เคยรู้สึกเหมือนเป็นส่วนเกินเพื่อนในกลุ่มมั๊ย!?

[Smile Land]

เพื่อนในกลุ่มเรามี5คน(รวมถึงตัวเราด้วยนะ)เวลาไปไหนด้วยกันก็จะไปด้วยกันเป็นกลุ่ม ลงไปซื้อน้ำ ลงไปทานข้าว ลงไปทำงาน ก็จะไปกันเป็นกลุ่ม แต่เราไม่ชอบไปไหนมาไหนด้วยไงเพื่อนในกลุ่มเลยให้ความสำคัญเราน้อยกว่าคนอื่น แล้วอีกอย่างเวลามีงานอะไรเราก็จะส่งงานคนแรกตลอดส่วนเพื่อนในกลุ่มเราก็ไม่ค่อยสนใจเรื่องงานเลย พอเราส่งก่อนคนแรกเพื่อนในกลุ่มก็มักพูดกับเราว่า "ทำไมไม่ส่งพร้อมกัน?มีเวลาส่งตั้งเยอะตั้งแยะ" อันนั้นเราก็เข้าใจนะว่าจะส่งตอนไหนก็ได้ แต่เราเป็นประเภทเครียดง่ายเลยอยากจะเคลียร์งานให้เสร็จๆไป ส่วนเวลาเดินไปกินข้าวกันเราก็จะคอยเดินตามหลังพวกเขาตลอดเวลาสายรองเท้าเราหลุดนะ(วันที่ใส่ชุดพละไป)เราก็จะหยุดแล้วพผกสายรองเท้าก่อน แล้วพวกเพื่อนเราที่เดินนำหน้าเราอ่ะก็จะไม่รอเลย เดินๆไปแบบไม่คิดว่ามีเราอยู่ด้วยT^T พอเราพูกเสร็จก็วิ่งตามหลังพวกเพื่อนเราไป พอจะสั่งข้าวนะมีเพื่อนเราอีกคนนึงอยากทานข้าวซอยมาก เพื่อนเราเลยชวนเอีก3คนให้ไปทานข้าวซอยกัน แต่พวกเพื่อนอีก3ไม่เห็นด้วย เพื่อนคนนั้นเลยไม่ทานเพราะไม่มีเพื่อนทานด้วย เราเลยพูดว่า"จะกินก็ได้นะ เดี๋ยวเรากินเป็นเพื่อน" แต่เพื่อนคนนั้นกลับตอบว่า "ไม่เอาอะไม่เป็นไร พวกนั้นมันไม่อยากกินเราก็ไม่กิน" คำนี้เรารู้สึกเหมือนว่าเราไร้ค่าไปเลย เราอตสาห์ชวนจะกินเป็นเพื่อนแต่กลับโดนปฏิเสธแบบนี้ บางครั้งนะถ้าเราสั่งข้าวช้าเราก็จะทานทีหลังเพื่อน คือแบบเราต้องรีบทานอ่ะเพราะกลัวจะไม่ทันเพื่อนคนอื่นๆเพราะคิดว่าถ้าทานไม่ทันก็จะโดนทิ้งไว้ แบบไม่รออ่ะY^Y แต่พื่อนคนอื่นๆกลับรอ เรารู้สึกเหมือนว่าเราไม่ค่อยมีความสำคัญอะไรกับเขาเลยอ่ะ แล้วพอถึงคาบเรียนภาษาอังกฤษนะ ครูก็จะให้จับคู่ท่องบทสนทนานั้นแหละคือปัญหาของเราเลย เพราะกลุ่มเรามี5คนใช่ปะ?ถ้าจับคู่กันก็จะเหลือเศษ1 เรานั้นแหละคือเศษเกินส่วนนั้น ตอนแรกที่ครูให้จับคู่เราก็ไม่ได้กลัวอะไรนะ เพราะเรามีเพื่อนสนิทอีก1คนในกลุ่มนั้น ชื่อA(เป็นนามสมมุตินะ)เราก็จะคู่กับเพื่อนคนนั้นตลอด แต่มาคราวนี้มันไม่ใช่อะ เพราะAดันไปคู่กับเพื่อนอีกคนนึงที่ชื่อB(นามสมมุติ) โดยเพื่อนBนี้แหละคอยส่งสายตากระซิบกันว่าเธอต้องคู่กับฉันนะ ทั้งๆที่Bก็รู้ว่าเวลาจับคู่อะไรเราจะคู่กับAตลอด เราก็รู้สึกไม่พอใจไง เราก็เลยบอกไปว่า "อ้าว?แล้วเราจะคู่กับใครล่ะ?" แล้วเพื่อนBก็แสดงท่าทางเหมือนรังเกียจอะ แล้วมันก็บอกเราว่า "ก็ไม่รู้สินะ" เราฟังคำนี้อยากกระโดดเข้าไปตบมาก!เราก็เลยไปหาคนอื่นคู่แทนที่เป็นผู้ชายแทน! แล้วทุกๆครั้งอ่ะที่ทำงานกลุ่ม ส่วนมากครูจะให้จับกลุ่มกัน4คนแล้วเพื่อนกลุ่มเรามี5คนอ่ะ!! เพื่อนในกลุ่มเราก็ตัดสินใจว่าจะเอาใครออกไปดี? เราก็คิดว่ายังไงก็เป้นเราแน่นอนล่ะ แต่มันกลับไม่เลือกเราออกกลับเลือกเพื่อนอีกคนนึงออก ซึ้งเราก็ไม่แปลกใจหรอกนะทำไมมันถึงเลือกเรา เพราะเราเป็นคนที่ขยันทำงานส่ง(อันนี้ไม่ได้หลงตัวเองนะ)พอครูสั่งงานมาปุ๊บเรานี้แหละที่เป็นคนนั่งทำคนเดียว ส่วนพวกมันก็จะคอยนั่งกดโทรศัพท์ไม่ช่วยเราทำงานเลยเราก้รู้สึกท้อใจนิดๆ บางครั้งนะเวลาไปเข้าห้องน้ำอ่ะก็จะไปด้วยกันเป็นกลุ่ม เพราะเพื่อนอีกคนนึงชวน แต่พอกลับเราชวนกลับไม่ไปกันเราก็จำเป็นไปเข้าห้องน้ำคนเดียว  หรือบางครั้งไปเขาห้องน้ำด้วยกันเป็นกลุ่มเราออกมาเป็นคนสุดท้ายพวกเพื่อนเราก็จะไม่รอเราเลย เดินออกไปจากห้องน้ำเฉยเลยทำตัวเหมือนไม่มีเราอยู่ด้วยอะ พอเราออกห้องน้ำมา .. อ้าว?เพื่อนเราหายไปไหนหมดล่ะ? เราก็ต้องเดินกลับห้องไปคนเดียวT^T  ส่วนเวลาเพื่อนพวกนั้นคุยอะไรกันนะเราก็ไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรกับพวกนั้น เพราะพวกเพื่อนเราอ่ะมักจะคุยกันเรื่องผู้ชาย เพราะเราไม่ค่อยสนใจเรื่องพวกนี้อยู่แล้วเราก็มักจะรู้สึกว่าตัวเองเหมือนเป็นส่วนเกิน แต่อีกใจนึงเราก็อยากออกจากกลุ่มนี้นะ เพราะพวกเพื่อนเราอ่ะพาเสียกันทั้งกลุ่มเลย พากันไม่เข้าโรงเรียนมั้งพากันโดดเรียนมั้ง พากันไปเที่ยวสถานที่ไม่ดีมั้ง พอกันซื้อเหล้าซื้อเบียร์มากินกันมั้ง ซึ่งเรื่องพวกนี้เราจะไม่ยุ่งเลย  ส่วนคุณครูคนอื่นๆก็จะมองว่า "ร้ายกันทั้งกลุ่ม" ซึ่งคุณครูเหมารวมเราไปด้วย! แต่อีกเหตุผลนึงที่เราไม่กล้าออกจากกลุ่มคือ .. ตอนนั้นอ่ะมีเพื่อนในกลุ่มเราอีกคนนึงชื่อC(นามสมมุตินะ)ดันไปสนิทกับอีกกลุ่มนึงแทน ซึ่งกลุ่มนั้นเป็นกลุ่มเด็กเรียนมาก!พากันเรียนด้วยกันตลอด สนิทแค่ไปนั่งเล่นด้วยกันทำการบ้านด้วยกันพูดคุยกันนิดหน่อย พวกเพื่อนในกลุ่มเราก็นินทากันว่า "-ดูอีCดิ ไปสนิทกับกลุ่มนั้นเฉยเลยถ้ามันกลับมานะไม่ต้องคุยกับมัน!" เราก็คิดในใจว่าเพื่อนสนิทกันแค่นี้ไม่ได้หรอ?ถึงกับนินทากันอ่ะ เราก็คิดว่าถ้าเราออกจากกลุ่มไปก็กลัวจะโดนมันนินทากันแบบนี้!T^T  คือความรู้สึกเราตอนนี้นะ อยากย้ายกลุ่มมาก!เลยอ่ะ แต่เราไม่กล้า .. เราควรทำยังไงดี?

Comments

[Yoda_chonthida]

เราก็เป็นนะร้องไห้เลยจ้าาา. แต่แบบเพื่อนอ่ะยังไงก้เพื่อนป้ะแบบไม่อยากย้ายหรอกนะเเต่ทำกับเราแบบนี้ทนไหวหรอ ? ก็ไม่ไหว เราว่าบ้างที่เลือกในสิ่งที่เราสบายใจดีกว่านะ. 
ก็ต้องมีบ้างและที่นินทาไม่มีใครบ้างที่ไม่ถูกนินททาว่าไหม ?? แรก ๆ เดี๋ยวทุกคนก็ชินน. 
สู้สู้นะค่ะ จขกท

[igot seven]

เราก็เหมือนกัน เป็นส่วนเกินตลอดเลย 

เมื่อก่อนตอนอยู่ ม.2 กลุ่มเพื่อนเรามี 5 คน และเวลาทำงานเป็นกลุ่ม ครูก็จะให้กลุ่มละ 5 และก็ลงตัวพอดี เวลาไปกินข้าว ไปซื้อน้ำ ไปไหนไปด้วยกันตลอด ทำอะไรก็รอกันเสมอ  แต่พอขึ้น ม.3 ก็มีเพื่อนในห้องคนนึงเข้ามาตีสนิทกับเพื่อนเรา ทั้งที่ตอน ม.2 นางก็ไม่ได้เหมือนจะสนิทกับเพื่อนเรา แทบจะไม่ได้คุยกันด้วยซ้ำ
และนั่นคือจุดเริ่มต้นที่ทำให้เราเป็นส่วนเกิน ตอนนี้นางสนิทกับเพื่อนเรามาก  เรานี่คุยกะเพื่อนไม่ถึงสามนาที นางก็จะแทรกกลางตลอด (เหมือนพยายามจะกันเรากับเพื่อน) เพื่อนนี่ไม่สนเราเลย ไปไหนก็ไม่เคยรอเหมือนเมือก่อน ทั้งที่เราก็รอเค้ามาตลอด ให้เราไปซื้อของเป็นเพื่อนเราก็ไป ให้เราทำอะไรเราก็ทำ (รู้สึกเหมือนพวกนางหลอกใช้เราเลย) แต่เรารักเพื่อนอ่ะ เราก็ยอม  มาถึงตอนนี้เราเหมือนโดนเขี่ยออกจากกลุ่มแล้ว และตอนนี้เราคิดหนักมากว่าเราจะไปทำงานกับกลุ่มไหนได้ แต่ละกลุ่มเค้าก็ลงตัวแล้ว  ช่วงนี้ครูสั่งงานกลุ่มแทบทุกวิชาเลยอ่ะ ยิ่งเครียดเข้าไปใหญ่ 

คิดเเล้วก็เศร้าสุดๆ
ไม่มีใครเห็นใจเราบ้างเลยย

อยากหาเพื่อนกลุ่มใหม่แต่คงไม่ทันแล้ว


็

[hellobaitoeii]

เราก็เคยเป็นนะ กลุ่มเรามีสามคนรวมเราด้วยย เวลาให้จับคู่ทำงานงี้เราจะเป็นคนที่เพื่อนวิ่งมาจับคู่ด้วยตลอด แต่พออยู่ดีๆเพื่อนอีกสองนางก็เมินเรา แบบ เหมือนเราไม่ได้อยู่ในสายตาด้วยซ้ำ เวลาเรียนนนางก็จะอพยพตัวเองไปนั่งห่างๆเรา ทั้งที่แต่ก่อนแบบติดกันยิ่งกว่าปลาแห้ง คือไปไหนมาไหนแพ็คสามตลอดไง แต่อันนี้เป็ฯปัญหาตอนม.สอง พอขึ้นม.สามเพื่อนก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม รักกันเหมือนเดิม แปลกใจเหมือนกัน ตอนนี้เราอยู่ม.สี่แล้วล่ะแต่ไม่ได้อยู่ที่รร.เดิม แทบไม่ได้ติดต่อกับสองเลยย ง่อวว

[Mimithewhere]

จากที่เราเคยเจอกับตัวนะ ถ้ากลุ่มไหนมี 3คน

คือ “ชิบหาย” มันจะมักมีคนหนึ่งที่เป็นส่วนเกิน แต่ก็สู้ๆนะ

[น้องขยะ]

เราก็เปนนะ คือเราสนิทกะเพื่อนอีกคนมาก แล้วเวลานางมีปัญหาอะไรก้อจะมาเล่าให้เราฟังตลอด เราก้อรับฟังนางตลอดนะ แต่พอเปนเรื่องดีๆเช่นเรื่องเรียน นางก้อจะไปคุยกะอีกคนในกลุ่มซึ่งเปนเดกเรียนแล้วแบบ ชอบซุบซิบกัน ประมาณว่าไม่อยากให้เรารู้เรื่องดีๆอะไรงี้ เวลาอยุในกลุ่มนางก้อจะเดินแบบไม่สนใจเราเลย ปล่อยให้เราเดินข้างหลังบ้างเดินกะเพื่อนคนอื่นบ้าง แล้วเวลาเราอยุนางจะคุยกะเพื่อนอีกคนนึงแล้วเรานั่งอยู่กะเพื่อนคนนั้นนางก้อจะแบบ เออเดี๋ยวค่อยคุยก็ได้ เหมือนไม่อยากให้เรารู้ บางทีเราก้อคิดนะว่าเราเปนเพื่อนสนิทนางจริงๆหรือป่าวทำไมเรารู้สึกว่าเราไม่ใช่ ทั้งๆที่เรามีอะไรเราจะนึกถึงนางตลอด แต่นางกลักถึงเพื่อนอีกคน แล้วเวลาพูดไรเราไม่เคยปิดบังนาง แต่นางจะปิดบังเราตลอดแต่พอมีปัญหานางกลับเลือกที่จะบอกเรา เรารู้สึกเหมือนเราเป็นขยะเลยอ่ะ พอเปนสิ่งดีๆนางจะไม่ทิ้งมาที่เราแต่พอเปนเรื่องเครียดๆนางจะมาระบายกับเรา เราไม่ได้อิจฉาเพื่อนเด็กเรียนในกลุ่มหรอกนะ เราก้อแค่น้อยใจที่เราเหมือนไม่ได้สำคัญเลย แต่เราก้อได้แต่ทนแหละ ไหนๆก้อจะจบละ ได้แต่ภาวนาว่ามหาลัยขอให้เจอเพื่อนดีๆที่เปนเพื่อนสนิทเราจริงๆไม่ใช่แค่เพื่อนสนิทเวลามีปัญหา จขกท ก็สู้ๆนะคะเปนกำลังใจให้ค่ะ

[มอลเต้]

เราก็เจอนะ แต่ไม่รู้นะทุกคนมันเลือกไม่เหมือนกัน เราเลือกที่จะปลีกกตัวออกมาอย่างห่างๆอย่างห่วงๆ แคร์มากคิดมากก็ทุกข์กับตัวเอง อยู่คนเดียวอาจจะยากหน่อยเหงาหน่อย แต่สบายใจสุด ไม่ต้องไปแคร์ความรู้สึกใครมากเท่าที่ควรเพราะมันก็ไม่ได้แคร์ความรู้สึกเราเหมือนกัน

[OP789]

เราก็เป็นนะ กลุ่มเรามี 8 คน เวลาจับคู่กันเขาก็จะพากันจับคู่มันก็จะเหลือคนหนึ่งที่คู่กับเราใช่ป่ะ แต่เขาไม่ยอมหันมาสนใจเราเลย แต่กลับไปสนใจขอคู่กับคนอื่นในกลุ่ม เวลาเดินไปไหนมาไหนก็เหมือนเดินคนเดียว ไม่มีใครรอเลย กินข้าวอีกเราแทบไม่พูดกับใครเลยเพราะพวกนั้นไม่คุยกับเรา เวลาคุยเล่นอะไรแบบนี้พวกนั้นก็จะคุยแต่เรื่องที่เราไม่รู้ บางครั้งพูดความลับกันเราถามก็ไม่มีใครสนใจจะบอก ไม่เคยรู้เรื่องอะไรกับคนในกลุ่มเลย

[หัว เหม่ง]

เราก็เป็นเหมือนกันค่ะ เราออกจากกลุ่มเลย ไม่ง้อไม่สนหาเพื่อนใหม่ค่ะ อย่าแคร์
เราเคยร้องไห้มาเพราะเพื่อนหลายครั้งละ 5555  ไม่ไหวๆ  เป็นกำลังใจให้นะค่ะ สู้ๆ

[Bually]

ตอนแรกกลุ่มเราก็มี5คน พอเป็นเลขคี่เลยมีปัญหาเวลาต้องจับคู่แต่กลุ่มเราดีหน่อยคือทุกคนเป็นเพื่อนที่ดีมากเลยตกลงกันว่าต้องหาเพื่อนเข้ากลุ่มอีกคน โชคดีที่มีเพื่อนคนนึงมีปัญหากับกลุ่มเก่าพอดีเลยมาเข้ากลุ่มเราเพื่อนคนนี้นิสัยดีมาก สุดท้ายก็อยู่ด้วยกันได้ตอนนี้ก็คบกันมาปีกว่าๆแล้วอยากแนะนำจขกท.ว่าถ้าไม่อยากออกจากลุ่มก็หาคนเข้ากลุ่มแทนอย่างน้อยถ้ามีปัญหาอะไรมีคู่ดูโอ้ไว้ก็ยังดีกว่านะคะ^_^#สู้ๆนะคะ

[ปลาไหลมอร์เร่ย์]

เราก็เป็นน้ะ แต่เราเลือกที่จะย้ายออกจากกลุ่มนั้น แล้วไปขออยู่กลุ่มอื่น ตอนแรกๆเราก็เงียบๆเพราะเราเกรงใจกลุ่มที่เรามาขออยู่ด้วย คือเราไม่อยากให้พวกเขาคิดว่าเรามาแทรกไง เพราะเราไม่ได้คิดจะมาแทรก เราแค่อยากมีเพื่อนที่รอเราเวลาเราทำอะไรคนเดียว อยากมีเพื่อนที่ยินดีจะไปห้องน้ำกะเรา อยากมีเพื่อนที่จะไปไหนก็ชวนแรา อยากมีเพื่อนที่เค้าถามสารทุกข์สุขดิบเราว่าเป็นยังไง แต่เพื่อนกลุ่ทเก่าเราเค้าก็ถามน้ะ แต่ที่เราออกจากกลุ่มมาสาเหตุคือ เรารู้สึกเหมือนเราเป็นส่วนเกิน เหมือนไม่ใช่คนในกลุ่ม คือกลุ่มเรามี้าคน พวกเค้าก็สนิทกันเองสี่คน ส่วนมากจะสนิทกันสามคนมากกว่าคือเพราะบางทีเพื่อนอีกคนนึงไม่ค่อยได้กลับบ้านพร้อมกันเพราะเค้าอยู่หอ ตอนแรกเราก็ งงๆน้ะว่าทำไมความรู้สึกจากเมื่อก่อนกะตอนนี้มันเปลี่ยนไป เราเลยเปิดใจคุยกัน เราต่างก็ไม่รู้ว่าสาเหตุคืออะไร อาจเป็นเราที่ผิดฝ่ายเดียวก็ได้ แต่เราไม่รู้ว่าเราผิดอะไร หรือเราทำอะไรผิด ตอนถามพวกเค้า พวกเค้าก็บอกแค่ว่า ความรู้สึกมันไม่เหมือนเดิม ไม่มีใครผิดอะไร แต่จะกลับไปเป็นเหมือนเดิมก็ไม่ได้ เราเลยบอกพวกเค้าว่างั้นเราขอออกจากกลุ่มเองน้ะ ตั้งแต่วันนั้นจนถึงตอนนี้ก็หายวันแล้วที่เราออกจากกลุ่มนั้นมา แต่เรากะพวกเค้าไม่ได้ทะเลาะกันน้ะ เรายังคุยกันปกติ ไม่ได้โกรธกัน จนเราได้มาอยู่กลุ่มใหม่นี้ เรารู้สึกอบอุ่นขึ้นเยอะเลย แม้ในใจเรายังเกรงใจพวกเค้าอยู่เสมอก็ตาม ขอบคุณน้ะ ปอนด์ มิวสิค นีร กัน แตง แนน อ้อม กีต้าร์ เฟิร์น นัท ที่ให้โอกาสเรา ขอบคุณจิงๆน้ะ

[ส่วนเกิน]

ถ้าเกิดพอใจกับกลุ่มใหม่ก็อยู่กับกลุ่มใหม่ไปเถอะค่ะ พวกนั้นไม่สนใจเราแล้วเราจะไปแคร์ทำไม ยังไงพวกนั้นก็ไม่สนใจเราอยู่แล้ว อยู่ไปให้เจ็บชํ้าใจมากขึ้นเหรอคะ ถ้าเป็นเรา ตั้งแต่มันไม่สนใจเราครั้งแรกเราก็หนีแล้วค่ะ

[mikoto]

ออกมาเลยค่ะ ไม่ต้องเครียดไปอยู่กับกลุ่มเพื่อนที่เขาเรียนกันนั้นแหละ ปล่อยให้มันนินทาไปเถอะ จะแคร์อะไรในเมื่อเราออกมาแล้วก็ไม่ต้องไปยุ่งกับมันอีก เราก็เคยเป็นแต่กลุ่มมี3คน เหมือนเป็นโรคจิตอ่ะ ไม่มารร.วันเดียวโดนพวกมันรุมด่าเฉยเลย คืองงค่ะ ตั้งแต่นั้นก็เลยมาอยู่กับเพื่อนอีกกลุ่มชีวิตดีขึ้นมากค่ะ รับประกันเลย ไม่ต้องไปแคร์หรอกค่ะ แบบนี้ไม่เรียกว่าเพื่อนแล้วล่ะค่ะ

[มินต์ๆๆๆ]

เรามีเพื่อนกันอยู่สามคน ปกติตอนนี้ก็เพิ่งขึ้น ม.1 ก็ยังรักกันดี แต่ไม่รู้ว่าขึ้น ม.2 จะเริ่มมีปัญหารึเปล่า แต่ปกติอ่ะนะ
เราจะเป็นคนที่เเตกเเยกจากกลุ่มตลอด อีกสองคนเค้าก็จะเป็นเด็กเรียนคน 1 ล่ะกันประมาณว่าทำงานส่งครูตลอดส่วนเราก็ไม่ค่อยส่ง เเต่ผลสอบออก เราก็ได้คะเเนนมากกว่า 1 เเต่ก็ยังน้อยกว่า 2 คืออีกคน พอพักหลัง 1 ก็เริ่มเเสดงแล้วค่ะ เวลาจับคู่ภาษาอังกฤษ 1 ก็จะรีบจับคู่กับ 2 ทันทีแล้วเราก็ต้องไปคู่กับคนอื่น แต่อันนี้ยังไม่เอะใจ เเต่พักหลังเริ่มเยอะค่ะ นางจะชอบทำตัวเป็นผู้นำในกลุ่ม ตอนพักเที่ยงนางจะกินอะไรเราก็ต้องกินด้วย พอเราออกความคิดเห็นว่าอยากกินอย่างอื่น นางก็จะอ้างเหตุผลสารพัด เราก็เลยใจอ่อนค่ะ แต่ตอนหลังๆ นางก็ดีขึ้นนะคะ
คงเป็นเพราะบางครั้งเราก็ไม่ยอมเหมือนกันวันนั้นเราบอกไปเลยค่ะว่า "อืมถ้าเเกจะกินก็กินไปก่อนเลยนะเดี๋ยวเราไปกินร้านนั้นล่ะกัน เดี๋ยวเจอกันที่ห้องนะ นางคงเริ่มรู้ตัวแล้วค่ะว่าเราโกรธ ตอนนี้เราก็ได้เพื่อนคนเดิมคืนมาล่ะค่ะ

['..๑ดินสอ'กด๑..']

อืมมม... ถ้าง่าย ๆ เลยนะครับผม คือ ออกจากกลุ่มไปเลย ถึงเขาจะนินทาอะไรก็ช่างมันไป กินข้าว ก็กินคนเดียว ไปไหน ก็ไปคนเดียว ถึงเขาจะนินทาเรา ถ้าเราไม่สนใจอะไร ก็ไม่มีอะไรเดือดร้อนหรอกครับ ซึ่ง ตอนนี้ ผมก็กำลังจะเป็นแบบ
จขกท. แล้วละครับ อยู่คนเดียวไปเลย ไม่ต้องไปง้อใคร พองานกลุ่ม ก็ลองนั่งเฉย ๆ ดูครับ ดีไม่ดี มีกลุ่มบางกลุ่มดึงเข้าไปอยู่ด้วย โชคดีหน่อย ได้กลุ่มใหม่อีก 
จขกท. ก็แล้วแต่เลยนะครับ ว่าจะลองวิธีของผมดูรึเปล่า แต่มันก็คุ้มนะครับ ที่จะลองวิธีนี้...




ปล. ขอบคุณที่เสียเวลามานั่งอ่านสิ่งที่บ่นครับ -/\-

[ninnynin]

เราย้ายกลุ่ม เราทนไม่ไหว คือ รร เรา โรงอาหารใหญ่มาก เราไปเข้าห้องน้ำ พวกนั้นเดินมาหาเราที่ห้องน้ำ แต่ไม่ถือกระเป๋าเรามาด้วย ตอนเราวิ่งไปในโรงอาหาร เราแทบจะร้องให้เลย น้ำตาคลอ เวลาพวกนั้นคุยกัน ก็ไม่บอกอะไรเรา เหมือนเราเกินมา ไม่จำเป็นต้องรู้ เราทนได้นะ เราทนอยู่เกือบปี อ้อกลุ่มที่เราอยู่กลุ่มใหม่และเก่ามี 5 คน นะ แต่เราสบายใจที่จะอยู่กลุ่มใหม่ ถึงแม้จะเป็นคนที่เกินมา ใช้ชีวิตอย่างมีความสุข สู้ๆ ออกจากกลุ่มค่ะ แค่คำนินทา เนอะชีวิตเราต้องเดินต่อไป

[Starlord]

แนะนำว่าแยกออกมาเลยดีกว่าค่ะน้อง การที่เราจะคบใครเป็นเพื่อนได้ มันต้องมีอะไรที่เหมือนกัน ถ้าน้องรู้สึกว่ามันไม่ใช่ก็ไม่ต้องทนค่ะ ทนไปก็หนักใจตัวเองเปล่าๆ ไปหาเพื่อนที่เขาสนใจเราดีกว่านี้ค่ะ เพื่อนต้องช่วยเหลือกันค่ะ ไม่ใช่ถ่วงกันลง พี่เข้าใจว่าชีวิตในรั้วโรงเรียนเพื่อนเป็นสิ่งจำเป็นเหมือนกันค่ะ ดังนั้นน้องต้องเลือกคบเพื่อนนะคะ

[ยิ้ม]

เราเจอบ่อยมาก บ่อยจนเรารู้สึกเฉยๆมันก็เครียดนะเวลาเราสนิทกับใครมากๆแล้ววันนึงมันไม่เหมือนเดิมมันก็ต้องรู้สึกแย่เป็นธรรมดา การออกมาจากกลุ่มหรือเปลี่ยนกลุ่มใหม่แรกๆก็ไม่ชินหรอกมันจะรุ้สึกเหงาๆอ้างว้างๆเพราะเรายังไม่ค่อยสนิทกับเพื่อนกลุ่มใหม่ แต่พอผ่านไปสักอ่ทิตย์นึงก็จะรุ้สึกชินรุ้สึกสบายใจขึ้นเอง ต้องเข้าใจนะว่าสังคมสมัยนี้มันอยุ่ยากยิ่งโตก็ยิ่งวุ่นวายคบกันเพื่อผลประโยชน์เท่านั้นแหละ ไป รร.ตั้งใจเรียนทำหน้าที่ของตัวเองก็พอ สู้ๆน้าเป็นกำลังใจให้

[Film]

พี่ก็เคยเป็นนะคะ ถ้าไม่ไหวก็ถอยค่ะ อยู่กับใครเเล้วเราสบายใจก็อยู่กับคนนั้นอาจจะหากลุ่มใหม่ที่อยู่เเล้วสบายใจกว่า เเต่กลุ่มเก่าก็คือเพื่อนร่วมห้องเราอยู่ดี ชีวิตมัธยมมันสั้นค่ะ อย่ามามัวคิดเรื่องเล็กน้อยอยู่ ทุกคนคือเพื่อนค่ะ พอจบมัธยมเเล้วน้องจะรู้สึกว่ารักทุกคนมาก เพราะมหาลัยถ้าเจอเพื่อนดีก็ดีไปเลยนะ สู้ๆนะคะ พี่เองก็เคยใช้วิธีนี้มาเหมือนกัน. :)

[Iryn]

เราก็เป็นนะ แต่กลุ่มเรามันเป็นกลุ่มจน.คู่เลยไม่มีปัณหาเวลาจับคู่
แต่เพราะลุคภายนอกเราเป็นคนเฉยๆไม่คิดไรมาก เพื่อนมันคงคิดว่าไม่มีอะไรหรอกมั้ง
แต่เราไม่ได้โกรธหรอกนะ บางครั้งมันก็รู้สึกจุกอ่ะ เพราะทุกเช้าเวลาเราไปรร.ไปนั่งที่โต๊ะประจำที่กลุ่มเราไปนั่งทุกเช้า ไม่มีใครคุยกับเราเลย เราพยายามแล้วแต่ทุกคนก็มองผ่านไปเหมืนอเรราไม่ได้อยู่ตรงนั้นอ่ะ
สิ่งที่เราแก้ปัญหาก็คือ ถ้าเค้าไม่อยากคุยก็ไม่เป็นไร เดี่ยวเคาก็มาคุยเองถ้าอารมณ์ดี ปล่อยไปเถอะ 
เราเข้าใจนะว่าทุกคนก็น้อยใจด้วยกันทั้งนั้น แต่เชื่อเถอะปล่อยวางได้กจะดี มันอาจจะยากสำหรับใครหลายๆ คน แต่บอกตัวเองเถอะว่าไม่เป็นไร 
เราอยู่ไดด้แน่นอน
สู้ๆ นะ เราเชื่อว่าเธอจะผ่านสถานการณ์นี้ไปได้