สมาชิกบอร์ดนักเขียนมีสกิลการต้มมาม่า LV 100
ตั้งกระทู้ใหม่
แต่เมื่อเข้ามาทีไร ก็จะเห็นกระทู้ที่ได้รับความนิยมส่วนใหญ่จะเป็นกระทู้ดราม่าแทบทั้งสิ้น ด้วยความใคร่รู้จึงคลิกไปอ่านดูบ้าง
แล้วก็เกิดข้อสงสัยบางประการว่า...
มันมีอะไรให้ดราม่าเหรอ?
บางเรื่องปมนิดเดียวเท่าเส้นผม ก็ก่อดราม่าใหญ่โตได้
บางเรื่องเพีงแค่การผิดพลาดทางภาษาหรือการสื่อสารเล็กน้อย ก็ก่อดราม่าใหญ่โตได้
บางเรื่องไม่มีสาระสลักสำคัญอะไร ก็ก่อดราม่าใหญ่โตได้
เลยทึ่งในสกิลการก่อดราม่าของหลาย ๆ คนพอสมควร
หรือตัวผมเองไร้สาระ ไม่ค่อยอยากทำชีวิตให้วุ่นวายหรือมีปัญหากับใคร เลยเลี่ยงกระทู้ดราม่าต่าง ๆ ไปแบบไม่สนใจก็เป็นได้
#แค่ชีวิตในโลกออฟไลน์ก็ดราม่าพออยู่แล้ว 555
myu_immi
9 ก.พ. 58 เวลา 18:41 น.
1,576
views
133 ความคิดเห็น
เอิ่ม...ไม่รู้สิคะ
เรื่องสกิลเนี่ย เราว่าตัวเรามีสกิลแบบคนปกตินะคะ แต่สกิลการขึ้นท็อปบอร์ดค่อนข้างต่ำเตี้ยเรี่ยดิน แฮ่ๆ
แต่ชาวบอร์ดสู้ดราม่ากันเทพมาก โดยเฉพาะท่านยุคดึกดำบรรพ์เนี่ย พออ่านปั๊บ แทบจะลุกไปอาบน้ำนอนเลยล่ะค่ะ 5555 โหดมากจนอยากหลับให้พ้นๆเลยทีเดียว ฟีลแต่งนิยายหายหมดหดไปเรียบร้อย 555 (อีกข้ออ้างในการดอง) เราก็อยากยกตรงนี้มาถามนะคะ ว่าท่านไปเอาแรงและขุดคำมากมายสารพัดเปรียบเปรยมาจากไหน! ถถถถถถ
จริง ๆ กระทู้นี้ก็ถือเป็นการโยนฟืนใส่เตาต้มมาม่าเหมือนกันนะครับ เพราะการพูดว่าเรื่องที่เป็นสาเหตุของมาม่าเป็นแค่เรื่องเล็ก ๆ มันขัดความรู้สึกของคนที่เห็นมันไปเรื่องใหญ่ครับ
ถ้าคุณเจ้าของกระทู้ไม่อยากให้ชีวิตวุ่นวายหรือมีปัญหากับใครผมแนะนำว่าอย่าตั้งกระทู้เช่นนี้ขึ้นมาในเวลานี้ครับ คุณอาจจะโดนจัดกลุ่มเหมารวมลากเข้าพวกโดยที่ไม่รู้ตัวก็ได้
ไม่เป็นไรครับ จะโดนลากไปไหนตามความเข้าใจของใคร
ผมไม่ถือนะ 55
ส่งนเรื่องเล็กเรื่องใหญ่ในความรู้สึกที่แตกต่างกันของแต่ละคนนี่ พอเข้าใจได้อยู่ แต่เมื่อมีคนมาเมนท์แสดงความเห็นผสมโรงไปมา หลายครั้งกลายเป็นเรื่องใหญ่โตกว่าที่เจ้าของดราม่าตั้งใจให้เป็นด้วยซ้ำ เลยอดนับถือไม่ได้
ซอเคยคิดว่าจะชิน แต่สุดท้ายก็ทำใจให้ชินไม่ได้
โดยเฉพาะอย่างยิ่งในตอนนี้
when you play บอร์ดนักเขียน, you win or ลาบอร์ด
ฮรี่ๆๆ
คนแต่ละบุคคล ให้ความรู้สึกต่อบางสิ่งบางอย่างไม่เท่ากันครับ
ซึ่งทำให้เราไม่มีทางจะรู้สึกเหมือนใครได้ ถึงพยายามเพียงใดก็ทำได้แค่ใกล้เคียง
จากกรณีประมาณนี้ ผมเรียนรู้อย่างหนึ่ง
การไม่แสดงความคิดเห็นนั้นดีที่สุด ปล่อยให้คู่กรณีสะสางกันกันไป
เราก็แค่ติดตามและเอาใจช่วยพวกเขาเคลียร์กัน เพื่อเราจะได้สบายใจ หายใจโล่งท้องไปด้วย (ฮา)
มาม่ามันชงกินง่ายมั้งครับ แต่มันไม่มีประโยชน์
ผมจึงไม่อยากร่วมรับประทาน
ก็แล้วแต่ความชอบของแต่ละคนแล้วกันครับ
มาม่ากับบอร์ดเป็นของคู่กัน... /กัดมันแกว
เพราะไม่เหมือนกัน แล้วต่างคนต่างรับความต่างนั้นไม่ได้ สุดท้ายก็เลยลงเอยเป็นดราม่าละมั้งครับ
แอบเห็นด้วยกับท่านแฮะ
บางเรื่องผมเองก็ว่ามันก็ไม่ได้ใหญ่โตอะไร มองผ่านไปได้ก็ควรให้ผ่านไป
แต่ก็อย่างที่หลายท่านบอก เรื่องที่เราคิดว่าไม่มีอะไร แต่คนอื่นก็อาจจะไม่ได้คิดแบบเรา
ปล.แต่ถ้าไม่มีดราม่าบอร์ดก็คงขาดสีสันไปเยอะเลยล่ะครับ (ฮา)
......
Things change, friend. Things change.
Drama is no war...and certainly the board is not Fallout
(gamer gag)
I'm win!!!
ผมถึงแทบไม่เคยไปออกความเห็นในมู้ดราม่าไงครับ 55
คาดว่าน่าจะจุติใต้ดาวดราม่า
ไม่รู้จะคอมเม้นท์อะไรสำหรับกระทู้นี้ ขอตามคุณเดธเลยค่ะ ความรู้สึกของคนไม่เท่ากัน ฉะนั้นการไม่ยื่นจมูกไปดมเรื่องของเขาเป็นอะไรที่ดีที่ซู้ดดด -.,-
ที่ทำได้คือให้กำลังใจอยู่ห่างๆอย่างห่วงๆ
ต้มยำกุ้งน้ำข้นอร่อยนะครัช
อย่ามากัดมันแกวของเค้าน้าาาา
ไม่เหมือนกันนี่เข้าใจ
แต่ไม่ยอมรับ ไม่ยอมแพ้นี่...
มีมาม่าเป็นระยะๆก็เป็นสีสันของบอร์ด
แต่บ่อยๆก็ไม่ไหว เปลี่ยนเป็นเผือกต้มบ้างก็ดี
มาปูเสื่อรอ เพราะกระทู้ของท่านสะกิดสะกิลการต้มมาม่าซะแล้ว
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?