ผมต้องทำไงยังไง แอบรักมา 12 ปี ท้อแล้วครับ
ตั้งกระทู้ใหม่
ผมชอบเธอคนนี้มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
เจอเค้าครั้งแรกตอน ป.1 เธอย้ายเข้ามา เป็นรร.ฝั่งธนแห่งหนึ่ง (ตอนนี้ปิดไปแล้ว) เป็นเด็กผู้หญิงที่น่ารักมากกก ไว้เปียผมยาวววว ใบหน้าตอนนั้นจนวันนี้ผมยังจำได้ไม่เคยลืม เป็นเด็กหญิงที่น่ารัก จนเพื่อนในห้องก็จีบ ผมก็ได้แค่มองเธอ
จนมา ป.5 ผมเคยบอกความจริงกับเธอ เธอก็ดูเหมือนนิ่งๆ ไม่ได้พูดหรือแสดงออกไรมาก ตอนนั้นผมชอบแกล้งเธอมาก มีครั้งนึงผมแกล้งเธอแรงไปหรือเปล่่าไม่รู้เธอร้องไห้หนักมาก เธอบอกจะเอาพ่อมาคุย แต่ผมก็ได้โดนครูลงโทษไปละ 5555 (บอกตรงๆทุกวันนี้ผมเสียใจมากอยากย้อนกลับไปแก้ไข แต่ก็ได้แค่ฝัน ) ขึ้น ป.6 เธอตัดผมสั้น ผมบอกเธอว่าไม่น่ารักเลย ดูตลก (ตอนนั้นเพื่อนผมอยู่ด้วยตามประสาเด้กผู้ชายด้วยกัน แต่จริงๆผมอยากบอกเธอว่า น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก)
พอ จบป.6 ผมจะไปบอกความในใจกับเธออีกครั้ง ...... แต่ก็ไม่สำเร็จเพราะ ผมต้องไป ต่างจังหวัดเลยไม่ได้ลาเธอ แม้แต่คำเดียว พอขึ้นม.1 ผมก็เข้า รร.ชายล้วน ย่านฝั่งธน ผมไม่ได้ติดต่อเธออีกเลย จนไปเจอ เธอตอน ม.4 ใน Facebook เธออยู่ รร. หญิงล้วน ใกล้ๆกับ รร.ผม
ตอนนั้นผมดีใจมากที่ได้เจอเธอ แวบแรกในสมองคืออ อยากบอกความในใจให้ได้ไม่ว่าไงก็ตาม ผมเคยทักไป สบายดีไหม ? เป็นไงมั่ง ตามประสาคนอยากคุยด้วย ช่วงนั้นใกล้
สงกรานแล้ว ผมอยากไปหาเธอมาก อยากเจอ อยากทำอะไรก็ได้ ที่มีเค้าอยู่ด้วย... แต่ก็น้ะ เธอมีแฟนแล้ว ผมไม่อยากเข้าไปขัดความสุขของเธอ ผมเลยได้แค่มองงงง
(บอกเลยยยเจ็บปวดมากกกกกกกกกก) จนตอนนี้ เธอขี้นปี 1 พระจอมเกล้าธนบุรี ส่วนผม ปี1 ม.เกษตร ศรีราชา ผมต้องไปเรียนต่างจังหวัด ผมกลัวจะไม่ได้เจออีก ผมไม่รู้ควรทำยังไงแล้ว ........บางทีการแอบรัก 12 ปีมันคงเป็นอะไรที่ดีแล้วแหละ
ตอนนี้ผมจะลองถามเธออีกครั้งไม่ว่าคำตอบจะเป็นยังไงผมก็รับได้หมดทุกอย่างแล้ว
ผมเข้าใจคำว่ารัก แล้ว .... "อย่างน้อยฉันเคยได้รักเธอ รักโดยการไม่หวังอะไร"
ขอบคุณเพื่อนๆที่เข้ามาอ่านนะครับ คอยเป็นกำลังใจให้ผมด้วยนะ
204 ความคิดเห็น
รักคือทุกข์ คำสอนทางธรรม
แต่ถ้ายังอดใจไม่ได้ก๋็รักเบาๆ อย่าseriousกับมันมากเกิน อันตราย ถึงตายได้เลยเชียวขนาดกับผู้ใหญ่อายุเยอะ มันสามารถทำความวุ่นวายได้เยอะมาก ความรักไม่ได้มีแค่ด้านสวยงามแค่ด้านเดียว
ลองหาคนใหม่ดู และก็อย่างที่บอกรักเบาๆ
หายากก็หาอย่างอื่นทำ ถ้าหาแฟนได้ เวลาผ่านไปก็อาจต้องเลิกกัน อาจเบื่อกัน อาจเจอคนที่ดีกว่า อาจเจอคนที่ใช่กว่า เป็นแฟนกันตอนอยู่มหาลัยแล้วจบด้วยการแต่งงานกัน ไม่รู้มี่ซักกี่%
เพราะเราคือ "คน" จะสื่อว่ามัน"มั่ว"เยอะ
ความรักที่บริสุทธิ์ รักโดยไม่หวังอะไรตอบแทน ทั่วไปคนเราไม่ได้รักแบบนั้น "รัก"แบบเห็นแก่ตัวกันซะมากกว่า
อีกทีนึง ถ้าจะรักก็รักเบาๆ ให้มันไปตามอย่างที่ควร อย่าไปฝืนมาก หมายถึงเช่น เขาไม่ได้รักเราแต่เราก็ตื้อซะเกินไป ลงทุนทำต่างๆนาๆ หรืออะไรที่ทำความลำบากให้กับตัวเรามากไป ก็ไม่แนะนำคร๊าบ
ขอบคุณครับ ครั้งนี้สุดท้ายแล้วครับ ไม่ว่าคำตอบเป็นยังไงผมจะไม่ฝืนแล้ว
จขกท สู้นะคะ บอกเค้าไปเลยรับรองว่าเค้าต้องเห็นความจริงใจของเราแน่ๆ สู้ๆนะเป็นกำลังใจให้ค่ะ
สู้ๆนะคะ ไม่อยากเชื้อเลย ว่าจะแอบรักกันมาตั้งแต่ป.1 รู้สึกเหมือนนิยาย ยังไงก็พยายามเข้าล่ะ
สู้ๆๆนะ บางครั้งความรักไม่จำเป็นที่เราจะต้องได้คู่กันก็ได้ ความรักมีหลายแบบ และหลายมุมมอง แค่เราได้รักคนที่เราอยากรัก เห็นเค้ามีความสุขก็สุขใจ ขอเป็นกำลังใจให้นะ อย่าเพิ่งถอดใจนะ สู้ๆๆ
ขอให้ประสบความสำเร็จกับความรักครั้งนี้ ลองสักตั้งจะเป็นไร แค่เราบอกความในใจไปแล้วไม่ว่าผลมัน จะออกมาแบบไหนก็ตาม สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ขอบคุณนะครับ ผมยังไม่ถอดใจครับแต่ถ้าเค้าไม่ชอบผมจริงๆ ผม็ไม่รั้งเธอไว้แล้วครับ มันคงเป็นโชคชะตาจิงๆแล้วแหละ
ขอบคุณนะครับ ไม่ว่ากี่ปี ถ้าเค้ายังรักผม ก็รอได้ครับ
อกหักเป็นเรื่องธรรมดาของชีวิต เเต่อย่าเพิ่งท้อเเท้ไม่เเน่นะความรักเเละความจริงใจของคุณอาจจะทำเรื่องดีๆเกี่ยวกับคสามรักของคุณก็เป็นได้นะครับ
เก่งมากนะคะ ที่ทนรักคนเดิมๆมาถึง 12 ปี แต่สำหรับเราคิดว่า
แค่ได้บอกความในใจไปก็พอแล้ว ไม่ว่าคำตอบที่เธอตอบออกมาจะเป็นอะไร
ก็ช่าง แค่ได้แอบรักเธอแล้วมีความสุขมันก็ดีแล้วจริงๆค่ะ
เราก็อยากจะเป็นแบบ จขกท นะ รอเขาไปเรื่อย ๆ ก็แค่รอดูแหละ
ว่าเขาเป็นยังไง อยู่ยังไง สบายดีหรือเปล่า อยากให้เขามีความสุข
อยากเห็นแค่รอยยิ้มของคนที่เราชอบ แค่นั้นก็พอแล้ว
สู้ๆนะคะเราเอาใจช่วยค่ะ เรื่องของหัวใจไม่มีอะไรที่แน่นอน
อะไรก็เปลี่ยนไปได้เสมอ แต่ก็ไม่ควรยึดติดมากเกินไปเนอะ
เดี๋ยวตัวเราเองนี่แหละที่จะเจ็บปวด .
ศรีราชาคณะสาขาอะไรอ่ะ สู้ๆนะจขกท
สู้ๆ ครับ
เหมือนกันเลย เราก็เเอบชอบเขามา 8ปี ตั้งเเต่อ.3 - ม.1 เราไม่ได้เจอเขาตั้งเเต่อ.3เราอยากเจอเขามาก อยาก เห็นหน้าเขาตอนโต อยากทัก เเต่ตั้งเเต่เขาย้ายไปอยู่ป.1 ที่อื่นก็ไม่ได้เจอเลย เเต่เราจำหน้าเขาได้ทุกอย่าง ตอนเเค่อยากรู้ว่าเขาเป็นไง มีเเฟนยัง อยู่โรงเรียนไหน เเค่นั้นก็มีความสุขเเล้ว
เอิ่ม......รอให้บุพการีมาตัดริปบิ้นเหรอครับ
สู้ๆครับ กล้ารัก ก็ต้องกล้าบอก
เศรษฐศาสตร์ ภาคพิเศษครับ
เรา 4 ปีเอง
นัดมาบอกตัวเป็นๆเลยเท่ห์กว่าค่ะ จะได้รู้ด้วยว่าตอนบอกไปเค้ามีสีหน้ายังไง แสดงอาการอะไร
ความรักไม่ใช่เกมออนไลน์ที่ยิ่งนานจะยิ่งเวลสูงครับ
ต่อให้คุณเฝ้ารอเธอไปอีกกี่ปี ก็ไม่มีอะไรยืนยันว่าคำตอบจะกลายเป็น"ใช่" ผมไม่ว่าหากคุณจะรักเธอต่อไป เพราะผมก็ยังรักผู้หญิงคนเดียวมาตลอด14ปี แต่คุณต้องทำใจยอมรับ ว่าพร้อมจะเห็นเธอควงหนุ่มคนอื่นมั้ย พร้อมจะยิ้มให้เธอตอนเธอเล่าเรื่องแฟนของเธอมั้ย พร้อมจะเดินเข้าไปในงานแต่งเธอมั้ย ถ้าคุณทำใจไม่ได้ ก็ควรจะลืมเธอให้เร็วที่สุดครับ
จากเด็กผู้ชายอายุเท่าคุณที่รักผู้หญิงคนหนึ่งตั้งแต่อนุบาล2 จนถึงมหาลัยปีหนึ่ง
เหมือนนิยายจริงๆหละค่ะ555ทนรักไปได้ไงทนรอไปได้ไงคุณเก่งมากกกกกกกก แล้วตลอกเวลาที่ผ่านมาไม่เคยรักใครเลยหรอคะสุดยอดสู่ต่อไปนะคะเป็นกำลังใจให้ขอให้สมหวัง
ผมบอกเธอไปแล้วครับ รอคำตอบเธอจะไม่ชอบหรือชอบผม ผมรับได้หมดละครับตอนนี้
" รัก " สำหรับผมตอนนี้ ขอให้เธอมีความสุขก็พอแล้วครับ
ที่ผมรอมาขนาดนี้ ผมกลัวคำตอบครับ บอกเลย กลัวคำตอบที่จะออกมา แต่ตอนนี้ผมไม่กลัวแล้ว
มีซึ้งยังไงไม่รู้สิ สู้ครับ
ผมก็มีแอบชอบผู้หญิงคนนึงมา9ปีมาเหมือนกัน ครั้งแรกที่ผมบอกรักเค้าไป มันก็ดูจะไม่ได้ผล แต่เวลานานไป ผมลองเสี่ยงบอกรักเค้าอีกครั้ง สุดท้ายก็สมหวังจนได้ อย่าเพิ่งท้อแท้ครับ ซํกวันเมื่อเค้ารู้ว่าเรารักเค้ามาก เดี๋ยวเค้าก็รักเราเองแหละครับ เวลานานไปก็จะเจอกับผู้คนใหม่ๆมากมาย ถ้าคุณรักเค้ามาก ก็ลองบอกรักเค้าไปเลย ก่อนที่จะสายไปกว่านี้
12ปีแหม่ๆ ทำขนาดนี้ เก่งจังเลย ผมน่ะแค่2ปีก็ท้อแล้วท้ออีก ไม่รู้จะพูดอะไรก็ขอบอกว่า "คุณคือแรงบันดาลใจให้ผมลองอีกครั้ง
"
คิดอยู่นานว่าจะโพสตอบกระทู้นี้มั้ย..สุดท้ายก็ตัดสินใจโพสจนได้
ชีวิตนายเหมือนเรานะ เราแอบชอบผู้ชายคนหนึ่งมา 12 ปี (น่าเศร้าชะมัด)
แต่ตอนนี้เราตัดใจได้แล้วนะ...
เราเพิ่งตัดใจได้ไม่กี่วันที่ผ่านมาเอง
เพราะอะไรรู้ปะะ
เพราะเขามีแฟน....
และที่ช็อคกว่านั้น "แฟนเขาเป็นผู้ชาย"
ตลกมั้ยย ตอนแรกที่เรารู้เราโคตรเสียใจเลย เราไม่เคยเล่าเรื่องความรักตัวเองให้พ่อกับแม่ฟัง แต่เรื่องนี้เราเล่า เล่ามันทั้งน้ำตานั้นแหละ ฮ่าๆ (นึกแล้วก็เพ้อเจ้อ) เราไปหาข้อมูลตามเว็บ ว่าเกย์จะเปลี่ยนใจมาชอบผู้หญิงได้มั้ย หลายๆคำตอบที่เราได้ ทำให้เรายืนยันจะรักเขาต่อไป...รักเขาในแบบที่เขาเป็นนั่นแหละ เพราะลึกๆเราคาดหวังมากที่จะเขาจะเปลี่ยนใจ (เป็นเกย์นะเว้ยย ไม่ได้เป็นหวัดดด ! 55)
แต่...พอมาคิดๆดูแล้ว เราจมกับคนๆนี้มาเกือบครึ่งชีวิต จนเขาไปมีความสุขกับสิ่งที่ใช่ไปแล้ว แล้วทำไมเรายังอยู่แบบนี้อีก ชีวิตเรายังมีอะไรอีกเยอะนะ ยังเจอคนอีกเยอะมากๆ สิ่งที่สำคัญที่สุดตอนนี้ของเรามันไม่ใช่เรื่องความรักแบบนี้ เราคิดหลายวันมาก เพ้อเจ้อหลายวัน เวิ่นเว่อกับเพื่อนจนมันรำคาณไปหมดและ จนได้คำตอบสุดท้ายจริงๆสักทีว่า...ชีวิตเราจะเดินต่อไป เราจะไม่รักเขาในแบบนั้นอีกแล้ว เราต้องเริ่มใหม่ได้ และต้องเจอคนที่เขารักเราจริง ถึงแม้ว่ามันจะไม่ใช่ตอนนี้ แต่มันต้องมี เราเชื่ออย่างนั้นนะ
ชีวิตตอนนี้...วันนี้เราโอเคแล้ว และโคตรตลกชีวิตตัวเอง....ที่ผ่านมาไม่ยอมเปิดใจให้ใครเลย เพราะรอเพียงแค่คนๆเดียว (บ้ามั้ยล่ะ ฮ่าๆ)
และจากเรื่องนี้เราได้ข้อคิดอะไรหลายๆอย่างนะ อย่างแรก ถ้ารู้สึกรักใคร อย่ารักเขาให้มากกว่าตัวเอง รักตัวเอง สนใจคนรอบข้าง และอย่างที่สอง ถ้าเรารู้สึกรักใครอีกครั้ง เราจะบอกเค้าไป ถึงแม้คำตอบมันจะไม่ตรงตามใจเรา แต่เราก็จะบอก...เพราะที่ผ่านมาเรารอเวลา รอให้เราดูดีกว่านี้เพื่อให้ตัวเองมั่นใจ แต่มันก็สายไป...
แนะนำจขกท. ให้บอกเขาไป... ผู้หญิงน่ะชอบผู้ชายที่จริงใจและสม่ำเสมอนะ สักวันเขาก็คงใจอ่อนนั่นแหละ แต่ถ้าไม่ใช่สำหรับเขา เราก็ต้องทำใจและเดินหน้าต่อไปนะ สู้ๆ
หาผู้หญิงใหม่เลยคับในมหาลัยมีเยอะแยะคับเราต้องก้าวไปข้างหน้า
เห็นคนอ่านมีความสุข ผมก็ดีใจแล้วครับ
งี้แหละครับ ชีวิตมันชอบเล่นตลก กับเรา อย่าท้อนะครับ เอาผมเป็นตัวอย่างก็ได้
แต่ไม่ว่ายังไงห้ามท้อ ท้อเมื่อไหร่ สิ่งที่เราทำมาทั้งหมดมันจะไร้ความหมาย สู้ๆครับ
ทำไมคล้ายๆเราเลยแหะ เรา 5 ปีเอง
แล้วเราคงต้องเหมือน จขกท แหละ เราไม่เคยบอกใครเลย เพราะความเป็นเพื่อน
มันกั้นอยู่ แล้วเพื่อนเราก็ชอบ คนเดียวกับเราด้วย ยิ่งทำไม่ได้ใหญ่เลย 5555
มีตอนนึง เค้ามาบอกเราเรื่องที่แอบชอบผู้หญิงคนนึง
แต่เราก็มีความสุขดีนะ ที่ได้เห็นเค้าไปดีอะ แต่เค้าไม่สมหวังอะ เสียใจตามเฉย
เราเคยได้ยินตามนี้อะ ที่ว่า ....
"รัก" กับ "ชอบ" ไม่เหมือนกัน
เปรียบกับว่า ถ้าเราชอบดอกไม้ดอกหนึ่ง เราจะเด็ดมันมาจากต้น
แต่ถ้า....เรารักดอกไม้ดอกนั้น เราจะดูแลมันให้ดีที่สุด :)
เรื่องเมื่อวาน มันก็เป็นเรื่องเมื่อวาน สู้ๆเน้อออ
เหมือนผมแหละครับ แต่ละปีๆ ผมก็ได้แค่มอง เฟสเขา บางทีผมก็คิดนะเราบ้ารึป่าว เราทำไปเพื่ออะไร แต่วันไหนที่ไม่ได้มอง ความรูัสึกมันแห้วๆ ไงไม่รู้ ทุกวันนี้ผมก็ได้แค่ LIKE รูป จนมาถึงวันนี้แหละ ไม่รู้เอาความใจกล้ามาจากไหน 5555 สู้ๆครับ
นาย...ฮรื่ออออ TTATT นายผมขอจับมือทีเด่ะ แบบ...ไม่รุ้จะว่ายังไงดีเลย เราเข้าใจอ่ะ ฮรื่อออ นายยอดเยียมกว่าเราเยอะ ของเราไม่เคยคิดจะกล้าพูดมันออกไปเลยสักครั้ง ไม่ว่ายังไงนายเป็นคนที่สุดยอดมากๆอ้ะ ฮรื่อออสุ้ๆน๊าาาา
รร. ที่พี่บอก ชาย ล้วน กับ หญิงล้วน นี่ ชลชาย กับ ชลหญิงปะ
เอิ่มมม ถ้าเป็นแบบนี้
ก็ไปบอกอีกรอบเถอะ ค่ะ
บอกความรู้สึกทั้งหมด ที่มีให้เค้า บอกทุกอย่างที่เราเก็บไว้ ที่เราอยากพูด ยังไงมันก็สบายใจกับตัวเราถึงแม้ว่า คำตอบจะเป็นยังไงก็ตาม อย่างน้อยก็ได้บอก ไปแล้ว จะได้ไม่ ค้างคา
หญิงงล้วน สตรีวัดระฆังครับ ชายล้วน ทวีธาภิเศก
จิตใจหนักแน่นมาก เสมอต้นเสมอปลายดี หาตัวเค้าให้เจอและบอกตรงๆไปเลย เพื่อความสบายใจที่ได้ทำในสิ่งที่เราต้องการไปแล้ว ผลลัพธ์จะเป็นยังไงแกรุ้อยุ่แก่ใจแล้วใช่ไหมละ บอกความในใจเป็นครั้งสุดท้าย และไปเริ่มเปิดใจรักคนใหม่เถอะ อยุ่แบบนี้ไม่มีอะไรดีขึ้นมา ลองแล้ว เคยเป็นเหมือนกัน ทุกวันนี้ก็มีความสุขดีรักของเราอะ แต่ก็นะ กว่าจะเจอคนที่ใช่สำหรับเราและใช่สำหรับเขามันยาก ลองไปเรือยๆ จนกว่าจะเจอ เดี่ยวก็รุ้ว่าใครมีหัวใจใบเดียวกะเรา โชคดีๆ
จขกท.เหมือนเราเลย เราก็แอบชอบมาเกือบๆ 11 ปี อยากตัดใจเลยส่งข้อความไป ไม่รู้เค้าได้อ่านมั้ย แต่ก็ถือว่าบอกไปแล้วอ่านะ ตัดใจง่ายขึ้นนิดนึง
ครั้งหนึ่ง...ผมเกิดและเรียนอนุบาลที่กรุงเทพ จนกระทั่งถึงป.1 ด้วยสาเหตุบางอย่างทางครอบครัว ทำให้ทุกคนต้องย้ายกันไปอยู่บ้านย่าผมที่จังหวัดนครสวรรค์ และตัวผมก็ไปเข้าเรียนป.2ต่อที่นั่น โรงเรียนนี้ไม่ใหญ่ครับ อยู่ตีนเข้าใกล้ๆกับโรงเรียนพาณิชยการแห่งหนึ่ง ขณะนั่นผมไปเข้าเรียนกลางคันในขณะที่โรงเรียนได้เปิดเรียนไปแล้ว ทุกระดับชั้นประถมมีสามห้อง ตัวผมได้เข้าไปอยู่ ป.2/2 แต่ด้วยสาเหตุอะไรก้ไม่รู้ ผมจำต้องย้ายไปเรียนห้อง ป.2/3 ในช่วงบ่ายและเรียนห้องนั้นถาวรเลย ในขณะที่เดินเข้าไปในห้องนั้น เสียงทุกคนเฮฮา เหมือนตื่นเต้นที่เห้นมีนักเรียนใหม่เข้ามาในห้อง พอทุกคนเริ่มเงียบนั่น และครูหน้าชั้นเริ่มพูดอะไรบางอย่าง ก็มีเด็กหญิงคนหนึ่งพูดตอบโต้กับครู ในแว้บแรกที่ผมได้เห้นเทอนั่น ผมรู้สึกว่า ใช่เลยว่ะ น่ารักว่ะ ชอบอ๊ะ อะไรแบบเนี้ย ผผมจึงรู้สึกแอบชอบเธอมาตั้งแต่บัดนั้น โดยที่ไม่เคยใครเลย เพราะรู้สึกอาย จนกระทั่ง ป.5 ผมได้บอกกับเพื่อนสนิทผมคนหนึ่งว่าแอบชอบเธอมานานแล้ว แต่ตัวผู้หญิงเองก็ยังไม่รู้หรอก จนถึง ป.6 เธอรู้จักการบอกต่อๆกันของเพื่อนผมเอง ก็เหมือนกันครับ นิ่งไม่แสดงอะไร ตามประสาเด็ก วันวาเลนไทน์ผมซื้อดอกกุหลาบฝากเพื่อนไปให้ ตอนนี้ยิ่งรู้สึกเหมือนว่าเธอพยายามหลบหน้า หรือพยายามไม่ค่อยเข้าใกล้เท่าไหร่ จนเราต่างเรียนจบ ผมย้ายเข้ามาเรียน ม.1 ที่กรุงเทพ แต่เทอนั้นยังคงเรียนในนครสวรรค์เหมือนเดิม ผมจำชื่อจริงเทอได้ และแอบได้เบอร์โทรที่บ้านของเธอมาจากเพื่อน วันนึงผมโทรไป เธอบอกจำผมไม่ได้ ตอนนั้นผมเซงมากกก จนเวลาผ่านไปสักพัก ผมฉุกคิดถึงเธอขึ้น อยากรู้ว่าเปนยังไงบ้าง ไปเรียนต่อที่ไหน ยังไงบ้างแล้ว ผมโทรไปเบอร์เดิม ผมคือที่บ้านเธอไม่ได้ใช้เบอร์นั่นแล้ว จนเวลาล่วงเลยไปประมาน12ปีที่จากกันตอน ป6 ตอนนี้ผมอายุ24 พยายาม Search หาชื่อจริงของเธอตาม google ลองทั้งภาษาไทยและอังกฤษ จนได้เจอเป็นเฟสบุ๊คที่เป็นชื่อเธอ แต่เป็นเฟสที่มีไว้สำหรับขายของทาง Social Network โดยที่ไม่มีรูปเธอเลยสักนิด แต่มีไอดีไลน์ของเธออยู่ในนั้นนน ผมจึงแอดไลน์ไป ทำใจตั้งนานอยากจะทัก แต่เหมือนกล้าๆกลัวๆ ตอนนั้นคือในใจก็คิดถึง อยากคุยอยากเจอ เพื่อจะได้สนิทสนมกันมากขึ้น แฮะๆๆ จนเริ่มสนธนากัน ตอนแรกเธอจำผมไม่ได้ ต้องใช้เวลากันพักใหญ่เลยกว่าจะจำกันได้ คุยกันได้อยู่พักนึง เราถามเค้าไป เค้าถามเรามา ถามไปถามมา เธอบอกว่าเธอมีลูกแล้วนะตอนนี้ - -" อารมณ์เซงเกิดขึ้นในใจ ช้าเกินไปแล้วเรา หึๆๆๆๆ
แต่อีกมุมนึงก็รู้สึกดีใจมากที่ได้คุยกัน หลังจากจาหกันไม่นานถึง12ปี และที่สำคัญผมได้บอกกับเธอว่าตอนนั้นผมแอบชอบเธอประมานไหน แอบมองเธอทุกงานกิจกรรมที่มีในโรงเรียน แอบมอองเธอเวลาเธอขึ้นไปเต้นรำบนเวที และรู้สึกยินดีและดีใจมากได้ที่คุยกันนนน
เจอคนแบบเดียวกันแล้ว ^^
ผมแอบชอบเพื่อนร่วมห้องมาคนนึงเหมือนกัน ชอบตั้งแต่ ม.2 ตอนนี้ ปี3 ละ ยังไม่กล้าบอกซักที เคยพยายามจะซิ่วไปเรียนที่เดียวกันพ่อก็ไม่อนุญาติอีก TOT
เราคงไม่กลับไปแล้วล่ะะ เดินหน้าต่อจริงๆ ชีวิตมันไม่ใช่แค่นี้นะ ยังมีคนอื่นอีกเยอะ
อีกอย่างเรายังรักเขาอยู่ แต่ไม่ใช่แบบเดิมแน่นอน รักเขาแบบพี่ชายยยยย (หรือพี่สาว?) 55555 ยังไงๆเขาก็เป็น1 ในความทรงจำของเราเสมอ จขกท. ก็สู้ๆนะ เลือกดีๆ ชีวิตคนเรามีทางเลือกเยอะนะคะ
พี่ชายทำถูกแล้ว แหละครับที่ยังไม่ตัดใจไรง่ายๆ ถึงเร่ืองบางเร่ืองจะสายไปแล้ว เป็นผมก็ทำแบบนี้แหละครับ แค่ได้เห็นก็มีความสุขแล้ว
สู้ๆๆค่ะ
เราก็ปอบชอบเพื่อน ตั้งแต่ม.4 จนตอนนี้ขึ้นปี3แล้วก็ยังชอบ...เคยสารภาพตอนปี1 แต่แห้ว...และไม่รุ้ทำไมยังชอบยุ....เพราะใจยังเชื่ออยู่ว่านายก็ชอบเรา
"เราอาจจะไม่ได้เกิดมาเจอกันเพื่อมีความรักแบบนั้น" ประโยคนี้เราท่องบ่อยๆค่ะ ยอมรับว่าเสียดายโอกาสและเวลาที่โคตรอยากให้ย้อนกลับไป แต่พอนึกดูอีกที ผลที่ตามมาล่ะ ? ชีวิตเราไม่ใช่ละคร หลายๆอย่างมันเหนือความคาดหมายเราได้เสมอ (ทั้งด้านดีและด้านที่ไม่ดี) เพราะฉะนั้น ถ้าสมองคุณบอกคุณไว้แล้วว่าไม่กล้า บอกไปอีกคงไม่ดีเท่าไหร่ มีแฟนแล้วด้วย เชื่อมันก็ดีจริงๆนะคะ
อย่างน้อย ถึงจะเจ็บ แต่สมองมันก็มีเหตุผลกว่าหัวใจนะ ...
ถึงจะโคตรเจ็บ แต่มันอาจจะดีที่สุดแล้วสำหรับคุณก็ได้
ชีวิตยังมีอะไรให้ลองอีกเยอะ อย่าคิดมากไปนะคะ :)
สู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้คะ
เพราะหนูก็แอบรัก เอ๊ะ!หรือแอบชอบ
ใครอยู่คนหนึ่ง หนูเคยบอกกับเขาไปแล้ว
แต่เขาก็ไม่ได้อะไร เพราะเขามีคนที่ชอบอยู่แล้ว
สำหรับหนูแค่ได้บอกเขาหนูก็รู้สึกดีแล้วคะ
ถึงแม้คำตอบที่ได้จะทำให้ผิดหวังและเสียใจก็ตาม
แต่.... อย่างน้อยฉันเคยได้รักเธอ รักด้วยการไม่หวังอะไร ....
หืมมม 12 ปี พี่อึดมากค่ะ ข้าน้อยขอคาราวะรัวๆ 55555
สู้ๆนะค่ะพี่ พี่เป็นคนที่เชื่อมั่นและหนักแน่นมากๆเลย เชื่อว่าความรักของพี่ต้องไม่เสียเปล่าแน่นอนค่ะ สู้ๆ สู้ตายยยยยยย เฮ้
แต่เขาเป็นกระเทย ส่วนเรานะเป็นผู้หญิง เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ ป.1 แล้วเราก็เริ่มชอบเค้ามาตั้งแต่ ป.1 นั้นแหละ เค้าย้ายมาจากที่อื่น เราสนิทกันมากๆตอน ป.4 จนเพื่อนๆล้อว่าเราสองคนเป็นแฟนกัน แล้วมันเป็นช่วงเวลาที่เรามีความสุขมากๆ พอขึ้น ม.1 เราต้องย้ายไปเรียนที่อื่น ส่วนเค้าก็ยังเรียนอยู่ที่เดิม พอม.3 เค้าก็ย้ายไปที่อื่น เราไม่ได้เจอกันมา 5ปีกว่าแล้ว แต่ความรู้สึกของเรายังเหมือนเดิมนะ ไม่ว่าจะกี่ปีความรู้สึกก็เหมือนเดิมเสมอ ตอนนี้เราอยู่ม.6แล้ว เราเชื่อว่าเสมอนะว่า พอเข้ามหาลัยเราทั้งสองต้องได้เจอกันอีก เรารู้สึกว่าเหมือนจะได้เจอกันแน่นอน ไม่รู้ว่าทำไมถึงรู้สึกแบบนั้น แต่เราก็เชื่อว่า มันจะเป็นจริง และต้องมีโอกาสได้บอกเค้าว่าเรารู้สึกยังไง ต้องมีสักวัน
น่ารักจังค่ะ ^^ เป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ
แต่ก้อระวังอย่าไปปิดกั้นตัวเองมากเินไปน่ะค่ะ เดียวขึ้นคานนนน
ใชแล้ววว แค่ได้บอกก็ มีความสุขแล้ว เน้อะ ๆ
โหยยยยย พูดได้โดนมากน้อง 5555 ตอนนี้ได้คุยกับเขาแล้ว เขาบอกกำลัรับน้องอยู่เดียวมาคุยด้วย พี่อ่ะไม่ท้อไรง่ายๆหรอก อิอิ
อย่างน้อยก็ได้บอกไป ดีกว่าเราไม่ทำอะไรเลยแล้วมาเสียใจทีหลัง เป็นกำลังใจให้ค่ะ เคยเจอความรู้สึกแบบนี้มาก่อน สู้ๆนะคุณเจ้าของกระทู้
เรื่องมันยาว ขอโทษด้วยนะครับ แต่ขอระบายหน่อย จะเอาลงเฟชก็ไม่ได้ เธอรู้แน่ๆ ที่นี่แหละเธอคงไม่เล่น (ผม ขอสาบานว่านี่คือเรื่องจริง ทุกคำไม่ได้เติมแต่งเลย สาบานครับ) เรื่องมีอยู่ว่า
ผมแอบชอบคน คนนึง ตั้งแต่ย้ายมา ตอน ป.1 ผมก็ แอบๆ ชอบ ช่วยนั่นช่วยนี่ บางทีก็แกล้งบ้าง อยู่ตลอด จนวันนึง เธอ มีแฟน จริงๆ ก็เห่อกัน แปป เพื่อนๆ ในห้องเชียร์ ให้เป็นแฟนเพื่อนผม เสียใจมากตอนนั้น แต่ก็ทำไงได้ ผมก็ ได้แต่แกล้งดีใจไปตามน้ำ ทำอะไรไม่ได้เลย แต่สุดท้าย คบได้แค่ 3 วัน เธอก็มาปรึกษาผม แบบ ขอให้ผม ส่ง จดหมายนี้ให้เพื่อนผมหน่อย แบบขอเลิก เธอบอก รู้สึกไม่ได้ชอบหรือรักเลย อึดอัดมากด้วยซ้ำ ผมตอนนั้น ดีใจมาก แต่ก็ บอกไปประมาณว่า คิดดีๆ ก่อนนะ ปลอบๆ ให้กำลังใจ แต่สุดท้าย เธอก็เดินไป บอกเลิกเองเลยตอนนั้น แต่มันไม่จบซิครับ เพื่อนผมมันคิดว่าผม เป็นคนยุให้เลิก กรรมเลย แต่ผม ก็ ปฏิเสธเลย ว่าไม่ใช่ มันเลยยึดรูปเธอไป ผมก็จำใจให้ เพื่อแสดงความบริสุทธ์(ทั้งๆที่ไม่บริสุทธ์ใจเลย และเสียใจมาก มันไม่รักษารูปเลย หายไปแฃ้วตอนนี้ และผมบอกตรงๆ ไม่โกหกด้วย ผมยังเก็บรูปเพื่อนคนอื่นๆ ไว้อยู่ ตอนนี้ รูปตอน ป.6) และจนวันสอบ จบ ป.6 วันสอบ ผมแอบแกล้ง บ่อยมาก แบบ อยากให้สนใจ แต่ไม่เลย เธอไปฟ้องครู ผมโดนย้ายที่นั่งเลยจากที่ได้นั่งใกล้ๆ เธอ ผมก็แกล้งๆ ทำยิ้มๆ ว่าไม่สนใจหรอก แค่ย้ายที่ แต่ใจจริง ผม รู้สึกเสียใจมาก ที่ได้ย้ายที่นั่ง มาซะไกลเลย จนวันสุดท้าย ของ ป.6 ผมอยากจะบอกว่าชอบมาก แต่สุดท้าย ก็ไม่กล้า แค่แอบไปเขียน สมุดให้ บอกเปฌน นัยๆ ว่าชอบ แต่ไม่เขียนชื่อ ToT แต่ พอ ขึ้น ม.1 เราก็สอบได้ โรงเรียนคนละที่ แต่ อำเภอติดกัน ผมก็ได้แค่ ถามๆ เพื่อน ว่าเป็นไง อะไร ยังไงบ้าง แบบเนียนๆ ถามคนนั้นคนนี้ แล้วก็ วกมาถามเรื่องเธอ จนได้ พยายามไม่ให้ผิดสังเกตว่าสนใจแต่เรื่องของเธอ (กลัวมันไป บอกไง) จนไปสักพัก ตอน ม.4 ผมก็อยู่ รร เดิม เธอก็ด้วย ผมก็ได้เฟช เธอมา แบบดีใจมาก ผมกดไลท์เธอทุกรูป ทุกสเตตัส ตั้งแต่ เฟช แรก จนตอนนี้ เปลี่ยนมาเฟช ที่ 3 แล้ว ผมก็ตามสุดชีวิต แต่ไม่เคยถาม หรือบอกอะไรเป็นจริงเป็นจังเลย ผมมันเป็นคนรขี้อาย บอกตรงๆ ถ้าเป็นอย่างงี้ ไม่ได้แดร_ก แน่ๆ จน เข้า ปี 1 มหาลัยดัง ในเชียงใหม่ (ผมเรียนเชียงใหม่มาตลอดแหละ อยู่ เชียงใหม่ สายไต้) และ พอดีเลย เธอ สอบได้ มหาลัย ตรงข้าม มอ ผม เลย ดีใจมาก จนวันนั้นผม คิดไงไม่รู้ ผมทักไป ถามนั่นโน่นนี่ และก็พยายามแชท มาตลอด แต่ ก็นะ ผมรู้สึก ดีใจปนเสียใจมาก ที่ได้แชทกับเธอ เพราะเธอ มีแฟนแล้ว และมีปัญหากัน เธอก็มา ปรึกษาผม เพราะเห็นเป็นเพื่อนเก่า ผมก็ได้แต่ ปลอบๆ หาวิธีให้คืนดีกัน (ไม่อยากทำเลย แต่เห็นเธอร้องไห้ เสียใจ ก็ทำไงได้ ไม่อยากให้ร้อง ไม่รู้ว่าร้องจริงป่าวนะ แต่เห็น เตตัสในเฟชมันทำนองนั้น) แต่ผมก็อยากจะเริ่มใหม่ ผมเลยจีบ สาวคนนึง ที่ ชอบๆ หน่อย ตอนมัธยม แต่ว่าจะเริ่มจีบ จริงจัง เธอคนใหม่นี้เรียน ที่ ชลบุรี เรียนเทคโนตะวันออก ดูท่าจะไปได้สวย แต่ คนที่ผมชอบคนแรกนี่ดิ มาปรึกษาผม ผมก็ให้คำปรึกษาที่ดีที่สุดไป แต่สุดท้ายเธอก็เลิกกับแฟน และมาแชทกับผม บ่อยขึ้น มีส่งยิ่มส่ง แนวฝันดี นิดๆ จนผมเริ่ม มีความหวัง ผมก็แชทไป กระหนุงกระหนิงไป จนถึงวันลอยกระทง ปี 56 ผมเริ่มชวนเธอออกเดท จะไปลอยด้วยกัน ผมแต่งหล่อสุดๆ ไปรอ แต่เก้อครับ ผมเสียใจแบบ สุดๆ ผมโกรธตัวเองมาก ทำไมผมถึงเป็นแบบนี้ ผมไม่อยากพูดกับใคร ผมทำตัวไม่ถูก เธอมาขอโทษผม เธอไม่ได้มาแล้ว เธอจะไปกับแฟน แฟนเธอมาขอคืนดี ผมทำตัวไม่ถูก ได้แต่แชทไปประมาณว่า ไม่เป็นไร แต่ใจนี่แบบ บอบซ้ำมาก เสียเซลล์ แบบสุดๆ แต่ผมก็ให้คำแนะนำเธอไป ให้ดูแลกันดีๆ บลาๆ จนเพื่อนที่ มหาลัย แซวว่าทำตัวอย่างกะ พระรองเกาหลี ยุให้พระเอกได้กับนางเอก และยอมเสียใจเอง มันน่าเศร้ามากเลยคับ (แต่ก้ยังแชท เรื่อยๆ แต่ไม่บ่อยเท่าไหร่)ปจนวันนี้ ผมปี 2 แล้ว 14 ปีแล้วที่ผม แอบชอบเธอคนนั้ืน ผมก็ยังเฝ้ามอง อยู่ห่างๆ แต่ เห็นเธอ ทะเลาะกับแฟนคนนี้ บ่อยมาก 2 ปีมานี้ เห็นเลิกกันไป 3 ทีแล้ว แต่ก็ยังกลับมาคืนดี ไม่รู้เพราะผม หรือเพราะเค้ารักกันมากจริง หรือเปล่า แต่ผมก็ดีใจนะ ที่ทุกครั้งที่แชทกับเธอ แล้วเธอมีความสุข มีรอยยิ้มส่งกลับมา ขอโทษที่ดูน้ำเน่านะครับ แต่ผมสาบานว่าที่พิมพ์มา เป็นเรื่องจริง ทุกอย่างเลย แต่ตอนนี้ ผมกำลังมีรักใหม่แล้วคับ คนนี้ หวานใจเลย กำลังจีบอยู่ แต่ที่แน่ๆ ผมจะไม่ขี้อายเหมือนเดิม ผมรุกไปจีบ บอกความในใจ ชวนไปเที่ยวไปดูหนัง แล้ว เดทแรกเรา ไปดู เรื่อง ความลับของนางมารร้าย (ถ้าจำไม่ผิดนะ) และเธอเรียน เทคโน ตะวันออก ดูเหมือนว่าเธอจะมีใจนะ ผมไปเที่ยวล่าสุดเลย เมื่อคืนไป ผับกัน กับเพื่อนเธอด้วย ผมก็พาเพื่อนผมไปด้วย แบบ ในโทรศัพท์ผมมีแต่รูปคู่เรา เต็มไปหมด จนโดนแซว แต่ก็พร้อมโดนแซวครับ เออลืมบอกไป ผม งดแชทกับ 14 ปี ของผมไปได้เกือบ สามเดือนแล้วมั้ง วันนี้ 1/8/2557 และผมจะเริ่มใหม่กับเธอคนนี้ จริงๆจังๆ และผมหวังว่าเธอจะชอบผม จริงๆ
Mypandacm
(นามปากกา ที่เธอรู้จักดีว่าเป้นผม และเพื่อนๆทุกคน ผม บอกอย่างหมดเปลือก และอยากให้เธอได้อ่าน)
ปล. ผมคิดว่าผมรักเธอคนนี้เข้าแล้วละ สาว ชล ชื่อเล่นอักษร P
อยากรักต้องกล้าเสี่ยง สู้ๆๆน้าาาา
อารมณ์เดียวกันคับ ของผมแอบชอบมา3ปี แต่ไม่เคยพูดความในใจเลย
ตอนนี้ก็แยกย้ายกันไปเรียน แต่ผมก็ยังชอบเค้าอยู่
//มาเก็บความฟิน//โดนไล่ตบ
7 ปีแล้วเช่นกัน สงสัยมาแนวเดียวกันเนอะ - -.
เคยมีเหตุตอน ป.3 ทำเขาไว้เยอะ เราเลยต้องเจ็บอยู่มาโดยตลอด แหม บอกรักเขาได้แบบพี่ก็ดีเนอะ แค่ตอนนี้เขายังไม่อยากจะมองมาที่เราเลยด้วยซ้ำ โอยยย สัมผัสที่เจ็บ....เพราะเธอ
สู้ๆ น้องไม่มีคำว่าสายเกิน ที่เราจะลงมือทำ
สู้ๆนะครับ
ผมว่าไม่มีเพลงไหน เหมาะกลับช่วงเวลานี้ของคุณเองนอกจากเพลง https://www.youtube.com/watch?v=kdhsFNabGng
เราว่าเรานานแล้วนะ 9 ปีเบาๆ นี่ 12 ปี เรยยยเรอะ ปล.เพิ่งหาเค้าเจอในFB ปีนี้เอง แต่เค้ามีแฟนแล้ววแล้วก็ดันเป็นเพื่อนเราแล้วก็ดันเพิ่งเป็นตอนเราแอดไปได้ไม่กี่วัน โครตเซง เศร้าต่อไป ง่ออออออ ตอนนี้งอลลบออกจากเพื่อนแม่งเลย 55555
รอเค้าแอดมาแต่ไม่แอดมาซะที สงสัยไม่เคยอยู่ในสายตาาเค้าเลยเพ้อไปคนเดียว
สู้ๆ นะ ชายน้อย พจมานจะตามมาในไม่ช้า
ผมเคยลบ เฟสเขาละครับเพื่อที่จะลืมทุกอย่าง แต่เขาแอดกลับมาใหม่ 55555555
"เห็นคนที่เรารักมีความสุข เราก็มีความสุขแล้วว" << มันคือนิยามความรักครับ แล้วใครกัน ที่จะทำตามนิยามข้อนี้ได้ จริงไหมครับ??
จขกท. สุดยอดมากกกก 55555555
เป็นเรา 4 เดือน ก็ทรมานแล้วล่ะ งืออ
จขกท.เป็นคนมองโลกในแง่ดีนะคะ เป็นเราคงทรมานมากแน่ๆ 12 ปี เราทุ่มเทและคอยคิดถึง คนที่ไม่ได้เห็นความสำคัญเราเลย เราอาจจะพูดได้นะ ว่า " แค่เห็นคนที่รักของเรามีความสุข เราก็มีความสุขแล้ว" แต่ความจริงมันไม่ใช่หรอก แอบรักใหม่ๆไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเค้าก็ดีเนอะ ไม่ทรมานดี แต่นับถือ จขกท.นะ เราเคยมีความรักทุ่มเทให้เขาทุกอย่าง แต่ ได้แค่เฝ้ามองเห็นเขามีความสุข ยิ้มทั้งหน้าตา จนตอนนี้เราหันหลังให้เรื่องความรักแล้ว มันแย่จริงๆเราคงปล่อยให้ตัวเอง ทรมานไม่ได้ แต่ยังไงก็เอาใจช่วย ให้ จขกท. นะ เพราะ จขกท.บอกไม่สนใจคำตอบ แต่ขอแค่ได้บอกออกไป มันแมนมากนะ รู้สึกอิจฉาผญ.คนนั้น ที่มีคนรักแล้วพร้อมทุ่มเทให้กับเค้า
เอ่อ เราก็อยู่ มจธ บางมดนะ คนที่นายชอบอยู่คณะไรอะ เผื่อรู้จัก อิอิ
ผลเป็นยังไงบอกด้วยน้า จขกท ไม่ค่อยจะอยากรู้เลย 555
ทำให้เต็มที่นะ สู้ๆ
เรา8ปีอ่ะ แต่เป็น8ปีที่เจอหน้าทุกวันตั้งแต่ม.1ถึงตอนนี้ปี2 ก้ไม่รู้จะทำไงได้แต่เก็บไว้ในใจอ่ะ เคยบอกชอบเขาไปแต่เขาบอกว่าอยากเป็นเพื่อนมากกว่า เพราะเพื่อนยืนยาวกว่าแฟน แต่ก้นะเพื่อนรู้จักกันมานาน ก้เลยต้องทำเฉยๆ แต่หลังๆมานี้ยอมรับว่าแคร์มาก เขาก็เหมือนแคร์เรา ไปไหนมาไหนด้วยกัน เวลาเขาบอกว่าชอบคนนั้นคนนี้ เราน้ำตาคลออ่ะ อัดอั้นไว้ไม่ให้เขารู้ว่าเรายังรักยังแคร์เขาอยู่ เหมือนเขาจะรู้นะแต่ก้ไม่ได้ใส่ใจอะไรเพียงแค่บอกว่าเราเป็นคนสำคัญของกันและกัน เพราะคำๆนี้แหละเราเลยไปไหนไม่ได้ ตัดใจไม่ได้สักที แล้วไม่รู้จะเป็นอย่างงี้ไปอีกนานแค่ไหน ตอนนี้เรากำลังคิดว่าจะเดินหน้าต่อ หรือพอแค่นี้ ใจเรามันเริ่มล้าลงเรื่อยๆ เราอยากให้จขกท.สู้นะๆ 12 ปีมาไกลได้ขนาดนี้ล่ะ
โห จขกท แอบชอบเค้านานมาก
ของเรายังแค่ 7 ปีเอง ตั้งแต่ ป.3 -ม.3 เเล้วก็เริ่มคิดว่าจะหยุด เพราะมันเจ็บมากกกก
พยายามบอกกับตัวเองว่าแบบพอเเล้ว ไม่เอาเเล้ว ย้ายโรงเรียนใหม่ก็ย้ายเเล้ว
เเต่พอได้เจอ ได้คุย มันก็อดเผลอใจไม่ได้ทุกที
ทุกวันนี้ ม.5 แล้วทำใจได้แล้วละ เเต่เจอกันทีไร มันก็อดคิดไม่ได้ เคยปฏิเสธคนดีๆไปก็หลายคน เพียงเพราะ ชอบเค้า เเค่นั่นเเหละ ชอบ-คนที่มันไม่เคยสนใจเรา เลยต้องมาเศร้าอยู่อย่างนี้นี่ไง
สู้ๆครับ เป็นกำลังใจให้ เพราะ พี่ก็ไม่ต่างจากผมเลย
เราแอบชอบมา13ปี-w-
เพราะว่าตอนนั้นมันเด็กมากแต่ความรู้สึกมันไม่ใช่แค่ชอบมันมากกว่าคำว่ารัก แค่คิดถึงน้ำตาก็ไหล ถึงมีคนมาจีบทั้งๆที่คนๆนั้นก้ดีแต่ว่าเหมือนใจของเรามอบให้เขาคนนั้นหมดแล้ว ไม่ว่าจะรู้สึกสนใจใครภาพคนๆนั้นก็เข้ามาในหัว เป้นความรักที่บอกออกไปไม่ได้เพราะว่ามันสายไปไม่รู้จะหาคนๆนั้นที่ไหน
จำหน้าได้ ชื่อจริง-เล่น กลับจำไม่ได้เลยสักนิด เพราะเราต้องย้ายไปร.รอื่นจะบอกเขาสักคำก็ยังไม่ได้วันนั้นวิ่งหาทั้งโรงเรียน#หนีเวร เพราะว่าเป้นเด็กก็ทำได้แค่นั้น จะให้พูดคำว่ารักกับใครล่ะในเมื่อคนๆนั้นไม่ได้อยู่ตรงหน้าเราอีกแล้ว.... พูดเหือนขเจ้าจะตายยยโว้ะะะ
สรุปคือเราก็ไม่รุ้เหมือนกันเพราะเวลามันไม่ช่วยให้เค้าเลิกรักใครแต่มันทำให้เลือนลางลงทีละนิดเท่านั้น ไม่ใช่ว่ามีแค่คุณหรอกเราก้เป้นเหมือนกัน :))
สู้ๆครับ แต่ของผมนี่จำหน้าได้ ไม่มีวันลืมเลย ใบหน้าเด้กผู้หญิงตัวเล็กผมเปียยาว
สู้ๆนะคะคุณ จขกท. คุณเก่งมากๆที่ได้แต่เฝ้าแอบรักเธอมาถึง 12 ปี โดยที่ไม่หวังผลตอบแทน เป็นความรักที่ซึ้งจัง
มีความสุขที่เคยได้รักมันอาจจะเป็นสิ่งที่ทำได้ดีที่สุด
และอาจจะเพียงพอแล้วสำหรับบางคน
สู้ๆนะคะ
ถึงจะไม่สมหวัง ก็ค่อยๆปล่อยเธอไปเบาๆละกันเนอะ... :)
เราก็เคยมีคนมาแอบชอบนะ เราทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้แต่ลึกๆแล้วก้ชอบอยู่เพราะเรายังไม่พร้อมและยังไม่แน่ใจว่านอกจากชอบเราแล้วยังชอบคนอื่นอยู่รึป่าว 5555 แล้วตอนนี้เราก็ไม่ค่อยได้คุยกันแล้ว ไม่รู้นะว่าตอนนี้เขาจะรู้สึกยังไงกับเรา และเหมือนจะกลับกลายเป็นเราที่ได้แต่คิดถึงเค้าอยู่ทุกวัน
#เพราะความรู้สึกมันยังค้างคาอยู่ TT
เคยแอบชอบมา3ปี ตอนนี้เค้ามีฟแล้ว เศร้าจุง
งือออออออ สู้ๆนะคะะ สู้ตายย 12ปี เศร้าแทนเลยอ่ะ ซึ้งงงง *น้ำตาคลอหน่วย* ;w;
ผมชอบมา 7 ปีละคับ ตั้งแต่ป.6-ม.6 ยังไม่เคยบอกความในใจเลย พอจะบอกก้มีข่่าวจากเพื่อนในห้องเขาว่าเขากำลังคุยกับคนอื่น ผมก้ได้แต่รอ ผมกะจะบอกตอนจบม.6 นี่แหละคับ จขกท ก้สู้ๆนะคับ
คิดแล้วแค่ทำครับ
(พูดง่ายแต่ทำยากนิดนึง)
ลองดูคับ ให้คิดซะว่า.....
ไม่ทำอะไรเลยโอกาส = 0%
แต่ถ้าลองดูโอกาสจะ = 50-50%
มันไม่มีอะไรจะเสียนะครับ ^^
เก็บไว้มันอึดอัดน๊า
ปล.อย่ากลัวความผิดหวังครับเพราะความผิดหวังจะทำให้เราโตขึ้น
- ถ้าไม่ได้เป็นแฟนก็เป็นเพื่อนได้ครับ มีเพื่อนน่ารักๆก็ดีไปอีกแบบนะครับ
- แนะนำให้ค่อยๆเป็น ค่อยๆไปนะครับ
สู้ๆครับ
เยี่ยมมากคะพี่ สู้ต่อไป ท้อได้แต่อย่าถอย รบร้อยครั้งชนะร้อยครั้ง เกมรบยังไม่จบอย่าพึ่งนับศพทหาร ! #อินเนอร์มาเต็ม 5555 -...- มีข่าวดีก็มาบอกกันด้วยนะคะ แฮ่ ! 555
อยากรู้จุงเบย เข้า เกษตร ศรี เหมือนกัน ปี 1 //ตามมาเผือก 555555555555555555
ตอบได้โหดมากอ่ะ 5555
เราก็ 8 ปีนะ คือแบบชอบรุ่นพี่(ตอนนี้ก็เจอกันอยู่) ชอบเขาอยู่ฝ่ายเดียว ตอนแรกที่มานั่งทบทวนว่ารู้สึกแบบไหนกับเขากันแน่..คือแบบมันไกลกว่าความรักแล้ว รักจนแม้เขาจะไม่รักเราตอบก็ไม่เป็นไร (แอบเจ็บนะ)
...เราเคยคิดจะบอกเขานะ แต่เราไม่กล้า เพราะกลัวความรู้สึกดีๆที่เขามีให้จะหายไป(ถึงจะไม่ใช่แบบคนรัก)
สู้ๆนะคะ จะรอฟังผล
เป็นเหมือนเรามั้ย
คิดถึงคนที่เคยคุยกันทุกวัน
แม้ตอนนี้ไม่ได้คุยแล้ว
ว่างเมื่อไหร่ก็เพ้อถึงเขาทุกที
มันห้ามไม่ให้คิดถึงไม่ได้ ไม่รู้ทำไม
นึกว่าเราคนเดียวนะที่มีเรื่องแบบนี้ ยังมีเรื่องแบบนี้กับคนอื่นอีกหรอ
จะบอกอะไรให้นะถ้ารักก็บอกไปเลยไม่ต้องรออะไรหรอ บอกให้รู้ดำรู้แดงไปเลยจะได้ไม่กังวน เพราะเราได้ทำหน้าที่ของเราแล้ว
สู้ๆ
เตรียมใจไว้แล้วครับ ตอบมาแบบไหนครั้งนี้ จะเดินไปข้างหน้าอย่างเดียวแล้ว
โอ้โห...คืออ่านแล้วแบบว่า มันคล้ายๆนะ คล้ายๆผมนี่แหละ
ของผมเจอเธอตอน ม.1 ครับ เธอไม่ได้ดูสวยกว่าใครแต่ผมรู้สึกว่าเธอมีความโดดเด่นหรือมีอะไรสักอย่างที่พิเศษ ตอนนั้นยังไม่กล้าจีบครับได้แต่คุยๆไปตามประสา"เพื่อน"
ม.2 กำลังจะไปสารภาพรักแล้วครับ แต่เขาดันไปสนิทกับเพื่อน ช ในห้องเป็นพิเศษเลยคิดว่าเป็นแฟนกัน ก็เลยไม่ได้บอก
ม.3 กำลังจะเดินไปบอกในวันวาเลนไทน์ของปีนั้น พอเดินถึงตัว เธอก็บอกชอบเลยครับ เธอบอกเพื่อนผมข้างๆผมนี่แหละ เงิบบบเลยครับ (ไม่มีใครรุนะว่าผมชอบเธอ)
ม.4 ได้โอกาสแล้วครับ สารภาพไปตรงๆแบบไม่มีอะไรมากเลยครับ เจอหน้าทีก็คิดไรไม่ออกก็บอกไปตรงๆ เราชอบเธอนะ เธอตอบแค่ อืม ผมเลยถามต่อว่า เราลองคบกันไหม เธอตอบว่า ไม่ล่ะ เป็นเพื่อนกันก็ดีแล้วนิ (เศร้าเบย)
ม.5 ก็ยังไม่ละความพยายาม ไปขอคบอีกรอบครับ ผลก็เหมือนเดิมเธอปฎิเสธ (เศร้าอีก)
ม.6 ก็ยังหน้าด้านไปขอคบอีกรอบ แต่คราวนี้ เขาว่าโอเค เฮ้ย มันดีใจนะสุดๆอ่ะ แต่ความสุขก็ผ่านไปเร็วเสมอ เมื่อกำลังจะครบรอบ 2 เดือนเธอก็บอกเลิก ให้เหตุผลว่า อยากเป็นเพื่อนกันมากกว่า
ตอนนี้ขึ้นปี 1 กันแล้วครับ ก็ห่างกันแล้ว แต่เหมือนเธอจะรู้ว่าผมยังจะตื้อ
เธอบอกกับผมว่าเธอมีแฟนแล้ว จากนั้นผมก็ได้คุยกับเธอน้อยลงเรื่อยๆทุกวันแหละครับ จนตอนนี้ แทบไม่ได้คุยกันแล้ว ถึงจะเหงา คิดถึง เสียใจอยู่ไม่น้อย แต่ก็ คิดซะว่าอย่างน้อยๆ มันก็เป็นความทรงจำที่ดีนะ
แหม่ พอดีว่าเจอเคสคล้ายๆกัน(มั้ง) เลยบ่นซะยาวเลย
ยังไงผมขอให้เจ้าของกระทู้โชคดีนะครับ
เป็นกำลังใจให้
12ปี อะจะอะ ยาวมากกันมากเลยนะคะ ส่วนตัวเราเองเคยแค่4ปีก็เริ่มท้อแล้วเพราะเคยเจอเหตุการณ์เหมือนกันคะตรงที่ว่าบอกไปแล้วเขานิ่งๆ มันทำให้รู้สึกเจ็บนะคะ
แต่ก่อนพวกเราเคยสนิทกันมากคะ แต่พอเพื่อนของเราไปบอกเขาคนนั้น เขาก็ไม่คุยกับเราอีกเลย แต่เราก็ยังคงแอบชอบเขาต่อไป ได้เดินสวนทางกันตรงทางเดิน2-3ครั้งก็มีความสุขแล้ว
ขอแนะนำนะคะ บอกเขาไปเถอะคะ จะได้รู้ว่าเขารู้สึกอย่างไร บอกเขาไปว่าเรารู้สึกอย่างไรกับเขา บ้างทีเขาอาจจะเคยรอคำตอบจากคุณอีกครั้งจนท้อแล้วเหมือนกัน ถ้าคุณลองสู้อีกสักครั้ง บอกเขาไปเถอะคะ บ้างครั้งคำตอบอาจไม่ใช่อย่างที่เราคาดหวังแต่อย่างน้อยเราก็มีความกล้าพอมากกว่า12ปีที่ผ่านมาเอาเวลา12ปีที่ผ่านของคุณมันทำให้คุณกล้าขึ้นหรือเปล่า มันขึ้นอยู่กับตัวคุณเองแล้วนะคะ
เราอาจเหมาะกับ
การเฝ้ามอง
มากกว่า
การครอบครองก็ได้น่ะ
ไม่ต่างครับ ผม 8 ปี เหตุเพราะเธอเป็นเบี้ยนไปซะก่อน T^T
มันทรมาน เราเข้าใจนายนะ แต่สู้ๆครับ ^0^
รีบๆเข้านะครับรักแท้มักแพ้คนหน้าด้าน เจอพวกหน้าด้านๆคาบไปกินนี้แย่เลยนะ ผมเจอมากับตัวสมัยก่อนผมสนิทกับ ผญ คนหนึ่งมาก แถมรู้จักกันมาตั้งหลายปีอีกฝ่ายดูเหมือนจะมีใจให้เราด้วยแต่ผมไม่กล้าบอกชอบ และ ไม่คิดที่จะรีบอะไรเพราะคิดว่ายังไงเธอก็คงไม่ไปไหน // วันหนึ่งมีพวกปากหวานๆมาจีบเธอ หลังจากนั้น 1 เดือนเธอก็โดนคาบไปกิน ผมนี้อึ้งไปเลยได้แต่ขอให้โชคดี
สู้ๆนะคะ หนูเชื่อว่าพี่ผู้หญิงเค้าต้องฟังพี่แน่ แล้วพี่เองก็อย่าท้อนะ การแอบมองคนที่ชอบน่ะมันทรมานนะคะ เผยความรู้สึกไปมันจะเหมือนกับยกภูเขาออกจากอกเลย พี่เชื่อหนูสิ!
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
เราก็เคยแอบชอบค่ะ
แอบชอบมา7ปี ขอแนะนำว่าเลิกชอบเถอะค่ะ
เรื่องแบบนั้น ผมคงทำไม่ได้หรอกครับเวลาที่ผมรอมามันจะไร้ควาหมายเลย เธอเองก็อย่าพึ่งท้อสิ สู้ๆนะ
แอบอย่างเดียวมันไม่สมหวังหรอก ต้องบอกเขาด้วย ว่าชอบ ไม่งั้นจะชวด ฮ่าๆๆๆ
ปล. ตอนนี้คนที่เราแอบชอบ มีลูกมีเมียแล้ว // เฮ้ย!! ทำไมมีเร็วจัง WTFFFFF!!!!
โปรดข้าม คห นี้ไป ฮ่าๆๆๆๆ ไร้สาร(ะ)
เราเรียนพระจอมเกล้าธน ขอเผือกว่า แสดงออกชัดเจนไปเลย ที่เพจ เด็กบางมด. กะได้นะ สู้ๆๆ
พวกเดียวกัน ตั้งแต่ ป.3 ของเรานะ ถ้าเกิด จขกท. ปล่อย มันจะไม่ดี เผลอแฟนมันฟันคนที่คุณชอบไปแล้ว(ไม่แน่นะ) แนะนำให้ จขกท. ไปจัดการอย่างเงียบๆ
เอาแบบให้มันเงิบไปเลย ถ้าเป็นผม ผมก็ทำ และที่สำคัญสักพักมันจะเลิกกันเอง
จขกท. ก็จัดการเลย
พวกแอบรักมานานๆ หลายๆปี ในระหว่างนั้น มีเมียด้วยทั้งนั้นล่ะ
ผมเคย เจอมาเเล้วครับ พี่เเค่ลองเปรี่ยนร่างกายใหม่ให้เนี้ยบ เเละสำคัญมันต้องมีมุกเสี่ยวจีบสาวครับ ผมใช้ประจำ มุก ของผมมีอยู่ว่า เธอๆชื่ออะ สมมุติว่าเค้าชื่อฟ้านะครับ เเล้วเราก็บอกไปว่าชื่อฟ้าหรอผมจะไม่เอาไปตั้งชื่อลูกเลย ถ้าอยู่กับเพื่อนให้เพื่อนช่วยนะครับ ให้เพื่อนถามกลับว่าทำไม เเล้วเราก็บอกว่า เดี๋ยวถ้าจะเอาไปตั้งมันจะซํ้ากับชื่อเเม่เค้า อันนี้สำคัญที่สุด สายตาหาโอกาสสบตาเธอสิครับ ดวงตาคือหน้าต่างของหัวใจ เครนะ
อ่านของ จขกท. แล้วคือสุดยอดอ่ะ ของเราก็เป็นนะ แต่แค่ 5 ปี ตั้งแต่ม.1 ยันม.5 แล้วคือเจอกันตอนปรับพื้นฐานม.1 ตอนเจอเขา ประมาณว่าเจอหน้าแล้วรู้สึกดีอ่ะ แต่ตอนนั้นยังไม่ถึงขั้นจะชอบหรืออะไร แต่พอเปิดเทอม เรียนห้องเดียวกัน คือเขาสุภาพมากๆ แตกต่างจากคนอื่น เรามองเขาทุกวันจนเป็นความเคยชิน เขาเรียนเก่งมากๆ เล่นกีฬาก็เป็น หน้าตาก็ดี สรุปคือคนชอบเขาเยอะอ่ะ ส่วนเรานี่แบบ เรียนก็ปานกลาง กีฬาก็ไม่เก่ง ดนตรีก็ไม่เป็น ศิลปะก็ไม่ได้ คือพูดง่ายๆคือห่วยอ่ะ แล้วเรามีความรู้สึกว่าเขาคงไม่สนใจเราหรอก ตอนแรกกะจะเก็บเรื่องที่ชอบเขาไว้เป็นความลับแล้วค่อยบอกเขาตอนจบม.3 แต่สุดท้ายก็ไม่กล้า เราเคยมีโมเมนต์นึง ตอนนั้นเรากับเขาไปแข่งทักษะ แล้วช่วงเย็นจะเป็นการแข่งดนตรี และนักเรียนที่ไปแข่งทักษะอื่นๆต้องไปเชียร์เพื่อนที่แข่งดนตรีด้วย แต่ด้วยความที่ว่าเราซ้อมจนดึกแล้วตื่นเช้าไปแข่ง กลับมาตอนเที่ยงก็นอนทั้งชุดนักเรียน พอตอนเย็นครูก็มาปลุกให้ไปเชียร์เพื่อน อารมณ์เราคือลุกไม่ขึ้น ตาจะปิดละ เดินโซเซไปขึ้นรถ พอรถถึงสถานที่แข่ง เขาคนนั้นก็เดินลงไปยืนกับเพื่อนคนอื่นๆ เราก็เดินตามลงไปยืนกับเพื่อนด้วยสภาพตาจะปิดอยู่แล้ว จู่ๆเขาก็เอานิ้วมาจิ้มที่แก้ม แล้วก็บอกว่าตื่นได้แล้ว คือฟินอ่ะ ><
เรา 3 ปีละ ตั้งแต่ ม.1 ยัน ม.3 แต่ติดที่เค้าเป็นครูนี่แหละ 55555555555
แถมยังนามสกุลเดียวกับเราอีก ก็คงจะเป็นญาติห่างๆอะนะ
มันเจ็บนะ ได้แต่มอง พยายามจะตัดใจ แต่พอได้มอง พอได้คุยทีไร มันรู้สึกว่ามีความสุขอ่ะ
เราลืมบอกไป ครูเค้ายังไม่แก่นะ 55555
พึ่งมาสอนใหม่
เราก็แอบชอบเพื่อนเรานะสนิทกันมาก เราเคยบอกมันแต่ก็นะตามสไตล์ เพื่อนกันเหอัะ เราก็ต้องทำตัวเหมือนเดิม ไม่พูดไม่คุยไม่ทำอะไรที่มันน่าอึดอัด แต่สุดท้ายแม่งก็โคตรอึดอัด จนหลังๆเราเริ่มทำเฉยๆ มันก็เหมือนเดิมทำกับเราอย่างที่เคยทำ แกล้งเรายังไงก็แกล้งอย่างงั้น พอเรายิอมเพิ่อนเราก็จะชอบแซวส่วนมันก็จะยิ้ม เราแอบคิดนะ แต่ยังไงเราก็เป็นได้แค่เพื่อนกัน ตอนนี้มันดันคิดว่าเราชอบเพื่อนอีกคนซะอีก เหอะๆๆๆ โคตรเซง อยากตะโกนดังๆมากว่ากูรัก-นั้นแหละ แต่ก็ทำได้แค่พูดอยู่ในใจ เกลียดมากที่บางทีมันก็คลุมเคลือ ตอนนี้ก็ทำได้แค่ดูแลในฐานะเพื่อนแต่ก็มีความสุขนะที่เป็นคนๆหนึ่งที่ทำให้เขายิ้มได้
เรามีคนที่ชอบเป็นรุ่นน้องอ่ะ เราอยู่ ม.2 เค้าอยู่.ม.1
เจอกันไม่กี่ครั้งแต่ชอบมาก .///. เคยพูดประโยคเดียวกันเป๊ะๆ พร้อมกันด้วยตอนไปสั่งน้ำ ขึ้นรถเมล์สายเดียวกัน อยู่บ้านใกล้ๆกัน อยู่ ร.ร. เดียวกัน แต่เรากลับไม่รู้จักชื่อน้องเค้าสะงั้น .//. แล้วเขาดันมาเจอตอนเรากำลังทำอะไรบ้าๆอยู่อีก อายมากก=///= แต่ไม่รู้จะทำยังไงเพราะเราเป็นผญ.ด้วย ทำอะไรไม่ได้นอกจากรอสักวันที่เขาจะหันมา ._.
แค่นี้แหละ. (. .)
แนะนำให้เอาเรื่องนี้ ไปตั้งกระทู้ใน pantip นะคะ
เพราะผู้ใหญ่ส่วนมากจะเล่น pantip
เผื่อผุ้หญิงคนนั้นจะได้อ่านความในใจของคุณ
เราก้อแอบชอบรุ่นพี่คนนึงมา 4 ปีละ ตั้งแต่ป.6 จนตอนนี้ ม.3 อะ แบบรู้จักกันเหมือนรุ่นพี่รุ่นน้องในรร.นั่นแหละ เจอกันก้อทักกันปกติ แต่เราก็แอบมองเค้าตลอดเวลาเค้าไม่รู้ตัวอะ5555 ปกติก็แชทกันบ้าง พี่เค้าก็ชอบพูดเล่นๆหยอกๆแบบ "รักนะ" ไรเงี้ย ถึงจะรู้ว่าเค้าพูดเล่นแต่มันก้อแอบเอาไปเพ้อนะ555 รู้แหละว่าเค้ามีคนที่ชอบอยู่แล้ว แต่มันไม่ยอมตัดใจจากเค้าซะทีอะ เข้าใจเลยว่าแอบชอบมันทรมานขนาดไหน T^T อยากทักไปก็กลัวเค้ารำคาญ ไม่กล้าบอกชอบเค้าด้วยเพราะกลัวมันจะไม่เหมือนเดิม ได้แต่รออยู่อย่างนี้แหละ เคยคิดจะบอกหลายรอบละ แต่พอไปหาเค้าจริงก็ได้แต่ยืนอึ้งกิมกี่อยู่อย่างนั้นแหละ 0.0 5555 บอกชอบน่ะมันพูดง่ายแต่ทำใจไปบอกยากนะ -*- ยังไงทุกคนก้อสู้ๆนะ ทั้งจขกท. และ คห. ต่างๆด้วย ถ้ามั้นใจแล้วก้อไปบอกเค้าเลยเหอะ รออยู่มันอึดอัดจะตาย....(แต่แอบชอบไปอย่างนี้ก็ไม่ผิดนะ#ให้กะลังใจตัวเอง5555) เป็นกำลังใจให้ชาวแอบชอบทุกๆคนเลยครัชชชช :D
จขกท. สุดยอดเลยค่ะ "อย่างน้อยฉัยเคยได้รักเธอ รักโดยการไม่หวังอะไร" เป็นกำลังใจให้นะคะ
ยาวนานมากๆเลยค่ะ ชื่นชมจริงๆ
ของเรา สอบเข้า รร มัธยมได้นั่งรถรับส่ง เจอกันทุกวันนั่งห่างกันไม่ถึงศอก ผ่านไป 2-3 เดือนเราเริ่มชอบเค้า ตอนนั้นเราไม่รู้หรอกว่ามันคือความรู้สึกอะไร พอจะจบ ม.1 เค้าบอกว่าเค้ามีแฟนแล้ว ตอนนั้นเราแอบอยู่มันเจ็บจี๊ดเลย แฟนเค้าเดินมาส่ง ซื้อของให้กัน พูดถึงกัน ผ่านไปไม่ถึงปี พวกเค้าก็เลิกกัน ตามประสาคนแอบรักย่อมดีใจใช่ไหมคะ?? 555 แต่ก่อนเค้าตั้งฉายาให้เรา พอเค้าเลิกกับแฟนซักพัก เค้าเริ่มเรียกชื่อเรา ขอให้ช่วยทำนู้นนี่ให้ ทั้งๆที่อยู่คนละห้อง ใครมาเรียกฉายาเราที่เค้าตั้งให้ เค้าจะบอกว่าการล้อคนอื่นมันไม่ดีนะครับ ซะงั้น -,.- ตอนเค้าหลอกเรา เรารู้เราโกรธมาก เค้าโทรมาหลายสายมากๆ โทรมาเหมือนอ้อน ใจเราก็ระทวยสิคะ บอกเลยนะคะว่า พยายามตัดใจมาหลายรอบแล้ว ทำไม่ได้ค่ะ พยายามใจร้ายใส่เค้า แต่เค้าเหมือนแคร์เราเลยไม่กล้า พูดถึงเพื่อนผู้ชายที่สนิทกันมาตั้งแต่อนุบาล เค้าก็ว่ากระทบเพื่อนเรา (คิดไปเองว่าเค้าหึง) ตั้งแต่เค้าเลิกกับแฟนตอนนี้ก็ 5 ปีแล้วค่ะ ช่วง 5 ปีที่ผ่านมาเราดูแลกัน ไม่ระบุสถานะไม่มีใครบอกชอบใคร แต่เราเหมือนห่วงกัน เข้าใจกัน เป็นกำลังใจให้กัน จะจบ ม.6 แล้ว กะว่าจะบอกชอบเค้าค่ะ เพราะเค้าทำเหมือนแคร์ อยากจะรู้ว่าที่ผ่านมสเราคิดตรงกันมั๊ย ที่เขาแคร์เรา ที่เขาอยู่ข้างๆเรา เขาอยากอยู่ในสถานะไหนกัน
เราสองคนเหมือนคนแอบชอบกันเลยเนอะ แต่มันมีข้อจำกัดที่ว่า เราไปมีสิทธิ์ที่จะหึงหรือทำอะไรที่แฟนสามารถทำได้ ㅠㅠ
เราแค่ 3 ปีเราก้ท้อแล้ว เขาเปนรุ่นพี่ที่โรงเรียน ตอนนั้นเราอยู่ ม.4 พี่เขาอยู่ ม.6 เราได้เจอพี่เขาตอนปรับพื้นฐาน เราเจอพี่เขาครั้งแรก เราก้คิดในใจว่าคนนี้ใช่เลย เราต้องจีบให้ได้ แล้วก้ได้เบอพี่เค้ามา เราคุยกันได้สักอาทิตย์หนึ่งนี่แหล่ะ ก้เลยมีเพื่อนมาบอกเราว่าพี่เขามีแฟนแล้ว เราก้เลยลองถามเขาตรงๆว่ามีแฟนแล้วจิงๆหรอ พี่เค้าบอกว่า อืม มีแล้ว เราก้เลยถามว่าถ้ามีแฟนแล้วมาคุยกะเราทำไม พี่เขาเลยบอกว่าพี่เขาคุยได้กับทุกคนที่อยากคุยกับเขา เราเลยตัดสินใจบอกพี่เขาว่าเรารักพี่เขามาก แต่พี่เขาให้เราเปนได้แค่พี่น้อง
และตอนนี้พี่เราเลิกกับแฟนเเล้ว เราเลยถามพี่เขาอีกครั้งว่าคบกับเราไหม พี่เขาบอกว่าเรามาไกลเกินที่จะเปนแฟนกันแล้ว เราเลยบอกว่าอืมโอเคแค่นี้ก้แค่นี้ พี่เขาก้แว่ะมาปรึกษาเรื่อง ผญ ของเขาบ่อยมากๆ จนตอนนี้เราทนไม่ไหว เราเลยลบพี่แกออกจากเฟส บล็อคไลน์ (แต่เราก้ยังคิดถึง และยังรักเค้าอยู่ )
ปล. ตอนนี้เรายุมอหก พี่เขายุปีสองง
สู้ๆ คับ อย่างน้อยผมก็เคยอยู่อารมณ์เดียวกับคุณ ผมเชื่อว่ามันยังไม่จบเเค่นี้หรอก ผมเชื่อว่าอย่างนั้น
จขกท หล่อจังงงง 5555555555555555555
ผมรักผู้หญิงคนนึงมา 16 ปีครับ โดนเธอปฏิเสธหลายครั้ง แต่ในที่สุดเราก็ได้เป็นแฟนกันจนทุกวันนี้
เป็นกำลังให้ จขกท. ครับ ถ้าเป็นคู่กันก็ไม่แคล้วกันหรอกครับ สู้ๆ ><
เราก็เคยมีโมเมนต์แบบนี้นะ ตอนแรกเขาบอกว่า เขาชอบเราตั่งแต่แรกเห็นเลย แต่เขาไม่กล้าบอก แต่ตอนนั้นเราก็รู้อยู่แล้วว่าเขาชอบเรา (เพื่อนเขามาบอกเรา) แต่เราก็ยังอยากได้ความแน่ใจอีกหน่อย เลยไปหลอกถามมา 555 มันก็บอกว่าชอบเราจริงๆ แล้วก็ขอคบ แต่เราปฏิเสธไป พอปฏิเสธไปเขาก็ไม่คุยกับเราอีกเลย เราเริ่มสังเกตเขามากขึ้นกว่าเดิม เวลาเขาไม่สบายไม่มารร.ก็เป็นห่วง อยากทักเฟสไปก็ไม่กล้า มันเป็นการที่เรารู้สึกเริ่มชอบเขาโดยไม่รู้ตัวมั่ง คือรู็อีกทีมันก็ทำบ่อยๆแล้วอ่ะ แล้วมันก็มีข่าวที่ทำเราสตั๊ฯเกือบร้องไห้ออกมา 'เขามีแฟนใหม่เป็นเพื่อนต่างห้องของเรา' เขากับเพื่อนเราคบกันประมาณ 5-6 เดือนมั่ง แล้วก็เลิกไป ตอนที่เขาคบกันทะเลาะกันบ่อยมาก ทะเลาะกันทุกวัน (เห็นได้จากเขาอัพตัสลงเฟสแบบเฟลๆ) หลังจากนั้น 2 เดือนที่เขากับเพื่อนเราเชิกชากันไปแล้ว เราก็ทักเขาไปในเฟส เริ่มคุยกันเหมือนเดิมประมาณ 1 เดือน แล้วเราก็หลอกถามเขาอีกว่าตอนนี้มีคนที่ชอบยัง เขาบอกว่ามีแล้ว เป็นึนในห้องนี้แหละ เราก็ถามต่อแบบมีความหวังนิดนึง ใครหรอ เขาตอบมาว่า ถ้าบอกไปแกจะโกรธเขาไหม เราเลยบอกว่า ถ้าไม่บอกนี้โกรธงอนยาวเลย จะไม่คุยด้วยแล้ว แล้วก็ก็บอกมาว่าชอบ(ชื่อเรา) ตอนนั้นเหมือนโลกหยุดหมุนอ่ะ แทบกรี๊ด เราก็เลยขอคบเขาเป็นแฟน(ขอคบก่อนด้านมาก 5555) ตอนนี้เราเป็นแฟนกับเขา 2 เดือนกว่าๆแล้ว :)
//เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า เราควรบอกเขาว่าเราชอบเขา ถ้าเขาปฏิเสธก็ไม่เป็นไร เขาอาจจะลองใจเราอยู่ เราลองไปคุยกับเขาอีกรอบ เขาอาจจะเริ่มชอบเราแล้วก็ได้
//เวลามีใครมาชอบส่วนมาจะลองใจก่อนทั้งนั่นแหละ :X
อดทนต่อไปค่าาาา -0- ไม่ก้อตัดใจ ซะ ง่ายนิดเดียว
ไม่ก้อกีดแขนนตาย จะได้ไม่เจบบ เปนกำลังใจให้ค่ะ จุฟๆ
นับถือเลยพี่ๆๆๆ ผมเข้าใจพี่ดีน่ะ
ตอนนีผมรักคนหนึ่ง เราสองรักกัน แต่อีกไม่นาน เธออ ก็จะแต่งงานแล้วว
(ถ้าใครพอรู้ว่าผมควรทำยังไงบอกหน่อยน่ะครับ)
2ปีก็เกือบตายแล้วฮะ
โห ตั้ง 12 ปีแน่ะ เหมือนพี่กับเพื่อนเลย 55555555 แต่พี่กับเพื่อนแค่หยอกกันเล่นๆ ไม่ได้ชอบกันจริงๆจังๆ
มจธ. อยู่แถวบ้านพี่นี่หว่า 5555
ผมก็เป็นเหมือนกัน ตอนนี้ยังแอบชอบเขาอยู่เลย รอมา 3 ปีละ
แต่เขามีแฟนแล้วอะดิ เศร้าาา !!
เคยชอบเพื่อนตัวเองเหมือนกัน ตอนแรกเข้าม.1 ใหม่ๆ แทบจะไม่เคยเห็นหน้ากันเลยด้วยซ้ำทั้งๆที่ก็อยู่ห้องเดียวกัน พอเราขึ้นม.2 ก็เริ่มมีคุยกันบ้างตามประสาเพื่อนร่วมห้อง พอขึ้น ม.3 เราเหมือนจะคุยกันมากขึ้น มีหยอกกันบ่อย เล่นด้วยกันบ้างทีเวลามันหยอกเเรงแล้วเรางอนมันก็แบบง้อบ้าง 55 จนแบบเพื่อนเเซว และเหมือนว่าเราจะชอบกัน แต่เราอาจคิดไปเองก็ได้เพราะที่จริงแล้วด้วยรูปร่างหน้าตาของเราก็ไม่ได้สวยอะไร คือเป็นคนที่มีความเจียมตัวสูงมาก และเหมือนว่าเขาก็จะรู้แต่แค่ไม่อยากพูด เวลาเล่นเฟส ไลน์ มีแต่เราที่เข้าไปทักตลอดเลย จนตอนนี้ขึ่นม.ปลายแล้ว อยู่คนละห้องแล้วเขาก็มีแฟนไปแล้ว จำได้เลยว่าตอนเลิกเรียนพอเห็นเขาไปกับแฟนแล้วสวนทางเราไป คือ น้ำตาไหลเลย มันเป็นโมเมนต์ที่แย่มากนะ ตอนนี้ก็เข้าปีที่3 แล้ว ที่แอบชอบ T T
แอบชอบนานมาก O-O
แต่ถ้าเกิดมาคู่กันแล้ว คงไม่แคล้วกันหรอก
เรียนจบมีหน้าที่การงานทำ
คนนั้นก็จะเห็นเองแหละ ว่าเราสามารถดูแลเขาๆได้
สู้ๆ
สุดยอดอ่ะ ฉันไม่เคยคิดว่าจะมีผู้ชายที่แอบชอบผู้หญิงคนหนึ่งนานขนาดนี้ 12ปีนี่ไม่ธรรมดาเลย ถ้าเป็นผู้ชายคนอื่นคงท้อตั้งแต่สี่ห้าปีแล้ว แต่คุณเป็นผู้ชายที่มั่นคงมากอ่ะ ถึงแม้จะไม่สมหวังในควมรักครั้งนี้แต่ฉันเชื่อว่าผู้ชายที่มีความจริงใจอย่างคุณต้องเจอผู้หญิงดีๆที่พร้อมจะรักคุณนะค่ะ
Ps.สู้ๆนะค่ะ เดี๋ยวคุณก็จะได้เจอรักแท้และเนื้อคู่ของคุณเองแหละค่ะ
ผมก้อเกิดปัญหานี้อยู่เหมือนกัน ไม่รู้ว่าความรู้สึกนี้มันจะหายไปตอนไหน ผมเจอเธอใน Social Network เราเริ่มคุยกันมาเกือบปี ตอนแรกผมก้อไม่ได้คิดอารัย คิดแค่ว่าคงได้เจอเพิ่ลใหม่ๆ คุยทักทายกันปกติ จะบอกว่าเป็นแฟนกันก้อไม่เชิง เพราะเราอยู่กันคนละจังหวัด ผมอยู่ภาคใต้ แต่เค้าอยู่กรุงเทพฯ แต่โทรคุยกัน ไลน์คุยกันบ่อยๆ ออกแนวคุยกันเหมือนแฟนกันมาตลอด โทรคุยกันก่อนนนอน Say Goodnight กันทุกคืน ตื่นมาเค้าจะเป็นคนโทรปลุกผมเกือบทุกวัน เสียงแรกที่ได้ยินในตอนเช้า คือเสียงของเค้า และเสียงสุดท้ายที่ได้ยินก่อนนอนก้อคือเสียงเค้า ผมเคยขอเค้าเป็นแฟนหน่ะ แต่เค้าบอกว่าเราอยู่คนละจังหวัด มันไกลกันเกินไป... กลัวมีปัญหากันทีหลัง คุยกันแบบนี้ไปเรื่อยๆ ดีกว่า (T -T) โอเครร ผมคิดว่าผมคงรับได้... ผมเคยไปหาเค้าที่กรุงเทพฯ หน่ะครับ เจอกัน ดูหนังกัน คุยกันปกติ รู้สึกดียิ่งกว่าเดิมเมื่อได้เจอกัน อยู่ด้วยกัน แต่ผมไม่รู้ว่าเค้าคิดยังงัย แต่เคยลองถามตรงๆ เค้าบอกว่ารู้ืสึกดี เหมือนกัน แต่ถ้ายังยืนยันคำเดิม เพราะเราอยู่กันไกลเกินไป เลยไม่อยากใช้คำว่า "แฟน" ซึ่งเราก้อคุยกันตามปกติเหมือนเดิมมาตลอด แต่ ! ตอนนี้เค้าบอกว่า เค้ามีแฟนแล้ว เพิ่งคบกัน ผมใจแป้วเลยยย (T -T) หลังจากนั้นสิ่งต่างๆ ก้อเริ่มเปลี่ยนไป การโทรคุยกันก่อนนนอนเริ่มหายไป โทรปลุกกันตอนเช้าเริ่มเงียบไป ผมน้ำตาคลอเกือบทุกวันเมื่อคิดถึงวันเก่าๆ (แต่ก้อไม่ได้โกรธเค้า ที่เค้าเปลี่ยนไป เพราะรู้เค้าคงต้องแคร์แฟนเค้าอยู่แล้ว อีกอย่างผมเคยคิดที่จะโกรธ แต่ผมโกรธไม่ลงจริงๆ) แต่เราก้อยังคุยไลน์กันตามปกตินะครับ ผมเคยคิดที่จะหยุดคุย เพื่อจะหักดิบตัวเอง แต่ทำได้แค่ 2-3 วัน เค้าเห็นผมเงียบไปก้อทักไลน์กลับมาคุย ผมเองก้อใจไม่แข็งพอ ทำใจได้ แค่ 2-3 วัน ก้อต้องไลน์ไปคุยเหมือนเดิม ยิ่งตอนหลังรู้ว่าเค้ามีแฟน รู้ช่วงเวลาที่เค้าอยู่กับแฟน (เพราะเค้าบอกทุกอย่างเกี่ยวกับตัวเค้า) ทำให้ผมรู้ความเคลื่อนไหวของเค้าทุกอย่าง เมื่อรู้ว่าเค้าอยู่ด้วยกันตอนไหน มันยิ่งทำให้ผมเจ็บบบบมากก......!!!
ของผมชอบตั้งแต่ประถม มัธยมอยู่คนละ รร ไม่ได้เจอได้คุยกันเลย จนจบม.6 แล้ว เจอเฟสบุ๊คเธอคนนั้น ทักไปเธอบอกว่าจำผมไม่ได้ 555+ เราก็เลยบอกว่า ที่เธอจำเราไมไ่ด้เพราะเราชอบก็เลยไม่กล้าไปคุยนั่นแหละ .... เรียกว่าบอกไปให้หายค้างคา แล้วเดินหน้าหาคนที่ใช่ต่อไป สรุปว่า บอกไปเลย คำตอบคืออะไรค่อยมาคิดอีกที :D
12 ปีเป็นอะไรที่สุดยอดมากค่ะ เป็นกำลังใจนะคะ ^^
ตอนนี้เราสมหวังกับคนที่เราแอบชอบถึง 4 ปี แต่กะน้อยกว่าเทอ 55+
ตอนนี่เราทั้งสองคนเรียนจบแล้ว ตลอดเวลา 4 ปี ที่จะคบกัน เวลาเราคุยกัน เราจะเป็นคนถามเค้าตลอดเลยว่า เราสองคนคบกันไหม คำตอบที่ ได้มานั้น คืิอ ''เราเป็นเพื่อนกันอะดีแล้ว ตอนนี้เรากะมีคนที่ชอบอยู่แล้ว''
เราแห้วตลอดอะ เราเป็นผู้หญิงน๊ะ แต่เราไม่อยากจะเก็บมันไว้ จะถามเค้าตลอด เค้าจะมากินข้าวที่บ้านเราเมื่อมีเวลา ง่ายๆตามประสาเพื่อน ทำแบบนี้มาตบอดสี่ปี เมื่อวันที่ 28 กรกฎาคม 2557 เรารับปริญญา เราตัดสินใจถามไปว่า เราจะลองคบกันไหม.'' คำตอบ เค้าบอกว่า คำถามแบบนี้สมควรเป็นผู้ชายถามไม่ใช่เหรอ 55+ เราหัวเราะ เราตอบไปว่า '' อืม แล้วไง เทอไม่ถามเราสักที แล้วสรุปจะคบม๊ะ '' คำตอบ อืม คบ เราคบกัน'' ความรู้สึกของคนที่สมหวังนั้นเป็นความรู้สึกที่สุดยอดมากมาก กรี๊ดลั่น สนั่นบ้านอ่ะ ...
เป็นอะไรท่ี่แบบว่าสุดๆ เราเชื่อว่าเนื่อคู่กันแล้วก็ไม่แคล้วกันหรอก เนอะ ว่าไหม..
ของเราชอบรุ่นพี่มา 11 ปี แต่เค้าก็มองเราเป็นแค่น้องสาวมาตลอด และตอนนี้ เค้ากำลังจะแต่งงาน
ผู้ชายแบบนี้มีด้วยเหรอ เยี่ยมอ่ะ ผู้ชายคนอื่นแค่ 2 เดือนบางรายแค่ 2 วันก้เลิกชอบแล้วเป็นกำลังใจให้นะ
พี่โคตรน่ารักเลยอะเป็นหนูรักตายเลย สู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้
บอกเลยพี่!!! คิดไงบอกเค้าเลยพี่เก็บมาตั้ง12 ปีแล้วนะ เดี๋ยวเค้าชิ่งไปม่แฟนก่อนแล้วจะเสียจายยยยย
คุณเป็นคนดีจริงๆ
เป็นคนที่มั่นคงมากๆ
ฉันขอเป็นกำลังใจให้คุณอีกแรงนะคะ
ขอเป็นกำลังใจให้น้ะค้ะ พี่ทำดีที่สุดแล้วค่ะ ตั้ง 12 ปี *0*
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?