แรงบันดาลใจก่อนจะมาแต่งนิยาย ของนักเขียนแต่ละท่านคืออะไร ทำไมถึงเริ่มแต่งนิยาย
ตั้งกระทู้ใหม่
อยากเอาสิ่งที่ตัวเองชอบจินตนาการยามว่างๆ มาเขียน(เอาเข้าจริงๆ ก็เลือดตาแทบกระเด็น)
ส่วนนักเขียนในดวงใจก็ไม่มีสักคน (ให้ตายเถอะ)
แล้วผมจะรอดไหมเนี่ย???
แล้วนักเขียนท่านอื่นละครับ เขียนนิยายเพราะอะไร
LibraNuu
13 พ.ค. 57 เวลา 11:20 น.
1,014
views
103 ความคิดเห็น
เขียนเพราะอยากระบายความคิดที่อยู่ในหัวออกมาค่ะ มันก็สนุกไปอีกแบบนะ เหมือนเราได้สร้างโลกขึ้นมาอีกโลกหนึ่ง ได้สร้างตัวละครให้ดูมีชีวิตขึ้นมา เหมือนเราเป็นพระเจ้า จะกำหนดอะไรในเรื่องให้เป็นไปตามใจดั่งที่เราคิด
แต่ในทางกลับกัน พอเริ่มจริงจัง ก็เริ่มเครียดกับนิยายตัวเองค่ะ
สิ่งที่ยอดเยี่ยมในการสร้างนิยายของเรา คือ เรามีที่ๆจะพูดในสิ่งที่ในชีวิตจริงอาจพูดไม่ได้เพราะจะมีคนไม่พอใจ การสร้างนิยายและตัวละครเป็นการสร้างเวทีให้ตัวเราแสดงความดื้อรั้นและมั่นใจในตัวเองออกมา เพราะแบบนี้เราถึงอยากแต่งนิยาย
แรงบันดาลใจส่วนใหญ่มักจะมาจากหนังสือนี่ล่ะ รองลงมาก็พวกหนัง การ์ตูน เพลง ภาพวิว ภาพวาด งานศิลป์ต่างๆ สังคม บุคคลรอบตัว สภาพแวดล้อม ประวัติศาสตร์ เยอะแยะ
เป็นคนชอบจินตนาการเป็นชีวิตจิตใจอยู่แล้ว เวลาว่างก็นั่งคิดนั่นคิดนี่ไปเรื่อย (ขนาดไม่ว่างยังคิด) คิดเป็นตุเป็นตะ ฝันมาก จึงอยากถ่ายทอดความคิดและจินตนาการที่อัดอั้นลงมา และเนื่องจากเป็นคนวาดภาพไม่เก่ง แต่ชอบการเขียนมากกว่า จึงเลือกที่จะถ่ายทอดผ่านทางตัวอักษรแทน
ถึงแม้ว่าเราจะเป็นแค่มือสมัครเล่น ประสบการณ์ด้านการเขียนก็มีอยู่น้อยนิด เคยเขียนเล่นอยู่หลายเรื่องหลายแนว มีจบบ้างไม่จบบ้าง เรื่องที่เขียนใกล้จบแล้วก็แต่งตั้งแต่สมัยยังละอ่อน พล็อตหลวม ผูกปมแย่ บรรยายห่วย (ฮา) พอโตขึ้นจึงต้องพยายามทำมันให้ดีกว่าเดิม วางแผน วางพล็อตไว้เต็มไปหมด แต่ยังคงมีจุดอีกหลายจุดต้องแก้ไข บางทีก็ท้อนะ ว่าเราจะทำได้ไหม แต่หากเรามุ่งมั่น มีใจรัก ไม่ยอมแพ้ เป้าหมายนั้นก็ไม่ไกลเกินเอื้อมหรอก ขอให้สนุกไปกับมัน เพราะตั้งใจไว้แล้วว่าจะต้องทำให้ดีที่สุด!
(เม้นเพลินไปหน่อย แอบหลงประเด็น...)
เขียนเพราะสนุกค่ะ เนื้อเรื่องทุกอย่างวิ่งไปในทางที่เราต้องการ (แต่เค้าไม่ใช่คนชอบบงการนะ ><) ปกติก็ชอบคิดนู่นคิดนี่เป็นเรื่องเป็นราวอยู่แล้ว (<---- บ้า -..-) ได้เขียนลงไปเป็นบทความแล้วก็เพลินดี อ่านที่ตัวเองเขียนแล้วมีความสุข แต่จะทุกข์ก็ตรงที่ไม่มีคนมาอ่านนิยายเราบ้างนี่แหละ เจ็บปวดจริงๆ -.-
HARDCORE มากกกกก
สู้ๆค่ะ เดี๋ยวก็มี (ปลอบใจตัวเองไปด้วย)
ก็แบบนี้แหละครับ
ที่เริ่มแต่งนิยายก็เพราะข้าน้อยเป็นคนหนึ่งที่ชอบวาดรูป อยากจะวาดการ์ตูนออกมา ทว่ามันวาดออกมาไม่ได้ตามที่ต้องการ เลยหาทางอื่นในการถ่ายทอดสิ่งที่คิดออกมา ช่วงนั้นก็เริ่มอ่านนิยายพอดีเลยหันมาถ่ายทอดจิตนาการผ่านตัวอักษรแทน
เดี๋ยวนี้เขียนเพราะต้องการให้คนอื่นได้อ่านในสิ่งที่เราคิด อยากให้คนอื่นได้สนุกกับนิยายของเรา
ต้องลองตีซื้ เพื่อนๆในเด็กดีคะตีซื้ เเลกนิยายกันอ่านเเบบจริงใจ ช่วยกันเคาะช่วยกันวิจารณ์
เเต่พอมีคนอ่าน ความรู้สึกกดดันจะมาทันที
ขัดใจ
หมั่นไส้
ไม่ได้ดั่งใจ
เขียนเองแม่ม
แง้ เรากดดันเธอหรือเปล่านี่ T^T
อารมณ์เเบบอยากได้คนอ่าน พอมีคนอ่านก็กลัวคนอ่านผิดหวังก็เกิดกดดัน
พอเคยมีคนอ่านคนเม้นต์พอตอนไหนไม่มีก็เครียด
จากเขียนคลายเครียด กลายเป็นงานเครียด
นี่ละนะชีวิตหมู่เฮา
แอบเริ่มรู้สึกจุกแฮะ 555555
เอาล่ะงั้นเค้าเริ่มตีซี้จากคอมเม้นนี้ละกัน (เฉยอะ! แย่งซีน จขกท 5555)
สองคนชื่อไรกันเอ่ย เค้าชื่อแพร์น้า
เอ๊ะ ทำไมรู้สึกเหมือนเห็นแต่เงิน เงิน เงิน 5555
ไม่มีนิยายแนวที่ตัวเองชอบค่ะ หรือมีแต่มันมีน้อยเหลือเกินเลยลุกขึ้นมาแต่งเอง เชื่อว่าหลายๆคนก็เป็นแบบนี้นะ -..-
เรียกเราเรดแล้วกัน เราไม่น่ากลัวเหมือนในรูปกับนิยายเรานะ อย่ากลัวเรานะเราไม่ดุ งือๆ
แหม่...มองอะไรตรงนั้นครับ ใจรักต่างหาก
ไปแอบดูมา เขียนซะน่าสงสารเลย ถ้าโดนดุจะซึม 555555
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?