ผมห้ามความคิดตัวเองไม่ได้ ผมจะเป็นโรคประสาทแล้วครับ อ้ากกกกกกกก!!!
ตั้งกระทู้ใหม่
ก่อนอื่น เรื่องที่ผมจะเล่าให้ฟังมันอาจจะดูบ้าหรือไร้่สาระไปนิดนึงนะครับ แต่มันคือเรื่องจริงๆที่เกิดกับตัวผม และผมก็คิดว่าหลายๆคนก็อาจจะเป็น
คือ ผมรู้สึกว่าผมเป็นโรคอยู่โรคนึงครับ เกี่ยวกับความคิดของตัวเอง มันแปลกมากครับ ผมรู้สึกว่าเป้นโรคนี้ประมาณ ป.6 ครับ คือผมไม่สามารถห้ามความคิดในหัวสมองของผมได้เลย ซึ่งยอมรับเลยครับว่าความคิดนั้น เป้นเรื่องที่ไม่ดีเลยครับ มีแต่เรื่องเลวๆ แบบด่า ลบหลู่ สาปแช่ง ทั้งๆที่จริงผมไม่ได้มีความต้องการที่จะคิดหรือทำอย่างนั้นเลยนะครับ แบบอยู่ๆมันก็ผุดขึ้่นมาโดยที่ผมไม่สามารถห้ามได้เลย แล้วมันหยุดไม่ได้อ่ะครับ มันวกวนอยู่ตลอดเวลาเลย T^T มันทรมานมากครับ ผมกลัวด้วย กลัวแบบว่าเรื่องไม่ดีๆที่เราคิดในหัว มันจะเป็นจริงๆน่ะครับ
ขอเล่าในหลายๆเหตุการณ์นะครับ เช่น เวลาเจอผู้ใหญ่หรือบุพการี อยู่ในหัวผมก็มีความคิดชั่วๆเกิดขึ้นเฉยเลย แบบสาปแช่งขให้ตายไวไว อะไรแบบนี้อ่ะ (โอ่ยย ฟังแล้วผมเลวไปเลยอ่ะ) ทั้งๆที่ผมไม่อยากให้เป็นอย่างนั้นเลยนะครับ มันผุดขึ้นมาเอง หรือตอนที่ผมไปไหว้พระอ่ะครับ คือตั้งใจจะไปไหว้เฉยๆ แบบขอพรไรงี้ แล้วปกติคนจะขอพรอะไรก็อธิญานในใจใช่ป้ะครับ แล้วอยู่ๆ ผมก็ไปบนบานไว้เฉยเลยอะ แบบบนอะไรก็ไม่รู้ คืออธิบายไม่ถูกเลยอ่ะ บนแบบไม่สามารถแก้ได้ บนอะไรไว้ยากๆเลยอ่ะครับ หรือบางทีไหว้ขอพรอยู่ดีๆ มันก็จะมีเรื่องไม่ดีลอยขึ้นมา แบบสาปแช่งคนนู้นคนนี้ หนักสุดคือแช่งบุพการีตัวเองนี่แหละครับ แล้วแบบไหว้พระอยู่ด้วยอ้ะะะะะ T^T ฟังผมเล่าแล้วคงคิดว่าผมเป้นบ้าใช่มั้ยเนี่ย ฮืออออ บางครั้งนั่งรถอยู่ ก็ลอยมาอีกและ แบบขอให้รถชนไรงี้ แช่งตัวเองเฉย ประสาทมากอ่าาาาา หลายครั้งที่ผมเป้นแบบนี้ ผมต้องเอามือมาทุบหัวตัวเอง จนแม่ถามว่าเป็นอะไร ผมก็บอกว่าเปล่า ไม่กล้าปรึกษาใครเลยครับ กลัวโดนด่าว่าเป้นบ้า
เคยไปอ่านมา เขาบอกโรคนี้เรียกว่า โรคย้ำคิดย้ำทำ ใช่มะ ไม่รู้สิ - -
501 ความคิดเห็น
แปลกดีนะ แต่เรามักจะปลอบตัวเองอยู่เสมอ
คิดเล่นๆไปไม่ได้จะให้เป็นงั้นสักหน่อย แต่ก็ไม่ได้หนัก
เท่าของคุณอะคะ ของคุณออกแนวน่ากลัวจัง TT.
รอคห.ต่อไปน้า เพื่อจะช่วยอะไรได้ TwT
เราเป็นเหมือนกันเลยแต่นานๆ ครั้ง ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไม แต่มีวิธีแก้ลองหากิจกรรมทำดูน๊ะอย่างเรา ชอบเล่นดนตรี กีฬา เดี๊ยวก็หายไปเอง สู้ๆๆจร้า
เอ่อออออ. อันดับแรกที่เราคิด อย่าว่าเรานะบางทีเธออาจจะโดนผีสิง บ้า!! เราคิดได้ไง ขอโทษที เราว่านะ ก่อนนอนอ้ะ นั่งสมาธิซักหน่อย30 นาที เราเคยคิดเคยเป็นเหมือนกัน นั่งรถไปก็ลองคิดว่า ถ้ารถชนรถคว่ำทำไงวะ ไรเงี้ยคือบางทีเราว่าเธออาจจะคิดมันตลอดเลยติดเป็นนิสัย
ถ้าไม่อยากบอกใครเนี่ยหรือปรึกษาใครให้พยายามอย่าจินตนาการในหัวสมองเวลาเราทำอะไรว่างๆ ก็อย่าทำตัวว่าง ถ้าไม่มีอะไรทำก็นั่งสมาธิไปเลย ถ้ามันแก้ไม่ได้นะ บวชไปเลย รับรองจิตรใจสงบ มีอะไรก็ปรึกษาหลวงพี่หลวงพ่อ ท่านจะได้ให้คำแนะนำ แต่ถ้าไม่อยากบวชก็ทำจิตรใจให้สงบ นั่งสมาธิ ฟังเพลงเบาๆ อ่านหนังสือ กอดพ่อแม่แล้วคิดว่าเรารักท่านมากๆไม่เคยคิดสาปแช่ง ทำกิจกรรมกับครอบครัว
ขอให้โชคดีนะทุกๆอย่างมันอยู่ที่ตัวเรา สู้ๆนะ
เราก็เป็นอ่ะ
เราก็เป็น แบบเวลานั่นรถอยู่เราก็จะมโนว่า ถ้ารถชนมาเราจะเป็นยังไง จะตายมั้ย อะไรแบบเนี้ยย
จขกท.ลองหาอะไรทำดูนะคะ แบบไม่ให้มันว่างจะได้ไม่ฟุ้งซ่าน^^
เราก็เป็น!!!
แบบ จขกท เดี๊ยะเลย บางทีความคิดเเย่ๆ ภาพเเย่ๆมันผดขึ้นมาในหัว ทั้งที่เราไม่ได้ตั้งใจที่จะคิดเเบบนั้นเลย อยู่ๆมันก็ผุดวูบขึ้นมา ทำเอาเรารู้สึกว่าตัวเองเป็นคนบาปไปเลย บ่อยครั้งที่ผมถามไถ่ตัวเองว่า กูเเม่ งเป็นไรวะเนี่ย ทำไมคิดอะไรชั่วๆเเบบนั้น ทั้งที่ไม่ได้ตั้งใจ มันเกิดจากอะไร??
เราว่าพุทธศาสนาน่าจะช่วยได้นะ อาการเเบบนี้มันน่าจะเกิดจากจิตเราไม่เข้มเเข็ง..ไม่รู้จะอธิบายยังไงเหมือนกัน
แต่คิดว่าไม่ใช่โรคย้ำคิดย้ำทำ อย่างที่จขกท ว่า โรคนั้นอาการมันจะประมาณว่า ทำสิ่งหนึ่งไปเเล้ว เเต่กลับมาทำใหม่เรื่อยๆซ้ำๆ กังวล ไม่เเน่ใจว่าทำไปหรือยัง ประมาณนั้นมากกว่า
ยังไงก็ลองศึกษาพระพุทธศาสนาดูครับ น่าจะพอช่วยได้บ้าง
ไม่เป็นไรหรอก จิตใจคนเรามันห้ามไม่ได้ ยิ่งห้ามยิ่งคิด จิตคนเราไม่มีวันอยู่นิ่ง ทำใจให้สบายๆน้า ไม่ใช่เทอคนเดียวหรอกที่เป็น ^_^
เห้ย เราก็เป็น คิดว่าเป็นอยู่คนเดียว
เป็นมานานเหมือนเจ้าของกระทู้เลย หาทางเเก้ไม่ได้เหมือนกัน
ขนาดหากิจกรรมทำเเล้วน่ะ ยังเเบบคิดได้อ่ะ ทรมานจริงๆ
เข้าใจ ..เหมือนคนนึงคิดอีกคนจะหยุดคิดสู้กันชิบห เหมือนคนนึงคิดอีกคนจะหยุดคิแ รบกันมาก สติต่อต้าน เหมือนจิตคิดไปผุดมาเอง เหมือนกันนะอยากหยุดคิด ทรมานมารมากใช่มั้บทรมานมาหใช่ น่าสงสาร ๆเดิมอดิม เรื่อยๆ มันแวะกลับมาทุกที ทำทุกอย่างมันก้คิด ราเห็นใจเทอจริงๆเครื่องเ
ยังไม่หายหรอกยังไม่หายหรกยังไม่หายหรอกยังไม่หายหรอปาเร ลองดู พอช่วยนะ ร่างกายก้ทำเช่นเดียวกัน คือสมองรับรู้สิ่งที่อ่าน เราลองอ่านอะไรไปดูเรื่อยๆ แบบว่า ให้ทำงานอย่างดียว เราต้องรวมกายละใจ แต่จิตที่ปรุงแต่งมันก้ไปทำหน้าที่ของมัน ายเราทำกิจกรรม.ก
เราชอบสบถด่าในใจอ่ะ
ด่าเอง เวลาโมโห ใช่มั้ย บางครั้งบางคำบางคน แต่ถ้าคิดตลอด วนๆๆๆสู้กับความคิดลบๆ มันต่างกันค่ะ อันนั้นตั้งใจไม่ว่าใครก็เคยเชื่อเถอะ
อันนี้ผมเป็นประจำ
คงเป็นเพราะเราเก็บกดอะไรมากไป อย่างเช่น ผมหน่ะ โดนพ่อโดนแม่ด่าและบังคับมากไปจนทำให้ต่อต้าน
และเริ่มสาปแช่งคิดร้ายในใจ คนเรามันเกิดกันได้ครับ
และมันจะเริ่มหนักขึ้นเรื่อยๆยิ่งคุณติดเกมส์แนวฆ่าโหดๆเลือดสาดแบบผมด้วยมันจะยิ่งทำให้เราอาการหนักขึ้น
มีครั้งหนึ่งผมทนแม่ไม่ไหวถึงกับด่าแม่เลยทีเดียว และยังคิดจะเอามีดแทงแม่ด้วย
ที่คุณเป็นหน่ะเบากว่าผมเยอะ ตอนนี้ผมว่า ผมคงใกล้บ้าเต็มทนแล้ว เพราะทนพ่อกับแม่ไม่ไหว
อันนี้เราว่านายคนละแนว. แนวโรคจิตเลือดสาดอยู่ๆอยากฆ่าพ่อแม่เล่นเกมส์มากไป เวลาโมโหจะเป็นแบบนั้นลูกก็เราเป็นเล่นเกมส์มากไป ลูกชายก็เป็น คนละแนวนะนาย ถ้าเป็นมาก ลองหาหมอนะ เพื่อวันไหนเกิดอยากฆ่า ขึ้นมาจริงๆ
เราก็เป็นอ่ะ มันทรมานมากๆเลย ไปไหว้พระหรือทำอะไรมักจะมีความคิดที่มันไม่ดีๆผุดขึ้นมาเสมอบางทีก็ตบหัวตัวเองแรงๆก็ยังไม่หาย หาทางแก้ไม่ได้เลย บางทีก็เป็นเหมือนกันที่แช่งตัวเอง เห็นแม่น้ำที่ไหนก็ชอบเห็นภาพตัวเองนอนตายในนั้น บางทีถึงขั้นร้องไห้เลย ทรมานโคตรๆ
เราเคยเป็นนะ แต่ไม่รุนแรงง่ะ
จขกท คงมีปัญหากับคนในครอบครัวสินะ หรือไม่ครอบครัวอาจจะมีปัญหา
จขกท คงจะเป็นคนคิดมาก พยายามปล่อยวาง
ว่าแต่ จขกท นี้ เป็นพี่คนโต หรือว่าลูกคนเดียวนี้ ? ถ้ามีพี่ มีน้องก็คุยระบายกันเน้อ อย่าเก็บไว้คนเดียว
ออกไปเล่นกับเพื่อนๆ ออกกำลังกาย อย่าคิดเรื่องร้ายๆ พูดให้กำลังใจตัวเองในใจ ว่าฉันเป็นคนดีนะ ฉันจะไม่คิดเรื่องแบบนั้นอีก เดี๋ยวช่วงร้ายๆนี้จะหายไป ประมาณนี้
มีไรปรึกษาพี่ได้นะ เป็นห่วงจุง - -
ถ้าทำไม่ได้ก็พยายามนั่งให้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้
พยายามท่องในใจว่า พุทธโท พุทธโท
ถ้าจู่ๆก็มีเรื่องอื่นแว๊บเข้ามาก็ให้รวมรวบสติใหม่ แล้วท่อง พุทธโท ในใจต่อไป
ช่วยได้นะ เคยลองมาแล้ว
ปล.ไม่จำเป็นต้องพุทธโทก็ได้นะ อะไรก็ได้ที่ 2 พยางค์
ต้องเริ่มนั่งสมาธิจ้า แล้วเวลานั่งก็ค่อยๆทำหัวให้ว่าง (อยู่ในที่เงียบๆจะดีมาก) บังคับตัวเองไม่ให้คิดอะไร คือให้ในหัวว่างเปล่าเลยค่ะ ยิ่งทำได้นานเท่าไรยิ่งดี
แรกเริ่มจะทรมานสุดๆ เพราะเราคิดตลอดเวลา ดังนั้นการจะห้ามมันเป็นเรื่องที่ยากมาก
แต่ก็อยากให้ฝึกไว้ ยิ่งเราควบคุมนันได้ดีเท่าไหร่ก็จะเป็นคนใจเย็นและมีสติ
อยากให้ลองไปทำนะคะ เพราะไม่มีใครหยุดความคิดได้นอกจากตัวคุณเอง สู้ๆ
ปล.เราก็ทำมาได้ปีกว่าๆแล้วค่ะ
เราเคยเป็น แก้ได้ด้วยการนั่งสมาธิ
ผมก็เคยเป็นครับ แต่หลังจากฟังพระธรรม ก็เริ่มดีขึ้นจนหายแล้วคับ www.fungdham.com/sound/jarun.html
กิจรรมนี่แหละครับที่ช่วยได้ แต่พอหมดกิจกรรมเท่านั้นแหละ
คือเราก็เป็นเหมือนกันอ่ะ จนบางทีไม่อยากเข้าไปไหว้พระหรือทำบุญก็เพราะเหตุนี้ด้วยล่ะ กลัวจะคิดอะไรแย่ๆ ทั้งๆที่มันไม่อยากคิดอ่ะ แต่มันคิด ทรมานมากอ่ะ บางที่ตอนเข้าวัดต้องหาอะไรคิดอย่างอื่นแบบร้องเพลงในใจ จะได้ไม่ต้องคิดอะไรแย่ๆ
เป็นเหมือนกันค่ะฮือ T T พยายามห้ามให้หยุดคิดแต่ก็ทำไม่ได้
หายกันรึยังคะ พอดีตอนนี้เป็นยุ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?