คุณคิดยังไงกับประโยคที่ว่า'ย้อนมองรอยเท้าตัวเอง'

จขกท.บอกว่าการ 'ย้อนมองรอยเท้าตัวเอง' คือ

'การก้าวเท้าอย่างมั่นคงก็เหมือนปัญหาในอดีตเเล้วเเก้มันหรือจะก้าวเท้าอย่างกล้าๆกลัวๆต่อไปโดยไม่คิดจะกลับหันมามองมันปล่อยให้คำว่า'ผิด'มาตามเราตลอดไป...'

แต่ในประโยคก่อนหน้า เราอ่านแล้วมีความรู้สึกเหมือนว่าจขกท.จะยึดติดในอดีตมากไปหน่อย เก็บมาคิดทุกเรื่อง ไม่ปล่อยวาง

โดยส่วนตัวเราเห็นว่าคนเราไม่สามารถแก้ไขอดีตได้ค่ะ เพราะมันผ่านมาแล้ว สิ่งที่ทำได้มีเพียงการเรียนรู้จากสิ่งที่ผิดพลาดและก้าวไปข้างหน้าอย่างมั่นคง

และประโยคที่ว่า  'ก้าวเท้าอย่างกล้าๆกลัวๆต่อไปโดยไม่คิดจะกลับหันมามองมันปล่อยให้คำว่า'ผิด'มาตามเราตลอดไป...' มันขัดกันในตัวเองนะคะ เพราะการที่เราไม่หันกลับมามอง ความผิดนั้นจะตามเราไปตลอดการได้อย่างไร เพราะนั้นหมายความว่าเราไม่สนใจมัน ซึ่งอาจหมายถึงทั้งแง่ดีและแง่ไม่ดี

การที่จะไม่ให้คำว่า 'ผิด' มาตามหลอกหลอนเราคือการปล่อยวางค่ะ รับรู้ เรียนรู้ และปล่อยวาง ไม่เช่นนั้นมันจะตามเราไปตลอดค่ะ

ก็คล้ายๆอย่างที่จขกท.เป็น คุณยังไม่ปล่อยวางความผิดเหล่านั้น คุณเลยยังคิดถึงมันตลอดเวลาค่ะ

เราเห็นว่า  'ย้อนมองรอยเท้าตัวเอง' คือการมองกลับไปในอดีต เห็นข้อผิดพลาดต่างๆและเรียนรู้ที่จะไม่ทำอีก ไม่มีทางแก้ไขหรือลบรอยเหล่านั้นได้ และที่สำคัญคืออย่าย้อนมองให้นานหรือบ่อยเกินไป แบบนั้นเรียกว่ายึดติดค่ะ

ปล. นี่เป็นเพียงความเห็นส่วนตัวของคนๆหนึ่งๆเท่านั้นค่ะ