[ขอคำแนะนำ] ขอคำแนะนำในการบรรยายฉากต่อสู้หน่อยค่ะ
ตั้งกระทู้ใหม่
เราพยายามลองแต่งมาสักพักแล้ว มีภาพต่างๆอยู่ในหัว แต่ไม่รู้ว่าจะบรรยายออกมาเป็นขั้นเป็นตอนและให้คนอ่านเห็นภาพได้ยังไงดี ขอคำแนะนำด้วยนะคะ
Dark Diamond
10 ม.ค. 58 เวลา 15:15 น.
697
views
11 ความคิดเห็น
คิดว่าน่าจะลองหาพวกนิยายที่มีฉากต่อสู้มาลองอ่านดูนะคะ
แล้วค่อยๆแต่งเท่าที่แต่งได้ไปก่อน
สู้ๆนะคะ
ปอลิง.เราคงให้คำแนะนำได้เท่านี้แหละ เราแต่งของตัวเองยังไม่ค่อยจะได้เลย
(ฮา)
โอ้ว.... คงจะยาวแหล่ะครับ เพราะแต่ละแบบก็มีรูปแบบเฉพาะที่แตกต่างกันไป
เอาเป็นว่าเริ่มจากหลักที่ว่า เน้นในส่วนที่ควรเน้น ผ่อนในส่วนที่ควรผ่อน จะดีกว่านะ
เพราะการต่อสู้ที่สนุกจริงๆ มักไม่จบในกระบวนท่าเดียว หรือยกเดียวหรอกจริงไหมล่ะครับ มันจะมีทั้งช่วงดูเชิง ช่วงพลาดท่า ช่วงโชว์เหนือ ช่วงต่างฝ่ายต่างใช้ท่าไม้ตาย ช่วงจะแพ้แล้วพลิกมาชนะ ช่วงจะชนะแล้วโดยแซงเบียดให้แพ้
แรกเริ่มก่อนแต่งฉากแบบนี้ แนะนำว่าลองลำดับในใจ หรือไม่ก็ร่างออกมาดูกอ่นนะครับว่าจะให้สู้แบบไหน สถานการณ์เป็นยังไง ตั้งแต่ต้นจนจบ ซึ่งถ้านึกไม่ออกก็ลองดูพวกการ์ตูน หรือหนังก็ได้ครับ แล้วสังเกตดูมันจะเป็นอย่างที่ผมว่าคือ เวลาสู้ที่ดูเหมือนรวดเดียวจบ แต่จริงๆแล้วมันมีช่วงจังหวะของมันเองอยู่
ถ้าเราจับจังหวะนั้นได้ และร่างโครงได้ เราจะกำหนดได้ครับว่าช่วงไหนควรบรรยายผ่านๆ ช่วงไหนควรเก็บรายละเอียด ซึ่งจะทำให้เราเขียนง่ายขึ้น และคนอ่านก็อ่านสนุกขึ้นครับ
ส่วนประเภทอาวุธที่่ใช้ วิธีต่อสู้ หรือเวทนั้น อันนั้นเราเอามาผสมได้ในทีหลัง
แต่หลักๆคือหาจังหวะการต่อสู้ให้เจอก่อนครับ
ถ้าจะให้บรรยายหมัดแลกหมัดแบบดิบๆ น่ะเราพอเขียนได้ แต่การใช้กลยุทธ จิตวิทยา การพลิกแพลง การช่วงชิงจังหวะ เราไม่ถนัดเลยอะ อยากตอนตัวเองเล่นเกมออนไลน์เราก็เป็นแนวหน้าบุกทะลวงอย่างเดียว สุดท้ายก็เป็นอย่างนี้แหละค่ะ ไม่รู้จักคำว่าการวางแผน(การต่อสู้)ไปแล้ว
ขอมาปูเสื่อรอคำแนะนำเหมือนกันค่ะ เราเองก็แต่งนิยายที่ค่อนข้างไปในทางต่อสู้อยู่พอสมควร แต่ก็ไม่ถนัดบรรยายบทต่อสู้สักเท่าไร ออกมากลายเป็นสงครามจิตวิทยาค่ะ(รํ่าไห้T T)
ในคลิบมีซับอังกฤษอยู่ค่ะ ถ้าพอมีพื้นฐานภาษาอยู่บ้างก็น่าจะโอเคนะคะ
เพราะจับประเด็นหลักๆได้ง่ายพอสมควรทีเดียว
ออกตัวไว้ก่อนว่าไม่เก่งครับ แต่ขอแนะนำแบบกว้างๆ ดังนี้
ลองสมมติว่าเราเป็นกล้องวีดีโอ จับภาพเหตุการณ์เหมือนกับถ่ายหนัง มีการซูมเข้า ซูมออก แพลนซ้ายขวา พูดง่ายๆ คือ บรรยายให้เป็นระบบนั่นเอง ไม่โดดไปโดดมาจนงง
การซูมออกหรือบรรยายแบบภาพกว้าง มักใช้ในกรณีสื่อให้เห็นภาพรวมของเหตุการณ์ (ลองนึกถึงหนังฟอร์มยักษ์ที่แพลนกล้องกว้างๆ เห็นกองทัพทั้งกองทัพกำลังเผชิญหน้ากัน)
การซูมเข้าหรือบรรยายภาพแคบๆ เข้ามาแบบเจาะจง มักใช้กรณีสื่อให้เห็นรายละเอียด ท่วงท่า เตะต่อย พลังที่ใช้ (ลองนึกถึงหนังฟอร์มยักษ์ ตอนที่กองทัพเข้าประจันบานกันแล้ว และกล้องตัดไปที่ตัวละครหลักกำลังต่อสู้กลางสนามรบ)
แต่อย่าเพิ่งกังวลนักก็ได้ สมมติว่าตัวเองเป็นกล้องแล้วก็บรรยายออกมาเลย เห็นภาพอะไรในหัวก็บรรยายออกมา แล้วค่อยอ่านทวนอีกทีว่าเห็นภาพตามที่อยากสื่อไหม
ตัวอย่าง (ขอยกบางช่วงบางตอนในนิยายตัวเองมาละกัน)
- ต่อสู้แบบตัวต่อตัว เตะต่อย อาวุธมีด ลองอ่านฉากนี้ครับ >>> สมชาย บทที่1
- ต่อสู้แบบหลายคน ทัพสองฝ่ายเผชิญหน้า ตะลุมบอน ใช้พลังเวทมนตร์ ลองอ่านฉากนี้ครับ >>> ผู้ส่งวิญญาณ บทที่๕ (อ่านต่อเนื่องไปอีกหลายตอนก็ได้ครับ เพราะเป็นฉากต่อสู้ยาวนาน เลยซอยหลายตอน ตัดภาพไปมา)
ถ้าการเขียนสไตล์นี้ เคาะมาคุยหลังไมค์ก็ได้ครับ จะแนะนำเต็มที่ แต่ก็อย่างว่า ออกตัวไว้ก่อนว่าไม่ถึงกับเก่งเน้อ สู้ๆ ครับ เป็นกำลังใจให้
อันนี้เป็นสิ่งที่ต้องสั่งสมขึ้นเองจริงๆเลยครับ ซึ่งผมพอจะแนะนำได้อยู่บ้างเล็กน้อย สำหรับตัวผมจะเริ่มจากคิดก่อนว่าจะมองจากมุมมองไหน ซึ่งจะแบ่งได้หลายมุมมองมาก ทั้งมุมมองเดี่ยว ผ่านตัวเอก มุมมองสลับ มุมมองจากบุคคลที่สาม
ซึ่งแต่ละคนมีความถนัดไม่เหมือนกัน ซึ่งหลักการจะเหมือนกับสมการคณิตนั่นแหละครับคิดง่ายๆไม่ต้องยากมาก เช่น
ฝั่งตัวเอก ผู้ชาย รูปร่างสูงใหญ่ ใช้วิชา ฝ่ามือพิชิตมังกร 18 ท่า
ฝั่งตัวร้าย ผู้หญิง รูปร่างบอบาง ใช้วิชา ฝ่ามือเจ็ดดรุณี 72 ท่า
ซึ่งจะเห็นได้ชัดๆถึงจุดเด่น จุดด้อย และกลวิธีการต่อสู้ของคู่นี้แล้วใช่ไหมครับ ฝ่ายหญิงอ่อนแอย่อมต้องใช้ความรวดเร็ว และเล่ห์กลแทนที่พละกำลังน้อย ส่วนฝ่ายชายแข็งแกร่งดิบเถื่อน ใช้กระบวนน้อย แสดงว่าวิชาที่ใช้ต้องรุนแรงดุดัน และจากการที่ทั้งสองใช้วิชาฝ่ามือ ก็จะแปลได้ว่าสองคนนี้ใช้มือและการต่อสู้ช่วงบนเป็นหลัก และใช้วิชาอื่นๆขับเสริม
และในกรณีที่เขียนแบบบุคคลที่ 1 จะต้องบรรยายความรู้สึก ความคิดลงไป การสังเกต หรือสิ่งเล็กน้อยๆที่สมควรใส่ลงไป ถ้าหากบรรยายแบบบุคคลที่ 3 อันนี้ก็ง่ายหน่อย สามารถบรรยายพื้นหลังของวิชา ที่มา กระบวนท่า เพื่อปูพื้นให้เราบรรยายได้ง่ายๆ
แต่ทั้งนี้นี่ก็เป็นแบบแผนอย่างหนึ่ง เป็นกระบวนการคิดของผมเอง เพราะหากทำแบบนี้เราจะพอคาดเดาได้คร่าวๆว่าอะไรเป็นอย่างไง และต้องเขียนไปทางไหนถึงจะดูสมจริง
หากจะให้ดีที่สุด จขกท ควรจะไปศึกษาภาพยนต์บู๊เยอะๆ เพราะการจะคิดฉากต่อสู้ให้ได้ไหลลื่นและมีอารมณ์ความรู้สึก มันต้องสั่งสมความรู้สึกและจิตนาการของตนเองมาก่อนแล้วส่วนหนึ่ง
ที่แนะนำได้จริงๆมีอีก แต่เดี๋ยวยาว แค่นี้ก่อนแล้วกัน ^___^
ว้าวๆ เป็นคลิปที่มีประโยชน์จริงๆค่ะ ^^
โอ้ว ขอบคุณครับท่าน
การบรรยายการต่อสู้ของผมเน้นใช้คำง่ายๆ ครับ หลักสำคัญในการอธิบายคือ
1.เอ่ยชื่อท่า เวลาแต่งแบบมีชื่อเรียกจะทำให้คนอ่านอินไปกับมัน พออ่านไปหลายๆ ครั้ง จะชินกับชื่อนี้แล้วจินตนาการได้เลยว่ามันคือท่าอะไร
2. เวลาแต่งพัวพันสลับไปมา ควรใช้ชื่อจริงของพระเอกบ่อยๆ ไม่งั้นคนอ่านจะเสียเวลานึกนานว่าอันไหนเป็นฝีมือพระเอก
3. แทรกมุมมองที่สามและผลกระทบ จะทำให้ดูรุนแรงและเร้าใจ
ยกตัวอย่างจากนิยายผม แบบสู้ 1 ต่อ 1
“หมัดเบิกธรณี” แพเลี่ยงโฮ้วตวาดก้อง ซัดหมัดใหญ่ใส่ร่างของซีหลงจากทางด้านบน ลมปราณที่หนาหนักจนเห็นด้วยตาเปล่าทิ้งดิ่งลงหาร่างของคนทั้งสองอย่างรวดเร็ว ตำแหน่งที่ฟาดลงทิ้งใส่จุดอับของซีหลงพอดี เขาไม่มีทางเลือกจึงฟาดฝ่ามือกลับหลังปะทะกับหมัดของอีกฝ่ายเข้าอย่างจัง
ป้าบบบบ!!
หมัดและฝ่ามือปะทะกันจนเกิดเสียงดังหนักหน่วง ลมปราณของทั้งสองฝ่ายอัดกระแทกใส่กันจนเกิดคลื่นโซนิกบูมกระจายออกจากจุดปะทะ พ่อค้าแม่ค้าและคนเดินตลาดที่อยู่ด้านล่างไม่ทันตั้งตัวจึงถูกคลื่นพลังซัดกระแทกเซถลาล้มลง แรงปะทะที่รุนแรงไม่แพ้กันผลักดันร่างของทั้งสองฝ่ายกระเด็นไปคนละฝั่ง
แพเลี่ยงโฮ้วนึกไม่ถึงด้วยสภาพที่เขาทุ่มพลังเข้าใส่อีกฝ่ายในขณะลอยตัวกลางอากาศยังทำได้แค่เสมอ
“ลมปราณนางแอ่นเหิน” แพเลี่ยงโฮ้วเปลี่ยนลมปราณกลางอากาศแล้วเคลื่อนร่างเข้าไปจัดการกับซีหลงอีกรอบ แต่แล้วร่างของซีหลงที่ทิ้งตัวลงด้านล่างก็ตบเท้ากลางอากาศตีเป็นวงอ้อมหาแพเลี่ยงโฮ้วจากทางด้านข้าง เขาเหวี่ยงร่างของม่อก้านขึ้นไปบนฟ้าก่อนจะฟาดฝ่ามือเข้าใส่หัวหน้ากิลด์กระทิงเหล็กสุดกำลัง
แพเลี่ยงโฮ้วก็รีบหันกายกลับไปรับมือ หมัดซ้ายขวาระดมใส่ปะทะกับฝ่ามืออีกฝ่ายดังถี่ยิบ ทั้งสองใช้พลังวัดพลังความเร็ววัดความเร็วไม่คิดหลบเลี่ยงให้เสียจังหวะ
เปรี้ยงงง!! หมัดฝ่ามือปะทะจนสุดล้าก่อนจะผละร่างออกจากกัน ทั้งคู่ตีลังกากลางอากาศก่อนจะทิ้งตัวอยู่บนอาคาร ฉับพลันที่เท้าของซีหลงสัมผัสพื้นมือของเขาก็คว้าแขนของม่อก้านไว้ได้ทันก่อนจะตกลงไปด้านล่าง
ส่วนการใช้พลังเวท
1. เอ่ยชื่อท่าอีกเช่นเคย คนที่เคยอ่านบรรยายครั้งแรกจะจำชื่อท่าได้และนึกได้ทันที แล้วก็เสียงเอฟเฟกต์อย่างตูมม ว้าย บรึ้ม นี่ก็แยกง่าย
2. บรรยายว่ามันเป็นเวทอะไร มีผลอะไรบ้าง
3. มุมมองที่สามและผลกระทบ
ตัวอย่างครับ
“เขตแดนธาตุไฟ”
เสียงของซีหลงกล่าวเนิบๆ ออกมา แสงสีแดงสว่างจ้าจากแหวนจักรพรรดิที่สวมไว้บนนิ้วกลางครอบคลุมทุกสิ่งในรัศมี 500 เมตร พลังธาตุไฟในรัศมีเหล่านี้เพิ่มขึ้น 25% ผู้เล่นส่วนใหญ่ยังบาดเจ็บหมอบคลานอยู่บนพื้น เมื่อได้ยินเสียงของซีหลงก็สะดุ้งเฮือกไปตามๆ กัน
บรึบบบ!! เสียงกลมๆ หนักๆ นับพันครั้งดังขึ้น ดวงตาอสูรเพลิงขนาดน้องๆ ล้อรถยนต์นับพันลูกปรากฏขึ้นลอยอยู่เหนือหัวของซีหลงและซิกฟรีดอย่างแน่นขนัด หวังฮู่และพวกเบิกตากว้างจ้องมองดวงตาอสูรอย่างตกตะลึง
“คราวนี้ตาผมลงมือบ้างนะ” ซีหลงยิ้มขำดวงตาเป็นประกาย เขาหลับตาแล้วผลักดวงตาอสูรทั้งหมดเข้าใส่ผู้เล่นทุกคน แต่ละคนแตกตื่นหวีดร้องตกใจ หลายคนได้สติก็รีบร่ายเวทใช้พลังจิตต้านเวทไฟออกมา
บรึ้มมม!!! เสียงระเบิดดังสนั่นไปทั่วทั้งบาง แรงระเบิดที่ดังติดต่อกันนับพันครั้งทำให้อาคารรอบข้างถล่มลงมา ฝุ่นควันแตกกระจายไปทั่วบริเวณ ซิกฟรีดอ้าปากค้าง เขาไม่อยากเชื่อว่าเวทบทเดียวของอาชีพจอมโจรจะสร้างความเสียหายได้มากมายขนาดนี้
เรื่องของผมมีฉากบู้ทุกรูปแบบ ทั้งหมัดมวยและการใช้เวท ถ้าสนใจลองดูได้ครับ ชื่อเรื่อง Overheats online ถ้าเข้าไปดูขอแนะนำให้ดูตั้งแต่ตอนที่ 101 ขึ้นไปนะครับ ก่อนหน้านั้นพระเอกยังไม่เก่งกับผมก็ยังแต่งไม่คล่องด้วย
(ขอโปรโมตนิยายหน่อยนะครับ ^^)
เราแอบมาปักธงอ่านด้วยคน ต้องบอกตัวตนไว้เลยทีเดียว คือช่วงนี่คึกอยากลองแต่งแนวนี้อยู่
คิดภาพไว้หลายแนวแต่ก็ยังอยากลองค้นคว้าอีก รู้สึกโชคดีมากๆ ที่ได้มาเจอกระทู้นี้ ขอบอกคอมเม้นที่ช่วยแนะนำมีประโยชน์มาก
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?