มาแชร์ประสบการณ์ร้องไห้เสียน้ำตา แบบไม่เกี่ยวกับความรักกัน
ตั้งกระทู้ใหม่
จ้องน่องไก่ไว้ว่าจะกิน พอออกมาจากห้องน้ำ น่องไก่หายไป
น่องไก่ทอดน่องใหญ่ที่ตั้งใจจะกิน ใครไม่รู้เอาไปหลานหรือพี่ชาย
ทุกวันนี้ถามยังค้างคาใจอยู่ แต่เห็นน่องไก่ครั้งสุดท้ายเหลือแต่กระดูก
นมสด อุ่นอุ่น
13 ม.ค. 58 เวลา 11:53 น.
3,852
views
205 ความคิดเห็น
เดินเตะขาเตียงค่ะ...
ตั้งแต่เกิดมาจำได้ว่าร้องไห้เพียงแค่สองครั้ง
ครั้งแรกที่โดนแม่ตี และไม่ให้ไปเรียน
ครั้งที่สองตอนเรียนพยาบาล ที่เปิดอกระบายความในใจ เพื่อนๆร้องไห้กันหมด เหลือแต่ผม จนเพื่อนอีกคนที่ร้องไห้ตาบวม เดินมาถาม
"-นายก แกไม่เศร้าหรือไงว่ะ" (เมื่อก่อนเพื่อนๆเรียกผมว่านายกครับ)
เท่านั้นแหละ น้ำตาแตก อยากร้องมาตั้งนานแล้ว แต่ลูกผู้ชายร้องได้ไง
เอ๊ะ มันเกี่ยวกับน่องไก่มั้ย
ที่นอนล้มทับตอนเปลี่ยนผ้าปูที่นอนค่ะ....
เข้ากระทู้ท่านนมสด เหมือนทำข้อสอบเลย ใช้สมองนั่งสมาธิก่อนนะ
ตอนนี้นี่แหละ กำลังร้องไห้กับสัจธรรมของกระทู้ข้างล่างถัดจากท่าน
โธ่ พระเอกในนิยายเรื่องใหม่ของพยัคฆ์เขียนไว้ว่า
เฉลียวฉลาด เป็นกุนซือ เป็นคนไอคิวสองร้อยสิบ
เวอร์ออกปานนี้จะเขียนออกมายังไง T_T
เวลาที่มีอะไรกระทบความรู้สึกจะร้องง่ายมาก ถ้าเจ็บตัวงี้ไม่ร้องเด็ดขาด (ทำไงได้คนมันถึก -_-)
สิ่งที่ทำให้ร้องได้คือ หนังค่ะ แต่จะร้องเป็นเวลาสั้นๆ อารมณ์มันมาเร็วไปเร็ว
จำได้ตอนเด็กๆที่เศร้าหนักๆคือ เอ๋อเหรอ อายเพื่อนข้างๆมาก มันล้อไม่หยุด T-T ได้แต่เถียงว่าไม่ได้ร้อง (ทั้งๆที่ตาแดงแจ๋) ตอนนั้นฟอร์มจัดไปนิด
แต่พอโตมาหนังส่วนใหญ่ไม่ได้แอ้มเราแฮะ ดูแล้วอินแต่ไม่ร้อง
จนต้องพยายามบิวต์อารมณ์ตัวเองเพื่อให้ร้องออกมา(บ้า)
อ้อจำได้อีกเรื่อง "ฝัน" ไม่ผิดหรอก ในฝันเจ็บใจอะไรสักอย่าง ตื่นมาน้ำตาไหล แต่ที่หนักกว่านั้นคือ โกรธคน(ในฝัน)ที่ทำให้เราเจ็บใจ ขนาดตื่นแล้วยังไม่อยากมองหน้าเลย
(บ้ากว่า)
นั่งอยู่เฉยๆก็ร้องไห้ออกมา ไม่รู้ว่าอินเนอร์มันมาจากไหน TT
ข้าน้อยร้องไห้เกือบทุกครั้ง เวลาปอกหอม ปอกกระเทียม
ล่มปากอ่าวสินะ
(จู่ๆคิดคำนี้ออกมาได้ไง มันแปลว่าอะไรน้า)
มีเรื่องร้องไห้เรื่องหนึ่งในตอนเด็ก ที่โรงเรียนจะมีอาคารไม้ที่หนึ่ง ซึ่งพื้นกระดานไม้มันตกลงไปครึ่งหนึ่ง และพวกเพื่อนๆก็จะไปกระโดดเล่น (มันเด้งเหมือนกระดานกระโดดน้ำอ่ะ)
พออยู่มาวันหนึ่ง หลังเคารพธงชาติ เราเดินผ่านอาคารนั้นไปคนเดียว แล้วก็เห็นกระดานไม้ที่หลุดอยู่นั้น เราก็เลยคิดว่า กระโดดเล่นทีหนึ่งก่อน คงไม่เป็นอะไร แล้วเราก็วิ่งเขาไป
แต่ปรากฏว่ากระโดดพลาด นิ้วก้อยเท้าขวาเราหลุดเข้าไปติดที่พื้นกระดานนั้น แล้วมันก็หนีบคา มันบีบรัดราวกระดูกจะแตก ตอนนั้นเราร้องลั่นด้วยความเจ็บ จนหัวกระโหลกสั่นไปหมด
จนมีคนขายข้าวที่โรงอาหารผ่านมาเห็น เขาช่วยเราด้วยการ ดึง ออกมา ดึงแบบว่าเหมือนดึงเชือกชักกะเย่อ จนสุดท้ายก็ด้วยวิธีไหนไม่ทราบจึงหลุดออกมาได้
วันนั้นต้องไปโรงพยาบาลฉีดยาชาไปหลายเข็ม แต่เลือดก็ยังไหลนองออกมาไม่หยุด แล้วต้องนั่งไปโรงพยาบาลในเมืองอีกชั่วโมงกว่าจะถึง (ยังดีที่ยาชาไม่หมดฤิทธิ์) เราต้องนอนพักโรงพยาบาลไปสองสัปดาห์กว่า เพราะว่ากระดูกนิ้วก้อยเท้าหัก และพอหลังจากการผ่าตัดครั้งสุดท้ายเสร็จสิ้น หมอก็เอาเหล็กที่เหมือนตะขอเบ็ดมาดามกระดูกไว้ มันโพล่ออกมาน่าเกลียดน่ากลัวมาก แล้วด้ายเย็บแผลก็ทำให้คันตลอด
พอหลังจากออกโรงพยาบาลมาอยู่บ้าน เรานอนตกเตียง เหล็กดามหลุดออกจากนิ้วก้อยเท้า และนั้นก็เป็นอีกครั้งหนึ่งที่ร้องลั่น...แต่ไม่มีความเจ็บปวดเลยในตอนนั้น เพราะกระดูกมันสมานเข้ากันและหายดีไปนานแล้ว ก็เลยร้องไห้ฟรี เพราะความกลัว 5555
โอ๊ะ เข้าใจความรู้สึกของคุณเลยล่ะค่ะ
โดนประตูหนีบนิ้วเท้าค่ะ...
บานประตูด้านล่างมันจะมีช่องเว้นไว้นิดนึงใช่มั้ยล่ะคะ ตอนนั้นเราที่ถือของพะรุงพะรังกำลังปิดประตูอยู่ เพราะว่าของที่ถือมันเยอะมากปิดประตูไม่ถนัดเลยยืนยกเข่าติดประตูข้างนึงจะได้พักของไว้บนเข่าแล้วเอื้อมไปปิดประตูได้... นึกภาพออกใช่มั้ยคะ (ความขี้เกียจส่วนบุคคลที่ไม่อยากก้มๆเงยๆวางของลงกับพื้นก่อนนี่แหละค่ะ) ปรากฎว่ามีลมอะไรไม่รู้ พัดมาแรงมาก เราที่ท่ายืนเดิมก็ไม่ค่อยจะสมดุลอยู่แล้วเลยดันประตูต้านลมไม่ทัน ประตูตีมาเสียงดัง ปัง! นิ้วก้อยเท้าข้างที่ใช้ยืนของเราเลยโดนช่องด้านล่างของประตูที่เขาเว้นไว้หนีบพอดี น้ำตางี้ไหลพราก ของที่อุตส่าห์ถือมาอย่างดีก็เผลอปล่อยร่วงลงหมด... สุดท้ายก็ต้องก้มลงเก็บ แถมยังเจ็บตัวอีกต่างหาก
ปอกหอมไม่เท่าไหร่ (เราปอกในน้ำค่ะ เปลือกมันจะยุ่ยๆแล้วทำให้ปอกง่ายด้วย) แต่ตอนซอยนี่ซิ ไม่รู้จะหลบยังไง สุดท้ายก็น้ำตาไหลพรากจนได้(ฮา)
อา...ท่านช่างเปรียบนะ ^^"
เล็บขบค่ะ -0-
ช่างที่ร้านตัดไม่เรียบร้อย ซอกเล็บเลยอักเสบเป็นหนองขึ้นมา
หม่อมแม่บอกถ้าไม่ยอมเอาเล็บที่มันฝังออก จะพาไปให้หมอจัดการ
ก็เลยยอมหม่อมแม่...
ตอนทำก็ กรี๊ด ลั่นบ้านเลยค่ะ น้ำตาไหลพราก
(แหกปากจนทั่นพ่อทำหน้าเอือม 55555+)
ทำเสร็จแล้วก็นั่งสะอื้นต่อ //ใส่ยาที่แผล T-T
ตอนนี้ก็หนังสือตกใส่ เล็บเท้าจนช้ำเลือด
แต่ตอนที่มันหล่นใส่ ไม่ยังกะแหกปากร้องนะคะ 5555555555555555+
โกรธอะไรสักอย่าง จำไม่ได้ค่ะ
แต่โมโหจนน้ำตาไหล แค้น...แค้นมาก
สงสัยจะโมโหมากไป
จนตอนนี้แวร์ลืมแล้วค่ะว่าเคยโกรธอะไรถึงร้องไห้
=w=
เป็นประสบการณ์ที่น่ากลัว เรานี่ขนลุกซู่ พอได้ยินคำว่าเล็บขบ
มันเหมือนกับ การเดินฝ่า กองทัพซามุไรนับพัน ความเจ็บปวดด
โฮ้ยยยย น่ากลัวจริงๆ
ประตูหนีบเราเคยเจอจนเป็นข้อเลิือดเลยแหล่ะๆๆ
อันนี้น่ากลัวสุด อ่านไปนึกภาพตามไป - w -
ตอนเกิดครับ.
เคยดูหนังเกี่ยวกับอาหาร และเห็นเขาซอยหอมไว้ๆ
เลยทำตามบ้าง สับๆๆๆๆๆย้าาากกก....แอร๊ยย!! ได้เลือดเลย 55
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?