ผมต้องทำไงยังไง แอบรักมา 12 ปี ท้อแล้วครับ

รักคือทุกข์ คำสอนทางธรรม
แต่ถ้ายังอดใจไม่ได้ก๋็รักเบาๆ อย่าseriousกับมันมากเกิน อันตราย ถึงตายได้เลยเชียวขนาดกับผู้ใหญ่อายุเยอะ มันสามารถทำความวุ่นวายได้เยอะมาก ความรักไม่ได้มีแค่ด้านสวยงามแค่ด้านเดียว
ลองหาคนใหม่ดู และก็อย่างที่บอกรักเบาๆ
หายากก็หาอย่างอื่นทำ ถ้าหาแฟนได้ เวลาผ่านไปก็อาจต้องเลิกกัน อาจเบื่อกัน อาจเจอคนที่ดีกว่า อาจเจอคนที่ใช่กว่า เป็นแฟนกันตอนอยู่มหาลัยแล้วจบด้วยการแต่งงานกัน ไม่รู้มี่ซักกี่%
เพราะเราคือ "คน" จะสื่อว่ามัน"มั่ว"เยอะ 
ความรักที่บริสุทธิ์ รักโดยไม่หวังอะไรตอบแทน ทั่วไปคนเราไม่ได้รักแบบนั้น "รัก"แบบเห็นแก่ตัวกันซะมากกว่า 
อีกทีนึง ถ้าจะรักก็รักเบาๆ ให้มันไปตามอย่างที่ควร อย่าไปฝืนมาก หมายถึงเช่น เขาไม่ได้รักเราแต่เราก็ตื้อซะเกินไป ลงทุนทำต่างๆนาๆ หรืออะไรที่ทำความลำบากให้กับตัวเรามากไป ก็ไม่แนะนำคร๊าบ

ขอบคุณครับ ครั้งนี้สุดท้ายแล้วครับ ไม่ว่าคำตอบเป็นยังไงผมจะไม่ฝืนแล้ว

จขกท สู้นะคะ บอกเค้าไปเลยรับรองว่าเค้าต้องเห็นความจริงใจของเราแน่ๆ สู้ๆนะเป็นกำลังใจให้ค่ะ

สู้ๆนะคะ ไม่อยากเชื้อเลย ว่าจะแอบรักกันมาตั้งแต่ป.1 รู้สึกเหมือนนิยาย ยังไงก็พยายามเข้าล่ะ 

สู้ๆๆนะ บางครั้งความรักไม่จำเป็นที่เราจะต้องได้คู่กันก็ได้ ความรักมีหลายแบบ และหลายมุมมอง แค่เราได้รักคนที่เราอยากรัก เห็นเค้ามีความสุขก็สุขใจ ขอเป็นกำลังใจให้นะ อย่าเพิ่งถอดใจนะ สู้ๆๆ
ขอให้ประสบความสำเร็จกับความรักครั้งนี้ ลองสักตั้งจะเป็นไร แค่เราบอกความในใจไปแล้วไม่ว่าผลมัน จะออกมาแบบไหนก็ตาม สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ขอบคุณนะครับ ผมยังไม่ถอดใจครับแต่ถ้าเค้าไม่ชอบผมจริงๆ ผม็ไม่รั้งเธอไว้แล้วครับ มันคงเป็นโชคชะตาจิงๆแล้วแหละ

ขอบคุณนะครับ ไม่ว่ากี่ปี ถ้าเค้ายังรักผม ก็รอได้ครับ

อกหักเป็นเรื่องธรรมดาของชีวิต เเต่อย่าเพิ่งท้อเเท้ไม่เเน่นะความรักเเละความจริงใจของคุณอาจจะทำเรื่องดีๆเกี่ยวกับคสามรักของคุณก็เป็นได้นะครับ

"สู้ต่อไปนะครับชีวิตลูกผู้ชาย"

เก่งมากนะคะ ที่ทนรักคนเดิมๆมาถึง 12 ปี  แต่สำหรับเราคิดว่า
แค่ได้บอกความในใจไปก็พอแล้ว ไม่ว่าคำตอบที่เธอตอบออกมาจะเป็นอะไร
ก็ช่าง  แค่ได้แอบรักเธอแล้วมีความสุขมันก็ดีแล้วจริงๆค่ะ 
เราก็อยากจะเป็นแบบ จขกท นะ รอเขาไปเรื่อย ๆ ก็แค่รอดูแหละ
ว่าเขาเป็นยังไง อยู่ยังไง สบายดีหรือเปล่า  อยากให้เขามีความสุข
อยากเห็นแค่รอยยิ้มของคนที่เราชอบ  แค่นั้นก็พอแล้ว


สู้ๆนะคะเราเอาใจช่วยค่ะ เรื่องของหัวใจไม่มีอะไรที่แน่นอน
อะไรก็เปลี่ยนไปได้เสมอ  แต่ก็ไม่ควรยึดติดมากเกินไปเนอะ
เดี๋ยวตัวเราเองนี่แหละที่จะเจ็บปวด  .

ศรีราชาคณะสาขาอะไรอ่ะ  สู้ๆนะจขกท

สู้ๆ ครับ

เหมือนกันเลย เราก็เเอบชอบเขามา 8ปี ตั้งเเต่อ.3 - ม.1 เราไม่ได้เจอเขาตั้งเเต่อ.3เราอยากเจอเขามาก อยาก เห็นหน้าเขาตอนโต อยากทัก เเต่ตั้งเเต่เขาย้ายไปอยู่ป.1 ที่อื่นก็ไม่ได้เจอเลย เเต่เราจำหน้าเขาได้ทุกอย่าง ตอนเเค่อยากรู้ว่าเขาเป็นไง มีเเฟนยัง อยู่โรงเรียนไหน เเค่นั้นก็มีความสุขเเล้ว

เอิ่ม......รอให้บุพการีมาตัดริปบิ้นเหรอครับ
สู้ๆครับ กล้ารัก ก็ต้องกล้าบอก

เศรษฐศาสตร์ ภาคพิเศษครับ

เรา 4 ปีเอง

นัดมาบอกตัวเป็นๆเลยเท่ห์กว่าค่ะ จะได้รู้ด้วยว่าตอนบอกไปเค้ามีสีหน้ายังไง แสดงอาการอะไร

ความรักไม่ใช่เกมออนไลน์ที่ยิ่งนานจะยิ่งเวลสูงครับ

ต่อให้คุณเฝ้ารอเธอไปอีกกี่ปี ก็ไม่มีอะไรยืนยันว่าคำตอบจะกลายเป็น"ใช่" ผมไม่ว่าหากคุณจะรักเธอต่อไป เพราะผมก็ยังรักผู้หญิงคนเดียวมาตลอด14ปี แต่คุณต้องทำใจยอมรับ ว่าพร้อมจะเห็นเธอควงหนุ่มคนอื่นมั้ย พร้อมจะยิ้มให้เธอตอนเธอเล่าเรื่องแฟนของเธอมั้ย พร้อมจะเดินเข้าไปในงานแต่งเธอมั้ย ถ้าคุณทำใจไม่ได้ ก็ควรจะลืมเธอให้เร็วที่สุดครับ

จากเด็กผู้ชายอายุเท่าคุณที่รักผู้หญิงคนหนึ่งตั้งแต่อนุบาล2 จนถึงมหาลัยปีหนึ่ง

เหมือนนิยายจริงๆหละค่ะ555ทนรักไปได้ไงทนรอไปได้ไงคุณเก่งมากกกกกกกก แล้วตลอกเวลาที่ผ่านมาไม่เคยรักใครเลยหรอคะสุดยอดสู่ต่อไปนะคะเป็นกำลังใจให้ขอให้สมหวัง

ผมบอกเธอไปแล้วครับ รอคำตอบเธอจะไม่ชอบหรือชอบผม ผมรับได้หมดละครับตอนนี้
" รัก " สำหรับผมตอนนี้ ขอให้เธอมีความสุขก็พอแล้วครับ

ที่ผมรอมาขนาดนี้ ผมกลัวคำตอบครับ บอกเลย กลัวคำตอบที่จะออกมา แต่ตอนนี้ผมไม่กลัวแล้ว

มีซึ้งยังไงไม่รู้สิ สู้ครับ

ผมก็มีแอบชอบผู้หญิงคนนึงมา9ปีมาเหมือนกัน ครั้งแรกที่ผมบอกรักเค้าไป มันก็ดูจะไม่ได้ผล แต่เวลานานไป ผมลองเสี่ยงบอกรักเค้าอีกครั้ง สุดท้ายก็สมหวังจนได้  อย่าเพิ่งท้อแท้ครับ ซํกวันเมื่อเค้ารู้ว่าเรารักเค้ามาก เดี๋ยวเค้าก็รักเราเองแหละครับ เวลานานไปก็จะเจอกับผู้คนใหม่ๆมากมาย ถ้าคุณรักเค้ามาก ก็ลองบอกรักเค้าไปเลย ก่อนที่จะสายไปกว่านี้

คิดอยู่นานว่าจะโพสตอบกระทู้นี้มั้ย..สุดท้ายก็ตัดสินใจโพสจนได้

ชีวิตนายเหมือนเรานะ เราแอบชอบผู้ชายคนหนึ่งมา 12 ปี (น่าเศร้าชะมัด)
แต่ตอนนี้เราตัดใจได้แล้วนะ...


เราเพิ่งตัดใจได้ไม่กี่วันที่ผ่านมาเอง
เพราะอะไรรู้ปะะ



เพราะเขามีแฟน....

และที่ช็อคกว่านั้น "แฟนเขาเป็นผู้ชาย"

ตลกมั้ยย ตอนแรกที่เรารู้เราโคตรเสียใจเลย เราไม่เคยเล่าเรื่องความรักตัวเองให้พ่อกับแม่ฟัง แต่เรื่องนี้เราเล่า เล่ามันทั้งน้ำตานั้นแหละ ฮ่าๆ (นึกแล้วก็เพ้อเจ้อ) เราไปหาข้อมูลตามเว็บ ว่าเกย์จะเปลี่ยนใจมาชอบผู้หญิงได้มั้ย หลายๆคำตอบที่เราได้ ทำให้เรายืนยันจะรักเขาต่อไป...รักเขาในแบบที่เขาเป็นนั่นแหละ เพราะลึกๆเราคาดหวังมากที่จะเขาจะเปลี่ยนใจ (เป็นเกย์นะเว้ยย ไม่ได้เป็นหวัดดด ! 55)

แต่...พอมาคิดๆดูแล้ว เราจมกับคนๆนี้มาเกือบครึ่งชีวิต จนเขาไปมีความสุขกับสิ่งที่ใช่ไปแล้ว แล้วทำไมเรายังอยู่แบบนี้อีก ชีวิตเรายังมีอะไรอีกเยอะนะ ยังเจอคนอีกเยอะมากๆ สิ่งที่สำคัญที่สุดตอนนี้ของเรามันไม่ใช่เรื่องความรักแบบนี้ เราคิดหลายวันมาก เพ้อเจ้อหลายวัน เวิ่นเว่อกับเพื่อนจนมันรำคาณไปหมดและ จนได้คำตอบสุดท้ายจริงๆสักทีว่า...ชีวิตเราจะเดินต่อไป เราจะไม่รักเขาในแบบนั้นอีกแล้ว เราต้องเริ่มใหม่ได้ และต้องเจอคนที่เขารักเราจริง ถึงแม้ว่ามันจะไม่ใช่ตอนนี้ แต่มันต้องมี เราเชื่ออย่างนั้นนะ


ชีวิตตอนนี้...วันนี้เราโอเคแล้ว และโคตรตลกชีวิตตัวเอง....ที่ผ่านมาไม่ยอมเปิดใจให้ใครเลย เพราะรอเพียงแค่คนๆเดียว (บ้ามั้ยล่ะ ฮ่าๆ)


และจากเรื่องนี้เราได้ข้อคิดอะไรหลายๆอย่างนะ อย่างแรก ถ้ารู้สึกรักใคร อย่ารักเขาให้มากกว่าตัวเอง รักตัวเอง สนใจคนรอบข้าง และอย่างที่สอง ถ้าเรารู้สึกรักใครอีกครั้ง เราจะบอกเค้าไป ถึงแม้คำตอบมันจะไม่ตรงตามใจเรา แต่เราก็จะบอก...เพราะที่ผ่านมาเรารอเวลา รอให้เราดูดีกว่านี้เพื่อให้ตัวเองมั่นใจ แต่มันก็สายไป...

แนะนำจขกท. ให้บอกเขาไป... ผู้หญิงน่ะชอบผู้ชายที่จริงใจและสม่ำเสมอนะ สักวันเขาก็คงใจอ่อนนั่นแหละ แต่ถ้าไม่ใช่สำหรับเขา เราก็ต้องทำใจและเดินหน้าต่อไปนะ สู้ๆ

หาผู้หญิงใหม่เลยคับในมหาลัยมีเยอะแยะคับเราต้องก้าวไปข้างหน้า

เห็นคนอ่านมีความสุข ผมก็ดีใจแล้วครับ

งี้แหละครับ ชีวิตมันชอบเล่นตลก กับเรา อย่าท้อนะครับ เอาผมเป็นตัวอย่างก็ได้
แต่ไม่ว่ายังไงห้ามท้อ ท้อเมื่อไหร่ สิ่งที่เราทำมาทั้งหมดมันจะไร้ความหมาย สู้ๆครับ

ทำไมคล้ายๆเราเลยแหะ เรา 5 ปีเอง
แล้วเราคงต้องเหมือน จขกท แหละ เราไม่เคยบอกใครเลย เพราะความเป็นเพื่อน
มันกั้นอยู่ แล้วเพื่อนเราก็ชอบ คนเดียวกับเราด้วย ยิ่งทำไม่ได้ใหญ่เลย 5555
มีตอนนึง เค้ามาบอกเราเรื่องที่แอบชอบผู้หญิงคนนึง 
แต่เราก็มีความสุขดีนะ ที่ได้เห็นเค้าไปดีอะ แต่เค้าไม่สมหวังอะ เสียใจตามเฉย
เราเคยได้ยินตามนี้อะ ที่ว่า ....
"รัก" กับ "ชอบ" ไม่เหมือนกัน
เปรียบกับว่า ถ้าเราชอบดอกไม้ดอกหนึ่ง เราจะเด็ดมันมาจากต้น
แต่ถ้า....เรารักดอกไม้ดอกนั้น เราจะดูแลมันให้ดีที่สุด :)
เรื่องเมื่อวาน มันก็เป็นเรื่องเมื่อวาน สู้ๆเน้อออ 

เหมือนผมแหละครับ แต่ละปีๆ ผมก็ได้แค่มอง เฟสเขา บางทีผมก็คิดนะเราบ้ารึป่าว เราทำไปเพื่ออะไร แต่วันไหนที่ไม่ได้มอง ความรูัสึกมันแห้วๆ ไงไม่รู้ ทุกวันนี้ผมก็ได้แค่ LIKE รูป จนมาถึงวันนี้แหละ ไม่รู้เอาความใจกล้ามาจากไหน 5555 สู้ๆครับ

นาย...ฮรื่ออออ TTATT นายผมขอจับมือทีเด่ะ แบบ...ไม่รุ้จะว่ายังไงดีเลย เราเข้าใจอ่ะ ฮรื่อออ นายยอดเยียมกว่าเราเยอะ ของเราไม่เคยคิดจะกล้าพูดมันออกไปเลยสักครั้ง ไม่ว่ายังไงนายเป็นคนที่สุดยอดมากๆอ้ะ ฮรื่อออสุ้ๆน๊าาาา

รร. ที่พี่บอก ชาย ล้วน กับ หญิงล้วน นี่ ชลชาย กับ ชลหญิงปะ 

เอิ่มมม ถ้าเป็นแบบนี้

ก็ไปบอกอีกรอบเถอะ ค่ะ

บอกความรู้สึกทั้งหมด ที่มีให้เค้า บอกทุกอย่างที่เราเก็บไว้ ที่เราอยากพูด ยังไงมันก็สบายใจกับตัวเราถึงแม้ว่า คำตอบจะเป็นยังไงก็ตาม อย่างน้อยก็ได้บอก ไปแล้ว จะได้ไม่ ค้างคา

หญิงงล้วน สตรีวัดระฆังครับ ชายล้วน ทวีธาภิเศก

จิตใจหนักแน่นมาก เสมอต้นเสมอปลายดี หาตัวเค้าให้เจอและบอกตรงๆไปเลย เพื่อความสบายใจที่ได้ทำในสิ่งที่เราต้องการไปแล้ว ผลลัพธ์จะเป็นยังไงแกรุ้อยุ่แก่ใจแล้วใช่ไหมละ บอกความในใจเป็นครั้งสุดท้าย และไปเริ่มเปิดใจรักคนใหม่เถอะ อยุ่แบบนี้ไม่มีอะไรดีขึ้นมา ลองแล้ว เคยเป็นเหมือนกัน ทุกวันนี้ก็มีความสุขดีรักของเราอะ แต่ก็นะ กว่าจะเจอคนที่ใช่สำหรับเราและใช่สำหรับเขามันยาก ลองไปเรือยๆ จนกว่าจะเจอ เดี่ยวก็รุ้ว่าใครมีหัวใจใบเดียวกะเรา โชคดีๆ

จขกท.เหมือนเราเลย เราก็แอบชอบมาเกือบๆ 11 ปี อยากตัดใจเลยส่งข้อความไป ไม่รู้เค้าได้อ่านมั้ย แต่ก็ถือว่าบอกไปแล้วอ่านะ ตัดใจง่ายขึ้นนิดนึง
  

ครั้งหนึ่ง...ผมเกิดและเรียนอนุบาลที่กรุงเทพ จนกระทั่งถึงป.1 ด้วยสาเหตุบางอย่างทางครอบครัว ทำให้ทุกคนต้องย้ายกันไปอยู่บ้านย่าผมที่จังหวัดนครสวรรค์ และตัวผมก็ไปเข้าเรียนป.2ต่อที่นั่น โรงเรียนนี้ไม่ใหญ่ครับ อยู่ตีนเข้าใกล้ๆกับโรงเรียนพาณิชยการแห่งหนึ่ง ขณะนั่นผมไปเข้าเรียนกลางคันในขณะที่โรงเรียนได้เปิดเรียนไปแล้ว ทุกระดับชั้นประถมมีสามห้อง ตัวผมได้เข้าไปอยู่ ป.2/2 แต่ด้วยสาเหตุอะไรก้ไม่รู้ ผมจำต้องย้ายไปเรียนห้อง ป.2/3 ในช่วงบ่ายและเรียนห้องนั้นถาวรเลย ในขณะที่เดินเข้าไปในห้องนั้น เสียงทุกคนเฮฮา เหมือนตื่นเต้นที่เห้นมีนักเรียนใหม่เข้ามาในห้อง พอทุกคนเริ่มเงียบนั่น และครูหน้าชั้นเริ่มพูดอะไรบางอย่าง ก็มีเด็กหญิงคนหนึ่งพูดตอบโต้กับครู ในแว้บแรกที่ผมได้เห้นเทอนั่น ผมรู้สึกว่า ใช่เลยว่ะ น่ารักว่ะ ชอบอ๊ะ อะไรแบบเนี้ย ผผมจึงรู้สึกแอบชอบเธอมาตั้งแต่บัดนั้น โดยที่ไม่เคยใครเลย เพราะรู้สึกอาย จนกระทั่ง ป.5 ผมได้บอกกับเพื่อนสนิทผมคนหนึ่งว่าแอบชอบเธอมานานแล้ว แต่ตัวผู้หญิงเองก็ยังไม่รู้หรอก จนถึง ป.6 เธอรู้จักการบอกต่อๆกันของเพื่อนผมเอง ก็เหมือนกันครับ นิ่งไม่แสดงอะไร ตามประสาเด็ก วันวาเลนไทน์ผมซื้อดอกกุหลาบฝากเพื่อนไปให้ ตอนนี้ยิ่งรู้สึกเหมือนว่าเธอพยายามหลบหน้า หรือพยายามไม่ค่อยเข้าใกล้เท่าไหร่ จนเราต่างเรียนจบ ผมย้ายเข้ามาเรียน ม.1 ที่กรุงเทพ แต่เทอนั้นยังคงเรียนในนครสวรรค์เหมือนเดิม ผมจำชื่อจริงเทอได้ และแอบได้เบอร์โทรที่บ้านของเธอมาจากเพื่อน วันนึงผมโทรไป เธอบอกจำผมไม่ได้ ตอนนั้นผมเซงมากกก จนเวลาผ่านไปสักพัก ผมฉุกคิดถึงเธอขึ้น อยากรู้ว่าเปนยังไงบ้าง ไปเรียนต่อที่ไหน ยังไงบ้างแล้ว ผมโทรไปเบอร์เดิม ผมคือที่บ้านเธอไม่ได้ใช้เบอร์นั่นแล้ว จนเวลาล่วงเลยไปประมาน12ปีที่จากกันตอน ป6 ตอนนี้ผมอายุ24 พยายาม Search หาชื่อจริงของเธอตาม google ลองทั้งภาษาไทยและอังกฤษ จนได้เจอเป็นเฟสบุ๊คที่เป็นชื่อเธอ แต่เป็นเฟสที่มีไว้สำหรับขายของทาง Social Network โดยที่ไม่มีรูปเธอเลยสักนิด แต่มีไอดีไลน์ของเธออยู่ในนั้นนน ผมจึงแอดไลน์ไป ทำใจตั้งนานอยากจะทัก แต่เหมือนกล้าๆกลัวๆ ตอนนั้นคือในใจก็คิดถึง อยากคุยอยากเจอ เพื่อจะได้สนิทสนมกันมากขึ้น แฮะๆๆ จนเริ่มสนธนากัน ตอนแรกเธอจำผมไม่ได้ ต้องใช้เวลากันพักใหญ่เลยกว่าจะจำกันได้ คุยกันได้อยู่พักนึง เราถามเค้าไป เค้าถามเรามา ถามไปถามมา เธอบอกว่าเธอมีลูกแล้วนะตอนนี้ - -" อารมณ์เซงเกิดขึ้นในใจ ช้าเกินไปแล้วเรา หึๆๆๆๆ
แต่อีกมุมนึงก็รู้สึกดีใจมากที่ได้คุยกัน หลังจากจาหกันไม่นานถึง12ปี และที่สำคัญผมได้บอกกับเธอว่าตอนนั้นผมแอบชอบเธอประมานไหน แอบมองเธอทุกงานกิจกรรมที่มีในโรงเรียน แอบมอองเธอเวลาเธอขึ้นไปเต้นรำบนเวที และรู้สึกยินดีและดีใจมากได้ที่คุยกันนนน

เจอคนแบบเดียวกันแล้ว ^^

ผมแอบชอบเพื่อนร่วมห้องมาคนนึงเหมือนกัน ชอบตั้งแต่ ม.2 ตอนนี้ ปี3 ละ ยังไม่กล้าบอกซักที เคยพยายามจะซิ่วไปเรียนที่เดียวกันพ่อก็ไม่อนุญาติอีก TOT

เราคงไม่กลับไปแล้วล่ะะ เดินหน้าต่อจริงๆ ชีวิตมันไม่ใช่แค่นี้นะ ยังมีคนอื่นอีกเยอะ
อีกอย่างเรายังรักเขาอยู่ แต่ไม่ใช่แบบเดิมแน่นอน รักเขาแบบพี่ชายยยยย (หรือพี่สาว?) 55555 ยังไงๆเขาก็เป็น1 ในความทรงจำของเราเสมอ จขกท. ก็สู้ๆนะ เลือกดีๆ ชีวิตคนเรามีทางเลือกเยอะนะคะ

พี่ชายทำถูกแล้ว แหละครับที่ยังไม่ตัดใจไรง่ายๆ ถึงเร่ืองบางเร่ืองจะสายไปแล้ว เป็นผมก็ทำแบบนี้แหละครับ แค่ได้เห็นก็มีความสุขแล้ว

สู้ๆๆค่ะ
เราก็ปอบชอบเพื่อน ตั้งแต่ม.4 จนตอนนี้ขึ้นปี3แล้วก็ยังชอบ...เคยสารภาพตอนปี1 แต่แห้ว...และไม่รุ้ทำไมยังชอบยุ....เพราะใจยังเชื่ออยู่ว่านายก็ชอบเรา

"เราอาจจะไม่ได้เกิดมาเจอกันเพื่อมีความรักแบบนั้น" ประโยคนี้เราท่องบ่อยๆค่ะ ยอมรับว่าเสียดายโอกาสและเวลาที่โคตรอยากให้ย้อนกลับไป แต่พอนึกดูอีกที ผลที่ตามมาล่ะ ? ชีวิตเราไม่ใช่ละคร หลายๆอย่างมันเหนือความคาดหมายเราได้เสมอ (ทั้งด้านดีและด้านที่ไม่ดี) เพราะฉะนั้น ถ้าสมองคุณบอกคุณไว้แล้วว่าไม่กล้า บอกไปอีกคงไม่ดีเท่าไหร่ มีแฟนแล้วด้วย เชื่อมันก็ดีจริงๆนะคะ

อย่างน้อย ถึงจะเจ็บ แต่สมองมันก็มีเหตุผลกว่าหัวใจนะ ...

ถึงจะโคตรเจ็บ แต่มันอาจจะดีที่สุดแล้วสำหรับคุณก็ได้

ชีวิตยังมีอะไรให้ลองอีกเยอะ อย่าคิดมากไปนะคะ :)

สู้ๆนะคะ  เป็นกำลังใจให้คะ
เพราะหนูก็แอบรัก เอ๊ะ!หรือแอบชอบ
ใครอยู่คนหนึ่ง หนูเคยบอกกับเขาไปแล้ว
แต่เขาก็ไม่ได้อะไร เพราะเขามีคนที่ชอบอยู่แล้ว

สำหรับหนูแค่ได้บอกเขาหนูก็รู้สึกดีแล้วคะ
ถึงแม้คำตอบที่ได้จะทำให้ผิดหวังและเสียใจก็ตาม
แต่.... อย่างน้อยฉันเคยได้รักเธอ   รักด้วยการไม่หวังอะไร ....

หืมมม 12 ปี พี่อึดมากค่ะ ข้าน้อยขอคาราวะรัวๆ 55555
สู้ๆนะค่ะพี่ พี่เป็นคนที่เชื่อมั่นและหนักแน่นมากๆเลย เชื่อว่าความรักของพี่ต้องไม่เสียเปล่าแน่นอนค่ะ สู้ๆ สู้ตายยยยยยย เฮ้

น่ารักจังค่ะ ^^ เป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ
แต่ก้อระวังอย่าไปปิดกั้นตัวเองมากเินไปน่ะค่ะ เดียวขึ้นคานนนน

ใชแล้ววว แค่ได้บอกก็ มีความสุขแล้ว เน้อะ ๆ

โหยยยยย พูดได้โดนมากน้อง 5555 ตอนนี้ได้คุยกับเขาแล้ว เขาบอกกำลัรับน้องอยู่เดียวมาคุยด้วย พี่อ่ะไม่ท้อไรง่ายๆหรอก อิอิ

อย่างน้อยก็ได้บอกไป ดีกว่าเราไม่ทำอะไรเลยแล้วมาเสียใจทีหลัง เป็นกำลังใจให้ค่ะ เคยเจอความรู้สึกแบบนี้มาก่อน สู้ๆนะคุณเจ้าของกระทู้

เรื่องมันยาว ขอโทษด้วยนะครับ แต่ขอระบายหน่อย จะเอาลงเฟชก็ไม่ได้ เธอรู้แน่ๆ ที่นี่แหละเธอคงไม่เล่น (ผม ขอสาบานว่านี่คือเรื่องจริง ทุกคำไม่ได้เติมแต่งเลย สาบานครับ) เรื่องมีอยู่ว่า
      ผมแอบชอบคน คนนึง ตั้งแต่ย้ายมา ตอน ป.1 ผมก็ แอบๆ ชอบ ช่วยนั่นช่วยนี่ บางทีก็แกล้งบ้าง อยู่ตลอด จนวันนึง เธอ มีแฟน จริงๆ ก็เห่อกัน แปป เพื่อนๆ ในห้องเชียร์ ให้เป็นแฟนเพื่อนผม เสียใจมากตอนนั้น แต่ก็ทำไงได้ ผมก็ ได้แต่แกล้งดีใจไปตามน้ำ ทำอะไรไม่ได้เลย แต่สุดท้าย คบได้แค่ 3 วัน เธอก็มาปรึกษาผม แบบ ขอให้ผม ส่ง จดหมายนี้ให้เพื่อนผมหน่อย แบบขอเลิก เธอบอก รู้สึกไม่ได้ชอบหรือรักเลย อึดอัดมากด้วยซ้ำ ผมตอนนั้น ดีใจมาก แต่ก็ บอกไปประมาณว่า คิดดีๆ ก่อนนะ ปลอบๆ ให้กำลังใจ แต่สุดท้าย เธอก็เดินไป บอกเลิกเองเลยตอนนั้น แต่มันไม่จบซิครับ เพื่อนผมมันคิดว่าผม เป็นคนยุให้เลิก กรรมเลย แต่ผม ก็ ปฏิเสธเลย ว่าไม่ใช่ มันเลยยึดรูปเธอไป ผมก็จำใจให้ เพื่อแสดงความบริสุทธ์(ทั้งๆที่ไม่บริสุทธ์ใจเลย และเสียใจมาก มันไม่รักษารูปเลย หายไปแฃ้วตอนนี้ และผมบอกตรงๆ ไม่โกหกด้วย ผมยังเก็บรูปเพื่อนคนอื่นๆ ไว้อยู่ ตอนนี้ รูปตอน ป.6) และจนวันสอบ จบ ป.6 วันสอบ ผมแอบแกล้ง บ่อยมาก แบบ อยากให้สนใจ แต่ไม่เลย เธอไปฟ้องครู ผมโดนย้ายที่นั่งเลยจากที่ได้นั่งใกล้ๆ เธอ ผมก็แกล้งๆ ทำยิ้มๆ ว่าไม่สนใจหรอก แค่ย้ายที่ แต่ใจจริง ผม รู้สึกเสียใจมาก ที่ได้ย้ายที่นั่ง มาซะไกลเลย จนวันสุดท้าย ของ ป.6 ผมอยากจะบอกว่าชอบมาก แต่สุดท้าย ก็ไม่กล้า แค่แอบไปเขียน สมุดให้ บอกเปฌน นัยๆ ว่าชอบ แต่ไม่เขียนชื่อ ToT แต่ พอ ขึ้น ม.1 เราก็สอบได้ โรงเรียนคนละที่ แต่ อำเภอติดกัน ผมก็ได้แค่ ถามๆ เพื่อน ว่าเป็นไง อะไร ยังไงบ้าง แบบเนียนๆ ถามคนนั้นคนนี้ แล้วก็ วกมาถามเรื่องเธอ จนได้ พยายามไม่ให้ผิดสังเกตว่าสนใจแต่เรื่องของเธอ (กลัวมันไป บอกไง) จนไปสักพัก ตอน ม.4 ผมก็อยู่ รร เดิม เธอก็ด้วย ผมก็ได้เฟช เธอมา แบบดีใจมาก ผมกดไลท์เธอทุกรูป ทุกสเตตัส ตั้งแต่ เฟช แรก จนตอนนี้ เปลี่ยนมาเฟช ที่ 3 แล้ว ผมก็ตามสุดชีวิต แต่ไม่เคยถาม หรือบอกอะไรเป็นจริงเป็นจังเลย ผมมันเป็นคนรขี้อาย บอกตรงๆ ถ้าเป็นอย่างงี้ ไม่ได้แดร_ก แน่ๆ จน เข้า ปี 1 มหาลัยดัง ในเชียงใหม่ (ผมเรียนเชียงใหม่มาตลอดแหละ อยู่ เชียงใหม่ สายไต้) และ พอดีเลย เธอ สอบได้ มหาลัย ตรงข้าม มอ ผม เลย ดีใจมาก จนวันนั้นผม คิดไงไม่รู้ ผมทักไป ถามนั่นโน่นนี่ และก็พยายามแชท มาตลอด แต่ ก็นะ ผมรู้สึก ดีใจปนเสียใจมาก ที่ได้แชทกับเธอ เพราะเธอ มีแฟนแล้ว และมีปัญหากัน เธอก็มา ปรึกษาผม เพราะเห็นเป็นเพื่อนเก่า ผมก็ได้แต่ ปลอบๆ หาวิธีให้คืนดีกัน (ไม่อยากทำเลย แต่เห็นเธอร้องไห้ เสียใจ ก็ทำไงได้ ไม่อยากให้ร้อง ไม่รู้ว่าร้องจริงป่าวนะ แต่เห็น เตตัสในเฟชมันทำนองนั้น) แต่ผมก็อยากจะเริ่มใหม่ ผมเลยจีบ สาวคนนึง ที่ ชอบๆ หน่อย ตอนมัธยม แต่ว่าจะเริ่มจีบ จริงจัง เธอคนใหม่นี้เรียน ที่ ชลบุรี เรียนเทคโนตะวันออก ดูท่าจะไปได้สวย แต่ คนที่ผมชอบคนแรกนี่ดิ มาปรึกษาผม ผมก็ให้คำปรึกษาที่ดีที่สุดไป แต่สุดท้ายเธอก็เลิกกับแฟน และมาแชทกับผม บ่อยขึ้น มีส่งยิ่มส่ง แนวฝันดี นิดๆ จนผมเริ่ม มีความหวัง ผมก็แชทไป กระหนุงกระหนิงไป จนถึงวันลอยกระทง ปี 56 ผมเริ่มชวนเธอออกเดท จะไปลอยด้วยกัน ผมแต่งหล่อสุดๆ ไปรอ แต่เก้อครับ ผมเสียใจแบบ สุดๆ ผมโกรธตัวเองมาก ทำไมผมถึงเป็นแบบนี้ ผมไม่อยากพูดกับใคร ผมทำตัวไม่ถูก เธอมาขอโทษผม เธอไม่ได้มาแล้ว เธอจะไปกับแฟน แฟนเธอมาขอคืนดี ผมทำตัวไม่ถูก ได้แต่แชทไปประมาณว่า ไม่เป็นไร แต่ใจนี่แบบ บอบซ้ำมาก เสียเซลล์ แบบสุดๆ แต่ผมก็ให้คำแนะนำเธอไป ให้ดูแลกันดีๆ บลาๆ จนเพื่อนที่ มหาลัย แซวว่าทำตัวอย่างกะ พระรองเกาหลี ยุให้พระเอกได้กับนางเอก และยอมเสียใจเอง มันน่าเศร้ามากเลยคับ (แต่ก้ยังแชท เรื่อยๆ แต่ไม่บ่อยเท่าไหร่)ปจนวันนี้ ผมปี 2 แล้ว 14 ปีแล้วที่ผม แอบชอบเธอคนนั้ืน ผมก็ยังเฝ้ามอง อยู่ห่างๆ แต่ เห็นเธอ ทะเลาะกับแฟนคนนี้ บ่อยมาก 2 ปีมานี้ เห็นเลิกกันไป 3 ทีแล้ว แต่ก็ยังกลับมาคืนดี ไม่รู้เพราะผม หรือเพราะเค้ารักกันมากจริง หรือเปล่า แต่ผมก็ดีใจนะ ที่ทุกครั้งที่แชทกับเธอ แล้วเธอมีความสุข มีรอยยิ้มส่งกลับมา ขอโทษที่ดูน้ำเน่านะครับ แต่ผมสาบานว่าที่พิมพ์มา เป็นเรื่องจริง ทุกอย่างเลย แต่ตอนนี้ ผมกำลังมีรักใหม่แล้วคับ คนนี้ หวานใจเลย กำลังจีบอยู่ แต่ที่แน่ๆ ผมจะไม่ขี้อายเหมือนเดิม ผมรุกไปจีบ บอกความในใจ ชวนไปเที่ยวไปดูหนัง แล้ว เดทแรกเรา ไปดู เรื่อง ความลับของนางมารร้าย (ถ้าจำไม่ผิดนะ) และเธอเรียน เทคโน ตะวันออก ดูเหมือนว่าเธอจะมีใจนะ ผมไปเที่ยวล่าสุดเลย เมื่อคืนไป ผับกัน กับเพื่อนเธอด้วย ผมก็พาเพื่อนผมไปด้วย แบบ ในโทรศัพท์ผมมีแต่รูปคู่เรา เต็มไปหมด จนโดนแซว แต่ก็พร้อมโดนแซวครับ เออลืมบอกไป ผม งดแชทกับ 14 ปี ของผมไปได้เกือบ สามเดือนแล้วมั้ง วันนี้ 1/8/2557 และผมจะเริ่มใหม่กับเธอคนนี้ จริงๆจังๆ และผมหวังว่าเธอจะชอบผม จริงๆ  

Mypandacm
(นามปากกา ที่เธอรู้จักดีว่าเป้นผม และเพื่อนๆทุกคน ผม บอกอย่างหมดเปลือก และอยากให้เธอได้อ่าน)

ปล. ผมคิดว่าผมรักเธอคนนี้เข้าแล้วละ สาว ชล ชื่อเล่นอักษร P

อยากรักต้องกล้าเสี่ยง สู้ๆๆน้าาาา

อารมณ์เดียวกันคับ ของผมแอบชอบมา3ปี แต่ไม่เคยพูดความในใจเลย

ตอนนี้ก็แยกย้ายกันไปเรียน แต่ผมก็ยังชอบเค้าอยู่ 

//มาเก็บความฟิน//โดนไล่ตบ