม่ทันได้รู้ เเละมันก็โทรมาหาคาดครับ
พี่อาร์ม : ต้ามันจริงรึป่าวอ่ะ
ผม : หมามันพิมครับมันหนีไปเเล้ว
พี่อาร์ม : เอาดีๆดิครับ พี่ซีเรียสนะ
ผม : เออครับพี่
เเล้วเราก็หัวเราะกันครับ หัวเราะเเบบคนมีความสุขมั้งครับ
เพราะผมกับพี่อาร์มก็เป็นคู่จิ้นกันอยู่เเล้ว ก็เเค่มี ไปกินข้าวด้วยกัน ดูหนังด้วยกัน จับมือกัน
กอดกัน เล่นบาสด้วยกัน บลาๆ ตามประสนคนเป็นเเฟนกันละมั้งครับ ฮ่าๆ
จนมีวันนึง พี่อาร์มได้มาเหน พ่อที่ขับรถมารับผม (ปกติผมกลับรถเมล์พร้อมมันนะครับ)
พี่อาร์มมันก็โทรมาหาตอนเยนครับ ว่า ต้า ต้ารับคนจนๆเเบบพี่ได้ไหม ผมก็บอก รับได้ดิพี่ เเล้วมันก็ดีใจมาก มันบอกกลัวผมทิ้งมันไป เพราะ มันไม่มีเงิน บ้านมันไม่ได้รวย
ฮ่าๆผมก็ไม่เเคร์หรอกครับ เพราะผมคิดว่าอนาคต ผมไม่ได้ขอเงินพ่อไอพี่อาร์มมาเลี้ยงอยู่เเล้ว (พี่คิดกับพี่อาร์มจนถึงขั้น หนีไปต่างประเทศเเล้วเเต่งงานกันเเล้วครับ )
เราสองคนก็รักกันหวานชื่นเหมือนกันคนอื่นทั่วไป ผมไม่เคยอายเลยครับ ที่จะบอกทุกๆคนว่าผมรักกับผู้ชายคนนี้ (ยกเว้นพ่อเเม่ครับผมรอติดมหาลัยก่อนค่อยบอกฮ่าๆ) เราคบกัน จาก 1 วัน เป็น 1 เดือน 2 เดือน 3 เดือน เราอาจจะทะเลาะกันบ้าง ส่วนใหญ่ผมก็เปนฝ่ายยอมตลอดครับ ถึงผมจะผิดบ้าง หรือไม่ผิดก็เหอะ ผมขี้เกียจทะเลาะกับมันครับ อยากอยู่โหมดหวานๆกับมันมากกว่า จนในที่สุด ผมเสียจูบเเรกให้มันครับ =_= โอเคครับ มันอาจจะติดเรทไปหน่อย ยังไงผมก็จะเล่าให้ฟังนะครับ ผมกับพี่อาร์มไปเล่นฟิตเนสกัน ตอนเราไปเปลี่ยนเสื้อผ้ากัน อยู่ดีๆ พี่อาร์มมันก็เเกล้งมาหอมเเก้มผม ผมก็ขัดขืนครับ ฮ่าๆถึงผมจะเปนผช เเต่ก็ไม่ใจง่ายขนาดนั้นนะครับ (จริงๆผมเขิล) เเล้วทำอีท่าไหนไม่รู้ ดิ้นกันไปดิ้นกันมา สะดุดขากัน ตัวพี่อาร์มเลยอยู่ชิดผนัง ส่วนผมก้ทับพี่อาร์ม ด้วยที่ว่าผมเตี้ยกว่า หัวเลยอยู่ประมาณจมูกมันครับ
อยู่ดีๆเราก็มองหน้ากัน เเละสุดท้าย มันก็จูบผมครับ =_= ผมไม่ได้ตั้งใจจริงๆนะครับ ถามว่าผมเขิลไหม ก็คงไม่เขิลอะครับ เเต่พี่อาร์มมันรุกเเรงจริงๆ ผมเหนื่อยเลยละครับฮ่าๆ
หลังจากนั้น พี่อาร์มมันก็ทำตัวหื่นใส่มทุกวัน เดี๋ยวหอมบ้าง กอดบ้าง จุ้๊บบาง จูบบ้าง
ผมละเหนื่อยใจครับ กลัวคนอื่นเค้าจะกระโดดถีบหน้า ข้อหาไม่เกรงใจชาวบ้าน เเต่โลกความเปนจริงเเล้ว ผญห้องผมมีเเต่คนกรี๊ดครับ อิพี่อาร์มมันเหนก็เอาใหญ่ เห้อ ผมละเหนื่อย เเต่ผมก็ยังรักมันเพิ่มขึ้นทุกๆวันครับ เราครบกันได้ 9 เดือน พี่อาร์มสอบติดมหาลัยที่ชลบุรี ผมก็หวั่นนิดๆละครับ กลัวความห่างไกล กลัวพี่อาร์มมีผู้หญิงอื่น เเต่มันก็บอกว่าจะกลับมาหาผมทุกอาทิตย์ โทรหาผมทุกวัน ผมก็ได้เเต่เชื่อใจเเฟนผมละครับ ทนอีกปีเดียว เพราะผมกะจะไปสอบที่เดียวกับมันเหมือนกันครับ(บอกเเล้วว่าวางเเผนชีวิตคู่ไว้หมดเเล้วฮ่าๆ) เเละวันนั้นก็มาถึง วันที่พี่อาร์มต้องไป ผมก็จะต่อสู้ไปพร้อมกับพี่อาร์มครับ ยังไผมก็เชื่อความรักของเราชนะทุกอย่างอยู่เเล้ว ผมคิดยังงั้นนะ
เเต่เเล้วกาลเวลาได้พิสูจน์ให้เหนว่าผมคิดผิด
หนึ่งอาทิตย์เเรกที่ไป เรายังคงรักกันเหมือนทุกวัน วิดิโอคอลโทรหากันปกติ ผมก็บอกพี่อาร์มเหมือนกันเเหละครับ ว่ามีคนอื่นได้นะ เเต่ให้ได้เเค่ตัวสำรอง ( ผมไม่อยากงอเเง ผมกลัวพี่อาร์มเหงาครับ ผู้ชายก็ต้องมีเรื่องอย่างงั้นบ้าง ปล,ผมไม่เคยโดนนะครับ)
เเต่พี่อาร์มก็ยังบอกว่า ไม่หรอก รักผมคนเดียว สัญญาจะไม่มีคนอื่น
อาทิตย์ที่สอง ผมเริ่มเหน มีผญหลายคนมาเม้นมาไลค์พี่อาร์มผมเริ่มจิตตก
ผมเลยประกาศตัวซักหน่อยวว่าพี่อาร์มมีผมเเล้วนะ เลยโพสเพลงหวานๆหน้าวอลพี่อาร์ม (ไม่ได้ตั้งตัสคบกันครับ เพราะที่บ้านมีเฟสกัน ) เเต่เชื่อไหมครับ พี่อาร์มลบโพสผม โดยให้เหตุผลว่า เดี๋ยวเพื่อนว่าล้อผมครับ ผมก็โอเคครับ ทำใจเชื่อ ไม่เปนไร ผมก็ได้เเต่ปลอบใจตัวเอง
ผมทำเป็นไม่รู้ไม่เหน เพราะพี่อาร์มก็ยังรักผมเหมือนทุกวัน รักเทคเเครืผมเหมือนเดิม
จนเพื่อนผมทนไม่ไหว เเอบเอารหัสพี่อาร์มที่ให้ผมมาไปเข้าเฟสพี่อารมเข้าไปอ่านในเเชทพี่อาร์ม เเล้วเเคปภาพทุกคนมาให้ผมดู ผมน้ำตาไหลเลยครับ ผมพบว่า บางครั้งที่พี่อาร์มบอกว่าไปทำธุระ ตอบเเชทผมช้า ไม่กลับมาหาผม เพราะมีอาร์มมีผู้หญิงคนอื่นครับ เเละ เค้ามีอะไรกันด้วย ประโยคที่อาร์มพูดกับเค้า มันทำผมเเถบเจียนตาย พี่อาร์มบอกรักเค้า เถิดทูนเค้า พูดกับเค้าเหมือนกับที่เคยพูดกับผมทุกอย่าง ผมได้เเต่ทำใจ เพราะรักพี่อาร์มมาก ก็ได้เเต่ยิ้มกลบเกลื่อนกับเพื่อน ว่า ผมไม่เปนไรหรอก พี่อาร์มเค้าก็เเค่เล่นๆ เพื่อนมันเหนผมเปนเเบบนี้ ก็ไม่พูดอะไรกัน เพราะรู้ว่าถ้าพูดไปผมก็ไม่ฟัง ผมก็ยังคงติดตาม พี่อาร์มกับผญคนนั้นไป ว่าเค้าคุยอะไรกัน โดยที่พี่อาร์มไม่รู้ตัว เเต่ละครั้งที่ผมเหน ผญคนนั้นตั้งสเตตัสถึงพี่อาร์ม คุยกับคนนู้นคนนี้ว่าพี่อาร์มเปนของเค้า ผมเเถบจะทนไม่ไหว ก็ทำได้เเต่ห้ามใจ ว่าอย่าไปทำร้ายใคร คิดว่าซักวันเดี๋ยวพี่อาร์มก้เลิก ตัวผม ถึงจะรู้ เเต่ก้ยังทำตัวปกติ เพราะเชื่อในรักเราสองคน ไม่อยากให้เราทะเลาะกัน เเต่ผมก็ทำได้ไม่นานหรอกครับ จนวันนึงผมทนไม่ไหว เพราะพี่อาร์มมาหาว่าผมพี่ผู้ชายคนอื่น ผมโกรธมากครับ จนเผลอหลุดไป เเล้วทีกับพี่คนนี้ละเปนใคร ต้ารู้นะเว้ยว่าพี่มีอะไรกัน พี่อาร์มเงียบครับ เเละตอบผมว่า 'พี่เสียใจว่ะ ทำไมต้าไม่เชื่อพี่ พี่ยอมรับว่าเค้าพยายามจะมีอะไรกับพี่ เเต่พี่ก็นึกถึงต้า พี่เลยหยุดเเละเลิกคุยกับเค้าไป ทำไม ต้าทำกับพี่เเบบนี้ว่ะ ' ผมเงียบครับ ผมตกใจมากทำไมเเฟนที่ผมรัก ทำไมถึงโกหกผม ทั้งๆที่ผมเหนกับตาว่าเค้าคุยอะไรกัน นัดกันไปมีอะไรกัน ยังไงผมรู้หมด เเต่จุดนั้น ผมเสียเค้าไปไม่ได้ ผมรักเค้ามากเกินไปครับ เลยยอมทุกวิถีทาง ง้อเค้า ยอมง้อทุกอย่าง ยอมเสียศักศรี จนเรากลับมาครบกันอีกครั้ง ผมพยายามทำเปนปิดหู ปิดตาเเละไม่รับฟังอะไรทั้งนั้น ยังคงโดนหลอก ยังคงโง่งมงายเชื่อว่า ซักวันเค้าคงเหนความดีของผม เเละกลับมารักผมอีกครั้ง มาวันนึงพี่อาร์มเครียดมากเพราะเงินไม่พอใช้กับค่าใช้จ่ายของพี่อาร์ม ผมเลยโอนเงินไปให้ส่วนนึง จากบัญชีที่เราสองคนเก็บกันมา กะไว้ว่าใช้ในอนาคต พี่อาร์มบอกเหนื่อย ผมก็พยายามปลอบ พี่อาร์มทะเลาะกับพ่อเเม่มา ผมก็รับฟังเค้า ให้เค้าระบาย เเละพี่อาร์มก็พูดขึ้นครับ
พี่ : ต้า ขอบคุณต้ามากนะครับ ที่อยู่เคียงข้างพี่
พี่ยอมรับครับ ว่าพี่มีผญคนอื่นเข้า้มาเเต่สุดท้าย พี่ก็บอกว่าเพื่อนๆกัน เพราะพี่มีต้าร์ ไม่มีใคร รักพี่เท่าต้าร์เเล้ว ขอบคุณต้าร์จริงๆที่เค้ามาอยู่ในชีวิตพี่นะครับ
ผมก็ดีใจมากครับ ที่พี่อาร์มยอมพูดความจริงกับผมซักที ผมยอมลืมเรื่องราวต่างๆในอดีตเเละ รักพี่อาร์มมากขึ้น วันนั้นผมลงรูป เเละในรูปมีชื่อย่อของผมคือ TR พี่อาร์มมาเหนก็โกรธผมใหญ่ ว่าทำไม TR ใคร (ปกติผมลง TA ครับ Tar Arm) ผมก้พยายามอธิบาย เเต่พี่อาร์มไม่ฟัง เเละก็ไล่ผมให้ไปหาให้คนนั้น ผมเสียใจครับ ว่าทำไมไม่ฟัง ผมเลยไม่ง้อพี่อาร์ม จนวันรุ่งขึ้น ผมทักไปอาร์มไปครับ ว่ายังไมหายงอลหรอ ขอโทษนะครับ พี่อาร์มอ่านเเต่ไม่ตอบ
ผมเลยเข้าไปดูทามไลน์ ปรากฎว่าพี่อาร์มลบเพื่อนผม เเละ ลงเพลง เห็นเเก่ตัว ผมเลยลองเข้าไปฟัง เนื้อหาทั้งหมดของเพลง ทำให้ผมได้รู้ว่า พี่อาร์มได้ทิ้งผมไปเเล้ว
เเต่ผมไม่ยอมครับ ผมทักไป เเละถามเค้าว่า จะเลิกกันจริงๆหรอ เค้าให้เหตุผลกับผมว่า อื้อ พี่มันเหนเเก่ตัว พี่ไม่อยากรั้งต้าไว้ ไว้เราเรียนจบ ถ้าเรารักกันจริง ค่อยว่ากันใหม่ เพราะตอนนี้พี่ก็เหนื่อย ไม่มีเวลาดูเเลต้าร์ พี่อยากให้ต้าร์เจอคนใหม่ พี่อยู่ที่นี่ก็จะหาเเฟนซักคน
เท่านั้นเเหละครับ ผมขึ้นเลย ผมเลยตัดสินใจไม่ง้อ อือ เอาว่ะ -อยากเลิกนักกูก้เลิก
เเละเรื่องของเราก็จบเท่านั้นครับ ผมเสียใจ ผมร้องไห้หนักมาก ผมไม่รู้จะทำยังไง ภาพวันวานยังย้อนมาทำลายผม เพลงทุกเพลงที่พี่อาร์มมักจะร้องให้ผมฟัง ยังคงเข้ามาในหูผม ผมทำได้เพียงเเต่นัั่งมองรูปคู่ เเหวนคู่ ทุกๆอย่าง ที่ทำให้รู้ว่าเราสองคนเคยรักกันมากเเค่ไหน ผมคิดว่า ถ้าพี่อาร์มยังรักเรา เรายังรักกัน ซักวันเราก็ต้องกลับมารักกันอีก ผมเชื่อเเบบนั้นครับ เเต่เเล้วมันก็ความเชื่อผมก็พังทลายอีกครั้ง เมื่อมีผู้หญิงว่าเม้นในเพลงที่พี่อาร์มลงว่า ขนาดนั้นเลยหรอ ผมเลยรับรู้ได้ว่า เพลงนั้นมันไม่ใช่ของผม พี่อาร์มไม่ใช่พี่อาร์มคนเก่าอีกเเล้ว
พี่อาร์มไม่รักผมเเล้ว พี่อาร์มทำให้ผมนึกถึง เพลง เเหลก ที่พี่อาร์มร้องให้ผมฟัง ครั้งนึง ตอนที่พี่อาร์มกลับมาหาผม ผมเข้าใจเเล้ว ว่าทำไมมันถึงฟังดูสมจริง ผมรู้เเล้วว่าทำไม พี่อาร์มถึงพุดใส่อารมณ์ลงไปในเพลง เพราะพี่อาร์มหมดรักผมเเล้วไงครับ ตอนนั้นผมเป็นช่วงฟิวส์ขาด ผมไปทักพี่อาร์มว่า เหนลงเพลงก็นึกว่าให้เรา ที่เเท้ก็ให้ผญคนอื่น พี่อาร์มก็บอกเเล้วเเต่จะคิด เราก็คุยๆกันมาเเบบผมเเดกดันพี่อาร์มเเทบทุกคำ จนพี่อาร์มบอกกับผมว่า เค้าจะขอเปนเเฟนกับพี่ผญ ที่เคยเม้นในเพลง ที่ผมคิดว่าเค้าให้ผม ผมเจ็บเลยครับ เจ็บมาก ผมทนไม่ได้ เลยบล๊อกเฟสหนีพี่อาร์มไป ผมยังคงร้องไห้ทุกวัน จนผมไม่มีน้ำตาให้ไหลเเล้วครับ ผมกลายเปนคนนิ่งเฉยเเละเย็นชา จนไม่นานมานี้ มีรุ่นพี่คนนึง มาบอกผมว่า ไออาร์มอ่ะ มันคบกับคนนู้นคนนี้เพื่อเอาเงิน น้องโชคดีเเล้ว ที่ได้เลิกกับมัน ผมก็ได้เเต่ช๊อคครับ ว่ามันจริงหรอ ความรักที่ผมเห็นมันเป็นเพียงความรักจอมปลอมหรอ น้ำตาที่หายไป กลับไหลลงมาอีกครั้ง ผมพยายามที่จะหลอกตัวเองอีกครั้ง ว่าไม่จริงหรอก เราเคยรักกัน เราเคยรักกัน ผมย้ำกับตัวเอง จนเหมือนคนบ้า จนผมเห็นประโยคนึง ในคำว่า :เราเคยรักกัน" มันคือคำว่าเคย มันทำให้ผมกลายเป็นด้านมืด ว่าผมเเค้น ผมอยากเเก้เเค้น มันทำร้ายผม ทำร้ายหัวใจผม ผมก็เอามันให้ตาย
ผมต่อสู้กับตัวเองนาครึ่งปี เพื่อไม่ให้ ด้านชั่วผมออกมา เเละไปทำร้ายคนที่ผมรัก จนตอนนี้ผมเริ่มคุมมันได้เเล้วละครับ ผมพยายามลองไปคบกับคนอื่นบ้างตามที่เค้าบอก เเต่สุดท้ายมันก็ล้มเหลว ผมยังรักพี่เค้าเหมือนเดิม รักทุกวัน เเละมันไม่เคยน้อยลงเลย ผมอยากบอกเค้านะครับเป็นประโยค ที่ผมอยากบอกเค้ามากที่สุด ผมอยากจะบอกจริงๆเเต่ไม่กล้า เเละก็คงไม่ได้มีโอกาสบอกเเล้ว ผมเเค่อยากบอกพี่เค้าว่า....
เเต่พี่อาร์มก็ยังบอกว่า ไม่หรอก รักผมคนเดียว สัญญาจะไม่มีคนอื่น
อาทิตย์ที่สอง ผมเริ่มเหน มีผญหลายคนมาเม้นมาไลค์พี่อาร์มผมเริ่มจิตตก
ผมเลยประกาศตัวซักหน่อยวว่าพี่อาร์มมีผมเเล้วนะ เลยโพสเพลงหวานๆหน้าวอลพี่อาร์ม (ไม่ได้ตั้งตัสคบกันครับ เพราะที่บ้านมีเฟสกัน ) เเต่เชื่อไหมครับ พี่อาร์มลบโพสผม โดยให้เหตุผลว่า เดี๋ยวเพื่อนว่าล้อผมครับ ผมก็โอเคครับ ทำใจเชื่อ ไม่เปนไร ผมก็ได้เเต่ปลอบใจตัวเอง
ผมทำเป็นไม่รู้ไม่เหน เพราะพี่อาร์มก็ยังรักผมเหมือนทุกวัน รักเทคเเครืผมเหมือนเดิม
จนเพื่อนผมทนไม่ไหว เเอบเอารหัสพี่อาร์มที่ให้ผมมาไปเข้าเฟสพี่อารมเข้าไปอ่านในเเชทพี่อาร์ม เเล้วเเคปภาพทุกคนมาให้ผมดู ผมน้ำตาไหลเลยครับ ผมพบว่า บางครั้งที่พี่อาร์มบอกว่าไปทำธุระ ตอบเเชทผมช้า ไม่กลับมาหาผม เพราะมีอาร์มมีผู้หญิงคนอื่นครับ เเละ เค้ามีอะไรกันด้วย ประโยคที่อาร์มพูดกับเค้า มันทำผมเเถบเจียนตาย พี่อาร์มบอกรักเค้า เถิดทูนเค้า พูดกับเค้าเหมือนกับที่เคยพูดกับผมทุกอย่าง ผมได้เเต่ทำใจ เพราะรักพี่อาร์มมาก ก็ได้เเต่ยิ้มกลบเกลื่อนกับเพื่อน ว่า ผมไม่เปนไรหรอก พี่อาร์มเค้าก็เเค่เล่นๆ เพื่อนมันเหนผมเปนเเบบนี้ ก็ไม่พูดอะไรกัน เพราะรู้ว่าถ้าพูดไปผมก็ไม่ฟัง ผมก็ยังคงติดตาม พี่อาร์มกับผญคนนั้นไป ว่าเค้าคุยอะไรกัน โดยที่พี่อาร์มไม่รู้ตัว เเต่ละครั้งที่ผมเหน ผญคนนั้นตั้งสเตตัสถึงพี่อาร์ม คุยกับคนนู้นคนนี้ว่าพี่อาร์มเปนของเค้า ผมเเถบจะทนไม่ไหว ก็ทำได้เเต่ห้ามใจ ว่าอย่าไปทำร้ายใคร คิดว่าซักวันเดี๋ยวพี่อาร์มก้เลิก ตัวผม ถึงจะรู้ เเต่ก้ยังทำตัวปกติ เพราะเชื่อในรักเราสองคน ไม่อยากให้เราทะเลาะกัน เเต่ผมก็ทำได้ไม่นานหรอกครับ จนวันนึงผมทนไม่ไหว เพราะพี่อาร์มมาหาว่าผมพี่ผู้ชายคนอื่น ผมโกรธมากครับ จนเผลอหลุดไป เเล้วทีกับพี่คนนี้ละเปนใคร ต้ารู้นะเว้ยว่าพี่มีอะไรกัน พี่อาร์มเงียบครับ เเละตอบผมว่า 'พี่เสียใจว่ะ ทำไมต้าไม่เชื่อพี่ พี่ยอมรับว่าเค้าพยายามจะมีอะไรกับพี่ เเต่พี่ก็นึกถึงต้า พี่เลยหยุดเเละเลิกคุยกับเค้าไป ทำไม ต้าทำกับพี่เเบบนี้ว่ะ ' ผมเงียบครับ ผมตกใจมากทำไมเเฟนที่ผมรัก ทำไมถึงโกหกผม ทั้งๆที่ผมเหนกับตาว่าเค้าคุยอะไรกัน นัดกันไปมีอะไรกัน ยังไงผมรู้หมด เเต่จุดนั้น ผมเสียเค้าไปไม่ได้ ผมรักเค้ามากเกินไปครับ เลยยอมทุกวิถีทาง ง้อเค้า ยอมง้อทุกอย่าง ยอมเสียศักศรี จนเรากลับมาครบกันอีกครั้ง ผมพยายามทำเปนปิดหู ปิดตาเเละไม่รับฟังอะไรทั้งนั้น ยังคงโดนหลอก ยังคงโง่งมงายเชื่อว่า ซักวันเค้าคงเหนความดีของผม เเละกลับมารักผมอีกครั้ง มาวันนึงพี่อาร์มเครียดมากเพราะเงินไม่พอใช้กับค่าใช้จ่ายของพี่อาร์ม ผมเลยโอนเงินไปให้ส่วนนึง จากบัญชีที่เราสองคนเก็บกันมา กะไว้ว่าใช้ในอนาคต พี่อาร์มบอกเหนื่อย ผมก็พยายามปลอบ พี่อาร์มทะเลาะกับพ่อเเม่มา ผมก็รับฟังเค้า ให้เค้าระบาย เเละพี่อาร์มก็พูดขึ้นครับ
พี่ : ต้า ขอบคุณต้ามากนะครับ ที่อยู่เคียงข้างพี่
พี่ยอมรับครับ ว่าพี่มีผญคนอื่นเข้า้มาเเต่สุดท้าย พี่ก็บอกว่าเพื่อนๆกัน เพราะพี่มีต้าร์ ไม่มีใคร รักพี่เท่าต้าร์เเล้ว ขอบคุณต้าร์จริงๆที่เค้ามาอยู่ในชีวิตพี่นะครับ
ผมก็ดีใจมากครับ ที่พี่อาร์มยอมพูดความจริงกับผมซักที ผมยอมลืมเรื่องราวต่างๆในอดีตเเละ รักพี่อาร์มมากขึ้น วันนั้นผมลงรูป เเละในรูปมีชื่อย่อของผมคือ TR พี่อาร์มมาเหนก็โกรธผมใหญ่ ว่าทำไม TR ใคร (ปกติผมลง TA ครับ Tar Arm) ผมก้พยายามอธิบาย เเต่พี่อาร์มไม่ฟัง เเละก็ไล่ผมให้ไปหาให้คนนั้น ผมเสียใจครับ ว่าทำไมไม่ฟัง ผมเลยไม่ง้อพี่อาร์ม จนวันรุ่งขึ้น ผมทักไปอาร์มไปครับ ว่ายังไมหายงอลหรอ ขอโทษนะครับ พี่อาร์มอ่านเเต่ไม่ตอบ
ผมเลยเข้าไปดูทามไลน์ ปรากฎว่าพี่อาร์มลบเพื่อนผม เเละ ลงเพลง เห็นเเก่ตัว ผมเลยลองเข้าไปฟัง เนื้อหาทั้งหมดของเพลง ทำให้ผมได้รู้ว่า พี่อาร์มได้ทิ้งผมไปเเล้ว
เเต่ผมไม่ยอมครับ ผมทักไป เเละถามเค้าว่า จะเลิกกันจริงๆหรอ เค้าให้เหตุผลกับผมว่า อื้อ พี่มันเหนเเก่ตัว พี่ไม่อยากรั้งต้าไว้ ไว้เราเรียนจบ ถ้าเรารักกันจริง ค่อยว่ากันใหม่ เพราะตอนนี้พี่ก็เหนื่อย ไม่มีเวลาดูเเลต้าร์ พี่อยากให้ต้าร์เจอคนใหม่ พี่อยู่ที่นี่ก็จะหาเเฟนซักคน
เท่านั้นเเหละครับ ผมขึ้นเลย ผมเลยตัดสินใจไม่ง้อ อือ เอาว่ะ -อยากเลิกนักกูก้เลิก
เเละเรื่องของเราก็จบเท่านั้นครับ ผมเสียใจ ผมร้องไห้หนักมาก ผมไม่รู้จะทำยังไง ภาพวันวานยังย้อนมาทำลายผม เพลงทุกเพลงที่พี่อาร์มมักจะร้องให้ผมฟัง ยังคงเข้ามาในหูผม ผมทำได้เพียงเเต่นัั่งมองรูปคู่ เเหวนคู่ ทุกๆอย่าง ที่ทำให้รู้ว่าเราสองคนเคยรักกันมากเเค่ไหน ผมคิดว่า ถ้าพี่อาร์มยังรักเรา เรายังรักกัน ซักวันเราก็ต้องกลับมารักกันอีก ผมเชื่อเเบบนั้นครับ เเต่เเล้วมันก็ความเชื่อผมก็พังทลายอีกครั้ง เมื่อมีผู้หญิงว่าเม้นในเพลงที่พี่อาร์มลงว่า ขนาดนั้นเลยหรอ ผมเลยรับรู้ได้ว่า เพลงนั้นมันไม่ใช่ของผม พี่อาร์มไม่ใช่พี่อาร์มคนเก่าอีกเเล้ว
พี่อาร์มไม่รักผมเเล้ว พี่อาร์มทำให้ผมนึกถึง เพลง เเหลก ที่พี่อาร์มร้องให้ผมฟัง ครั้งนึง ตอนที่พี่อาร์มกลับมาหาผม ผมเข้าใจเเล้ว ว่าทำไมมันถึงฟังดูสมจริง ผมรู้เเล้วว่าทำไม พี่อาร์มถึงพุดใส่อารมณ์ลงไปในเพลง เพราะพี่อาร์มหมดรักผมเเล้วไงครับ ตอนนั้นผมเป็นช่วงฟิวส์ขาด ผมไปทักพี่อาร์มว่า เหนลงเพลงก็นึกว่าให้เรา ที่เเท้ก็ให้ผญคนอื่น พี่อาร์มก็บอกเเล้วเเต่จะคิด เราก็คุยๆกันมาเเบบผมเเดกดันพี่อาร์มเเทบทุกคำ จนพี่อาร์มบอกกับผมว่า เค้าจะขอเปนเเฟนกับพี่ผญ ที่เคยเม้นในเพลง ที่ผมคิดว่าเค้าให้ผม ผมเจ็บเลยครับ เจ็บมาก ผมทนไม่ได้ เลยบล๊อกเฟสหนีพี่อาร์มไป ผมยังคงร้องไห้ทุกวัน จนผมไม่มีน้ำตาให้ไหลเเล้วครับ ผมกลายเปนคนนิ่งเฉยเเละเย็นชา จนไม่นานมานี้ มีรุ่นพี่คนนึง มาบอกผมว่า ไออาร์มอ่ะ มันคบกับคนนู้นคนนี้เพื่อเอาเงิน น้องโชคดีเเล้ว ที่ได้เลิกกับมัน ผมก็ได้เเต่ช๊อคครับ ว่ามันจริงหรอ ความรักที่ผมเห็นมันเป็นเพียงความรักจอมปลอมหรอ น้ำตาที่หายไป กลับไหลลงมาอีกครั้ง ผมพยายามที่จะหลอกตัวเองอีกครั้ง ว่าไม่จริงหรอก เราเคยรักกัน เราเคยรักกัน ผมย้ำกับตัวเอง จนเหมือนคนบ้า จนผมเห็นประโยคนึง ในคำว่า :เราเคยรักกัน" มันคือคำว่าเคย มันทำให้ผมกลายเป็นด้านมืด ว่าผมเเค้น ผมอยากเเก้เเค้น มันทำร้ายผม ทำร้ายหัวใจผม ผมก็เอามันให้ตาย
ผมต่อสู้กับตัวเองนาครึ่งปี เพื่อไม่ให้ ด้านชั่วผมออกมา เเละไปทำร้ายคนที่ผมรัก จนตอนนี้ผมเริ่มคุมมันได้เเล้วละครับ ผมพยายามลองไปคบกับคนอื่นบ้างตามที่เค้าบอก เเต่สุดท้ายมันก็ล้มเหลว ผมยังรักพี่เค้าเหมือนเดิม รักทุกวัน เเละมันไม่เคยน้อยลงเลย ผมอยากบอกเค้านะครับเป็นประโยค ที่ผมอยากบอกเค้ามากที่สุด ผมอยากจะบอกจริงๆเเต่ไม่กล้า เเละก็คงไม่ได้มีโอกาสบอกเเล้ว ผมเเค่อยากบอกพี่เค้าว่า....
ต้าไม่รู้หรอกครับว่า พี่อาร์มลืมต้าร์ไปรึยัง
เเต่พี่อาร์มจะอยู่ในใจต้าตลอดไปนะครับ
เเต่พี่อาร์มจะอยู่ในใจต้าตลอดไปนะครับ
ขอบคุณสำหรับพื้นที่ระบายนะครับ
ผมขอคำเเนะนำเรื่องหักห้ามใจไม่ให้ไปยุ่งกับ
พี่เค้าหน่อยได้ไหมครับ ผมกลัวความเเค้นมันจะกลับมา
ขอบคุณทุกความเห็นมากๆเลยนะครับ
ผมขอคำเเนะนำเรื่องหักห้ามใจไม่ให้ไปยุ่งกับ
พี่เค้าหน่อยได้ไหมครับ ผมกลัวความเเค้นมันจะกลับมา
ขอบคุณทุกความเห็นมากๆเลยนะครับ
ITaR99
19 มี.ค. 57 เวลา 02:35 น.
4,530
views
235 ความคิดเห็น
ผมอ่านและ
มหากาภแห่งความรักจริงๆ
โอ้ว อ่านแล้วน้ำแต่จะแชร์คะ T_T
ทำไมไอ่พี่อาร์มมันแย่งี้คะ !! ฮึ้ย ขึ้นเลยคะเนี่ย
คำแนะนำ เราขอบอกส่วนตัวก่อนนะว่าเราไม่ค่อยปล่อยให้ใครมาทำร้ายเราฝ่ายเดียวเท่าไหร่ แต่คงตอกไปแบบเจ็บๆบ้าง ให้พอรู้กันว่าเราก่โมโหนะ ! ( แต่คงไม่ถึงขนาดเอาตายไปข้าง 555555555 )
ถ้าให้แนะนำ เราไม่รู้หรอกว่าเวลาช่วยได้จิงมั้ย อาจเปนความห่าง ไม่เห็นหน้า ไม่สนใจ อาจทำให้ช่วงเวลาทำกิจกรรมอะไรๆไม่มีหน้า(ไอ่)พี่อาร์มก่ได้นะคะ
ที่คุณยังลืมไม่ได้เราว่าน่าจะเปนเพราะความ "ยึดติ" ว่าเปนความรัก ครั้งนึงที่เคยมี มากกว่าคะ
สู้ๆนะคะขอให้ลืมได้ไวๆ หารักครั้งใหม่ที่ดีกว่าเดิมให้เจอเนอะ
แหลกจริงๆค่ะT^Tสู้ๆนะคะเป็นกำลังใจให้ เข้าใจว่ายังเลิกรักไม่ได้ แต่มันก็ไม่ได้หมายความว่าอนาคตข้างหน้าเราเลิกรักไม่ได้นิ่คะ ปล่อยมันไปตามกาลเวลาเถอะอดทนนะคะ รู้ว่ามันทำยาก แต่ถ้าทำได้มันก็จะเป็นผลดีกับตัวเรา
ปล.ฝากบอกผู้ชายที่ชื่ออาร์มด้วยว่า 'มันบาปนะ' การหลอกลวงให้คนอื่นมีความหวังแล้วทำลายความหวังเขาน่ะ ลองคิดในทางกลับกันสิถ้าวันนึงมีคนมาทำอย่างนั้นกับคุณบ้างล่ะ คุณจะรู้สึกทรมานเจ็บปวดหัวใจขนาดไหน อดีตแก้ไขไม่ได้แต่มันเริ่มใหม่ได้เสมอค่ะ ^___^
สุดท้ายอยากบอกเจ้าของกระทู้ว่า
'เป็นกำลังใจให้กับการก้าวเดินไปข้างหน้านะคะ'
ไม่เป็นไรครับ
สู้ ๆ นะ
เดี๋ยวมันก็ผ่านไป
#.เราก้เคยมันทําอะไรไม่ถูกหลอก
สุ้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้
ขอให้เจอรักใหม่ไวๆ^_^
#เดี๋ยวบาปกรรมก้ตามคนแบบนั้นทันคะ!
ผมอาจจะยึดติดจริงๆเเหละครับ
เพราะตลอดเวลาผมมีเค้าอยู่ด้วยเเถบทุกวัน
ก็เลยไม่ชิน เเต่นี่มันก็นานมากเเล้วละครับ
ที่พี่อาร์มทิ้งผมไป เเต่ผมก็ยังคิดถึงเค้า
ยังไงก็ขอบคุณมากนะครับ ผมจะพยายาม ^^
ขอบคุณมากนะครับ ^^
ขอบคุณมากนะครับ
ฮ่าๆผมร้อง จนไม่รู้จะร้องยังไงเเล้วครับ
ขอบคุณมากนะครับบ
ขอบคุณมากนะคะ
เรื่องคล้ายๆแฟนเก่าเราเลย แต่เป็นผู้หญิงนะ ตอนนั้นเราอยู่ม.3 พี่เขาอยู่ม.6 (ห่างกันมากๆ) อยู่คนละโรงเรียนด้วยล่ะ เจอกันโดยบังเอิญ เขามาขอคบกับเราก่อน เราก็ใจอ่อนนะ จำได้เลยวันที่คบกันคือวันที่24ธ.ค.2555 วันคริสต์มาสอีฟ ก็แบบนี้ล่ะ เราดูหนังครั้งแรกวันที่28ธ.ค.2555 ไปฉลองปีใหม่ด้วยกัน แรกๆเราก็ไม่ได้รักเขาหรอก แต่มันเริ่มรักเขาๆหลังจากนั้น สุดท้ายพอเขาขึ้นมหาลัย เราขึ้นม.4เขาก็ทิ้งเราไป จำได้เลยวันที่เลิกกันคือวันท่ี5มิ.ย.2556 เปิดเทอมมาใหม่ๆเลย จากนั้นเราก็ตัดใจได้เพราะเจอเพื่อนในห้อง(คนที่เรารักในปัจจุบัน)เป็นผู้ชายนะ เป็นคนแรกที่เราหวั่นไหวมากๆ จากนั้นเราก็ลืมแฟนเก่าได้สนิทเลย กลายเป็นว่าเกลียดกันเลย แต่ไม่ลบเฟสไม่ลบอะไร แต่ไม่ได้คุยกัน แล้วเราก็กวนTEENใส่ทุกครั้งที่มีโอกาส...
ฮ่าๆ ผมก็จำได้เหมือนกันครับ จริงๆผมก็อยากจบกัน เเบบ ให้เราเปนพี่น้องกันเหมือนเดิม
เเต่ มันเป็นไปไม่ได้เลยครับ หลังจากนั้นกันไปนาน เค้าก็ เเอดเฟสผมมา
เเละผมก็รับ พอผมรับ ผมก็เริ่มติดตาม ซึ้งเค้าก้ยังคบกับผู้หญิงคนนั้นอยู่
ผมทำใจไม่ได้ครับ เลยลบเฟสเค้าไปอีกครั้ง ผมอ่อนเเอเองหล่ะครับฮ่าๆ
ยังไง ผมก็หวังว่าจะลืม เเละได้เจอรักใหม่
ความรักมันก้อแบบนี้ละครับ มีสุขก้อมีทุกข์
ผมหวังว่าคุณคงจะเจอคนที่ดี ^^ #B
ขอบคุณมากนะครับ
ผมก้อมีเพื่อนที่โดนแนวๆนี้เหมือนกันคับ เพื่อนผมผ่านมันไปได้ ผมก้อเชื่อว่าคุณก้อคงต้องผ่านมันไปได้ สู้ๆนะคับ
ฮื่ออออ ร้องไห้ตามเลย T-T
แต่ก็เอาใจช่วยค่ะว่า
รู้สึกเหมือนตัวเองจะเป็น Hacker ในเรื่องนะครับ :P
สมัยนั้นเฟสยังไม่ใช้ HTTPS เจ้า hacker สามารถดักรหัสได้นะครับถ้าเล่นผ่าน WiFi โดยใช้วิธี ARP Spoofing เตือนไว้เป็นอุทาหรธ์ครับ
อ่านแล้วน้ำตาซึมT-T
ขอให้ผ่านมันไปได้ค่ะ ไม่จำเป็นต้องลืม แต่จำเรื่องราวนี้ไว้เป็นความจำที่ดีนะคะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?