แต่งนิยายแนวดราม่า แต่ใส่มุกตลกเข้าไป จะทำให้เรื่องที่แต่งเสียแนวหรือเปล่า

เราว่าใส่บ้างตามจังหวะที่เหมาะที่ควรก็ทำให้นิยายมีสีสันขึ้นนะคะ แต่ก็ต้องดูบริบทของมันด้วยน่ะค่ะ บางจุดไม่เหมาะ เอาไปใส่ก็ทำให้แป้กได้ ^_^

ดูตามจังหวะค่ะ ลองหาอ่านเรื่องพล นิกร กิมหงวนดูนะคะ เรื่องนี้เป็นนิยายตลก แต่ฉากเศร้าเวลาตัวละครจะตายเขาก็สามารถทำให้มันตลกได้ ทุกอย่างขึ้นอยู่กับขังหวะและความเหมาะสมนะ

อย่าเอาไปใส่ตอนกำลังดราม่าอยุ่แล้วกันครับ 

ใส่ตอนดราม่าอาจมีส่วนช่วยทำให้เศร้าขึ้นก็ได้นะคะ (ขึ้นอยู่กับมุข)

ตัวอย่างเช่น ปล่อยมุขว่า ไว้ฉันจะมาเขกกะโหลกนายอีก หรือ ไว้ฉันจะรอกินแพนเค้กรสชาติอุบาทว์ของนายอีกนะ ทั้งๆที่คนพูดกำลังจะตายแล้ว ไม่มีโอกาสได้ทำสิ่งที่บอกไว้แน่ หรือ โตไปฉันจะเป็นนายกเพศที่สามคนแรกของโลก แต่คนพูดไม่มีวันจะโตได้อีกแล้ว ถูกสาปให้เป็นเด็กตลอดกาล หรือกำลังจะตาย อะไรประมาณนี้ค่ะ

เราว่าบทแบบนี้มันจะทำให้ยิ่งน้ำตาแตก เพราะคนอ่านรู้ดีว่าไม่มีวันนั้นสำหรับผู้พูดอีกแล้ว ^_^
//ตัวอย่างแอบง่อยมาก ฮา

ผิดไหม ก็ไม่ได้ผิดอะไรค่ะ แต่จะใส่ก็ต้องดูสถานการณ์และจังหวะให้ดี รวมถึงการกำหนดขอบเขตไม่ให้มันมากเสียจนมาแย่งชิงความเด่นของเรื่องในด้านดร่าม่าด้วย อย่าใช้บ่อยล่ะกันค่ะ อย่าเอามุกตลกมาตัดอารมณ์ด้วย มันจะเกิดอาการ... ปนหงุดหงิดเล็กน้อยขึ้นได้

เอาให้ถูกจังหวะแล้วกัน ไม่ใช่เค้าร้องไห้แทบตายจู่ๆเดินมาทัก โย่!
ไม่งั้นมีคนปิดนิยาย ถอน fav.แหงมๆ ถ้าให้เราแนะนำ เอาเป็นตลกแนวตลกร้ายมั้ยหละ 

ถูกที่ถูกเวลาก็ไม่มีปัญหาหรอกครับ
การ์ตูนเรื่องฮาเมรูนพิสูจน์มาแล้ว

บางทีใกล้ๆจะดราม่ายังกล้าตบมุกเสื่อมๆ...
แต่เรื่องนี้นี่บทจะดราม่ามันก็จะจัดหนักได้เครียดได้ใจดีจริงๆ

เขาเรียกว่า 'มุกซีเรียส' ครับ ถ้าเคยอ่านบาคุมังจะเข้าใจคำนี้
ผมก็อธิบายไม่เก่งเท่าไหร่ เอาเป็นว่า แบบ คห.3-1 ของเมมเน่ เลยครับ

พูดถึงดราม่ากับมุขตลกที่เข้ากันอย่างลงตัว ผมยกให้ค่ายคีย์ครับ ร้องไห้เเละหัวเราะทุกเรื่อง ทั้ง เเอร์ เเคลนนาด เเองเจิ้ลบีต คาน่อน!!!

ผมกลับรู้สึกว่ามุกในฮาเมรุนมันฝืดและเฝือสิ้นดีเลยครับ... โดยเฉพาะมุกทรมานนางเอกเนี่ย มันเหมือนคนเขียนหมดมุกแล้วก็เลยเล่นมุกซ้ำ ๆ ช่วงหลัง
ผมรำคาญจนเลิกอ่านไปเลย ทั้ง ๆ ที่ช่วงบู๊หรือดราม่าก็ทำได้ดีแล้วแท้ ๆ