จะด่าเราก็ได้ แต่เราไม่ได้รักแฟนเราแล้ว(กำลังจะเลิก)

[mewmykring]

เราคบกับแฟนเรามาเกือบปีแล้วค่ะ ตอนนี้เราอยู่ม.4 แฟนเราเป็นคนดีนะ เรียนเก่ง ช่วยเราทำการบ้านตลอด มีไรเขาก็ช่วยเรา คือมีคนอิจฉาเราเยอะเลย55555 คบกันแรกๆนี่ฟินมาก เพราะเราเป็นฝ่ายชอบเขาก่อนค่ะ เห็นว่าเขานิสัยดีมีความเป็นผู้นำ เรียนเก่งอยู่ห้องคิง  แต่รู้จักกันแค่ไม่กี่เดือนเราก็บอกชอบเขาไป(ก็เขามาถามว่าสเตตัสเราหมายถึงใคร คือเขารู้แล้วแหละแค่อยากให้เราบอกเอง)  เขาก็ตอบมาว่าขึ้นสถานะเลยมั้ย หลังจากนั้นก็เป็นแฟนกันไปเที่ยวด้วยกันตลอด ตอนนั้นมีความสุขนะ 
  
   พอหลังๆทั้งที่เขาไม่ได้ทำไรผิดเรารู้สึกว่าเรารักเขาน้อยลงอ่ะ คือความรักในวัยเรียนของเราเหมือนแค่เป็นแฟนกัน รักกัน ช่วยเหลือกัน แต่ของเขามันไม่ใช่ เขาชอบมโนว่าเราจะคบกันไปจนโต มโนว่าจะมาขอเราแต่งงาน หนักๆก็ตั้งชื่อลูก  ซึ่งเราไม่ชอบอ่ะ ไม่ใช่เราไม่รักเขานะ แต่เราไม่โลกสวยพอที่จะคิดไรแบบนี้ เราคิดว่ามันคือประสบการ เราคิดว่าชีวิตนี้เราต้องเจอคนอีกเยอะถึงจะรักมากแต่ซักวันต้องเลิกกันอยู่ดี  แต่บอกตรงๆนะ เขาเป็นคนที่โลกสวยมากๆๆๆๆๆๆๆเลยอ่ะ แบบชอบคิดอะไรแบบที่คนอื่นไม่คิดกัน พูดไม่ถูกอ่ะค่ะ ด้วยความที่เขาเป็นเด็กเรียน กลัวนู่นกลัวนี่ บางที่ไม่เข้าสังคมแรกๆนี่ไม่คุยกับเพื่อนเราซักคนเลยบอกว่าเพื่อนเราแรง(เห้ย คือกลุ่มเราไม่ใช่คนแบบนั้นนะ ปกติทุกคนเรียนก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้น) เหมือนเขาอยู่ห้องคิงเด็กผู้หญิงห้องเขามีแต่ติ๋มๆ พอมาเจอกลุ่มเราที่พูดคำหยาบกันเขาก็แบบรับไม่ได้อ่ะ พอโดนล้อชื่อพ่อ เขาร้องไห้ค่ะท่าน!!! เห้ยย โตๆแล้วนะเว้ยย  มีครั้งนึงครูเขาพูดเล่นๆว่าใครขาดครั้งเดียวจะให้สอบตก แล้ววันนั้นเขาไม่สาบย เขาเคลียดมากกก เราเลยบอกว่าครูเขาพุดเล่นๆนะไรงี้จะบ้าเหรอขาดครั้งเดียวให้ตก คือเขาเชื่อครูอ่ะ????? เรานี่เงิบเลย เราว่าความคิดเขาเหมือนเด็กอ่ะ


     เราเริ่มไม่อยากคุยกับเขา ไม่รู้เพราะอะไร เรามีปัญหาไรเราคุยกับเพื่อนตลอดเราบล็อกโพสในเฟสไม่ให้เขาเห็น เวลาเขาทักมาเราบอกว่าเราไม่ว่างทั้งที่ว่างแต่ไม่อยากคุย
    ตอนนี้เรารู้สึกเฉยๆกับเขามากๆ เรารู้นะว่าเราผิด แต่เหมือนยิ่งเราโตขึ้น เราขึ้นมปลาย เรารู้จักคนเยอะ เราอยากไปไหนกับเพื่อน เราอยากไปสนุกกับกลลุ่มเพื่อนใหม่ๆ ซึ่งเราคิดว่า "เห้ย ทำไมอยู่กับเพื่อนผู้ชายพวกนั้แล้วรู้สึกดีกว่าอยู่กับแฟนว่ะ " แบบเฮฮา ไปซ้อมดนตรีไปตีกลองกัน มันส์มาก พูดคำหยาบกันแบบ เออ เพื่อนว่ะ ไม่ได้ชอบแต่รักแบบเพื่อน ตอนเรามีปัญหาเพื่อนผู้ชายกลุ่มนี้แบบ ช่วยเราเต็มที่ ไปเคลียร์ให้เราเลยย แต่แฟนเรากลับกลัวอ่ะแบบกลัวโดนต่อยกลัวโดนเข้าปกครอง (ขาดเรายังไม่กลัวเลย เรามีเรื่องกับผู้ชายนะเราด่ากับชอดๆ(เก่งแต่ปากแหละงุงิ)ถ้าเพื่อนเราไม่จับเราเข้าไปต่อยมันและะ แต่สู้ไม่ได้หรอกเราตัวเล็ก) มีคนบอกว่าเราแมนกว่าแฟนตัวเอง เราว่าคงจริงแหละ   เราเคยบอกเลิกเขาไปครั้งนึง เพื่อนเราบอกว่าเขาร้องไห้ไม่ยอมกินไรเลย เราแบบ เห้ย ขนาดนั้นเลยอ่อว่ะ สุดท้ายเราคิดถึงเขาเราเลยกลับไป  แต่ตอนนี้เราบอกว่า ห่างกันซักพัก เรากลับไม่คิดถึงเขาเลย เราเจอเขาที่โรงเรียนเขาตาแดงมาก เราจะไม่สงสารนะ เราไม่ได้รักเราก็ไม่ควรสงสารใช่มั้ย และเราจะไม่มีทางกลับไปเพราะสงสารแน่ๆเราไม่ได้รักเขาแล้วอ่ะ จะด่าเราก็ได้นะ แต่มันเป็นความรู้สึกของเรา เราไม่ได้รักจะให้เราทำไง  เราควรบอกเลิกไปเลยใช่มั้ย ?

Comments

[♔Nialls Princess♔]

ถ้าคุณไม่รักเขาแล้วก็เลิกเถอะค่ะ
เราไม่ด่าหรอกนะ เขาดีขนาดนั้น ควรปล่อยให้เขาไปเจอคนใหม่ค่ะ
เก็บเอาไว้เป็นประสบการณ์แล้วกันนะ
เราเข้าใจ ถ้าเคมีมันไม่ตรงกัน เบื่อคือเบื่อเลย ปล่อยเขาไป อย่ารั้งนะคะ

[muddle...som'm]

แฟนคนแรกเราก็เป็นแบบนี้เลยนะ คือเหมือนมันเข้ากันไม่ได้อ่ะ
เค้าดีกว่าไม่คู่ควรกับเราเลยอะ เลยปล่อยให้เค้าไปเจอคนที่ดีกว่า

[ฟรุ้งฟริ้ง]

แฟนเก่าเราก็นิสัยแบบนั้นเลยค่ะ แล้วเราก็อารมณ์เดียวกับจขกท.เลย
สุดท้ายก็เลยเลือกที่จะบอกเลิกเขาไป เพื่อนก็บอกว่าน่าสงสารเขานะ เราก็สงสารเหมือนกัน แต่ความสงสารมันไม่ใช่ความรักค่ะ ถ้าแบบนั้นกลัวมันยิ่งยืดเยื้อ เราว่าเขาจะยิ่งเจ็บนะ ถ้าไม่รักก็ปล่อยเขาไปค่ะ ให้เขาได้ไปเจอคนที่พร้อมจะรักเขามากกว่าเราเถอะ

[Cool74]

อ่า ลองฟังมุมผู้ชายบ้างนะครับ 555

คนแบบแฟน(ณ ขณะนี้)ของจขกท. ผมขอพูดเลยครับว่ามีไม่น้อยในสังคม พบได้มากตั้งแต่ช่วงอายุวัยรุ่นไปจนถึง 30 แล้วก็ยังมีครับ มีทั้งระดับแฟนจขกท.ไปจนถึงแค่โลกสวยธรรมดา

คนกลุ่มนี้ต้องให้เขาเผชิญโลกแห่งความเป็นจริงครับ ใช่ครับ มันสาหัสไม่น้อยเมื่อเราโดนความจริงกระแทกใส่(ผมก็เคยโดน 555) แต่ถ้าผ่านตรงนั้นมาได้ เขาจะเข้าใจโลกนี้มากขึ้นและน่าจะอยู่ร่วมกับผู้อื่นได้อย่างปกติสุขมากขึ้นครับ


โดยสรุปสนับสนุนให้บอกเลิกเลยครับ และ อยากให้บอกเหตุผลที่เลิกด้วย ขอแบบที่มันฟังดูเป็นเหตุผลจริงๆนะครับ แต่ก็ยังคงเป็นความจริงเนื้อๆอยู่ดี(ฟังยากไปรึเปล่า?) หลังจากบอกเลิกแล้วแนะนำให้ถอยออกจากชีวิตเขาให้ห่างแบบเท่าที่จะเป็นไปได้เลยนะครับ(ไม่ต้องถึงขั้นย้ายไปเรียนเมืองนอกนะครับ) เพราะคนประเภทนี้ช่วงแรกๆจะทนไม่ได้ครับที่เห็นสิ่งที่เคยวาดฝันไว้พังทลายผ่านไปผ่านมาในชีวิตครับ ดังนั้นอยู่ให้ห่างที่สุดเท่าที่จะทำได้เลยนะครับ

ขอแนะนำไว้แค่นี้แหละครับ โชคดีครับ